พวกเรากลับมาแล้ว!! SS5 (ชินบิหอพักอลเวง)
แมนเดรก
//= การกระทำ
//+= ทำตาม
*....*= โทรทางจิต
(..)= คิดในใจหรือพูดในใจ
".."= เน้นคำ
[...] = กระซิบ
✨✨= ตาเป็นประกาย หรือ อ้อน
🔮 =ใช้เวทมนตร์
🌟 = เสกของ
เสียงทีวี:นี่คุณ..ผู้หญิงที่คุณคุยด้วยคือฮยอนจองงั้นเหรอ!?
เสียงทีวี:จินฮี..อย่าจากฉันไปนะ! ขอร้องล่ะ!
เสียงทีวี:พี่ชายมาเร็วๆหน่อยสิ ..ฉันรอนานแล้วนะ//ยิ้มเย้ย
เสียงทีวี: ฉันไม่มีเวลามากพอมารอหรอกนะ
ทีวีที่กำลังฉายภาพคนทั้งสามที่กำลังยืนถกเถียงกันไปมา โดยมีผู้หญิงสองคนที่กำลังแย่งผู้ชายคนหนึ่งอยู่
เสียงทีวี:ฉันขอโทษด้วยนะซอนยอง..//เดินไปหากผู้หญิงอีกคน
กึมบิ
อะไรกัน...ทำไมถึงเลือกผู้หญิงคนนั้นกันนะ!
กึมบิ
พึ่งจะคบกับแฟนตัวเองไปเองนะ!
ชินบิ
หน๊อยแน่! ไอผู้ชายเฮงซวย! ทำไมถึงคิดแบบนี้กันล่ะเนี่ย!? แล้วนี่กำลังทำอะไรอยู่กัน!!? ห๊ะ!?//โมโห
คังริม:เธอเป็นอะไรของเธอฮารี?
ฮารี:ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย..ไม่มีเรื่องอะไรจะให้คุยแล้ว..
โทเกบีทั้งสามที่ตอนแรกสนใจละครในทีวีอยู่นั้นก็ดันได้ยินเสียงที่ดังมาจากข้างบนก็ได้ตัดสิ้นใจที่จะขึ้นไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
ทำให้พวกเขาเห็นฮารีและคังริมกำลังยืนคุยกันอยู่
ชเว คังริม
ฉันขอโทษนะ..เมื่อเช้านี้ที่ฉันออกไปก่อนน่ะ..
กึมบิ
ชู่ว! เงียบๆหน่อยสิยะ!
ชเว คังริม
เธอมีอะไรรึเปล่า?
คู ฮารี
ฉันน่ะ!..มีเรื่องอยากจะถามอะไรนายสักหน่อย//หันไปหาคังริม+สีหน้าไม่พอใจ
คู ฮารี
สรุปแล้ว..นายกับเธอมันยังไงกันแน่!?
ชินบิ
ทำไมอยู่ดีๆถึงทะเลากันล่ะเนี่ย??
กึมบิ
อย่าพึ่งพูดสิ! รอดูสถานการณ์ไปก่อนนะ!
ชเว คังริม
เอ่อ...คือว่า..//หลบหน้าฮารี
ยังไม่ทันที่คังริมจะได้เอ่ยออกมา กลับมีบุคคลปริศนาโผล่มาขัดจังหวะเข้าซะก่อน
คิม ชองฮา
ที่นี่คือหอพักชินบิสินะ..//เดินมา
คู ฮารี
เธอมาที่นี่ได้ยังไง??
คิม ชองฮา
พอดีว่าฉันตามนายมาน่ะ//มองคังริม
คิม ชองฮา
ระหว่างคังริมกับฉัน....มีสิ่งที่ฉันไม่สามารถบอกมันออกไปได้น่ะนะ..//มองฮารี+ยิ้ม
คู ฮารี
//ขมวดคิ้ว+มองชองฮา
คู ฮารี
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวล่ะ//เดินไป
ชเว คังริม
รอฉันก่อนฮารี!//ตามฮารีไป
ชเว คังริม
ฮารี!//จับแขนเสื้อไว้
คู ฮารี
//หยุดเดินกะทันหัน
คู ฮารี
ฉันไม่เป็นอะไรหรอก..ปล่อยฉันเถอะ..
