พวกเรากลับมาแล้ว!! SS5 (ชินบิหอพักอลเวง)
ผีกระดาษ
//= การกระทำ
//+= ทำตาม
*....*= โทรทางจิต
(..)= คิดในใจหรือพูดในใจ
".."= เน้นคำ
[...] = กระซิบ
✨✨= ตาเป็นประกาย หรือ อ้อน
🔮 =ใช้เวทมนตร์
🌟 = เสกของ
เด็ก.ช
1:เห๋?? ตอบกลับจริงเหรอเนี่ย?
เด็ก.ช
1:หมอผีWตอบกลับว่า..เดี๋ยวเราจะกำจัดให้ ไม่ต้องห่วง//อ่านคอมเม้น
เด็ก.ช
1:อั่ก!? //ล้มลงไปนั่งกับพื้น
เด็ก.ช
1:อะไรกันล่ะเนี่ย!?..
เด็ก.ช
1:วิ่งชนคนอื่นแล้วไม่ขอโทษ ซ้ำยังจะวิ่งหนีหายไปอีก??
เด็ก.ช
1://มองไปที่กระเป๋าของตน
หลังจากเด็กชายที่พึ่งถูกเด็กคนหนึ่งวิ่งชนโดยไม่ขอโทษแถมยังหนีไปอีก ก็ได้แต่อารมณ์เสีย จึงจะหันไปหยิบกระเป๋าที่มันกระเด็นตกไปอยู่ด้านข้างเขา
แต่พอมองดูดีๆ กับต้องตกใจอีกครั้ง...เพราะสิ่งที่เขาเจอมันคือนกกระเรียนกระดาษสีแดงอันคุ้นตาปรากฏอยู่บนกระเป๋าเป้ของเขา
เด็ก.ช
1:อึก!! //หน้าซีด+ถอยห่าง
เด็ก.ช
1:กะ...กระดาษนั่น!!?
เหล่าสิ่งประหลาดน่ากลัวที่มีลักษณะเหมือนกับคนและถูกพับให้เหมือนกระดาษกำลังเริ่มจะเดินเข้ามาหาทั้งสามเรื่อยๆ
สโนว์ (ราชินีภูตเหมันต์)
จัดให้เลยจ้า! //ปรากฏตัว+กลายเป็นดาบ
คู ฮารี
ดูรี!//มองหน้าดูรี
คู ดูรี
อะ..อื้ม!//พยักหน้า
สองพี่น้องทำการมองหน้ากันก่อนที่จะพยักหน้าให้สัญญากันและกัน พร้อมกับเอาโกสต์บอลZออกมา เพื่อที่จะทำการอัญเชิญผีมาต่อสู้
คู ฮารี
ใช่ไม่ได้!? //ตกใจ
คู ฮารี
ออกมาสิ! //เรียกผีให้ออกมา
แม้ฮารีจะตะโกนเรียกผีให้ออกมาเท่าไหร่ ก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยกับเสียงเรียกของเธอ เหมือนว่าโกสต์บอลของตนจะใช้งานไม่ได้อีกแล้ว
โคชิ โยรัน
งั้นเดี๋ยวฉันจัดการเอง
เมื่อพูดจบประโยคตัวของโยรันก็พุ่งเข้าไปหาเจ้าพวกปีศาจกระดาษน่ากลัวนั่นทันที พร้อมกับกวัดแกว่งดาบสีฟ้าสวยไปรอบๆ
??
1:อั่ก!!!//กลายเป็นน้ำแข็ง
โคชิ โยรัน
ย้ะ!//กระโดดหลบ+ใช้ดาบฟัน
??
5:อ๊ากก!!//กลายเป็นน้ำแข็ง
โคชิ โยรัน
ดอกเหมันต์บานสะพรั่ง!
