chapter 5 ลูเซีย

ฉันละทิ้งความพยายามที่จะหาเพื่อนสนิทสักคน
ตอนนี้มันคงยากจริงๆ
ในยุคที่อำนาจแทบจะคือทุกสิ่ง
เอาไว้อาจจะเข้าร่วมงานเลี้ยงน้ำชาบ้าง หรือไม่ก็หาข้อมูลจากพวกกิลด์ขายข้อมูล
ส่วนร้านเหล้าฉันในร่างเด็ก 12 คงไปไม่ได้
คงต้องหาคนรู้จักที่ไว้ใจได้ไปสืบข้อมูลแทน
คนรู้จักที่ไว้ใจได้....
ฉันหันมองไปทางเกรส
เธออายุ 18 ใช่ไมหนะ
ก็ดูเป็นสาวใช้ที่ซื่อสัตย์อยู่หรอก
แต่ฉันจะไว้ใจนิยายเรื่องนี้ได้ใช่ไหมนะ
เธอคงจะไม่หักหลัง หรือกลายเป็นลาสบอสท้ายเรื่องใช่ไหม
ฉันนั่งลงบนเก้าอี้หวายในสวน
สายตาสบเข้ากับเข้ากับนกตัวสีกรมท่าบินวอนเป็นอิสระ
พอมาคิดดูแล้วเรื่องนี้อาจจะไม่จำเป็นขนาดนั้นก็ได้
อีกอย่างการให้เกรสเข้าไปสืบมันก็อันตรายมาก
ต่อให้จะเป็นแค่ตัวละครก็เถอะ
แต่พวกเขายังมีประโยชน์ในอนาคต
อีกอย่างเรื่องที่เข้าไปโผล่ในมิติมืด มันทำให้รู้สึกเหมือนมีใครสักคนจ้องจะกำจัดฉันอยู่
อาจจะเป็นเควสเล็กๆ ของระบบที่ทำให้ได้เจอกับร่างจริงของวาเรเลียส
แต่ว่ามันดันมีตัวละครที่มีบทบาทปริศนาโผล่ออกมา
อีสท์ เวสท์ เซาธ์
ฉันทาวนคำนี้ในหัว
ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นยืน
หางตาสังเกตเห็นเกรสอยู่ในท่าทีตระหนก
ราวกับว่าฉันถูกผีเข้า
. . .
หลังกลับมาจากพักผ่อนในสวน ฉันก็จัดการอะไรนิดหน่อยแล้วกลับมาที่ห้องนอน
สายตาเหลือบไปเห็นหนังสือที่เพิ่งยืมมาวางอยู่บนโต๊ะ
พออ่านชื่อหนังสือก็อดขำไม่ได้
ชีวิตประจำวันของฉันพัดผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ตื่น บริหารหูด้วยการฟังคำแขวะจากพ่อแล้วก็พี่ชายของดาเรลล่า ฝึกความอดทนด้วยการทำเควาส "ไม่ตอบโต้" เรียนมารยาท ประวัติศาตร์ ภูมิศาสตร์และอีกหลายวิชาจนแทบจะอาเจียนออกมาเป็นคำตวาดของอาจารย์
อ่านนิยายรักหวานแหววของคุณปู่ คุยกับเกรส คุณระบบ แปลกใจกับสิ่งต่างๆ เช่น ยาที่นี่เป็นยาดีถึงขั้นรักษาแผลที่ใบหน้าให้หายภายในเวลาไม่ถึงวัน แล้วก็เวทมนตร์เล็กๆ น้อยๆ ที่ได้เห็นอยู่บ้าง
แต่แล้ววันนี้ก็มาถึง
วันงานเลี้ยงน้ำชา!
ตลอดเวลาที่ผ่านมาพอมีเวลาว่าง หรือมีงานฉลองใหญ่ๆ ที่ไหน ฉันก็มักจะเข้าไปทำให้ตัวเองเป็นที่พูดถึงมากขึ้น
พูดง่ายๆ ว่าประจบนั่นแหละ...
จนสุดท้ายได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงน้ำชาขององค์หญิงของจักรวรรดินี้!
ที่นี้เราก็จะเข้าใกล้ 1 ในพระเอกที่เป็นองค์ชายรัชทายาทมากขึ้นไปอีก
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
...
ฉันนั่งตัวเกร็งอยู่จ้องหน้าคนที่ได้ชื่อว่าองค์หญิง
ไม่คิดว่างานเลี้ยงน้ำชาจะมีแค่เรา 2 คน
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
เป็นเกียรติมากเพคะองค์หญิงที่ทรงเชิญหม่อมฉันมาร่วมงานเลี้ยงน้ำชานี้
ทะ ทำอะไรให้บรรยากาศไม่เกร็งก่อนละกัน
องค์หญิงหัวเราะเบาๆ แต่แค่นั้นก็ทำให้รู้สึกเหมือนมีพระอาทิตย์มาอยู่ตรงหน้า
เธอสวยมากจริงๆ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ไม่ต้องเป็นทางการกับเราหรอก
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
วันนี้ที่เราเชิญท่านมาเพราะอยากทำความรู้จักท่านมากขึ้นก็เท่านั้น
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
แต่น่าเสียดายที่เพื่อนเราทั้ง 2 คนวันนี้กลับติดธุระกะทันหัน
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
ไม่เป็นไรเพคะองค์หญิง
