พวกเรากลับมาแล้ว!! SS5 (ชินบิหอพักอลเวง)
อัปลักษณ์
//= การกระทำ
//+= ทำตาม
*....*= โทรทางจิต
(..)= คิดในใจหรือพูดในใจ
".."= เน้นคำ
[...] = กระซิบ
✨✨= ตาเป็นประกาย หรือ อ้อน
🔮 =ใช้เวทมนตร์
🌟 = เสกของ
ปีศาจเครื่องสาย
ฮ่าาา!!!! //เผยตัวออกมา
เมื่อเจ้าปีศาจเครื่องสายปรากฏตัว รอบๆก็เกิดคลื่นพลังหมอกสีดำม่วงขึ้นทำให้โยรันที่อยู่ใกล้โดนลูกหลงไปด้วย
โคชิ โยรัน
อ่ะ!!?//กระเด็นออกไป
คิโด มินฮยอน
//รับตัวของโยรันไว้
คิโด มินฮยอน
ไม่เป็นไรนะ?..//มองโยรัน
โคชิ โยรัน
มะ..ไม่เป็นไร//มองปีศาจเครื่องสาย
ปีศาจเครื่องสาย
พวกแกช่างกล้านักนะ!!!
ปีศาจเครื่องสาย
เอาเด็กคนนั้นคืนมา!!!!//พุ่งไปหาคังริม
ชเว คังริม
!!//นำดาบของตนออกมา
คู ฮารี
หยุดนะ!//เข้ามาขวางไว้
คู ฮารี
อัญเชิญ! //ใช้โกสต์บอล
เมื่อฮารีอันเชิญผีเสียงสยองออกมา เจ้าผีเสียงสยองก็ได้เริ่มเปิดการโจมตีโดยใช้พลังคลื่นเสียงของตนแข่งกับเจ้าปีศาจเครื่องสาย
ปีศาจเครื่องสาย
//หลบการโจมตีได้หมด
ปีศาจเครื่องสาย
หึๆ ทำได้แค่นี้เองเหรอ!!?
สิ้นเสียงของเจ้าปีศาจเครื่องสาย เจ้านั้นก็เริ่มตอบโต้กลับโดยใช้สายไวโลลินที่ยื่นออกมาจากตัวของมัน
ปีศาจเครื่องสาย
ย้ะ!//โจมตีผีเสียงสยองกลับ
และทั้งสองต่างก็ประชันเสียงกันโดยเจ้าปีศาจเครื่องสายใช้เสียงของไวโอลินเป็นอาวุธ
โคชิ โยรัน
ดูเหมือน..พลังของผีเสียงสยองยังคงไม่พอ..//มองการโจมตี
ไม่นานนักเจ้าปีศาจเครื่องสายก็ได้เพิ่มแรงคลื่นเสียงทำให้การต่อกรในครั้งนี้ผีเสียงสยองต้องแพ้ไป
คู ฮารี
อ่ะ!? เป็นไปไม่ได้น่า!//ตกใจ
ปีศาจเครื่องสาย
ได้เวลาเอาจริงสักที่!!//เริ่มดูดพลังวิญญาณของเหล่าผู้ชม
เจ้าปีศาจเครื่องสายได้ทำการดูดพลังวิเศษของเหล่าผู้ชมที่มาร่วมรับชมการแข่งขันจนหมด ทำให้พลังของมันแข็งแกร่งขึ้นเป็นเท่าตัว..
คู ฮารี
อ่ะ!?..พลังของเจ้านั่น!!
ชเว คังริม
เพิ่มพลังโดยการดูดกลืนวิญญาณ..//ขมวดคิ้ว
ปีศาจเครื่องสาย
รายแรกก็เป็นพวกแก!! //มองพวกฮารี
เจ้าปีศาจเครื่องสายได้จ้องมองมาที่พวกฮารีก่อนจะใช้เสียงไวโอลินโจมตีอีกครั้งอย่างรุนแรง
โคชิ โยรัน
ฮารี!//วาร์ปไปขวาง
โคชิ โยรัน
โล่ทูตสวรรค์!!!