สิ้นสุรเสียงอันอ่อนหวานที่แฝงไปด้วยความหนักแน่น พื้นที่โดยรอบก็กลายเป็นน้ำแข็งก่อนที่มีดอกไม้น้ำแข็งบานขึ้นตามตัวเจ้าสิ่งน่ากลัวนั้น ทำให้พวกมันหยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่าง ดอกไม้มากมายขึ้นตามตัวทุกตำแหน่งแต่ไม่มีท่าทีว่าจะสลายหายไป ได้แค่กลายเป็นน้ำแข็งที่มีดอกไม้ประดับแค่นั้น
คู ดูรี
ว้าว! พี่โยรันสุดยอด!!!//ยกนิ้วโป้งให้โยนัน
คู ฮารี
ฝีมือไม่ตกเลยนะเนี่ย//มองโยรัน+ยิ้ม
คู ฮารี
(ทำไมกันนะ..)//มองโกสต์บอลของตน
ชเว คังริม
ฮารี! ไม่เป็นอะไรกันนะ!//วิ่งมา
คู ฮารี
อืม ไม่เป็นไร//ส่ายหัว
โคชิ โยรัน
พวกเราถูกหลอกน่ะ
ชเว คังริม
อืม...เจ้าพวกนี้ก็แค่ตัวล่อให้พวกเราติดกับ...จริงๆแล้วที่นี่ไม่มีผีอยู่ตั้งแต่แรก
โคชิ โยรัน
ที่มีกลิ่นอายผีก็คงมาจากพวกนี้..
โคชิ โยรัน
พวกเขาคือมนุษย์ที่ถูกทำให้เป็นปีศาจกระดาษ
ลี กาอึน
ที่แท้..ก็เป็นแบบนี้นี่เอง..
คู ฮารี
ที่โยรันไม่กำจัดทิ้งไปเพราะเหตุนี้เองเหรอ?
โคชิ โยรัน
อื้ม..//ทำให้น้ำแข็งละลาย
เมื่อโยรันทำการปลดละลายน้ำแข็งที่แช่เจ้าพวกนั้นอยู่ก็ละลายหายไป เหล่าปีศาจกระดาษทั้งหลายที่ได้กลายเป็นน้ำแข็งดอกไม้ก่อนหน้านี้ก็ผลันกลับกลายมาเป็นมนุษย์ดั่งเดิม
เหล่าผู้คนที่ถูกทำให้กลายเป็นปีศาจกระดาษก็ได้นอนหมดสติกองกับบนพื้นกันอย่างระเนระนาด
คู ฮารี
แล้วผีตัวจริงล่ะ!? อยู่ที่ไหน??
เด็ก.ช
1:ฮึก...//สั่นกลัวสุดขีด
ไม่นานนักก็มีจะมีเสียงปริศนาดังขึ้นอย่างเบาบาง
เด็ก.ช
1://หันไปมองด้านหลัง
เด็ก.ช
1:อั่ก..อ๊ากกก!!!!//ตกใจ
เมื่อเด็กชายได้เห็นสิ่งน่ากลัวที่อยู่เบื้องหน้าของเขา ความกลัวอันมหาศาลก็ได้เข้ามาเล่นงานเขาอย่างหนัก ผีกระดาษปรากฏตัวต่อหน้าเขาก่อนที่จะฉีกรอยยิ้มของเธอออกมา
ผีกระดาษ
แกคือ..คนต่อไป!!//มองเด็กชาย
เด็ก.ช
1:ฮึก...!!??//กำลังจะหนี
ทันใดนั้นร่างกายของเด็กชายก็ถูกหยุดเอาไว้
เด็ก.ช
1:!!! //ตัวลอยเหนือพื้น
ผีกระดาษ
//ค่อยๆพับให้กลายเป็นนกกระเรียนกระดาษ
ไม่นานนักเด็กชายก็ถูกทำให้เป็นนกกระเรียนกระดาษสีแดงไปอย่างสมบูรณ์ ก่อนที่เจ้าผีกระดาษจะนำไปใส่ในโหลที่เต็มไปด้วยนกกระเรียนกระดาษมากมาย
ผีกระดาษ
ชิ้นที่...998..ฮิๆ//หัวเราะ
คู ฮารี
อยู่ๆโกสต์บอลก็ใช้งานไม่ได้..
คู ฮารี
แถมดูเหมือนจะแตกหักเต็มทีเลยล่ะ!?
