ชวนไปเดท

//= การกระทำ //+= ทำตาม *....*= โทรทางจิต (..)= คิดในใจหรือพูดในใจ ".."= เน้นคำ [...] = กระซิบ ✨✨= ตาเป็นประกาย หรือ อ้อน 🔮 =ใช้เวทมนตร์ 🌟 = เสกของ
. .
???
???
ถ้าจะจ่อมีดขนาดนั้น..ไม่แทงไปเลยล่ะ?
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
งั้นนายก็ปล่อยก่อนสิ..
???
???
ไม่กลัวฉันหน่อยเหรอ?..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(น้ำเสียงคุ้นๆ...เป็นน้ำเสียงที่นิ่งๆดูเฉยชา...)
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ทำไมฉันต้องกลัวด้วยล่ะ?
???
???
อ่า...ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่อนเลยจริงๆ...
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
หึ..//ยกยิ้มมุมปาก
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
นายเองก็เหมือนกัน...ถึงแม้รูปแบบพลังจะเปลี่ยนไปมาก..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
แต่ฉันเองก็รู้ว่าเป็นนาย..
???
???
งั้นบอกมาสิ..ว่าฉันคือใคร?//ยกยิ้มออกมา
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อืมมม...
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
มินโฮ??
???
???
//หุบยิ้ม
เมื่อชายปริศนาที่ก่อนหน้านี้ยกยิ้มออกมาด้วยความคาดหวังว่าหญิงสาวตรงหน้าของเขาจะพูดชื่อเขาออกมา กับต้องหุบยิ้มทันทีเมื่ออีกคนกับพูดชื่ออื่นที่ไม่ใช่ชื่อเขา
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ฮ่าๆ..//หัวเราะ
???
???
นี่แกล้งกันเหรอ?//เอียงคอ+ขมวดคิ้ว
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ก็นายน่าแกล้งนี่น่า..//จับมือของอีกฝ่าย+ค่อยๆเอาออก
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
มินฮยอน//หันไปหาคนข้างหลัง+ยิ้ม
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
หึ..//ก้มมองคนตรงหน้า
หลังจากที่โยรันได้เอ่ยนานของชายปริศนาและนำมือของอีกฝ่ายที่ปิดตาของเธอออก ก่อนจะหันไปยิ้มให้กับคนข้างหลังที่เธอนั้นรู้จักและคุ้นเคยที่สุด
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ยังแสบไม่เคยเปลี่ยนอีกด้วย
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ฮะ..ก็นะ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
นายเริ่มก่อนนิ?
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
หึ//บีบจมูกด้วยความเอ็นดู
เมื่อเห็นดังนั้น มินฮยอนเองก็อดใจไม่ได้จึงยื่นมือหนาไปบีบจมูกคนตัวเล็กเบาๆด้วยความเอ็ดู
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่ยย~
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
//ปล่อยมือ
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
แล้วมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ก็ไม่มีอะไรหรอก..แค่มาเดินสำรวจอะไรไปเรื่อยเปื่อย..//มองไปทางอื่น
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
...
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(ยังไม่บอกเรื่องนี้กับมินฮยอนดีกว่า...ฉันขอเช็คให้แน่ใจกว่านี้อีกหน่อยแล้วกันนะ..)
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
เหรอ?..//สงสัยคนตรงหน้า
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อื้อ
มินฮยอนที่เห็นท่าทีของโยรัน เขาก็รู้ได้ในทันทีเลยว่าคนตรงหน้าเขาต้องมีอะไรปิดบังเขาไว้อยู่แน่ๆ
ถึงจะคิดอย่างงั้นเขาก็ตอบกับคนตัวเล็กกว่าไป ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากรู้ว่าคนตรงหน้ากำลังปิดบังอะไรอยู่ เขาแค่ไม่อยากซักไซ้คนตัวเล็กอะไรมาก