ชเว คังริม
//ปล่อยแขนเสื้อฮารี
และแล้วหยดน้ำบนท้องฟ้าก็สาดลงมา ท่ามกลางความเงียบของทั้งสอง
ในจังหวะเดียวกันก็มีเสียงของเด็กทารกร้องดังขึ้นมาเสียอย่างดื้อๆ
พร้อมกับพื้นดินที่สั่นไปมาเหมือนกับมีอะไรบางอย่างเคลื่อนที่อยู่ใต้พื้นดิน
เหล่ารากไม้ที่จู่ๆก็โผล่มาในบ้านของโทเกบีทั้งสามก็พุ่งเข้ารัดตัวของโทเกบีทั้งสามทันที
กึมบิ
อ่ะ!!??//โดนพันธนาการ
คู ดูรี
อะไรเนี่ย!? แผ่นดินไหวเหรอ!?
คู ดูรี
แม่ครับ! //วิ่งไปที่บ้านของตน
คู ดูรี
แม่ครับ! อยู่ๆก็เกิดแผ่นดินไหว---//ตกใจ
ยังไม่ทันที่ดูรีจะเอ่ยจบกับต้องตกใจที่เห็นสภาพพ่อกับแม่ของตนที่กำลังยืนนิ่งอยู่ในห้องมืดๆที่ไร้แสงไฟ
คู ดูรี
แม่ครับ..พ่อครับ..//เสียงสั่น
เมื่อทั้งสองได้ยินเสียงเรียกของดูรี ก็ค่อยๆหันไปหาอย่างช้าๆ
ก่อนที่จะรีบพุ่งเข้ามาหาดูรีอย่างรวดเร็ว
ไม่นาน ก็มีผู้ที่อยู่อาศัยในหอพักเดินกันเป็นแถวเพื่อลงมาข้างล้าง แถมยังมีดวงตาที่เปล่งแสงสีเขียวน่ากลัวอีกด้วย..เหมือนกับถูกสะกดจิตอยู่ยังไงยังงั้น
เหล่าผู้คนเริ่มทยอยกันลงมาข้างล่างเพื่อที่จะมารองรับน้ำฝนเข้าสู่ร่างกาย
โคชิ โยรัน
แฮ่ก!..ฮารี!//วิ่งมา
โคชิ โยรัน
ฉันรู้สึกไม่ดีเลยตามมาดูน่ะ
คู ฮารี
ฉันยังไม่เห็นเขาเลย..ทำยังไงดี!?//ร้อนรน
คิม ชองฮา
(ซวยแน่ๆเรา..)//หลบสายตา+เหงื่อตก
โคชิ โยรัน
(อ่า...แสบใช่เล่นนี่..)//จ้องชองฮา
คู ฮารี
แล้ว..ทำไมทุคนในหอพักถึงเป็นแบบนี้ไปกันหมดล่ะ!?
ชเว คังริม
อารีอยู่ข้างหลังฉันไว้//เอาตัวมาบังฮารี
คู ฮารี
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่..
ชเว คังริม
ฉันเองก็ไม่รู้..ไม่รู้สึกถึงพลังงานอะไรเลย//ขมวดคิ้ว
คู ฮารี
อะไรนะ!?//มองคังริม
โคชิ โยรัน
เสียงกรีดร้องของพืชปีศาจ..