และเสียงระเบิดก็ดังขึ้น..ทำให้เกิดหมอกมากมายตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ ก่อนจะจางหายไปให้ปรากฏเห็นชัดถึงโล่สีทองอร่ามที่มีลวดลายประดับสวยสดงดงาม โล่ทูตสวรรค์ที่แข็งแกร่งได้ปกคลุมบริเวณของพวกฮารีอย่างครอบคลุม ทำให้ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
ปีศาจเครื่องสาย
ฮึ๋ย!! แก!!!?
คิโด มินฮยอน
//โผล่มาจากด้านหลัง+ง้างดาบฟัน
ปีศาจเครื่องสาย
อั่ก!! อ๊ากกกก!!!//โดนฟัน
ทีน่า (ราชินีภูตแห่งความตาย)
//ปรากฏตัว
โคชิ โยรัน
ช่วยที่นะ//มองทีน่า
ทีน่า (ราชินีภูตแห่งความตาย)
ได้ตามที่ท่านขอ...//กลายเป็นอาวุธ
ชื่อเคียว:เคียงเทพแห่งความตาย
โคชิ โยรัน
(เคียวงั้นเหรอ....สุดยอดเลยแฮะ..)
คู ฮารี
ว้าว..เป็นอาวุธที่สวยและเท่มากเลย..//ตกตะลึง
โคชิ โยรัน
//พุ่งเข้าไปหาปีศาจเครื่องสาย
เมื่อโยรันได้รับอาวุธมาอยู่ในกำมือเธอไม่รอช้าจึงรีบพุ่งเข้าไปหาเจ้าปีศาจเครื่องสายอย่างไม่หวั่นเกร็งเลยสักนิด
โคชิ โยรัน
เคียวเทพแห่งการสังหาร!!//กระโดดเข้าไปหา+ตวัดเคียวโจมตี
สิ้นเสียงของหญิงสาวเคียวในมือของเธอก็เกิดแสงสีแดงดำอันเป็นเอกลักษณ์ขึ้น ก่อนที่จะตวัดเคียงอันทรงพลังไปยังทางปีศาจเครื่องสายจนเกิดเป็นรอยฟันขนาดใหญ่
ปีศาจเครื่องสาย
!!!?//ใช้เสียงโวโอลินโต้กลับ
เจ้าปีศาจเครื่องสายเห็นดังนั้นก็รีบใช้พลังของตนตอบโต้กลับ แต่หารู้ไม่ว่าตนนั่นเองกำลังจะถูกเล่นงานโดยอีกผู้หนึ่ง
คิโด มินฮยอน
ดาราเพลิงทมิฬ!//ใช้ดาบฟันไปที่ปีศาจเครื่องสาย
คู ฮารี
อ่ะ!!?//เอาแขนป้อง
อาจารย์สอนไวโอลิน
อึก!!..//กอดฮเยวอนแน่น
เสียงระเบิดถูกดังขึ้นอีกครั้งเป็นการระเบิดที่จะว่ารุนแรงเลยก็ว่าได้ ทำให้เกิดฝุ่นหมอกตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ
โคชิ โยรัน
//มองร่างของปีศาจเครื่องสาย
ปีศาจเครื่องสาย
อึก...//นอนหมดสภาพ
ปีศาจเครื่องสาย
มะ...มันต้อง..ไม่ใช่แบบนี้..สิ!!?//สลายหายไป+กลายเป็นโกสต์สติกเกอร์
และแล้วการต่อสู้ก็ได้จบลง
ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้นมาก่อน
อาจารย์สอนไวโอลิน
ฮเยวอน! ตื่นสิลูก..ฮเยวอน..
อาจารย์สอนไวโอลิน
ฮเยวอน!..