เพราะยังไงไม่ช้าก็เร็ว..หญิงสาวดั่งผู้เป็นคนรักของเขาก็ต้องมาบอกเขาอยู่ดี..จึงไม่ถามต่อให้เธอรำคาญใจ
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
แล้วมาคนเดียว?
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อื้อ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
พาเจ้าซูซูมาเดินเล่นด้วยน่ะ
ซูซู
ซูซู
ซือ~//เลื้อยออกมา+มองมินฮยอน+เอียงคอ
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
หึ..//ลูบหัวซูซู
ซูซู
ซูซู
//เคลิ้ม
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
แล้วนายล่ะ? มาทำอะไรที่นี่แล้วคนอื่นๆ?
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ฉันแค่มาทำธุระแถวนี้นะ...ส่วนคนอื่นๆกลับไปพักผ่อนกันหมดแล้ว
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
เอ๋?..คงจะเหนื่อยหน้าดูเลยใช่ไหม
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ก็นิดหน่อย..
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธออยู่พอดี..พอจะว่างรึเปล่า?
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อืม..ว่างสิ
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
งั้นเดินไปคุยไปกันดีกว่า..จนกว่าจะถึงทางออกป่าร้าง
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อื้อ
และทั้งคู่ก็ได้เดินไปคุยไป โดยมีมินฮยอนเป็นคนเปิดประเด็นและมีโยรันเป็นผู้รับฟัง
. .
ลี กาอึน
ลี กาอึน
นี่จ๊ะ ฮารี//ยื่นตัวให้ฮารี
NovelToon
คู ฮารี
คู ฮารี
เอ๋? มันคือตั๋วอะไรเหรอ?
ลี กาอึน
ลี กาอึน
ฉันน่ะมีแข่งไวโอลินในวันพรุ่งนี่น่ะจ๊ะ
ลี กาอึน
ลี กาอึน
ฉันคิดว่ามันจะดีมากถ้าเธอเองก็มาด้วย
คู ฮารี
คู ฮารี
ว้าว! งั้นเหรอ!..//รับมา
คู ฮารี
คู ฮารี
ฉันจะต้องไปอยู่แล้วสิ!
คู ฮารี
คู ฮารี
นอกจากนี้ฉันก็ไม่มีใครแล้ว นอกจากเธอกับโยรันนี่แหละ!
ลี กาอึน
ลี กาอึน
แต่เธอรู้ไหมฮารี
ลี กาอึน
ลี กาอึน
ตั๋วที่ฉันให้มันมีสองใบ แล้วเธอก็คงไม่มีใครแล้ว
ลี กาอึน
ลี กาอึน
ถือเป็นโอกาสดีถ้าเธอกับคังริมไปเดทกันที่นั้นก็ได้นิเนอะ //ยิ้ม
คู ฮารี
คู ฮารี
อ่ะ...เอ่อ..แฮะๆ..//ยิ้ม+หน้าแดง
คู ฮารี
คู ฮารี
ละ..แล้ว..ยะ..โยรันล่ะ?
ลี กาอึน
ลี กาอึน
โยรันเหรอ?
ลี กาอึน
ลี กาอึน
อ่อ โดนมินฮยอนชวนไปแล้วน่ะ....//ยิ้ม
คู ฮารี
คู ฮารี
เอ๋?? หมอนั่นกลับมาแล้วเหรอ??
คู ฮารี
คู ฮารี
(หมอนั่นกลับมาก็ชิ่งตัวเพื่อนฉันเลยนะ..Q(⁠ ⁠⁰͡⁠ ⁠Ĺ̯⁠ ⁠⁰͡⁠ ⁠)⁠ Q..)
ลี กาอึน
ลี กาอึน
อื้ม//พยักหน้า
ลี กาอึน
ลี กาอึน
อ่ะ..//มองไปอีกทาง
คู ฮารี
คู ฮารี
หืม?//มองตาม
ชเว คังริม
ชเว คังริม
//เดินออกมาจากห้องเรียน
คู ฮารี
คู ฮารี
อ่ะ..
ฮารีลังเลอยู่สักพักก่อนที่จะตัดสิ้นใจวิ่งไปหาคังริมอย่างเร็ว
คู ฮารี
คู ฮารี
//วิ่งไปหาคังริม
คู ฮารี
คู ฮารี
เดี๋ยวก่อน คังริม..
ชเว คังริม
ชเว คังริม
อ่า..//หันไปหาฮารี
คู ฮารี
คู ฮารี
คือว่า..บางทีนายพอจะมีเวลาว่างรึเปล่า..
คู ฮารี
คู ฮารี
เพราะว่าในวันพรุ่งนี้กาอึนมีแข่งไวโอลินน่ะ
คู ฮารี
คู ฮารี
ไปเชียร์เธอและก็ไปดูเธอด้วยกันนะ!//ชูตั๋วขึ้นมา
ชเว คังริม
ชเว คังริม
อืม ได้เลยฮารี//รีบพยักหน้ารับ+ยิ้ม
ชเว คังริม
ชเว คังริม
ถ้างั้น..ฉันชวนฮยุนวูไปด้วยนะ
คู ฮารี
คู ฮารี
อะ..เอ่อ..คือว่า..
คู ฮารี
คู ฮารี
ฉันมีตั๋วแค่สองใบน่ะ..แฮะๆ..
คู ฮารี
คู ฮารี
ถ้างั้นก็...
คู ฮารี
คู ฮารี
พวกเราไปกันแค่สองคนกันเถอะ//ยิ้ม