โคชิ โยรัน
น่าจะเคยได้ยินกันนี่จริงไหม?//เหล่มองชองฮา
คิม ชองฮา
หึ..//หันหน้าหนี
และเสียงกรีดร้องของทารกก็ดังขึ้นอีกครั้ง
พร้อมกับเหล่าผู้นคนที่ถูกเสียงร้องนั่นสะกดจิต พวกเขาได้หันมามองพวกฮารี ก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาทางพวกเขา
พ่อของฮารี,ดูรี
//หยุดวิ่ง
คู ฮารี
แม่..พ่อ..//สีหน้ากังวล
ชเว คังริม
โซ่ตรวนกักขัง!!//โยนยันต์ไปที่กำแพงทั้งสองข้าง
เมื่อยันต์ถูกติดลงบนกำแพงทั้งสองฝั่ง ก่อนที่จะมีโซ่ตรวนอันใหญ่มายับยั้งการเคลื่อนไหวของพวกที่จะเข้ามาโจมตี
คู ฮารี
เสียงร้องไห้นั่น..เหมือนกำลังสะกดจิตพวกเขาอยู่!
ชเว คังริม
เราต้องรีบตามหาต้นต่อของเรื่องให้ได้เร็วที่สุด//มองฮารี
ชเว คังริม
โดยเริ่มจากเสียงร้องไห้นั่น..เธอพอจะรู้ไหม
คู ฮารี
เสียงร้องไห้..เด็กทารก..//ครุ่นคิด
และภาพเหตุการณ์เมื่อวันก่อนตรงทางเข้าประตู่ลิฟท์ก็ได้เข้ามาในหัวของฮารี...ตอนที่เธอขอตัวขึ้นไปข้างบนก่อนและเจอครอบครัวหรึ่งที่กำลังเข็นรถเด็กทารกเข้าลิฟท์เมื่อตอนนั้น
คู ฮารี
ใช่แล้ว!..ต้องเป็นครอบครัวนั้นแน่..ผู้ที่ย้ายมาอยู่ใหม่ตอนนั้น..พวกเขาอยู่ชั้น5ของหอพัก!
โคชิ โยรัน
งั้นไปกันเถอะ..//วิ่งนำไป
คู ฮารี
//ทิ้งกระเป๋าไว้+วิ่งไปตามหาทีละห้อง
โคชิ โยรัน
(ตอนนี้...เท่าทีรู้..ชองหาจะเป็นคนนำไปเจอเองสินะ..)//เหล่มองชองฮา
คิม ชองฮา
(เอาแต่เหล่มองอยู่ได้..ฉันก็กลัวเป็นนะ..)//ไม่กล้าสบตาโยรัน
คู ฮารี
แฮ่กๆ..อยู่ไหนนะ!...//วิ่งหาทีล่ะห้อง
ไม่ว่าฮารีจะหายังไงก็หาไม่เจอ..ทุกห้องถูกเปิดประตูไว้เหือบทั้งหมด...เสียงร้องที่ดังอยู่ตลอดเวลานั้น ช่างกวนใจเธอยิ่งนัก
คู ฮารี
แล้วมันบ้านไหนกันล่ะเนี่ย!?//มองรอบๆ
ทั้ง4คนที่ตอนนี้ต้องหยุดชะงักทุกอย่าง..เพราะเหล่าฝูงคนที่ถูกเสียงร้องไห้ปริศนานั่นสะกดจิตอยู่..ได้มายืนออกันเต็มทาง
ชเว คังริม
ฮารี เธอรีบไปเร็วเข้า
ชเว คังริม
ส่วนทางนี้ฉันจะจัดการเอง!//นำดาบขึ้นมา
คู ฮารี
อื้ม!..//รีบไปหาต่อ
คู ฮารี
โอ้ยย!..อยู่ไหนกันแน่นะ!//เริ่มทนไม่ไหว
คิม ชองฮา
ตามฉันมาสิ..ฉันจะช่วยเธอหาเอง..//กระซิบ+ยกยิ้ม+เดินผ่านฮารีไป
คู ฮารี
อ่ะ!?..//ตกใจ+มองชองฮา
คิม ชองฮา
หึ..//เอามือมาประกบกัน
เมื่อมือทั้งสองของชองฮาประกบเข้าหากันก่อนจะแยกออก ก็ปรากฏแสงสีเขียวกลมเล็กๆนำทางพวกเธอไปจนถึงห้องห้องหนึ่ง ที่ถูกปิดประตูอยู่
ก่อนที่แสงนั้นจะหายเข้าไปในประตูที่ห้อง"545"
โคชิ โยรัน
อื้ม..ห้องนี้..ฉันรับรู้ถึงพลังเจ้านั่นได้..
