บรรพจารย์ที่รักของข้า ไอพิษเจอนางอสรพิษ

อวี๋ซานเหนียง

บรรพจารย์ป่าพิษทางทิศตะวันตกเฉียงใต้แปลกประหลาดมากไอ้พิษเต็มไปหมด

อวี๋ซานเหนียง

ถ้าเราเข้าไปกลัวจะกัดกร่อนหมดไม่เหลือซาก

สวีหยาง(พ.อ)

ไม่เป็นไร

สวีหยาง(พ.อ)

//หลอมโอสถ

อวี๋ซานเหนียง

บรรพจารย์หลอมโอสถอยู่หรือ

อวี๋ซานเหนียง

ทำไมไม่ใช้เตาหลอมล่ะ

ลั่วหลิงซี

ไม่จำเป็นปกติอาจารย์หลอมโอสถก็คว้าติดมือมาหลอมแบบนี้แหละ

สวีหยาง(พ.อ)

นี่คือโอสถกันพิษวัตถุดิบไม่ค่อยพอได้แค่หลอมอย่างง่ายๆ

สวีหยาง(พ.อ)

กินไปแล้วอยู่ข้างในซัก 100-200 ปีก็ไม่มีปัญหา

สวีหยาง(พ.อ)

ลั่วเซวียนจะเอาไป 2 เม็ดแบ่งให้ลั่วหยางกินด้วย

ลั่วเซวียน(น.อ)

ครับ//รับโอสถมา

ลั่วเซวียน(น.อ)

//ป้อนให้ลั่วหยางกิน

ลั่วหยาง

//กินโอสถเข้าไป

ลั่วหยาง

อา อืม~~//เลียมือลั่วหยาง

ลั่วหลิงซี

พี่ ไปได้แล้วเหม่ออะไรอยู่มาเร็ว

ลั่วเซวียน(น.อ)

ได้

สวีหยาง(พ.อ)

แปลกจริงไอ้พิษที่นี่มีพิษร้ายแรงแต่กลับเต็มไปด้วยชีวิตชีวา

ลั่วเซวียน(น.อ)

ชีวิตชีวา แปลกจริงคิดอะไรมีชีวิตชีวาด้วย

กูตู๋ถิงเฟิง

สัตว์ สัตว์ประหลาด

สวีหยาง(พ.อ)

ดูท่าน่าจะเป็นแมงมุมไหมทองสายรุ้งสีตากลายพันธุ์

อวี๋ซานเหนียง

แมงมุมนี้เหมือนมีหนอนติดอยู่ด้วย

ลั่วเซวียน(น.อ)

หนอน//ถอยหลัง

สวีหยาง(พ.อ)

กลัวหรือ

ลั่วเซวียน(น.อ)

ข้า..

สวีหยาง(พ.อ)

//ดีดนิ้วกำจัดแมงมุมหนอน

ลั่วเซวียน(น.อ)

มุกปีศาจลั่วหยางต้องชอบมากแน่ๆเจ้าออกมากินเร็ว

ลั่วหยาง

//วิ่งไล่กินมุกปีศาจ

ลั่วเซวียน(น.อ)

ตรงนู้นด้วยตรงนั้นก็มีตรงนี้ตรงนี้

สวีหยาง(พ.อ)

(เมื่อกี้ ยังกลัวอยู่ไม่ใช่หรือ)

กูตู๋ถิงเฟิง

อาจารย์ตรงนี้ก็ยังมีอีก 2 ตัว

กูตู๋ถิงเฟิง

ข้าก็กลัวเหมือนกัน

สวีหยาง(พ.อ)

กำจัดเอง

กูตู๋ถิงเฟิง

ห๊า~

ข่งเหยียน

มีคนเข้ามาหรือเนี่ยน่าสนใจทีเดียวจะว่าใช่มั๊ย//คุยกับงู

ข่งเหยียน

ช่วยด้วย ช่วยข้าด้วย

ลั่วเซวียน(น.อ)

อาจารย์อยู่ๆก็มีแม่นางโผล่มาจะมีแผนร้ายอะไรหรือเปล่า

สวีหยาง(พ.อ)

ดูก่อนค่อยว่ากันดีกว่า

สวีหยาง(พ.อ)

(มีพวกเจ้าชอบคุณธรรมดูก็รู้ว่าไร้เดียงสายิ่งนัก)

ลั่วหลิงซี

แม่นางไม่ต้องกลัว

สวีหยาง(พ.อ)

ถิงเฟิงหลีกไป

สวีหยาง(พ.อ)

(คนนี้หน้าตาไม่เลวแต่เสียดายแค่ระดับฝึกลมปราณ)

สวีหยาง(พ.อ)

(ลูกไฟเล็กแบบนี้จะทำอะไรได้)

สวีหยาง(พ.อ)