ชเว คังริม
ชเว คังริม
สองคน??..//แก้มแดง
เมื่อได้ยินดังนั้นสีหน้าของคัวริมก็เห่อร้อนขึ้นมาทันทีพร้อมแก้มที่มีสีแดงปรากฏบนใบหน้าของเขา
ชเว คังริม
ชเว คังริม
NovelToon
คู ฮารี
คู ฮารี
อ่ะ..เอ่อ...คือว่า!?..
ชเว คังริม
ชเว คังริม
ได้สิ..//ยิ้ม
ชเว คังริม
ชเว คังริม
เธอชวนแค่ฉันสินะ ขอบใจนะ..
คู ฮารี
คู ฮารี
อ่ะ..แฮะ//หัวเราะแก้เขิน
. .
ฮเยวอน
ฮเยวอน
//ซ้อมไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
//นั่งฟัง+ขมวดคิ้ว
ฮเยวอน
ฮเยวอน
(เอาจริงเหรอ...เจ้านี่น่ะ..ทำไมถึงเลือกอันนี้ล่ะ..)//เหงื่อตก
เมื่อบทเพลงครึ่งแรกบรรเลงเสร็จ..ไม่นานบทเพลงครึ่งหลังก็ได้เริ่มบรรเลงต่อเนื่องอีกครั้ง โดยที่ฮเยวอนนั้นงุนงงเป็นอย่างมากที่อยู่ๆมือของเธอก็ขยับไปเอง
ตามจริงทอนครึ่งหลังเธอนั้นยังเล่นได้ไม่ดีมากนัก...แต่วันนี้กับเล่นได้อย่างราบลื่นจนผิดปกติ...โดยที่มือของเธอมันขยับไปเอง
ฮเยวอน
ฮเยวอน
(อ่ะ!..เกิดอะไรขึ้นกัน!? ทำไมมือขยับไปเอง!?..)//ตกใจ
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
อ่า..//นั่งฟัง+ตกใจ
เมื่อเธอเห็นว่าลูกสาวของตนเริ่มที่จะบรรเลงเพลงท่อนนี้ได้จึงเผยรอยยิ้มออกมา
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
หึ..//ยิ้มออกมา
และการบรรเลงบทเพลงก็ได้สิ้นสุดลง
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
อ่า...พอได้แล้วล่ะ//เดินไปหาฮเยวอน
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
ในที่สุดการเล่นของเธอก็พัฒนาดีขึ้นมามากเลยล่ะ
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
แต่ต้องลองฝึกใหม่อีกรอบดูนะ//ดึงฮเยวอนมากอด
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
เฮ้อ..ฮเยวอนลูกสาวของแม่ ทำดีต่อไปนะ
ฮเยวอน
ฮเยวอน
อ่ะ...//โดนกอด
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
เข้าใจไหม?
ฮเยวอน
ฮเยวอน
...//ทำหน้าหงอย
ฮเยวอน
ฮเยวอน
ค่ะ..คุณครู..
. .
เด็ก.ช
เด็ก.ช
1:พรุ่นนี้มีเรื่องตอน 6 โมงเย็นนะ
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:จ้าๆ เจอกันพรุ่งนี้นะ
เด็ก.ช
เด็ก.ช
1://เดินแยกออกไป
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:เอ๊ะ? อะไรกันล่ะเนี่ย
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:ฉันลืมมือถือไว้ที่โรงเรียนน่ะสิ!?
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:วางเอาไว้ที่ห้องซ้อมรึเปล่า??
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:อ่ยยย~~
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:จะทำไงดีอ่ะ เธอไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม?
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:เฮ้อ...
. .
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:เดี๋ยวเธอหาในห้องซ้อมนะ
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:โอเคจ้า//เดินเข้าไป
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1://จะไปหาอีกห้องหนึ่ง
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:อ่ะ..
อยู่ๆเด็กสาวก็หยุดเดินกระทันหันก่อนที่จะหันไปดูห้องซ้อมทางด้านขวามือของเธอ เพราะว่ายังมีห้องที่ถูกเปิดไฟทิ้งไว้อยู่
NovelToon
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:เอ๋?...ป่านนี้ยังมีคนฝึกอยู่อีกเหรอเนี่ย...
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
//เดินไปดู