และใช่..เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากหลังประตูนี้..มันดังกว่าปกติ..
คิม ชองฮา
เอาล่ะ..ถ้าอยากรู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร..หลังประตูคือคำตอบนะ//ยิ้ม
คิม ชองฮา
แต่ว่า..ต้องปิดหูเอาไว้ด้วยล่ะ..เพราะเสียงร้องของมัน..อันตรายสุดๆไปเลย
คิม ชองฮา
ถ้ายังไม่อยากถูกสะกดจิตล่ะก็นะ..
โคชิ โยรัน
//ดีดหน้าผากชองฮา
คิม ชองฮา
ทำอะไรของเธอเนี่ย!?
โคชิ โยรัน
อย่ามาแกล้งเพื่อนฉันให้มาก..แค่นี้ก็เกินพอแล้ว..
โคชิ โยรัน
เปิดไปเลยฮารี..มีฉันอยู่เธอจะไม่เป็นอะไร//มองฮารี+ยิ้ม
คู ฮารี
อื้ม!//ยิ้มให้โยรัน
เมื่อฮารีเปิดประตูเข้าไป..ก็พบกับสภาพห้องที่ปลิ่มไปด้วยน้ำที่รั่วไหลตามกำแพงห้อง..
คู ฮารี
//เดินไปดู+ถือโกสต์บอล
โคชิ โยรัน
(ไม่ได้อยู่ในเปล...หรือว่า..)
และแล้วเสียวร้องอันแสบแก้วหูนั่นก็ดังขึ้นอีกครั้ง
แต่ด้วยความที่อยู่ใกล้..ทำให้ฮารีและชองฮาถึงกับต้องเอามือปิดหูกันเลยทีเดียว
คู ฮารี
//มองดูในเปลอีกครั้ง
เมื่อฮารีได้พยายามที่จะดูในเปบอีกครั้ง..แต่ดูเหมือนครั้งนี้เธอจะไม่ได้สนใจเปลนั่นแล้ว..แต่กับไปเห็นเจ้าสิ่งเล็กๆข้างเปลแทน
แมนเดรก
แฮร่!!!//กระโดดขึ้นไปเกาะเพดาน
คู ฮารี
กรี๊ด!!//เซล้มลงไป
และตอนนี้..ก็ได้รู้สาเหตุของเสียงร้องอีนน่ากลัวนั้นแล้ว..เสียงร้องไห้ที่ได้ได้มาจสกเด็กทารก...แต่มาจากพืชปีศาจ..ที่ถูกปลูกอยู่ในกระถ่างข้างๆเปลเด็กทารก
และใช่..พืชปีศาจ จอมกรีดร้อง..แมนเดรก หรือชื่อเต็มๆของมันก็คือ "แมนเดรกโกรา"
คู ฮารี
อะไรนะ!?//มองทั้งสอง
แมนเดรก
ย้าาา!!//ใช้รากไม้รัดตัวฮารีไว้
แมนเดรก
//ใช้รากไม้พุ่งไปหาชองฮาและโยรัน
แต่เมื่อรากไม้ทั้งสองได้พุ่งมาตรงหน้าของทั้งสองก็ต้องหยุดลงทันที....