ชินบิ
เพราะว่าผ่านการใช้งานมานานแล้วยังไงล่ะ
กึมบิ
ผนึกเหล่าวิญญาณไว้เยอะเกินที่จะรับไหว หากใช้เรียกผีต่อไป ไม่แน่โกสต์บอลอาจจะพังลงไปเลยก็ได้
กึมบิ
ช่วงนี้ฉันว่าพวกนายไม่ควรใช้โกสต์บอลไปสักพักนะ
คู ดูรี
ถ้าไม่มีโกสต์บอลแล้วเราจะสู้กับผียังไงอ่ะ!!?
กึมบิ
งั้นก็คงช่วยไม่ได้..
กึมบิ
เอาล่ะ ฟังนะ..ฉันกับชินบิจะช่วยหาวิธีซ่อมโกสต์บอลให้เอง
กึมบิ
จนถึงตอนนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พวกนายก็ห้ามใช้โกสต์บอลเด็ดขาด!
ชินบิ
ถ้าพวกนายยังขืนใช้งานโกสต์บอลต่ออีกล่ะก็ มันอาจจะแตกออกแล้วพังอย่างสมบรูณ์เลยล่ะ!
คู ดูรี
//หยิบโกสต์บอลขึ้นมา+ ทำหน้าเศร้า
ลี กาอึน
มีอะไรเหรอฮยุนวู??
คิม ฮยุนวู
เมื่อวาน...เด็กที่ลงโพสต์เกี่ยวกับผีกระดาษฉันได้ยินมาว่าเขาหายตัวไปแล้ว!!
คิม ฮยุนวู
เห็นว่าวันนี้เขาไม่ได้ไปโรงเรียนด้วย..
ชเว คังริม
อย่าบอกนะ..ว่าถูกผีจับตัวไป!?
โคชิ โยรัน
ดูเหมือนจะใช่..
โคชิ โยรัน
มันคงลงมือตอนที่พวกเรากำลังชุลมุนกับปีศาจกระดาษนั่นแน่ๆ
โคชิ โยรัน
เพราะเด็กคนที่โพสต์คือเหยื่อของเจ้าผีกระดาษนั่น..มันคงหันไปเล่นงานเด็กนั่นแทน
ชเว คังริม
อ่า..พวกเราช้าไปซะแล้ว..
โคชิ โยรัน
ฮารี..จำเด็กผู้หญิงที่เราเจอกันในตรอกซอยคืนนั้นได้ไหม?
โคชิ โยรัน
คงต้องหาตัวเด็กคนนั้นแล้วล่ะ..เพราะว่าเด็กคนนี้สำคัญต่อพวกเราในตอนนี้มาก..//มองทุกคน
โยรันที่ได้เอ่ยน้ำเสียงที่ทั้งหนักแน่นและมั่นใจออกมา ทำให้เหล่าเพื่อนๆต่างก็พยักหน้าเข้าใจกันทันที
เพราะว่าถ้าพวกเขาไม่เชื่อโยรัน พวกเขาอาจจะโดนพวกผีเล่นงานได้ง่ายๆแน่
เพราะยังไงโยรัน..ก็อาจจะรู้เรื่องบางอย่างดีกว่าพวกเขาอยู่ก็เป็นได้
ชินบิ
เอาล่ะๆ ทำตัวให้สบายกันเข้าไว้ล่ะ เพราะว่าท่านชินบิผู้ยิ่งใหญ่ผู้นี้มาอยู่ที่นี่แล้วยังไงล่ะ!
ชินบิ
ถึงผีจะปรากฏตัวออกมา ก็ไม่มีอะไรให้กลัวอยู่แล้ว!//ขาสั่น
กึมบิ
ฉันอยากจะหัวเราะจริงๆ ทำเป็นอวดเก่งไปได้ ดูขานายสิสั่นหมดแล้ว!//ชี้
กึมบิ
พูดเหมือนตัวเองเก่งมากงั้นล่ะ! ฉันว่านะพี่โยรันยังจะดีซะกว่าอีก! เชอะ!
ชเว คังริม
ทุกคนอย่าประมาทกันล่ะ
ชเว คังริม
เพราะพวกเราไม่รู้ว่าผีจะโผล่มาตอนไหน..