ฮเยวอน
อึก..อ่า..//ลืมตาตื่น
ฮเยวอน
เกิดอะไรขึ้น..เหรอคะ?
อาจารย์สอนไวโอลิน
ฮึก..ขอโทษนะลูก แม่ผิดไปแล้ว แม่ผิดไปแล้วจริงๆ//กอดฮเยวอนแน่น
อาจารย์สอนไวโอลิน
ยกโทษให้แม่ด้วยนะ
อาจารย์สอนไวโอลิน
เพราะความโลภของแม่ จนแม่ลืมไปว่าสิ่งสำคัญที่สุดคืออะไร//สำนึกผิด
หลังจากที่คนผู้เป็นแม่นั้นสำนึกผิดที่ตัวเองได้กระทำลงไปจึงพูดขอโทษผู้เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาพร้อมน้ำตา
ฮเยวอน
ฮึก..แม่ค่ะ!..แม่ค่ะ//ร้องไห้+กอดผู้เป็นแม่ของตน
อาจารย์สอนไวโอลิน
แม่ขอโทษนะฮเยวอน..
สองแม่ลูกก็ได้ปรับความเข้าใจกันและกันทำให้ความสัมพันธ์ของสองแม่ลูกกับมาดีกันอีกครั้ง...
และเหตุการณ์วันนั้นก็จบลงด้วยดี
ในคืนที่ฟ้าฝนตกหนัก ท้องฟ้ามืดครึ้มดำเข้มกว่าปกติเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าดังสนั่นไปทั่วท้องนภา
เด็ก.ญ
1:ฮึก..ฮื่อ//เปิดประตูเข้าบ้านมาอย่างร้อนรน+วิ่งเข้าห้องของตน
และก็มีเสียงร้องห่มร้องไห้ดังของมาจากห้อง
ตปก.ญ
1:ทำไมอยู่ดีๆลูกก็ร้องไห้ได้ล่ะ?//เป็นห่วง
ตปก.ญ
1:แล้วทำไมต้องเข้าห้องของแม่ด้วยเล่า?..
เด็ก.ญ
1:ฮึก..ไม่นะ! อย่าเข้ามา!!//ร้องไห้
หญิงสาววัยกลางคนได้ทำการเปิดประตูห้องออกก่อนที่จะมองไปยังห้องที่มีไฟเปิดอยู่พร้อมกับบานประตูที่ถูกแง้มเอาไว้
ตปก.ญ
ทำไมกันล่ะ..//เดินไปดู
เด็ก.ญ
1:ฮึก..ทำไมล้าง..ไม่ออกล่ะ!!!?
ตปก.ญ
1:ลูกโอเคใช่ไหม?//เปิดประตูไป
เด็ก.ญ
1:อ่ะ...ฮึก..ฮึก...//เอามือปิดหน้าตัวเอง
เด็กสาวนั้นยังคงก้มหน้าอยู่สักพักก่อนที่จะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาส่องกระจก...
เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจกับใบหน้าอันอัปลักษณ์และน่ากลัว
กึมบิ
ฮึฮือ~~//อำเพลงเล่น+แต่งหน้า
ก่อนที่จูบิจะโผล่เข้ามาในกระจกทำให้กึมบิที่กำลังมีความสุขกับการแต่งหน้าแต่งตาถึงกับหลุดสะดุ้งตกใจ
กึมบิ
เฮ้อ...ตกใจหมดเลย//ถอนหายใจ
กึมบิ
นี่จูบิก็อยากลองด้วยไหม?//หันไปถามจูบิ
ด้วยความที่จูบินั้นอยากลองอยากรู้จึงพยักหน้าตอบตกลงไป ก่อนจะหยิบเครื่องสำอางขึ้นมาหนึ่งชิ้น
ชินบิ
มาสิๆ เดียวฉันแต่งหน้าให้นายเอง~
ชินบิ
คิกๆ//ถอยออกจากกระจก
ชินบิ
เป็นไงสุดยอดไปเลยมั้ยล่ะ//ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
จูบิ
จุกะปิกก้า💢💢!!!!//โมโห+ใช้ค้อนสายฟ้าทุบชินบิ
ชินบิ
อึ๋ยย!!! อ๊ากก!!!//โดนไฟช็อต
เด็ก.ญ
2://นั่งอ่านหนังสือ
เด็ก.ญ
2:โกยุนมี เธอแต่งหน้าอีกแล้วเหรอ??//มองอีกคน
เด็ก.ญ
1:เฮ้อ..ฉันโดนอาจารย์จับได้ตั้งหลายรอบแล้ว เลยต้องแอบๆไว้หน่อย
เด็ก.ญ
2:คิก ฉันมีหลังฐาน เดี๋ยวก็บอกอาจารย์ซะเลยนิ!
เด็ก.ญ
1:เหอะๆ น่ารำคาญจริงๆ
เด็ก.ญ
1:เธอเองก็ทำเป็นไม่รู้ซะสิ
เด็ก.ญ
1:เอ๋~ ฉันนึกว่าเธอจะไม่มาซะแล้วอีก...เพราะว่าฉันไม่อยากเห็นหน้าแล้วล่ะเนี่ย
เด็ก.ญ
1:คนที่ทำเป็นเหมือนอยู่คนเดียวแล้วก็สูงส่งเป็นคนดีก็คือจีโฮไง~
เด็ก.ญ
1:อ่าจริงสิ เธอมีพาวเวอร์แบงค์รึเปล่า?
เด็ก.ญ
1:ฉันอยากจะฟังเพลงสักหน่อยแต่แบตมือถือฉันหมดเนี่ยนะสิ
เด็ก.ญ
1:งั้นเหรอ? ถ้างั้นก็คงต้องยืมของจีโฮซะแล้วล่ะนะ~//ลุกไปหาจีโฮ
เด็ก.ญ
1://หยิบพาวเวอร์แบงค์ใต้โต๊ะจีโฮ
เด็ก.ญ
1:ฉันขอยืมหน่อยนะจ๊ะ
เด็ก.ญ
1:ขอบใจ ขอบใจ//เดินไปที่โต๊ะตัวเอง
เด็กสาว1 ได้ทำการยืม(?)พาวเวอร์แบงค์ไปทั้งที่เจ้าของยังไม่อนุญาตอย่างหน้าตาเฉย
จีโฮ
แล้วทำไม..ฉันต้องให้เธอด้วย..
ไม่นานจีโฮผู้เป็นเจ้าของพาวเวอร์แบงค์ก็เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเฉยชา ทำเอาอีกคนถึงกับขึ้นทันที
จีโฮ
ก็เพราะว่าเธอ..ยืมไปแล้วไม่เคยคืนเลยนี่..
เด็ก.ญ
1://ลุกจากโต๊ะ+ไปหาจีโฮ
เด็ก.ญ
1:เธอพูดว่าอะไรนะ!? อีกทีสิ!?
คิม ชองฮา
หยุดนะ//เดินมาห้าม
เด็ก.ญ
1:อะไรอีกล่ะเนี่ย? แล้วเธอเป็นใครมาจากไหนกัน!?
คิม ชองฮา
ฉันว่าเธอควรพอแค่นั้นแหละ แล้วกลับไปนั่งที่เถอะ
เด็ก.ญ
1:แล้วเธอจะมายุ่งอะไรไม่ทราบ!?