ก็นะ..อีกคนเป็นถึงกวีโดแห่งไม้...ส่วนอีกคน..เป็นถึง"ผู้กำเนิดทุกสรรพสิ่ง"...
โคชิ โยรัน
ปล่อยฮารีซะ..//มองแมนเดรก
แมนเดรก
...ย้าาา!!//วิ่งผ่านทั้งสองคนไป
ยังไม่ทันที่เจ้าแมนเดรกจะได้ตัวฮารีไป..จู่ๆก็มีดาบของคังริมโผล่มาตัดพันธนาการที่ตัวฮารีออก
แมนเดรก
แฮร่!!..//กระโดดลงมายันชั้นล่าง
เมื่อเจ้าแมนเดรกได้ลงมายังชั้นล่าง..เหล่าผู้คนที่ถูกมันสะกดจิตได้ทำการยื่นนิ้วชี้ขึ้นฟ้า..ก่อนที่เจ้าแมนเดรกจะเริ่มกลืนกินผู้คนเหล่านั้นไป..
เมื่อกลืนกินผู้คนเหล่านั้นจนหมดสิ้น..ร่างกายของมันก็เริ่มที่จะขยายใหญ่ขึ้นทันที
ชเว คังริม
ย้ะ!!//ใช้ดาบฟันพวกรากไม้
เมื่อคังริมกระโดดตามลงมาพร้อมกับโยรัน เจ้าแมนเดรกก็ได้เริ่มเปิดฉากโจมตีทันที
รีริส (ราชินีภูตแห่งแสง)
ชะแว้บ! //โผล่ออกมา
รีริส (ราชินีภูตแห่งแสง)
กรี๊ดดด!! ตัวไรนิ!?//มองแมนเดรก
โคชิ โยรัน
พืชปีศาจกรีดร้อง..แมนเดรกน่ะ
รีริส (ราชินีภูตแห่งแสง)
ไอ้เจ้าต้นที่ถ้าถึงออกจากกระถางจะส่งเสียงร้องที่แสบแก้วหูนะเหรอเจ้าคะ!!?
รีริส (ราชินีภูตแห่งแสง)
อั้ย!..รีริสไม่ถูกใจสิ่งนี้!😢
โคชิ โยรัน
ก่อนจะไม่ถูกใจ..ฉันขอดาบกำจัดมันก่อนเถอะ..
รีริส (ราชินีภูตแห่งแสง)
ชะอุ้ย!
รีริส (ราชินีภูตแห่งแสง)
เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ!//กลายเป็นดาบ
เมื่อโยรันได้ดาบมาก็รีบพุ่งเข้าไปช่วยคังริมจัดการทันที
คู ฮารี
//วิ่งลงมาทางบรรได
ฮารีที่กำลังจะอัญเชิญชินบิ..แต่โกสต์บอลกับไม่ทำงาน..เพราะตอนนี้พวกชินบิเองก็โดนพันธนาการไว้อยู่เหมือนกัน
กึมบิ
นี้มันพลังของแมนเดรกทั้งหมดเลยงั้นเหรอเนี่ย!?..
ชินบิ
ไม่อยากจะเชื่อที่ผ่านมามันคอยดูดีความชื้นและจิตวิญญาณของผู้ที่อาศัยอยู่ในหอพักไป
กึมบิ
แถมยัง..ใช้ผู้คนในการเพิ่มพลังของมันอีกด้วย!?
กึมบิ
ฉันแทบจับสังเกตไม่ได้เลย
จูบิ
จุกกาปิกาจุ!!//ดิ้นไปมา
แมนเดรก
แฮร่...//มองคังริมและโยรัน
เอาจริงเจ้าแมนเดรกก็ไม่อยากจะยุ่งกับโยรันสักเท่าไหร่..เหมาะมันรับรู้ได้ถึงพลังที่ไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วยเด็ดขาด
แมนเดรก
//ใช้รากไม้โจมตีคังริม
โคชิ โยรัน
ไม่คิดจะสนใจฉันจริงสินะ...
