ข้าไม่ยอมเป็นเมียเจ้าหรอก!
เสียงเพลง
โคลี่ซาน( นายเอก )
ซูเซียวเจ้าอยู่ที่นี้รึไหม?
โคลี่ซาน( นายเอก )
........
โคลี่ซาน( นายเอก )
ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ อยากไปหาน้องสาวล่ะสิ ไปเถอะ
ซูเซียว(สาวรับใช้นายเอก)
อะไรกันเจ้าค่ะ ข้ามิกล้าไปหรอกเพค่ะ ข้าก็ไม่มีน้องสาว
โคลี่ซาน( นายเอก )
ห้นหลังไปดูหน่อยสิ
ซูเซียว(สาวรับใช้นายเอก)
// หันหลัง
ซูเซียว(สาวรับใช้นายเอก)
!!!
ซูซ่าน(น้องสาวซูเซียว)
ฮึก! ท่านพี่ ข้าไม่ใช่ น้องสาวของท่านหรอเพค่ะ? ฮึก..อึก // น้ำตาไหลรินอาบเเก้ม เเล้ววิ่งออกไป
โคลี่ซาน( นายเอก )
ข้าให้เจ้าเลือกระหว่างคนที่เจ้ารักกับคนที่เป็นนาย// มอง
ซูเซียว(สาวรับใช้นายเอก)
ข้าต้องขออภัยเพค่ะ ฝ่าบาท // วิ่งไปหาน้องสาว
โคลี่ซาน( นายเอก )
นี้เเหละ พี่น้องต้องรักปลองดองกัน // ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ขนาดเด็กข้างๆที่จับมือของอีกฝ่าย เห็นได้ชัด
หนิงลู่ฟาง( เด็กขอทาน )
อาจารย์ขอรับ
โคลี่ซาน( นายเอก )
ตามเข้ามา
หนิงลู่ฟาง( เด็กขอทาน )
ขอรับอาจารย์ // เดินตาม
หนิงลู่ฟาง( เด็กขอทาน )
??
หนิงลู่ฟาง( เด็กขอทาน )
ที่นี้?
โคลี่ซาน( นายเอก )
โรงอาบน้ำส่วนตัวน่ะ ข้าวางเสื้อผ้าใว้ตรงนี้นะ // จะเดินออกไป
หนิงลู่ฟาง( เด็กขอทาน )
เดียวสิขอรับ
โคลี่ซาน( นายเอก )
เจ้าจะอ่บเองหรือจะให้ข้าอาบให้? // หยุดหันมาถาม
หนิงลู่ฟาง( เด็กขอทาน )
อาบให-อาบเองขอรับอาจารย์ // จะถอดเสื้อ
โคลี่ซาน( นายเอก )
อืม // เดินออกไป
โคลี่ซาน( นายเอก )
( เดียวนะ? เด็กมีกามเนื้อเยอะขนาดนั้นเลยรึ? ) // สงสัย
？？？
มิคิดเลยว่า จะใช่เขาจริงๆ // เสียงแผ่วเบา ที่เอ่ยออกมานั้น จะเสียงเด็กก็ไม่ใช่เสียงผู้ใหญ่ก็ไม่เชิง
โคลี่ซาน( นายเอก )
นั้นใครน่ะ? หูข้าคงฟาดไปเองเเหละมั้ง
？？？
เจอเเล้ว!? ข้าจะฆ่าเจ้าซะ!
โคลี่ซาน( นายเอก )
เสียงจากในห้องน้ำ? หรือว่า!? // เปิดประตูเข้าไป
โคลี่ซาน( นายเอก )
ลู่ฟาง!- // ชงัก
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
ท..ท่านอาจารย์? มีอะไรหรือขอรับ? // เเต่งตัวเสร็จเเล้วทเหลือเเค่เข็มขัดของตัด
โคลี่ซาน( นายเอก )
ป..ปล่าว ข้ามิมีอะไรหรอก ข้าจะถามว่าสวมเสื้อผ้าเป็นไหมเเค่นั้น ข้าไม่ได้เป็นห่วงเจ้าหรอกนะ // หันหน้าหนี
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
ขอรับอาจารย์ ข้าใส่เจ้านี้ไม่เป็น ช่วยข้าหน่อยได้หรือไม่? // ยื่นผ้าคาดเอวให้ดู
โคลี่ซาน( นายเอก )
เสื้อผ้าที่เจ้าสวมมันยากกว่าไม่ใช่หรือ? ชั่งเถอะ // หยิบมา คาดเอวให้หนิงลู่ฟาง
โคลี่ซาน( นายเอก )
นี้นะ คาดใว้เเบบนี้ เเล้วใส่ที่มี...บลาๆๆ // สอนให้ทุกส่วน
โคลี่ซาน( นายเอก )
ข้าคงสอนไม่เข้าใจสินะ // ปล่อยมือออก
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
ไม่เลยขอรับ ท่านอาจารย์ ศิษย์คนนี้จำได้ขึ้นใจเลยละขอรับ // มั่นใจ
โคลี่ซาน( นายเอก )
คับ มีเเค่ห้องเดียวด้วยสิ งั้น เดียวหนิงลู่ฟางนอนกับอาจารย์ก่อนนะ เเล้วค่อยนอนเเยกดีไหม?