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
อีกไม่นานก็จะวันเกิดท่านแล้ว ถึงเวลานั้นหม่อมฉันจะเข้าไปทักทายเพื่อนของท่านะเพคะ
จริงๆ ก็ไม่รู้จะต่อบทสนทนายังไงหรอกนะ
แต่ระบบมันดันขึ้นมาให้นี่สิ
ว่าอีก 10 วันจะเป็นวันเกิดขององค์หญิงพระอาทิตย์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ได้เสมอ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
เราได้ยินมาว่าท่านสามารถปรุงน้ำหอมให้เข้ากับแต่ละคนได้
อันที่จริงตอนที่บอกว่าทำตัวให้เป็นที่รู้จักก็คือเป็นเซลล์ขายน้ำหอม!
เพราะได้ยินมาว่าองค์หญิงของที่นี่ชอบอะไรจำพวกดอกไม้
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
หม่อมฉันทำได้เพคะ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
เราอยากได้มาให้พี่ชายเราบ้าง
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
เขาไม่ค่อยเข้าถึงอะไรแบบนี้สักเท่าไหร่
ทำให้พระเอกสินะ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ท่านอยากได้อะไรตอบแทนหรือ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
เราจะจัดหาให้
นี่กำลัง...
ทดสอบ?
เหรอ
หรือฉันคิดมากเกินไปนะ
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
แค่หม่อมฉันได้ทำให้คนขององค์หญิงก็เป็นเกียรติมากแล้วเพคะ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ทำอะไรก็ต้องได้สิ่งตอบแทนสิ
พูดจบคนตรงหน้าก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้
มุมปากกระตุกยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะพูดเบาๆ คล้ายเสียงกระซิบ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ไม่อยากได้พี่ชายเราบ้างหรือ?
หะ
ฉันตาเบิกโพล่ง
นี่มันเรื่องอะไร
แน่นอนว่าต้องตอบว่าไม่แน่ๆ เพราะถ้าตกลงไปโศกอนาฏกรรมจะกระโจกเข้ามาคาบฉันไปทันที
แต่ไม่คิดว่าจะโดนถามแบบนี้จากน้องของพระเอก ที่เป็นองค์หญิง แล้วก็เพิ่งเคยคุยกันจริงๆ จังๆ ครั้งแรก
หรือจะโดนทดสอบจริงๆ
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
ไม่บังอาจหรอกเพคะ
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
อีกอย่างองค์ชายรัชทายาทก็มีสิทธิ์เลือกคู่ครองด้วยตัวเองเพคะ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
นั่นสินะ
เธอดูเหมือนจะมีท่าทีสงบลง
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
งั้นองค์ชายรัชทายาทชอบการแต่งตัวแบบไหนเหรอเพคะ หรือว่าชอบดอกไม้ หรือกลิ่นอะไรเป็นพิเศษไหมเพคะ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ปกติเราเป็นคนเลือกเสื้อผ้า เครื่องประดับให้ เพราะเจ้าตัวชอบแต่งแต่อะไรเรียบๆ น่ะ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ส่วนกลิ่นที่ชอบก็...
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
กลิ่นแมกไม้ผสมกับกลิ่นดอกไม้อย่างลงตัว
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
จะว่าไป...
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ก็คงจะมีกลิ่นคล้ายๆ เจ้า
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
เพคะ?!
นี่ก็ทดสอบใช่ไหม?
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
เช่นนั้นหม่อมฉันจะจัดการน้ำหอมให้เพคะ แล้วก็จะส่งมาให้ท่านที่ราชวัง
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