และในห้องซ้อมก็ปรากฏร่างของฮเยวอนที่กำลังซ้อมอย่างตั้งอกตั้งใจอยู่หน้ากระจก
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:หือ?..//เห็นเงาในกระจก
NovelToon
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:อ่ะ.....//หน้าซีด+กลัว
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:อร๊าย!!//ตกใจ+ถอยไปชมกับใครบางคน
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:อ่ะ!? //โดนชน
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:เป็นอะไรของเธอเนี่ย..
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:อ่ะ..มะ..เมื่อกี้นี้..คือว่า..
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:มีอะไรงั้นเหรอ?..//เดินเข้าไปส่อง
เมื่อเด็กสาว2 เดินไปส่องตรงกระจกประตูก็เห็นฮเยวอนกำลังบรรเลงท่อนที่อยากที่สุด โดยไม่มีอะไรผิดปกติเลยสักนิด
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:อ่ะ!..
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:เธอยังอยู่ฝึกอยู่อีกเหรอเนี่ย...
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1: อ๊า?//เดินไปดู
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:แต่ว่าเมื่อกี้นี่มัน..
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:ฉันเห็น..
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:พูดอะไรน่ะ เอ้านี่ มือถือของเธอ//ยื่นให้
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1:..อะ..อืม..//รับมา
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
2:รีบไปกันเถอะ//เดินนำ
เด็ก.ญ
เด็ก.ญ
1://มองไปที่ห้องซ้อม+รีบตามอีกคนไป
. .
ตกดึก
NovelToon
สวนตระกูลโคชิ
NovelToon
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
//เดินเล่น
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(...แสดงว่าพวกคิโด..ก็อาจจะรู้ว่ามีคนใช้พลังต้องห้ามเหมือนกันรึเปล่านะ...)//ครุ่นคิด
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(เพราะยังไงบ้านนั้นก็คงไม่พลาดสักเรื่องอยู่แล้วนี่น่า...)
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(จู่ๆเวทต้องห้ามก็ปรากฏมาเสียอย่างดื้อๆ..)
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
เกิดอะไรขึ้นกันนะ..//เอ่ยเสียงแผ่ว
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โยรัน?..//เดินมาหา
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่า..พี่คังชุน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ยังไม่นอนอีกเหรอคะ?
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
พึ่งเคลียร์เอกสารทางบริษัทเสร็จน่ะ เลยมาเดินเล่น
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
อีกเดี๋ยวก็จะกลับไปนอนแล้ว..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่า..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
คงเหนื่อยแย่เลยนะคะ//ยิ้ม
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
ก็นะ..
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
แล้วทำไม..ดึกขนาดนี้ยังมาเดินเล่นอยู่ที่สวนอีกล่ะ?
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่า..มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยนะคะ..เลยออกมาเดินเล่นแก้เครียด^⁠_⁠^
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
มีเรื่องอะไรก็บอกพี่ได้นะ//ลูบหัวโยรัน
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
