บรรพจารย์ที่รักของข้า บรรพจารย์สวีหยาง

ต.ป.ก(ชาย)

เป็นไปได้ไงเป็นไปไม่ได้

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

เขาอยู่ระดับไหนกันแน่

สวีหยาง(พ.อ)

ข้าบอกแล้วไงว่าแค่ระดับฝึกลมปราณ

ต.ป.ก(ชาย)

//วิ่งหนี

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

//วิ่งหนี

ลั่วเซวียน(น.อ)

//กระโดดไปดักหน้า

สวีหยาง(พ.อ)

//วาร์ปมา

สวีหยาง(พ.อ)

ทั้ง 2 ท่านคิดจะไปไหนหรือ

ลั่วเซวียน(น.อ)

(เขาตามข้าทันได้ยังไง)

ต.ป.ก(ชาย)

ข้าผิดไปแล้วปล่อยข้าไปเถอะ

ต.ป.ก(ชาย)

(หนอยแน่ รอข้ากลับไปก่อนเถอะจะต้องพาผู้แก่กล้ากำจัดสำนักเทียนหลันของเจ้าให้สิ้น)

ลั่วเซวียน(น.อ)

ปล่อยหรือ

สวีหยาง(พ.อ)

หากวันนี้ข้าไม่ออกณานเจ้าจะปล่อยสำนักทีหลังของข้าหรือไง

สวีหยาง(พ.อ)

จะไม่ฆ่าล้างผลาญศิษย์แห่งสำนักเทียนหลันงั้นหรือ

ต.ป.ก(ชาย)

อาวุโสท่านเป็นหญิงผู้แข็งแกร่งระดับปราณทองกับเนตรทิพย์

ต.ป.ก(ชาย)

ส่วนท่านปลอมตัวเป็นระดับฝึกลมปราณสนุกมากหรือ

ต.ป.ก(ชาย)

แน่จริงท่านก็สู้กับพ่อข้าเลยสิ

ต.ป.ก(ชาย)

เหตุใดต้องเล่นงานข้าด้วย

สวีหยาง(พ.อ)

วางใจเถิดข้าไปหาท่านพ่อของเจ้าแน่นอน

สวีหยาง(พ.อ)

และตอนนี้ข้าจะให้เจ้าตายด้วยความหวาดกลัว

สวีหยาง(พ.อ)

//ปล่อยพลังฆ่า

ลั่วเซวียน(น.อ)

//หลบหน้าหนี

สวีหยาง(พ.อ)

//เดินไปหาลูกน้องอีกคน

ลั่วเซวียน(น.อ)

อาจารย์ท่านต้องเหลือไว้คนนึงนะ

สวีหยาง(พ.อ)

//หันกลับมามอง

สวีหยาง(พ.อ)

ต้องเป็นงั้นอยู่แล้ว//ยิ้ม

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

อย่าฆ่าข้า

สวีหยาง(พ.อ)

พาข้าไปที่สำนักอวิ๋นซาน

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

ห๊า

สวีหยาง(พ.อ)

ส่วนเจ้าตามข้ามาสิ//หันไปมองฃั่วเซวียน

ลั่วเซวียน(น.อ)

อื้อ

ณ สำนักอวิ๋นซาน

ต.ป.ก(ชาย)

ทำไมฟ้าครึ้มแล้วล่ะ

ต.ป.ก(ชาย)

เกิดอะไรขึ้น เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

สวีหยาง(พ.อ)

เจ้าก็คือเจ้าสำนักอวิ๋นซานหลิวเจินหรือ

ต.ป.ก(ชาย)

ถูกต้องเจ้าคือผู้ใด

สวีหยาง(พ.อ)

ข้าคือนายแห่งสำนักเทียนหลัน

สวีหยาง(พ.อ)

ลูกชายเจ้าถูกข้าสังหารไปแล้ว

ต.ป.ก(ชาย)

อะไรนะ

ต.ป.ก(ชาย)

เจ้าบังอาจฆ่าลูกชายข้า ข้าจะฆ่าเจ้าให้ตายไปด้วย

ต.ป.ก(ชาย)

(มีความสามารถอยู่บ้างจริงๆแต่ว่าเหตุใดเขาไม่เหาะเหิน)

สวีหยาง(พ.อ)

ลงมามิเช่นนั้นข้าจะโค่นสำนักของเจ้าก่อน

ต.ป.ก(ชาย)

เจ้าหนูกล้าหรือ

ต.ป.ก(ชาย)

ห๊า

ต.ป.ก(ชาย)

อ้าก

สวีหยาง(พ.อ)

//จับแขนแล้วเหวี่ยงออกไป

ต.ป.ก(ชาย)

เป็นไปได้ยังไงหักแขนฆ่าง่ายดายเช่นนี้ได้เลยหรอ

ต.ป.ก(ชาย)

เจ้าอยู่ระดับไหนกันแน่

สวีหยาง(พ.อ)

ข้าอยู่แค่ระดับฝึกลมปราณเท่านั้น

ต.ป.ก(ชาย)

(ข้าเป็นนักบำเพ็ญเพียรระดับปราณทองคิดไม่ถึงว่าจะสู้ระดับฝึกลมปราณไม่ได้)

ต.ป.ก(ชาย)

เจ้าสำนักอวิ๋นซานรุ่นที่ 18ขอเชิญบรรพจารย์ออกณาน

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

ใครบังอาจกำเริบเสิบสานในสำนักอวิ๋นซานของข้า

สวีหยาง(พ.อ)