และทั้งคู่ก็จ้องตากันสักพักก่อนที่จะมีเสียงอีกคนขัดขึ้นมา
เด็ก.ญ
2:พอเถอะๆ นี่โกยุนมีมีข้อความส่งมาน่ะ
เด็ก.ญ
1:ชิ!..//กลับไปนั่งที่+เปิดข้อความ
เด็ก.ญ
1:ฮายองอา ไปห้องสองกันเร็วเข้า!//เดินออกไป
เด็ก.ญ
2:เอ๋!? รอด้วย!//ตามไป
ลี กาอึน
อีเดี๋ยวฝนก็หยุดตกแล้วล่ะ..//มองฝน
คิม ฮยุนวู
อ่า..รู้สึกอากาศมันดูน่ากลัวแปลกๆแฮะ..
คิม ฮยุนวู
พวกเธอเคยได้ยินเรื่องนี้กันไหม!?//มองกาอึนและดูรี
คู ดูรี
เรื่องอะไรงั้นเหรอฮะ??
คิม ฮยุนวู
นี่พวกนายไม่รู้งั้นเหรอ!?
คิม ฮยุนวู
ในวันที่ฝนตก ใกล้ๆแถวโรงเรียนเรา จะมีผีสาวหน้ากากแดงโผล่ออกมาด้วยล่ะ!!
คู ฮารี
อะไรของนายอีกล่ะเนี่ย??
คู ฮารี
ฉันอยู่มาตั้งนานแล้ว ยังไม่เห็นรู้ด้วยซ้ำว่ามีผีด้วยอ่ะ?//เดินมา
โคชิ โยรัน
อาจจะมีก็ได้นะ//แซวเล่น(?)
คู ฮารี
เอ๋!! เธอเองก็เชื่อเหรอ!!?//มองโยรัน
คิม ฮยุนวู
เธอก็คิดเหมือนกันใช่ไหม!
โคชิ โยรัน
เปล่าแค่พูดเล่นๆ//ยิ้มหน้าตาเฉย
คู ดูรี
โดนพี่โยรันปั่นหัวซะแล้ว5555
คิม ฮยุนวู
ตะ..แต่ว่าเรื่องจริงนะ!
คิม ฮยุนวู
พอมันถอดหน้ากากออกแล้ว ปากของมันก็จะฉีกเป็นแบบนี้เลย!//ทำท่าฉีกปากให้ฮารีและโยรันดู
คู ดูรี
ผมว่านะเขาน่าจะต้องกินเยอะมากจนปากฉีกแน่ๆ //ทำท่าเลียนแบบฮยุนวู
โคชิ โยรัน
อ่ะ..ฮ่าๆ...//หัวเราะ
คู ฮารี
เป็นความคิดที่เด็กจริงๆเลยนะนายนะ//มองดูรี
เด็ก.ญ
2:เธอแน่ใจนะว่า เขาจะมาที่นี่อ่ะ!?
เด็ก.ญ
3:พวกเธอหมายความว่าไง!?
เด็ก.ญ
3:แล้วเขาอยู่ที่ไหนล่ะ!?
เด็ก.ญ
1:รอแป๊บนะ//เอาแชทให้ดู
เด็ก.ญ
นี้คือแชทที่แชฮาส่งมาให้ฉัน..แต่ว่า....
เด็ก.ญ
3:หรือว่า..อึนซอกลับมาแล้วงั้นเหรอ!?
เด็ก.ญ
1:แต่ว่านะ..อึนซอเธอน่ะ...
เด็ก.ญ
1:ถูกรถชมเสียชีวิตตั้งแต่ปีที่แล้วนะ!?
เด็ก.ญ
3:อะไรกันเนี่ย..แล้วใครมันเล่นพิเรนทร์บ้าบออะไรเนี่ย..
เด็ก.ญ
3:ตอนปีที่แล้ว มีแค่พวกเราที่รู้สาเหตุของเรื่องนี้นะ..