อย่าลืมว่าเราไม่ได้ตัวคนเดียว..//ยิ้ม
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่า เข้าใจแล้วค่ะ//ยิ้ม
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ถ้ามีเรื่องอะไรหนูจะบอกพี่เป็นคนแรกเลยQ ⁠╹⁠▽⁠╹⁠ Q
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
หึๆ..//หัวเราะ
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
ถ้างั้นถ้าเดินเล่นพอใจแล้วก็รีบเข้าไปนอนซะละ
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
ข้างนอกมันอากาศเย็นอยู่นานๆเดี๋ยวจะไม่สบายเอา
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ค่าา~
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
งั้นพี่ไปก่อนนะ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ฝันดีนะคะ//ยิ้ม
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
อืม ฝันดีนะโยรัน
ไม่นานนักคังชุนก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ก่อนจะหันไปหาผู้ที่เป็นน้องสาวของเขา
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
มีอะไรเหรอคะ?
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
พรุ่งนี้มีออกไปข้างนอกกับมินฮยอนสินะ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่ะ..//หน้าแดง
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
คะ..ค่ะ..//พูดติดๆขัดๆ
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
หึ..//ยกยิ้ม
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
โคชิ คังชุน (พี่คนโต)
รีบเข้านอนล่ะ//เดินไป
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ค่ะ....ขะ..เข้าใจแล้วค่ะ//หน้าแดงไม่หาย
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(..โถ่เอ้ยย พี่คังชุนนะพี่คังชุน..(⁠。⁠・⁠/⁠//⁠/⁠・⁠。⁠)..)
. .
ก่อนหน้านี้
ทางออกจากป่าร้าง
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
จริงสิ..
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
พรุ่งนี้กาอึนแข่งไวโอลินใช่ไหม?//มองโยรัน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
หือ?
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อื้ม! ใช่แล้วล่ะ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ฉันกะว่าจะไปเชียร์เธอสักหน่อยน่ะ
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
อ่า..
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
พอดีเลย..ฉันมีตั๋วอยู่สองใบ..พวกเราก็ไปด้วยกันสิ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อะ...เอ๋?//มองมินฮยอน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ละ..แล้วมินจุนล่ะ?
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
หมอนั่นไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้เท่าไหรน่ะ..
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ฉันเองก็ยังไม่มีคนไปด้วย..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(..จะชวนกันไป...แค่สองคนงั้นเหรอ!?(⁠。⁠・⁠/⁠//⁠/⁠・⁠。⁠)..)
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
จะ..จะดีเหรอ..//หันหน้าหนี+หน้าแดง
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
//มองโยรัน+ยิ้มเอ็นดู
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ดีสิ..
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
เธอสะดวกใจรึเปล่าล่ะ?