โคชิ โยรัน
เฮ้อ..แอบน้อยใจแฮะ..
ชเว คังริม
(เจ้านี่เอาแต่โจมตีฉันฝ่ายเดียว..ต่างกับโยรัน..เพราะอะไรกันนะ!?)
คังริมที่เผลอคิดในใจที่จู่ๆเจ้าแมนเดรกเอาแต่โจมตีเขา..ไม่หันไปสนใจโยรันเลยสักนิด..ทำให้เขาพลาดท่าถูกมันจับขาแล้วห้อยหัวโต้งเต่งอยู่บนฟ้า
แมนเดรก
ย้าาา!!!!//ใช้รากไม้โจมตี
อสูรแมลง
อั่กก!//โดนรากไม้แทงทะลุตัว
อสูรแมลง
//ปล่อยแมลงให้กัดกินรากไม้ของคังริม
ชเว คังริม
//หลุดจากพันธนาการ
โคชิ โยรัน
//ช่วยชินบิกึมบิและจูบิออกมาจากรากไม้
โคชิ โยรัน
ไม่เป็นอะไรนะทั้งสามคน
กึมบิ
เห้อ..เกือบไปแล้วล่ะ
กึมบิ
ดีที่พี่โยรันมาช่วย..ไม่งั้นคงขาดอาการหายใจไปแล้ว//ส่ายหน้า
จูบิ
จุกกะจูก้า~(●´⌓`●)
โคชิ โยรัน
เจ้าแมนเดรกจัดการง่าย..คงไม่ต้องถึงมือฉันหรอก..//มองพวกฮารี
เจ้าแมนเดรกและอสูรแมลงก็ได้ปะทะกันเล็กน้อย
แต่ดูเหมือนฝั่งอสูรแมลงด้วยความที่ถูกรากไม้จำกัดการเคลื่อนไหวอยู่จึงใช้พลังไม่ค่อยเสถียรสุกเท่าไหร่
ชเว คังริม
แฮ่ก..//หายใจถี่
คู ฮารี
//เดินมาข้างๆคังริม
คู ฮารี
คังริม....เดี๋ยวฉันจะหลีกทางให้นายโจมตีนะ
ชเว คังริม
อื้ม!..เข้าใจแล้วฮารี//ยิ้ม
คู ฮารี
//ใช้โกสต์บอล+เพิ่มพลังให้กับอสูรแมลง
เมื่อพลังของอสูรแมลงเพิ่มขึ้น มันก็ได้ทำลายรากไม้ที่ตัวก่อนจะใช้เจ้าพวกแมลงลูกน้องของตนเองกำจัดการเคลื่อนไหวของเจ้าแมนเดรก
เพื่อเปิดทางให้กับคังริมจัดการ
ชเว คังริม
เพลิงแห่งการชำระล้าง!!
ชเว คังริม
ย้า!!!//เข้าไปจัดการเจ้าแมนเดรก
แมนเดรก
อ๊ากกกกก!!!!//โดนฟันเต็มๆ
และในที่สุด..เจ้าแมนเดรกก็ถูกโค่นล้ม
โคชิ โยรัน
(บทจะง่ายก็ง่ายจริงๆนั่นแหละ...)
เหล่าผู้คนก่อนหน้านี้ที่ถูกเจ้าแมนเดรกกลืนกินไปก็ถูกปล่อยตัวออกมาอย่างปลอดภัย
คู ฮารี
โอ๊ะ..//หันไปมองชองฮา
คิม ชองฮา
คือว่า..ฉันอยากจะคุยกับเธอหน่อยน่ะ..จะได้ไหม?//ยิ้ม
คู ฮารี
//มองชองฮา+ขมวดคิ้ว
Comments
rui
กลับมาอัพเรื่องนี้ก๊อน~~~
2025-01-18
1
rui
รอแอดอัพนะ
2025-01-02
1