เด็ก.ญ
1:อ่ะ..เดี๋ยวก่อนนะ..ฉันว่าฉันพอจะมีอยู่คนหนึ่งที่ฉันพอจะรู้จักอยู่น่ะ
เด็ก.ญ
2:หึ..//ยิ้มอย่างมีเลศนัย
เด็ก.ญ
3:เฮ้อ..จีโฮนี่กล้าเล่นตลกอะไรแบบนี้กับพวกเราได้ยังไงกัน//กำลังเดินกลับบ้าน+ถือร่มอยู่
เด็ก.ญ
3:ฉันจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้แหละ!..
ในระหว่างเดิน..จู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าอีกคู่หนึ่งกำลังเดินตามเด็กสาว3อยู่
เด็ก.ญ
3:อ่ะ..!?..//หันไปมอง
เมื่อเธอหันไปดูก็กับพบว่าไม่มีใครเดินอยู่ข้างหลังเธอเลยสักนิด ก่อนจะตัดสิ้นใจเดินต่ออย่างสั่นกลัวเล็กน้อย
เด็ก.ญ
3:(มะ..ไม่มีอะไรนี่?)//เดินต่อไป
และเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นอีกครั้งแต่ในครั้งที่สองนั้นกับดังกว่าตอนแรกเป็นหลายเท่า
เด็ก.ญ
3:อ่ะ..//รีบเร่งฝีเท้า
เมื่อเด็กสาว3 ได้ยินดังนั้นก็ได้เร่งจังหวะฝีเท้าขึ้นเรื่อยๆก่อนจะเริ่มวิ่งไปหลบอยู่ตรงซอกเล็กๆเพื่อพักหายใจ
"อันจินี่ ฉันล้อเล่นน่า!"
เด็ก.ญ
3:เห๋! อะไรของเธอเนี่ย! ฉันไม่สนุกด้วยนะ!//ออกไปหายังต้นเสียง
เมื่อเด็กหญิง3 ได้ทำการออกไปเพื่อจะกล่าวว่าเพื่อนของเธอที่จู่ๆก็ทำให้เธอตกใจกลัว ก่อนจะหยุดซะงักไปครู่หนึ่ง
เพราะคนที่อยู่เบื้องหน้าของเธอนั้น...ไม่ใช่เพื่อนของเธอเลยสักนิด..แต่กับเป็นใครไม่รู้ที่สวมฮู้ดสีเหลืองยืนอยู่ต่อหน้าเธอ
เมื่อเด็กสาวเอ่ยทัก..คนที่อยู่เบื้องหน้าของเธอก็เงยหน้าขึ้นมาให้เห็น...เด็กสาวนั้นไม่เห็นหน้าตาของเธอคนนี้สักเท่าไหร เพราะว่าโดนผมปิดบังใบหน้ามีเพียงให้เห็นแค่แมสสีแดงแปลกตาเพียงเท่านั้น
เด็ก.ญ
3:อ่ะ..//เดินถอยหลัง..
เด็ก.ญ
3:..จะ..จะทำอะไรน่ะ..!?
และคนเบื้องหน้าของเด็กสาวที่เคยยืนอยู่นิ่งๆก็เริ่มขยับเข้ามาหาเธอทันที
เด็ก.ญ
3:ยะ..อย่าเข้ามานะ!!//ล้มไปนั่งกับพื้น+มองคนตรงหน้า
เด็ก.ญ
3:อึก!..//หลับตาปี๋
ไม่นานคนที่ใส่เสื้อฮู้ดสีเหลืองตรงหน้าก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้เด็กสาวพร้อมกับพูดขึ้น
"แล้วเธอล่ะ...สวยรึเปล่า?.."
เด็ก.ญ
3:ฮึก..ฮึก..//พูดไม่ออก+พยักหน้าเบาๆ
และเสียงหัวเราะอันน่าสยองก็ดังขึ้นก่อนที่คนตรงหน้าจะถอนแมสออกก่อนจะฉีกยิ้มกว้างที่เกือบถึงหู
เด็ก.ญ
3:ฮึก!!..//ตกใจสุดขีด+กลัว
"เมื่อกี้นี้...ยังบอกว่าสวยอยู่เลยนี่.."