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(อะ..เอาไงดี..)
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อะ..เอ่อ..
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ถือซะว่าชวนไปเดทเป็นไง?//ก้มลงมา+พูดข้างหูโยรัน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่ะ..//หน้าแดง×2
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
พะ..พูดอะไรเนี่ย..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(หมอนี่ไม่ได้เจอกันตั้งนาน..ทำไมถึงรุกหนักกว่าแต่ก่อนอีกนะ!..)
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ว่าไง?//เอียงคอ+ยกยิ้ม
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(ไอพ่อคนแพรวพราวเอ้ย!..)
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ก็...ก็ได้//พูดเสียงแผ่วเบา
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
อะไรนะ?
ด้วยความที่คนตัวเล็กพูดเสียงเบาทำให้มินฮยอนไม่ค่อยได้ยิน(?)นัก จึงพูดขึ้นอีกครั้งเพื่อให้คนตัวเล็กตอบเขาดังๆ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ก็..ก็ได้!
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
พอใจรึยัง..//เสียงเบา
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
หึๆ..//หัวเราะ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
หัวเราะอะไรขอนายกัน! //มองมินฮยอน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
นี่นายแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินใช่ไหมเนี่ย?//หันหน้าหนี+กอด อก
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ก็เธอ..น่าแกล้งนี่//ยกยิ้ม
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
เหอะ..
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ถ้างั้น..อย่าลืมนัดของเราล่ะ//กระซิบ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
!
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ระ..รู้แล้วน่า..//หูแดง
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
กลับเองได้ใช่ไหมหรือให้ไปส่งดี?
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
มะ..ไม่ต้องหรอก ขอตัว!//วาร์ปหายไป
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
หึ...//หัวเราะ
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
(น่ารักจริงๆ..)//หายไป
. .
เช้าวันต่อมา
ฮารีและคังริมเองทั้งคู่ก็ได้ไปใช้เวลาร่วมกันข้างนอก ก่อนที่จะเข้าไปชมการแข่งขันไวโอลินที่ถูกจัดขึ้น
เป็นเวลาที่ทั้งคู่มีความสุขและสนุกไปด้วยกัน นานๆทีจะออกมาทำอะไรแบบสองต่อสองก็ต้องเอาให้คุ้ม จริงไหม?
คู ฮารี
คู ฮารี
โอ๊ะ! //เห็นโยรันกับมินฮยอน
คู ฮารี
คู ฮารี
โยรัน!!//ตะโกนเรียก
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่ะ..//หันไปตามต้นเสียง
คู ฮารี
คู ฮารี
ทางนี้!//โบกมือ
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
ไปกันเถอะ//จูงมือโยรันไปหาฮารี
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่ะ!?//โดนจูงมือ
คู ฮารี
คู ฮารี
แหมๆ ไม่เบาเลยน้าสองคนนี้~~//แซวโยรัน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
เธอก็เหมือนกันนะฮารี//แซวกลับ
คู ฮารี
คู ฮารี
อ่ะ..แฮะๆ//แก้มแดง
ชเว คังริม
ชเว คังริม
ว่าไง ไม่เจอกันนานเลย
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
อืม
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
สบายดีนะ
ชเว คังริม
