บรรพจารย์ที่รักของข้า ปะทะสำนักเมฆามาร

ลั่วเซวียน(น.อ)

อาจารย์มันว่าแปลกๆมั๊ยสำนักเมฆามานนี้ไม่มีลูกศิษย์ปรากฏตัวเลยสักคน

ลั่วเซวียน(น.อ)

ห๊ะ! นี่

สวีหยาง(พ.อ)

ค่ายกลปราบมาร

สวีเทา

ข้าก็นึกว่าผู้ล่วงรู้ความลับอย่างน้อยก็คงมีระดับปราณพิสุทธิ์

สวีเทา

ไม่คิดเลยว่าจะแค่ระดับฝึกลมปราณ

สวีเทา

แต่คนระดับฝึกลมปราณอย่างเจ้า

สวีเทา

กลับรู้จักค่ายคนพิทักษ์เขาของเราด้วย

สวีเทา

ก็ถือว่าตายอย่างสมราคาแล้ว

สวีหยาง(พ.อ)

ก็แค่ค่ายกลขาดแหว่งเท่านั้น

สวีหยาง(พ.อ)

กลับใช้เป็นค่ายกลพิทักษ์สำนักนี่นะ

สวีหยาง(พ.อ)

น่าขันนัก

ต.ป.ก(ชาย)

คนระดับฝึกลมปราณอย่างเจ้าจะไปรู้อะไร

ต.ป.ก(ชาย)

สำนักเมฆามารของเราสืบทอดค่ายกลนี้ต่อกันมาเป็นหมื่นปี

ต.ป.ก(ชาย)

กักขังได้แม้แต่ผู้มีปราณพิสุทธิ์

ต.ป.ก(ชาย)

อีกประเดี๋ยวตัวเจ้าก็จะถูกกัดกร่อนลิดล้นให้กับค่ายกลของเรา

ลั่วเซวียน(น.อ)

ปากดีชะมัด!

สวีหยาง(พ.อ)

หึ! งั้นหรือ//เดินออกมา

ลั่วเซวียน(น.อ)

(นัยน์ตาอัสนี)//ผ่าค่ายกล

ต.ป.ก(ชาย)

ค..ค่ายกลแตกแล้ว

ต.ป.ก(ชาย)

เขาไม่ได้ทำอะไรเลยนี่นา

ต.ป.ก(ชาย)

เหตุใดค่ายกลถึงกักขังพวกเจ้าไม่ได้

ต.ป.ก(ชาย)

พวกเจ้าเป็นใครกันแน่ทั้งนั้นที่แค่ระดับต่ำทั้งคู่

สวีหยาง(พ.อ)

ข้าหรือสำนักเทียนหลัน"สวีหยาง"

ลั่วเซวียน(น.อ)

ลั่วเซวียน

สวีเทา

เจ้าคือสวีหยาง

สวีเทา

สวีหยางผู้ที่สังหารจ้าวไป๋ลูกศิษย์ของข้า

สวีหยาง(พ.อ)

คนพาลที่ตายด้วยน้ำมือข้ามีนับไม่ถ้วน

สวีหยาง(พ.อ)

จ๋าวไป๋ เป็นคนไหนกัน

สวีเทา

หน็อย เจ้า!

ลั่วเซวียน(น.อ)

หากแต่ ตายด้วยน้ำมือของอาจารย์ข้า

ลั่วเซวียน(น.อ)

ก็ถือว่าเขาได้พักผ่อนอย่างสงบแล้วล่ะ

สวีเทา

เจ้าคนโอหัง! โดนข้าสักหน่อย

สวีเทา

//โจมตี

ลั่วเซวียน(น.อ)

//ปัดการโจมตีออก

สวีเทา

เกล็ดน้ำค้างเหมัน

ต.ป.ก(ชาย)

นี่เป็นท่าไม้ตายของพวกอาวุโสสวีไม่มีผู้ต่ำกว่าระดับเนตรทิพย์คนใดรอดพ้น

ต.ป.ก(ชาย)

คนระดับฝึกลมปราณอย่างเจ้าย่อมแหลกสลายเป็นจริงๆแน่

ต.ป.ก(ชาย)

ฮ่าๆๆๆ

ลั่วเซวียน(น.อ)

//มองเเรง

ต.ป.ก(ชาย)

น่าขัน ไฟลูกเล็กๆของคนระดับฝึกลมปราณจะทำอะไรได้

ต.ป.ก(ชาย)

อะ! อึ๊ย เฮ้ยย//ไฟไหม้ตัว

ลั่วเซวียน(น.อ)

(การโจมตีด้วยลูกไฟธรรมดาๆทั่วไปของอาจารย์)

ลั่วเซวียน(น.อ)

(แต่กลับสามารถเผาทำลายโล่ป้องกันระดับปราณพิสุทธิ์ท่านสมบูรณ์ได้)

สวีเทา

ไม่ได้การล่ะ//กระเด็น

ลั่วเซวียน(น.อ)

//มองไปรอบๆ

สวีหยาง(พ.อ)

//เหลือบมอง

สวีหยาง(พ.อ)

ข้า2คนกำลังรีบไม่มีกระบวนท่าอื่นๆแล้วใช่มั๊ย

สวีเทา

พวกเจ้าสองคนนี่!