เด็ก.ญ
3:อะ..อื่อ!..สะ..สวย!..สวยมาก..//เสียงสั่น
"งั้นฉันจะทำให้แก..เป็นเหมือนฉัน!.."
พูดจบคนตรงหน้าก็ยื่นมือทั้งสองข้างมาวางบนหน้าของเด็กสาว..ก่อนที่หน้าของเด็กสาวจะเปลี่ยนไป..
เด็ก.ญ
3:..อัก..ฮึก..กรี๊ดดดดดด!!!!!
คิม ชองฮา
//แอบมอง+เหงื่อตก
โคชิ โยรัน
มาทำอะไรเหรอ...ชองฮา?//เอาร่มขึ้น+มองชองฮา
คิม ชองฮา
เธออีกแล้วเหรอ?..
คิม ชองฮา
(อะไรของเธอคนนี้กัน..ทำไมชอบทำสีหน้าที่คาดเดาอะไรไม่ได้เลยกันเนี่ย..พอๆกับอีกคนนึงเลยจริงๆ..)//เหงื่อตก+หลบสายตา
โคชิ โยรัน
ถ้าจะทำอะไรก็ระวังๆหน่อย..
โคชิ โยรัน
ฉันรู้นะว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่
คิม ชองฮา
อย่ามาทำเป็นว่ารู้ดีไปซะหมดสิ..
คิม ชองฮา
เฮ้อ..ให้ตายเถอะ
คิม ชองฮา
ฉันปิดอะไรเธอไม่ได้เลยจริงๆ..
คิม ชองฮา
จะรู้ทันคนไปหมดเลยรึไง!?//มองโยรัน
โคชิ โยรัน
//จ้องเขม็ง+ขมวดคิ้ว
คิม ชองฮา
จ้าๆ..ขอโทษด้วยล่ะกัน..//เหงื่อตก
โคชิ โยรัน
แต่ถ้าจะทำแบบนั้นจริงๆฉันเองคงว่าอะไรเธอไม่ได้หรอก...
โคชิ โยรัน
เธอคงมีเหตุผลจำเป็นที่ต้องเข้าหาคังริมนี่? จริงไหม?
โคชิ โยรัน
แต่ช่วยเล่นละครตบตาเบาๆหน่อยแล้วกัน...
โคชิ โยรัน
ถึงเราเคยมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก่อน..แต่ถ้าเล่นเกินเหตุก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือนแล้วกัน..//มองตาชองฮา..
คิม ชองฮา
เธอจะทำอะไรฉันล่ะ?//มองโยรัน
โคชิ โยรัน
ไม่รู้สิ..คงไม่ทำอะไรหรอกมั้ง?//ครุ่นคิด
คิม ชองฮา
ฉันล่ะชอบเธอจริงๆ หัวจะไวไปไหนกัน..รู้ทุกอย่างฉันหาคำแก้ตัวไม่ทันแล้ว..//ยกยิ้มเล็กน้อย
คิม ชองฮา
หรือเธอชอบสือค้นเรื่องของคนอื่นงั้นเหรอ?
โคชิ โยรัน
เขาเรียกว่าใส่ใจคนรอบข้างซะมากกว่าน่ะ...
คิม ชองฮา
จ้า..จะเชื่อก็ได้แม่คุณ//ส่ายหัว
คิม ชองฮา
ถ้างั้น---//เงยหน้ามามองโยรัน
คิม ชองฮา
ให้ตายสิ..จะมาก็มาจะไปก็ไปอะไรของแม่คุณคนนี้กัน!?//ขมวดคิ้ว
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
ไปๆมาๆ เคมีสองสาวคู่นี้ก็ดูจะเข้ากันได้นะเนี่ยยย🤧😗
Comments
rui
แอบจิ้นผิดมั้ยคะเนี่ย
2024-10-19
2