ชเว คังริม
อือ//พยักหน้า
ชเว คังริม
ชเว คังริม
พวกนายก็มาเชียร์กาอึนกันใช่ไหม
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อืม..ทางนั้นก็ด้วยสินะ
และทั้งสี่ก็ยืนคุยสัพเพเหระกันเล็กน้อยก่อนที่จะชวนกันไปเข้าชมที่การแข่งขัน
. .
ชเว คังริม
ชเว คังริม
งั้นนั่งตรงนี้นะ
คู ฮารี
คู ฮารี
อื้ม//นั่งลง
ชเว คังริม
ชเว คังริม
//+
และทั้งสี่เองก็นั่งประจำที่
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(..ถ้าจำไม่ผิด..เจ้านั้นก็โผล่มาตอนนี้ด้วยสินะ..)
"อีกไม่นาน ภายใน 42 วินาที การแข่งขันของเวทีคังมินกุกกำลังจะเริ่มขึ้นค่ะ.."
คู ฮารี
คู ฮารี
รู้สึกตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้เลยแฮะ
คู ฮารี
คู ฮารี
เนอะ..คังริม//หันไปหาคังริม
ชเว คังริม
ชเว คังริม
//ยิ้มให้ฮารี
คู ฮารี
คู ฮารี
อะ..เอ่อ//หน้าแดง
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(แหมๆ...รู้สึกเหมือนมีออร่าสีชมพูลอยอยู่รอบตัวสองคนนั้นเลยแฮะ..)
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
//มองคังริมและฮารี
มินฮยอนที่ได้ทำการหันไปมองตามโยรันก็เห็นคู่ของคังริมกำลังหวานสวีทกันอยู่สักพัก ก่อนที่เจ้าตัวจะหันมามองโยรันแทน
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
//มองโยรัน
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
//จับมือโยรัน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่ะ..//มองมือสลับกับมินฮยอน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ทะ..ทำอะไรน่ะ..//กระซิบ
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
จับมือไง?..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
จับทำไมเล่า..//หูแดง
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
หรือว่า...ไม่อยากจับมือ?
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
แต่อยาก..
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
??
มินฮยอนลากเสียงอยู่สักพักก่อนที่จะยื่นหน้าเขาไปใกล้โยรัน ก่อนทีาเจ้าตัวจะกระซิบไปข้างหูของโยรัน
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
จูบ..//ยกยิ้ม
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
อ่ะ..//หน้าแดง
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
หึๆ...//หัวเราะ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
พอเลย!..แค่จับมือพอ//ดันตัวของมินฮยอนออก
มินฮยอนที่เห็นปฏิกิริยาของอีกฝ้ายอย่างพึงพอใจเขาก็ถอยออกให้อย่างง่ายดาย
ไม่วายจับจับมือของโยรันเอาไว้ไม่ปล่อย
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(เล่นพูดมาได้...เจ้าบ้า..)//หน้าแดง
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
//เหล่อมองอีกคน+ยกยิ้มอย่างพึงพอใจ
คู ฮารี
คู ฮารี
อ่ะ..พะ..พวกเรามาดื่มน้ำกันสักหน่อยดีกว่า..//เปิดกระเป๋า
"เอิ๊กกก.."
จู่ๆก็มีเสียงออกมาจากกระเป๋าของฮารี
จูบิ
จูบิ
//ดื่มโค้ก+อยู่ในกระเป๋า
คู ฮารี
คู ฮารี
อ่ะ!! จูบิ!? //ตกใจ+รีบกอดกระเป๋าแน่น
คู ฮารี
คู ฮารี
นายเข้ามาอยู่ในนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย!?
. .
และการแข่งขันก็เริ่มขึ้น
โดยกาอึนเป็นคนเริ่มโชว์การเล่นไวโอลินคนแรก
ลี กาอึน
ลี กาอึน
//บรรเลงเพลง
NovelToon
เสียงเพลงอันไพเราะได้ถูกบรรเลงขึ้นตั้งแต่ต้นยันจบ เป็นเพลงอ่อนหวานที่น่าฟังและน่าหลงใหล
ลี กาอึน
ลี กาอึน
//เล่นเสร็จ+โค้งคำนับ