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
ดีขอรับอาจารย์
กร๊อด! เสียงฟันของใครบางคนกัดจนเสียงดัง ด้วยความไม่พอใจ
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
เจ้านั้นมันเป็นไร ถึงได้บังอาจมาอยู่ห้องเดียวกับภรรยาข้า // กัดฟัน โกรธมาก เเต่ต้องระงับอารมณ์ตัวเอาใว้
* ทำห้องให้ภรรยาเเล้ว ถูกล็อคประตูใส่
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
โกรธอะไรมารึ ท่านพี่
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
เหมือนข้าถูกเเย่งความสนใจไป // โกรธอยู่
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
งั้นข้าไปละ ไม่อยากโดนลูกหลงเหมือนวันนั้นหรอกนะ // เดินออกมา
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
.........// ไปห้องตัวเอง นอนเเต่ไม่หลับ
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
( ให้มันรู้ซะบ้าง ว่าศิษย์สำคัญเเค่ไหน ฮึ ) // กอดอาจารย์
โคลี่ซาน( นายเอก )
เป็นอะไรรึ? นอนไม่หลับ?
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
ข้านอนไม่หลับ ข้าอยากฟังเพลงที่ท่านชอบร้องจัง // กอด
โคลี่ซาน( นายเอก )
ได้สิ เเต่เพลงนี้ ข้าเเต่งเอง เเล้วก็ไม่เพราะ เอ๋?
โคลี่ซาน( นายเอก )
เจ้ารู้ได้อย่างไร?
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
ก็ท่านเข้าไปในป่าที่ ที่หนึ่งตอนนั้น ข้าอยู่ตรงนั้นพดี เเล้วท่านก็ร้องเพลงออกมา
โคลี่ซาน( นายเอก )
ตอนนั้นสินะ ได้สิ
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
// หนุนไปที่ตักผู้เป็นอาจารย์
ข้ามได้นะคับ กดรั่วๆเลยก็ได้ มันอ่านไม่เข้าใจหรอกคับ
โคลี่ซาน( นายเอก )
🎶ในวันที่ข้า.........หลับตาลง~🎶
โคลี่ซาน( นายเอก )
🎶ภาพที่ฉายออกมา~.........ทำให้ข้า...🎶
โคลี่ซาน( นายเอก )
🎶ผู้เป็นพระจันทร์~.........ยามค่ำคืน~🎶
โคลี่ซาน( นายเอก )
🎶ต้องถูกคำด่าทอต่างๆ~........น้ำตาไหลริน~🎶
โคลี่ซาน( นายเอก )
🎶ร้องไปก็มิได้อะไร~......ทำได้เพียงกักเก็บอารมณ์เหล่านั้น~🎶
โคลี่ซาน( นายเอก )
🎶เอาใว้~🎶
โคลี่ซาน( นายเอก )
( หลับเเล้วก็น่ารักเหมือนกันนะเนี้ย ) // ปูผ้าให้หนิงลู่ฟาง เเล้วเดินออกไป
ชายหนุ่มจิ้งจอกดิ่งลงไปในน้ำที่เเสนสวย ผมสีขาวยาวพริ้วไสวตามเเรงขยับอย่างช้าๆ
ชายหนุ่มจิ้งจอกได้นั่งไปที่ฐานต้นไม้ ที่เป็นต้นไม้น้ำ ใช้เท้าเเช่น้ำ
ชายหนุ่มจิ้งจอก'โคลี่ซาน' นั่งเเล้วหลับตาลงเล็กน้อย
เขาได้เข้าสู่ช่วงนิทรา เพลงหนึ่งลอยเข้ามาให้หัว เสียงแผ่วเบา เสียงบรรเลงเพลงค่อยๆดังขึ้น เเต่ยังคงเเผ่วเบา ให้อยู่ในช่วงนิทราอย่างเต็มที
*🎶ในคราหนึ่งข้า~.......หลับตาลง~ ยามค่ำคืน~.....🎶*
*🎶ภาพที่ถูกฉายออก~.......ทำให้ข้า~....🎶*
*🎶ผู้เป็นพระจันทร์~......ยามค่ำคืน~......🎶*
*🎶คำด่าทอต่างๆ~......น้ำตาไหลริน~.....🎶*
*🎶ร่ำไห้ไปก็มิได้~........ทำได้เพียง~....🎶*
*🎶กักเก็บความเศร้า~.......เอาใว้~....🎶*
เพลงที่ได้ยินนั้น ถูกดัดเเปลงจากเพลงๆหนึ่ง เพลงนี้ที่ถูกดัดเเปลงมีชื่อว่า
เเละมิมีผู้ใดรับรู้ว่าเพลงจริงๆ เป็นเพลงเเบบใด อยู่หนใด ก็มิทราบเเหล่งที่มาอย่างเเน่ชัด
พระอาทิตย์อัสดงฉายขึ้นมาบนท้องฟ้า
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
อึก~อือ~อ..อาจารย์ // หันมองทุกทิศทาง
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
( โถ่เว้ย! หลับไม่รู้เรื่องอะไรเลยสักอย่าง มันอบอุ่นสุดๆเลย......) // ได้สติ
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
เอ๋? อาจารย์อยู่ไหน!? ฮืม? // หันไปมองกระดาษข้างเตียง
ในกระดาษ
หนิงลู่ฟางถ้าเจ้าตื่นเเล้ว ข้าจะสอนอะไรบ้างอย่างให้เจ้า
รับประทานอาหารที่ข้าเตรียมใว้ รีบกินรีบลงมาล่ะ
โคลี่ซาน
หนิงลู่ฟาง(ศิษย์นอ.)
โฮ้~ อาหารน่ากินกว่าที่นั้นอีก เเล้วก็อร่อยซะด้วย // กิน
โซน่า ( เเอด )
เเอดง่วงเเล้วอ่าทุกคน เเค่นี้ก่อนนะ
Comments