(เสียดายจริงมุกปีศาจถูกระเบิดกระเด็นออกไปด้วย)

ข่งเหยียน

บ้าเอ้ย ลงมือหนักขนาดนี้เกือบทำใบหน้างานหยดของข้าเสียโฉมแล้ว

หลิงชิงซู

แม่นางเจ้าไม่เป็นไรใช่หรือเปล่า

ข่งเหยียน

ไม่ ไม่เป็นไร

ลั่วเซวียน(น.อ)

แม่นาง ที่นี่อันตรายแบบนี้ทำไมเจ้าไม่อยู่ที่นี่คนเดียวล่ะ

ข่งเหยียน

ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันพี่สาว

ข่งเหยียน

ไม่กี่เดือนก่อนพอข้าตื่นมาก็อยู่ที่นี่แล้วช่วงนี้มีสัตว์ปีศาจไล่ตามทำร้ายข้าอยู่

ข่งเหยียน

วันนี้ยังทำเท้าแพลงด้วย

ลั่วเซวียน(น.อ)

จะว่าไปก็น่าสงสารแต่เออถ้าเป็นบุรุษไม่ใช่สตรี

ข่งเหยียน

ห๊ะ! ว่าไงนะ

ข่งเหยียน

(ใช้คู่นี้มีโฉมหน้างดงามกว่าค่าเสียอีกอิจฉาชะมัด)

สวีหยาง(พ.อ)

(เด็กคนนี้เหมือนหน้าตาคุ้นๆหรือว่าจะเป็น)

สวีหยาง(พ.อ)

ในเมื่อแม่นางอยู่ที่นี่หลายเดือนอย่างนั้นรู้มั๊ยที่ไหนมีไ พิษนั่นหนาที่สุด

สวีหยาง(พ.อ)

เราอยากไปดูหน่อย

ข่งเหยียน

(อยากไปดู เห็นแล้วเจ้าจะตกใจตายน่ะสิ)

ข่งเหยียน

รู้ ข้ารู้ข้านำทางพวกท่านไปได้

สวีหยาง(พ.อ)

ถิงเฟิง อุ้มแม่นางผู้นี้เอาไว้

กูตู๋ถิงเฟิง

ได้เลยครับอาจารย์//อุ้ม

ข่งเหยียน

อยู่ทางนั้น

หลิงชิงซู

(แปลกจังด้วยความสามารถของบรรพจารย์ทำไมต้องให้แม่นางคนนี้นำทางนะ)

ข่งเหยียน

(ข้าเกิดมาพร้อมร่างพิษตั้งแต่เด็กก็ไม่มีคนกล้าแตะข้าเจ้าหมอนี่กับอุ้มฆ่านานขนาดนี้ยังไม่มีไร)

ข่งเหยียน

(หรือว่าเขาจะเป็นคู่ของข้าที่ชะตาลิขิตเอาไว้)

กูตู๋ถิงเฟิง

อาจารย์ระวัง//โยนตัวข่งเหยียนออก

ข่งเหยียน

อ่ากกกก

กูตู๋ถิงเฟิง

(ข้านี่เท่จริงๆอาจารย์จะชมข้ามั๊ยนะ)

ลั่วหลิงซี

เฮ้ออ

อวี๋ซานเหนียง

เฮ้ออ

หลิงชิงซู

เฮ้ออ

กูตู๋ถิงเฟิง

ทำไมหรอ

ลั่วเซวียน(น.อ)

เจ้านี่หนิไว้ใจอะไรไม่ได้แล้ว

สวีหยาง(พ.อ)

//ส่งซิกให้

กูตู๋ถิงเฟิง

ข้าลืมไปข้ายังอุ้มคนอยู่

กูตู๋ถิงเฟิง

แม่นางต้องขอโทษจริงๆคราวหน้าคราวหน้าข้าจะอุ้มเจ้าไปด้วยสู้ไปด้วย

กูตู๋ถิงเฟิง

จะไม่โยนเจ้าทิ้งอีกเด็ดขาด

ลั่วเซวียน(น.อ)

อุ้มแล้วต่อสู้เหรอข้านึกภาพไม่ออกเลย

ข่งเหยียน

(ชะตาลิขิตกับผีคู่ครองกับผีน่ะสิข้าว่าหมอนี่ต้องดวงชงกับข้าแน่)

กูตู๋ถิงเฟิง

//อุ้มตัวข่งเหยียนให้นั่ง

ข่งเหยียน

(มันมาแล้ว)

สวีหยาง(พ.อ)

(ลมหายใจแบบนี้)

ลั่วเซวียน(น.อ)

ตรงนั้นเหมือนมีอะไรเลยว่ามั๊ยอาจารย์

สวีหยาง(พ.อ)

//พยักหน้า

ลั่วหลิงซี

นั่นมันสัตว์ร้าย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