ทุกคนยกเว้นคังริม: //พยักหน้า
ในยามวิกาลที่ท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยความมืด แต่ถึงยังงั้นก็ยังมีแสงจากดวงจันทร์ที่กำลังสาดส่องไปทั่วท้องนภา
ในตรอกซอยเล็กๆต่างปรากฏร่างของเด็กทั้ง6และโทเกบีอีก2 ทั้ง8 ได้ทำการเดินเกาะกลุ่มกันเพื่อตามหาบางอย่างที่พวกเขาตั้งเป้าหมายเอาไว้
คู ดูรี
อ่ะ..พี่!//หยุดเดิน
เสียงเด็กหนุ่มตัวอวบน่ารักทักขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ ใช่ดูรีเห็นร่างเงาของใครบางคนกำลังวิ่งหนีไป
คู ดูรี
นั่นใช่ผีรึเปล่า!!
คู ดูรี
มันวิ่งไปแล้ว! //วิ่งตามไป
โคชิ โยรัน
(ไม่ชอบมาพากลแฮะ..)//+
ทั้ง8 ได้วิ่งตามเงาปริศนาไปโดยไม่รู้เลยว่ากำลังมีปีศาจกระดาษวิ่งตามหลังพวกเขาไปอย่างบ้าคลั่ง
โคชิ โยรัน
อ่ะ..//มองไปด้านหลัง
สิ้นเสียงหวานของเด็กหญิงผมขาวดั่งน้ำนม เจ้าปีศาจกระดาษก็ได้วิ่งไปดักเบื้องหน้าของพวกเขาทันที จึงทำให้ต้องหยุดวิ่งอย่างกระทันหัน
??
1://ยืดแขนไปโจมตีฮยุนวู
คิม ฮยุนวู
อั่ก!! //โดนจับ
เมื่อเหล่าปีศาจกระดาษที่เหลือเห็นดั่งนั้น ก็เริ่มเข้ามาโจมตีพวกกาอึนทันที
เมื่อกึมบิเห็นท่าทีที่ไม่ดีนักจึงได้ใช้กระบองโทเกบี ทำให้หยุดการเคลื่อนไหวของเจ้าพวกปีศาจกระดาษเหล่านั้นไว้ได้
กึมบิ
พวกเธอรีบไปเถอะ! เดี๋ยวทางนี้พวกเราจัดการเอง! //มองฮารีและโยรัน
คู ฮารี
เข้าใจแล้ว ไปกันเถอะ! //วิ่งไป
ทั้งสามรีบตามร่างของเด็กสาวที่ถือโหลแก้วอยู่ พร้อมกับตะโกนให้คนที่วิ่งอยู่เบื้องหน้าหยุด
คู ฮารี
หยุดเดี๋ยวนี้นะ!//วิ่งตาม
โคชิ โยรัน
อ่ะ..//หยุดวิ่ง
???
ขอร้องล่ะ! หยุดไล่ตามฉันสักที!
???
ฉันไม่ใช่ผีในข่าวลือนะ!
คู ฮารี
แล้วทำไมเธอถึงวิ่งหนีพวกเราล่ะ??
ชเว คังริม
ฮารีระวัง! //ผลักฮารีออกไป
ยังไม่ทันที่ฮารีจะได้คำตอบจากเด็กสาว คังริมที่สัมผัสถึงภัยร้ายก็ได้ผลักฮารีออกไป จนทำให้ตัวเองตกเป็นเหยื่อแทน
โคชิ โยรัน
คังริม! ผีกระดาษ!?
ในตอนนี้ตัวของคังริมเองถูกเจ้าผีกระดาษจับตัวไว้ ทำให้ไม่สามารถขยับไปไหนมาไหนได้ เหมือนกับถูกสกดกักขังเอาไว้
จีวอน
อ่ะ! ไม่ได้นะ! //วิ่งมา
คู ฮารี
อึก..//เอาโกสต์บอลออกมา
คู ฮารี
อ่ะ..//นึกที่กึมบิพูดไว้ก่อนหน้า
กึมบิ
เอาล่ะ ฟังฉันนะ ฉันกับชินบิจะช่วยหาวิธีซ่อมโกสต์บอลให้เอง
กึมบิ
จนถึงตอนนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พวกนายก็ห้ามใช้โกสต์บอลเด็ดขาด!