และเสียงตบมือก็ดังระงมไปทั่วห้องการแข่งขัน
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
(สมกับเป็นกาอึนคนเก่ง!..)//ปรบมือ
คู ฮารี
คู ฮารี
โว้ววว
คู ฮารี
คู ฮารี
กาอึนนี่เท่สุดยอดเลย!..
จูบิ
จูบิ
//ปรบมือ
ฮเยวอน
ฮเยวอน
//เดินผ่านกาอึน+ขึ้นเวที
ลี กาอึน
ลี กาอึน
อ่ะ//มองฮเยวอน
และผู้เข้าแข่งขันคนต่อไปก็ขึ้นมาบนเวทีทันที
NovelToon
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
(ฮเยวอน ลูกต้องทำให้ได้นะ..)//นั่งมองฮเยวอน
ฮเยวอน
ฮเยวอน
//เริ่มบรรเลงเพลง
และแล้วบทเพลงของฮเยวอนก็ได้เริ่มต้นขึ้น
คู ฮารี
คู ฮารี
สุดยอดเลย..เล่นได้เก่งมากจริงๆ//อึ้ง
ชเว คังริม
ชเว คังริม
//ขมวดคิ้ว
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
//มองหน้ามินฮยอน
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
//พยักหน้า
เหล่าผู้คนมากมายต่างก็ตกตะลึงกับเสียงเพลงอันไพเราะและความสุดยอดของฮเยวอน
ฮเยวอน
ฮเยวอน
//สีหน้าเริ่มเปลี่ยนไป
NovelToon
บทเพลงที่ถูกบรรเลงออกมานั้นทำให้เหล่าผู้ชมถูกมนต์สะกด ดวงตาที่เคยฉายแววสดใสกับลายเป็นหม่นหมองลง
NovelToon
NovelToon
ชเว คังริม
ชเว คังริม
ฮารี!? //เรียกสติ
คู ฮารี
คู ฮารี
อ่ะ..//ได้สติ
คู ฮารี
คู ฮารี
กะ..เกิดอะไรขึ้น!?
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
ไปหยุดเด็กคนนั้นก่อนเถอะ!
ชเว คังริม
ชเว คังริม
อืม!
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
ฮเยวอน! //ได้สติ
ฮเยวอน
ฮเยวอน
แม่ค่ะ..
ฮเยวอน
ฮเยวอน
แม่ดูหนูสิค่ะ...
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
ฮเยวอน! ตั้งสติสิ!
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
ฮเยวอน!!
ฮเยวอน
ฮเยวอน
อ่ะ!..ได้สติ
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
รีบทิ้งโวโอลินนั่นซะ!//วิ่งมาหาฮเยวอน
ฮเยวอน
ฮเยวอน
//เอาไม่ออก
ฮเยวอน
ฮเยวอน
มัน..ไม่ออก!!
และแล้วไฟไฮไลท์ก็ดับลง
ฮเยวอน
ฮเยวอน
ขะ..ขยับตัว..ไม่ได้!
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
ฮเยวอน! ไม่นะ!//วิ่งมา
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
ทิ้งเจ้านั้นไปซะ!
"เอ๋~..กำลังทำอะไรอยู่น่ะ"
ฮเยวอน
ฮเยวอน
อ่ะ!
จู่ๆก็มีหมอกสีดำม่วงปรากฏ ก่อนที่จะปกคลุมร่างของฮเยวอนไป
อาจารย์สอนไวโอลิน
อาจารย์สอนไวโอลิน
กรี๊ดด!!!!
โคชิ  โยรัน
โคชิ โยรัน
//เข้าไป+ใช้ดาบฟันหมอกนั่น
"อั่ก!! อ๊ากกกก"
ฮเยวอน
ฮเยวอน
อ่ะ//เป็นอิสระ
ชเว คังริม
ชเว คังริม
//เข้าไปรับตัวของฮเยวอน
คิโด มินฮยอน
คิโด มินฮยอน
เอาตัวเธออกไปก่อน..พวกเราจัดการเอง...
ชเว คังริม
ชเว คังริม
ฝากด้วย!..//อุ้มฮเยวอน+ถอยออกไป
คู ฮารี
คู ฮารี
ไม่เป็นอะไรนะคังริม!
"แก!! แกกล้ามากนักนะ!! "
และแล้ว..เจ้าปีศาจที่เคยบงการฮเยวอนก็ปรากฏตัวออกมา
. .
ตัดจบ..
‼️ยังไม่ได้แก้คำผิด‼️
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
แหมๆ เจ้ามินฮยอนโผล่มาก็รุกหนูโยรันไม่พักเลยน้าาาา😌🤧
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
พรุ่งนี้แอดขอเลื่อนการอัพไปเป็นตอนช่วงบ่ายช่วงเย็นนะคะ
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
แอดคนดีคนเดิมงับเตง🤧
ทุกเสาร์เลยคะ
ฮอต

Comments

....

....

เธอให้สองคนนั้นเป็นแฟนกันเถอะ

2024-10-25

1

....

....

เป็นแฟนกันเหรอ(⁠ ͡⁠°⁠ ͜⁠ʖ⁠ ͡⁠°⁠)

2024-10-25

0

😽โทกิ😼

😽โทกิ😼

แสบ**

2024-10-19

0

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!