สวีเทา

ตาผนึกฟ้าดิน

ลั่วเซวียน(น.อ)

อ..หึ้ย!//โดนดูดเข้าไป

สวีหยาง(พ.อ)

ลั่วเซวียน!//จับมือไว้+เข้าไปด้วย

สวีเทา

จับตัวได้แล้ว

ต.ป.ก(ชาย)

ผู้อาวุโสสวี คุณโฑอิ่นคุนฉันดีของท่านเก่งกาจมากจริงๆ

ต.ป.ก(ชาย)

พริบตาเดี๋ยวก็ปราบเจ้าสองคนนั้นได้แล้ว

ต.ป.ก(ชาย)

จริงด้วยหลังจากเจ้า 2 คนเข้าไปย่อมไม่เหลือแม้แต่เถ้ากระดูก

สวีเทา

มีอะไรน่าดีอกดีใจแค่สองคนถึงขั้นต้องหยิบสมบัติกันตายออกมาใช้

สวีเทา

หยามกันชัดๆ

สวีเทา

ยังมัวยืนทำอะไรกันอยู่อสูรมารมังกรตัวนั้นดื้อดึงยากกำราบ

สวีเทา

ทางเจ้าสำนักกำลังรอคนไปช่วยเหลือ ยังไม่รีบไปอีก

ต.ป.ก(ชาย)

ขอรับ

สวีเทา

ฮึก อึ๊ย!

ลั่วเซวียน(น.อ)

อาจารย์!//กำลังตกสู่พื้นดิน

สวีหยาง(พ.อ)

//พุ่งเข้ามาอบตัว+ค่อยๆลง

ลั่วเซวียน(น.อ)

ห๊ะ!//สบตา

สวีหยาง(พ.อ)

//มองกลับ+ยิ้มให้

ลั่วเซวียน(น.อ)

อาจารย์ปล่อยมือได้แล้ว//จับมือที่เอว

สวีหยาง(พ.อ)

อะ อื้ม!//เขินเล็กน้อย

ลั่วเซวียน(น.อ)

นี่มัน สมบัติเวชมิติเวลา

ลั่วเซวียน(น.อ)

เจ้าคนระดับปราณพิสุทธิ์คั่นสมบูรณ์นั่นมีของดีอยู่กับตัวแล้ว

สวีหยาง(พ.อ)

มีมุกปราณปีศาจฉันดีที่ยังไม่ถูกหลอมอยู่เยอะทีเดียว

สวีหยาง(พ.อ)

น่าจะมีราคาพอตัว

หนอนยักษ์://อึ้ก อ้ากก

ลั่วเซวียน(น.อ)

ห๊ะ!//จับแขนสวีหยาง

สวีหยาง(พ.อ)

กลัวหรือ//ยิ้มให้

ลั่วเซวียน(น.อ)

ขยะแขยงนิดหน่อย//ก้มหน้า

สวีหยาง(พ.อ)

(อยู่แบบนี้ก็ดีนะ)//มองลั่วเซวียน

หนอนยักษ์://อ้ากกกก

ลั่วเซวียน(น.อ)

ห๊ะ!//เสียสมดุล

สวีหยาง(พ.อ)

//จับแขน+สังหารหนอนยักษ์

สวีหยาง(พ.อ)

ไม่เป็นไรแล้ว

ลั่วเซวียน(น.อ)

//ยิ้มให้เล็กน้อย

สวีหยาง(พ.อ)

//เดินหนี

ลั่วเซวียน(น.อ)

อ้าว! อาจารย์รอข้าด้วยสิ

. .

ฟางอิ่น

ทุกคนอดทนไว้ อสูรมังกรกำลังจะถูกหลอมแล้ว

ฟางอิ่น

(เพื่อฝ่าระดับเนตรทิพย์ขอทุ่มสุดตัว)

สวีเทา

อสูรบานมังกรตัวนี้ถูกหลอมมา 7 วัน 7 คืนแล้ว

สวีเทา

แต่ยังคงมีกำลังวังชา

สวีเทา

เจ้าสำนักคิดจะหลอมปราณพิฆาตของมันโดยสมบูรณ์

สวีเทา

เกรงแต่คงยากเราขึ้นสวรรค์แล้ว

ผนึกกำลังแตก

สวีเทา

แย่ล่ะ

สวีเทา

อสูรมังกรกำลังหลอมโลหิตของศิษย์สำนักเมฆามานเพื่อฟื้นฟูตะบะตัวเอง

พวกคุณต้อยต่ำ กักขังข้ามาเป็นพันๆปี

วันนี้ข้าจะกินพวกเจ้าให้เรียบสำรวยแก่ความแค้นนานปีของข้า

สวีเทา

ฝ่ามือสิล่าผสาน

เกะกะ

สวีเทา

อ้ากก

สวีเทา

แค่ 1 การโจมตี กับ รุนแรงเพียงนี้

สวีเทา

ตอนนี้เจ้าสำนักบาดเจ็บด้วยกำลังข้าคนเดียวย่อมไม่สามารถกำราบมันได้

สวีเทา

ดูเหมือนคงต้องหยิบยืมพลังของกระสุนปีศาจทั้งหมดในกุณโฑอิ่นคุนแล้ว

สวีเทา

ต่อให้ต้องเสียมุกปราณปีศาจของอสูรชั้นดีนับร้อย

สวีเทา

ก็จะเก็บเจ้าเข้ากุณโฑอิ่นคุนให้ได้

ลั่วเซวียน(น.อ)

อาจารย์ท่านไม่คุยกับข้านานแล้วนะ

ลั่วเซวียน(น.อ)

ห๊ะ!

สวีหยาง(พ.อ)

หืท

สวีหยาง(พ.อ)

บังอาจนักนะ

สวีหยาง(พ.อ)

ยังไม่เคยมีผู้ใดกล้าแย่งของของข้าไปซึ่งๆหน้า

สวีหยาง(พ.อ)

//จับมือ+ระเบิด

สวีเทา

แย่ล่ะ! กมณโฑอิ่นคุนข้า

ลั่วเซวียน(น.อ)

//สำลักควัน

สวีหยาง(พ.อ)

ผู้ใดใช้มุกปราณปีศาจของข้าไปจนหมด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