คู ฮารี
โยรั---//หันไปหาโยรัน
คู ฮารี
ปะ...ไปไหนแล้วเนี่ย!!!?
ผีกระดาษ
อ๊ากกกก!!!!//กรีดร้อง
โคชิ โยรัน
โอ๊ะ..โทษทีลงมือหนักไปหน่อย//จับดาบ+ชี้ไปทางผีกระดาษ
ผีกระดาษ
งั้นรายต่อไปคือแกก็แล้วกัน!!!//หันไปมองโยรัน
จีวอน
หยุดเดี๋ยวนี้นะ! //วิ่งมาบังตัวโยรัน
จีวอน
ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น! เธอทำร้ายคนอื่นมามากพอแล้วนะ!
จีวอน
จะให้ฉันยืนดูเฉยๆไม่ได้หรอก!
ผีกระดาษ
ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้เธอเด็ดขาด ออกไปซะ!!!
จีวอน
ได้โปรด...ฮึก..เธอไม่ใช่คนแบบนี้นี่!
ผีกระดาษ
อย่า..มาขวางทางฉัน!!!!
ไม่นานร่างของผีกระดาษก็เปลี่ยนไป
ร่างที่เริ่มขยายใหญ่โตขึ้นจนน่ากลัว
ผีกระดาษ
//กำลังจะโจมตีจีวอน
โคชิ โยรัน
ระวัง!//ใช้ดาบรับการโจมตี
โคชิ โยรัน
ถอยออกไปก่อน ตอนนี้ยังคงคุยกันดีๆไม่ได้!//มองจีวอน
โคชิ โยรัน
(ถ้าปล่อยไปแบบนี้ไม่ดีแน่!..)
ผีกระดาษ
อย่าคิดว่า..จะขวางทางของฉันได้!!! ย้า!!!//ใช้มืออีกข้างโจมตีโยรัน
โคชิ โยรัน
อ่ะ..//กระโดดหลบ
ตอนนี้สถานการณ์ไม่คอยดีมากนัก คังริมก็ถูกขังอยู่ในกระดาษ มีแค่โยรันที่ยังคงต่อสู้อยู่กับผีกระดาษลำพัง
โคชิ โยรัน
วายุเหมันต์คลั่ง!
สิ้นเสียงหวานเอ่ย บริเวณรอบข้างก็เกิดเป็นน้ำแข็งพร้อมกับมีพายุลูกขนาดเท่าตัวของผีกระดาษทั้งสี่ลูกพัดเข้าโจมตีผีกระดาษพร้อมกัน
คู ฮารี
(เวลาโยรันใช้ดาบนี้ที่ไร...ชอบทำให้รอบข้างหนาวตลอดเลย!!.)
ผีกระดาษ
อ๊ากกกก!!!!//โดนเหล่าพายุบีบอัด
หลังโยรันเอ่ยเสร็จ ท้องฟ้าที่มืดครึ้มอยู่ก็มืดครึ้มเข้าไปอีกพร้อมกับมีเส้นสายฟ้าสีครามสวยขนาดใหญ่ผ่าลงมายังผีกระดาษ ด้วยความที่ว่าผีกระดาษโดนเหล่าพายุบีบอัดทำให้ไม่สามารถตอบโต้อะไรได้อยู่แล้ว
พอเจอกับสายฟ้าสีครามอีกก็แย่หนักกว่า
ชเว คังริม
//หลุดพ้นจากพันธนาการ
คู ฮารี
คังริม! //วิ่งเข้าไปดู
เสียววินาทีผ่านไปเหล่าฝุ่นที่เคยตลบอบอวลก็กระจายหายไป เหลือเพียงปรากฏร่างใหญ่ของผีกระดาษที่นอนหมดสภาพอยู่
ผีกระดาษ
อีก..แค่..นิดเดียว...//เอ่ยเสียงแผ่ว
จีวอน
ฮยอนบิน..ฮึก..//ร้องไห้
คู ฮารี
กะ..เกิดอะไรขึ้น..//มองจีวอน
ผีกระดาษ
อีกแค่...นิดเดียว..เท่านั้น..