หึ ระดับปราณพิสุทธิ์

สวีหยาง(พ.อ)

ปราณพิสุทธิ์ระดับครึ่งต่างหาก

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

เจ้าเด็กน้อยวางมือตอนนี้ว่ายังไร

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

สำนักเทียนหลันของเจ้าเสื่อมโทรมที่พวกข้าแทนที่เพราะผู้อ่อนแอย่อมพ่ายแพ้คู่แข็งแกร่ง

สวีหยาง(พ.อ)

เจ้าพูดถูกเพียงแต่ตอนนี้เจ้าอ่อนแอส่วนข้าแข็งแกร่ง

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

เป็นเพียงระดับฝึกลมปราณกับพูดจาโอหัง

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

งั้นข้าจะให้เจ้าเห็นได้ตายอย่างคุ้มค่า

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

นี่คือค่ายกลเวทย์ระดับสูงแห่งสำนักอวิ๋นซานมีนามว่าค่ายกลเจ็ดสังหาร

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

เป็นการสังหารที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ต.ป.ก(ชาย)

ต่อให้เจ้าเป็นระดับปราณพิสุทธิ์ก็ต้องตายอยู่ที่นี่

ต.ป.ก(ชาย)

ฮึก อ้าก

สวีหยาง(พ.อ)

สหายเก่าขอสังหารปราณทองกันก่อน

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

(เกิดอะไรขึ้นกระบี่เล่มนี้คงยิ่งนักแผลรัศมีลึกล้ำไม่เหมือนกระบี่ธรรมดา)

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

(กลับเหมือนสุดยอดอาวุธเหมือนปีมากกว่าไม่เป็นเพียงระดับฝึกลมปราณจะครอบครองกระบี่หมื่นปีได้อย่างไร)

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

7 อักษร 1 สังหาร

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

เจ็ดสังหารรวมเป็นหนึ่ง

ทันใดนั้นก็เกิดเสียงขลุ่ยดังขึ้น

ทำให้ค่ายกลแตกสลาย

สวีหยาง(พ.อ)

หืม//มองลั่วเซวียน

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

เกาะเทพปีกแสง

ลั่วเซวียน(น.อ)

หึ//เพิ่มแรงเป่า

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

อ้ากกกก

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

คิดไม่ถึงว่าทั้งสำนักอวิ๋นซานรวมตัวกัน

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

กลับสู่ระดับฝึกลมปราณคนเดียวไม่ได้

สวีหยาง(พ.อ)

เมื่อกี้ไม่ใช่พลังข้า

ลั่วเซวียน(น.อ)

แต่เป็นพลังของข้า

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

ระ ระดับเนตรทิพย์

ลั่วเซวียน(น.อ)

อาจารย์เป็นไงบ้างไม่บาดเจ็บใช่หรือเปล่า

สวีหยาง(พ.อ)

//ส่ายหัว

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

แต่ว่าเจ้าคิดว่าจบลงแล้วจริงๆนะหรือ

ลั่วเซวียน(น.อ)

//หันไปมอง

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

วิญญาณ คลาย

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

แบบนี้เป็นยังไงเจียวยักษ์ตรงนี้เป็นอสูรวิเศษขั้นสูง

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

แม้แต่นักบำเพ็ญปราณพิสุทธิ์ระดับสูงสุดก็ยังสามารถสู้ได้อย่างสูสี

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

ฮ่าๆๆ ตายเสียเถอะ

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

จงตายซะ

ลั่วเซวียน(น.อ)

ปราณพิสุทธิ์สู้ได้อย่างสูสีงั้นหรอแต่ค่าระดับเนตรทิพย์คิดว่าจะสูสีมั๊ยล่ะ

สวีหยาง(พ.อ)

//สะบั้นดาบ

ลั่วเซวียน(น.อ)

ห๊ะ//สะดุด

สวีหยาง(พ.อ)

//จับเอวเอาไว้

ต.ป.ก(คนแก่ชาย)

เป็นไปไม่ได้ อึก อ้าก

สวีหยาง(พ.อ)

ไม่เป็นไรนะ//มองลั่วเซวียน

ลั่วเซวียน(น.อ)

ท่านปล่อยข้าได้แล้ว

สวีหยาง(พ.อ)

อะ อืม//ปล่อย

หลิงชิงซู

ผู้อาวุโสท่านไม่เป็นไรใช่มั๊ย

ลั่วหลิงซี

พี่เป็นไรมั๊ย

ลั่วเซวียน(น.อ)

//ส่ายหัว

หลิงชิงซู

นี่เป็นฝีมือท่านหรอ

หลิงชิงซู

ท่านสองคน

สวีหยาง(พ.อ)

ข้า สวีหยางจะทำให้สำนักเรียนหลังขึ้นเป็นสำนักอันดับ 1 ในใต้หล้าให้ได้

หลิงชิงซู

สวี สวีหยาง ที่แท้ท่านก็คือ

หลิงชิงซู

ขอต้อนรับบรรพจารย์ออกจากณานเจ้าค่ะ

หลิงชิงซู

ท่านนี้คือ

ลั่วเซวียน(น.อ)

ข้าเป็นศิษย์ของบรรพจารย์สวีหยางของเจ้า

ลั่วหลิงซี

ข้าด้วยข้าด้วย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