เราอยากให้ท่านเอามาให้ด้วยตัวเอง
หะ
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
ได้เพคะ
ความในใจกับการแสดงออกต่างกันอะไรขนาดนี้...
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ต้องขอโทษด้วย เราห่วงความปลอดภัยของพี่ชาย ระหว่างทางอาจมีผู้ไม่หวังดีสับเปลี่ยนน้ำหอมได้
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ส่วนค่าเดินทางเราจะจ่ายให้ทั้งหมดเอง
อ๋อ
แบบนี้เองสินะ
แต่ทำไมไว้ใจฉันที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกละ?!
ดาเรลล่า พาเรย์
ดาเรลล่า พาเรย์
ขอบพระทัยเพคะองค์หญิง
หลังจากนั้นเราก็มาคุยเรื่องสัพเพเหระ
เกี่ยวกับน้ำหอมบ้าง
เสื้อผ้าบ้าง
แต่ส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับองค์ชายรัชทายาทล่ะนะ
จะบอกว่าอวดก็คงไม่ใช่
เป็นการบ่นให้ฟังมากกว่า
ที่สรุปมาได้ก็คือพระเอกคนนั้นเซนส์ต่างๆ นอกจากเรื่องงานเป็น 0 ทั้งหมด
. . .
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
พวกเจ้า
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ฝากเก็บชุดน้ำชาด้วย
คนที่ยังนั่งอยู่พูดขึ้นหลังจากส่งแขกเรียบร้อยแล้ว
ขยับเก้าอี้ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากสวน
เธอเดินออกไปไม่กี่ก้าวก็ต้องชะงักฝีเท้า
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
อ๊ะ!
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ท่านพี่
ลูซิน ลิเวเมียร์
ลูซิน ลิเวเมียร์
เพื่อนเจ้ากลับกันแล้วหรือ
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
เพคะ
สิ่นเสียงความเงียบก็ประดังเข้ามาชั่วครู่
ลูซิน ลิเวเมียร์
ลูซิน ลิเวเมียร์
กลิ่น?
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
น่าจะติดมาจากน้ำหอมเพื่อนข้าเพคะ
คนพี่เหมือนจะยืนคิดสักครู่ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินสาวเท้าไปตามทาง
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
อันที่จริงข้าเจอนางมา
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
บุตรีของบารอนโอเบร
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
เพื่อนข้าติดธุระกันทั้งคู่ เลยถือโอกาสเชิญนางมา
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ข้าให้นางปรุงน้ำหอมให้ท่านพี่
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
อีกประมาณ 7 วันนางจะเอามาส่งให้ที่นี่
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ช่วงเวลาก่อนงานวันเกิดข้าแน่นอน
คนน้องหันหลังกลับไปทางคนที่เพิ่งเดินผ่านไป
อีกฝ่ายหยุดชะงักเท้าตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ข้าเล่าเรื่องท่านให้นางฟังไม่รู้กี่เรื่อง
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
แต่นางไม่แสดงอาการอะไรออกมาเลย
ลูซิน ลิเวเมียร์
ลูซิน ลิเวเมียร์
เจ้าเล่าเรื่องนี้ให้ข้าฟังทำไม
เจ้าของคำถามหันกลับมา
ก้มมองหน้าน้างสาว
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ข้ารู้ว่าท่านจำได้
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูเซีย ลิเวเมียร์
ลูซิน ลิเวเมียร์
ฮอต

Comments

Lauraaa♑️

Lauraaa♑️

รออยู่นานแล้ว รอไม่ไหวแล้วนะ แอดอัพให้ด่วนๆ

2025-03-30

0

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!