คู ฮารี
//จ้องหน้าผีกระดาษ
ทันใดนั้นก็มีภาพปรากฏเข้ามาให้หัวของฮารี...ทำให้เธอเห็นอดีตที่แสนเศร้าของผีกระดาษ...เกี่ยวกับนกกระเรียนกระดาษที่เขาว่ากันว่าถ้าพับนกกระเรียนครบทั้ง1,000ชิ้น สามารถทำให้ความปรารถนาเป็นจริง และ คำมั่นสัญญา..เคยให้กันไว้..แต่ไม่สามารถทำให้ได้...จึงเกิดเป็นแรงแค้นให้กับผีกระดาษตนนี้
ในขณะเดียวกันเมื่อภาพในอดีตได้จบลงจีวอนและผีกระดาษที่เมื่อก่อนชื่อว่า"ฮยอนบิน" ได้ทำการปรับความเข้าใจกันและกันจนสำเร็จ ทำให้ฮยอนบินเลิกอาฆาตแค้นและถูกปลดปล่อยไปในที่สุด
คู ดูรี
แม้แต่โกสต์บอลของผมก็พังไปด้วย!
ชินบิ
ก็บอกแล้วไง ว่าโกสต์บอลของพวกนายน่ะถูกสร้างมาให้ใช้คู่กันมาตั้งแต่แรก ถ้ามีโกสต์บอลอันไหนพังไปอันหนึ่งอีกอันก็จะพังตามไปด้วย//กอด อก
คู ฮารี
มีวิธีซ้อมมันรึเปล่า?
กึมบิ
ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน..
คู ดูรี
ชินบิ! นายช่วยซ้อมมันหน่อยไม่ได้เหรอ!?
ชินบิ
โกสต์บอลไม่ใช่ของเล่นนะที่จะสามารถสร้างมาเท่าไหร่ๆก็ได้น่ะ!?
คู ดูรี
แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเองไม่ได้เหรอ!?
ชินบิ
นี่..การสร้างของแบบนี้มันไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ!
ครู่นั้นเองจู่ๆก็มีแสงสีเหลืองทองพุ่งลงมาจากฟ้า ก่อนที่จะพุ่งลงมาใส่หัวของชินบิเข้าอย่างจัง
ชินบิ
อั่ก! //กระเด็นไปกระแทกกับกำแพงตึก
ทุกคนที่เห็นดังนั้นต่างก็ตกอกตกใจก่อนที่จะเพ่งสายตาไปดูอีกครั้ง
กับพบว่าเป็นร่างของคนที่พวกเขานั้นแสนจะคุ้นเคยที่สุด
จูบิ
จูกะ! จูกะ จูกะ! จุกะปิกะ! จุกะปิกะปุ! จุกาปิกะ!!//ร้อนรน
จูบิ
จุกะปิกะจุกะ! จุกะจูกะ! จุกะปิกะปุก้า!
โคชิ โยรัน
(อะ..เอ่อ....ภะ..ภาษาอะไรล่ะนั่น..)//เหงื่อตก
เหล่าฮารีที่ได้ยินจูบิพูดออกมาแบบนั้นต่างก็งุนงงกันเป็นระนาว
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
น้องจูบิมาแล้วจ้าาา
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
เปิดตัวปุ๊บก็รัวภาษาอิหยังก้อใส่พวกฮารีเลย😥😓
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
ลงช้าหน่อยนะคะ พอดีติดกิจธุระนิดหน่อย
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
ขออภัยค่าาา🙏🙏🙏😫
Comments
โคโจ มานาริ
ขอโทษทำไมไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อยนะคะ
2024-11-30
0
โคโจ มานาริ
พักผ่อนด้วยนะคะไรท์เตอร์ซัง เค้าเป็นห่วง
2024-11-30
0
rui
ไม่เป็นไรฮะแค่กลับมาอัพก็ดีใจแล้ว
2024-10-18
0