สัตว์เลี้ยงของข้า หาได้ธรรมดาไม่ !
วั่งจี13
เว่ยอิง
ขอโทษด้วย ข้าไม่ได้…
วั่งจี
ไม่เป็นไร ตอนนี้ข้าทำใจได้แล้ว
เว่ยอิง
ท่านลุงท่านป้า หาเจอไหม
วั่งจี
ไม่เลย ข้าตามหาทั้งแบบเป็นและแบบ …
วั่งจี
นั่นแหละ ทางไหนก็ไม่เจอ
วั่งจี
ร่องรอยก็แทบจะไม่มี
เว่ยอิง
หากเจ้าไม่รังเกียจ ข้าช่วยด้วยได้หรือไม่
เว่ยอิง
ไม่เลย แต่ข้าต้องถามความยินยอมก่อน
วั่งจี
เช่นนั้นคงดี ข้าคงไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไปแล้ว
เด็กชายตัวน้อย หน้าตาช่างคล้ายคลึงกับวั่งจีเสียจริง เด็กน้อยวิ่งเข้าใส่อ้อมกอดผู้เป็นพี่ชายอย่างรวดเร็ว
วั่งจี
ระหว่างข้าไม่อยู่ เจ้าคงไม่ซุกซนกระมัง ?
ซือเยี่ยน
ไม่เลย กั่วกั่วเป็นพยานได้ !
กั่วกั่วที่ตื่นขึ้นมาเหยียดกายอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะค่อย ๆ ย้ายร่างมาหาผู้เป็นเจ้านาย
แต่เมื่อสายตามันปรับสภาพชัดเจนแล้ว ภาพเบื้องหน้าของมันพลันหยุดเวลาทันใด
ผิงกั่ว
(ชิบหาย ! ใครให้เอาตัวอันตรายนี่มา !)
ซือเยี่ยน
เห เป็นอะไรไป หยุดนะกั่วกั่ว
เยี่ยนเอ๋อร์อยากจะถามพี่ชายว่าอีกท่านเป็นใคร แต่กั่วกั่วกับก้าวร้าวขึ้นในทันที
ผิงกั่ว
//งั้นซ้ายอีกรอบ !!
ว่ากันว่า ความไวเป็นเรื่องของปีศาจ
แต่อิง ๆ ไม่ใช่ปีศาจ ทำไมถึงไวขนาดนี้
ห่างตั้งหลายก้าว แต่กับคว้าตัวกั่วกั่วได้รวดเร็วนัก
Comments