สัตว์เลี้ยงของข้า หาได้ธรรมดาไม่ !
วั่งอิง9
เว่ยอิง
ถึงแล้ว ตรงหน้านั่นไง !
เสียงใสกังวานเอ่ยขึ้น วั่งจีหลุดออกจากภวังค์ในทันที
เว่ยอิง
ใช่แล้ว ตรงกองฟางนั่นแหละ ข้าจัดไว้
เป็นจริงดั่งอิงอิงพูด เพราะเมื่อเขาเอ่ยจบ กระต่ายตาแดงตัวขาวราวหิมะก็ค่อย ๆ คืบคลานออกมา
1 ตัว 2 ตัว … 6 ตัวด้วยกัน ที่รีบคลานออกมา หาเจ้าของเสียง หรือมันคิดว่าอิงอิงคือแม่พวกมัน
เว่ยอิง
น่ารักหรือไม่เล่า !
อิงอิงถาม พร้อมทั้งยกกระต่ายแนบหน้าตน
วั่งจี
อื้อ น่ารัก .. น่ารักมาก
สายตาของวั่งจีหาได้หยุดที่กระต่ายเสียที่ไหน หยุดที่ใบหน้าอิงอิงชัด ๆ
เว่ยอิง
หากพวกมันได้ท่านเลี้ยงดูคงดีไม่น้อย
เสียงอิงอิงยิ่งฟังยิ่งเสนาะหู เดิมทีเขาก็ตั้งใจหากระต่ายกลับไปจริง ๆ
วั่งจี
ได้สิ เจ้าพวกนี้คงเป็นเพื่อนให้น้องข้าได้
ตั้งแต่ท่านพ่อท่านแม่หายไป น้องชายเพียงคนเดียวของเขา ก็เปลี่ยนไปชัดเจน
จากเด็กร่าเริง กลายเป็นเงียบขรึม
แต่ก็ยังพยายามหยอกล้อเขาทุกวัน
หวังว่าสิ่งนี้ คงจะทำให้น้องเขาดีขึ้นล่ะนะ !
Comments