สัตว์เลี้ยงของข้า หาได้ธรรมดาไม่ !
วั่งจี15
วั่งจี
เข้าบ้านเถอะ ดื่มน้ำสักหน่อย
เว่ยอิง
บ้านเจ้าน่าอยู่มากนะ
เขาพูดจริง ๆ บ้านหลังนี้หลังเล็ก เรียบง่าย แต่กับอบอุ่นเหลือเกิน
วั่งจี
ขอบคุณ ท่านไม่ต้องปลอบข้าหรอก 😅
วั่งจี
พี่ขอโทษ พี่จะรีบทำอาหารให้เจ้า
เว่ยอิงมองศีรษะเล็กก้มหน้างุด เสมือนรู้สึกผิดตลอดเวลา
ซือเยี่ยน
ซือเยี่ยน เรียกเยี่ยนเอ๋อร์ก็ได้ขอรับ
ซือเยี่ยน
ขอรับ ท่านพี่รู้จักหรือ
เสียงหัวใจเว่ยอิงเต้นผิดจังหวะเล็กน้อย
เว่ยอิง
เยี่ยนเอ๋อร์ รับนี่ไป .. ข้าให้
เยี่ยนเอ๋อร์มองกล่องไม้สลักสวยงามอย่างประหลาดใจ เขาเตรียมดันกลับเต็มกำลัง เพราะไม่มีเหตุผลใดที่ต้องรับเลย
เว่ยอิง
ไม่ต้องเกรงใจ อีกอย่าง ข้าไม่ชอบเนื้อรมควันนี่น่ะ ข้าชอบสุรามากกว่า ฮ่า ๆ
เว่ยอิง
แล้วก็นะ นี่เป็นของที่ข้าไปชนะรางวัลมา ซึ่ง … ข้าไม่ค่อยกินเนื้อเท่าไหร่
ผิงกั่ว
( กล้าพูด หากท่านไม่กินเนื้อ ป่านนี้งูคงบินได้ !! )
เว่ยอิง
( ถ้าแกไม่เงียบ ฉันสัญญาว่าจะถอนขนแกให้เป็นไก่พันปีที่ข้าพึ่งจัดการได้เลยล่ะ )
ซือเยี่ยน
ถึงอย่างไร ข้าก็ไม่เหมาะที่จะรับขอรับ
เว่ยอิง
เช่นนั้นรับไว้ในฐานะที่ข้าเป็นสหายพี่เจ้าได้ไหม
เว่ยอิง
เพื่อนพี่ชาย ย่อมเหมือนพี่ชาย พี่ชายให้อะไรเจ้า เจ้าก็รับเถิด
เว่ยอิง
ไม่มีแต่ รับเร็ว !
สิ่งของถูกยัดใส่มือคนตัวเล็กทันที เจ้ากั่วกั่วก็พยายามที่จะคลอเคลีย ให้เขาใจอ่อนเสียที
กั่วกั่วเห็นร่างเล็กผอมเรียวบาง ช่างน่าสงสารเหลือเกิน
Comments