ข้าไม่ยอมเป็นเมียเจ้าหรอก!
บอกผู้ทรยศ1.2จบ + คนที่ช่วยชีวิต
หานหลิงซือ(น้องพระเอก)
พี่ชายข้าขอสลับได้รึไหม? // กระซิบ
หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)
ได้ // การนะซิบ
โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)
// สลับกลับหวายชู๋
โคหวายชู๋(น้องนายเอก)
// สลับกลับหรังหลิน
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
ปล่อยข้านะ! ข้าจะเป็นคนทรยศได้ไงกัน!? // ดิ้นไม่หด
หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)
// ดีดนิ้ว
โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )
( อึก! พูดไม่ได้!? โถ่เว่ย! ) // ดิ้นไม่หลุด + พูดไม่ได้
โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )
( โถ่เว่ย! ) // ดิ้นไม่หลุด
โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )
( ชิ! ) // ดิ้นไม่หลุด
โคลี่ซาน( นายเอก )
( เฮอ~ ข้าจะต้องชดใช้ในสิ่งที่ข้ากระทำสินะ งั้นข้าก็ขอตายอย่างเดียวเเล้วกันนะ ) // ไม่ดิ้นเพราะดิ้นไปก็เสียเเรงปล่าวๆ + รอรับชะตากรรม
หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)
( กลิ่นนี้มัน ดอกไม้เหมันต์พกา ) // ตกใจ + ได้กลิ่นลี่ซาน
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
ฮ่าๆๆๆ // วิ่ง
？？？
รอด้วยสิคะ ฮ่าๆๆ // วิ่งไล่จับ
เหวินซู(สาวรับใช้พระเอก)
เล่นระวังๆหน่อยนะคะ นายน้อย // เตือน
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
ขอรับ // วิ่งเล่นต่อ
เเต่เกิดเรื่องไม่ขาดฟันเกิดขึ้น
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
ฮึก! อ่า!!!!!!!!! // ตกจากภูผาสูง( ภูเขา ) มีเศษหินกระเเทกจนสลบไป
ตอนนั้นยังบินไม่ได้ที่นะคะ
เเละได้มีร่างๆหนึ่ง มารับตัวใว้ทัน
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
ฮึก! ปวดหัวจัง // จับที่ศรีษะตน(หัว)
พบว่าตนศรีษะเเตก เเละก็มีผ้าขาวสะอาดตาปกคลุมใว้ เข้าได้งุงงงว่า ที่นี้หนใดกัน จนเเสงจากดวงจันทร์กระทบจากตาของตน จึงจะเข้าไปดู ก็พบว่าวิวที่นี้ชั่งสวยงามมาก
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
ว..วาว ไม่เคยเห็นพระจันทร์หนใดสวยขนาดนี้เลย เอ๋!// เด็กหนุ่มได้เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
เด็กผู้หญิงมีลักษณะที่เด็ดชัดมากเลยล่ะ ผู้สีขาวดั่งดอกเหมันต์ ตาสีเเดงดั่งดอกไม้แดงผกา เด็กหนุ่มเดินไม่ได้ดูทางจนไปเยียบกับกิ้งไม้
เด็กหญิงได้หันมาพร้อมจ้องมาที่หานอี้หวังซ่อนอยู่
ซานลี่เหม่ย( ร่างเเปลงตอนเด็ก )
ออกมาซะ ถ้าไม่ออกมาอย่าหาว่าข้าไม่เตือน // ถือดอกไม้ที่มีชื่อว่า"ดอกไม้เหมันต์ผกา"
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
ข...ข้าขออภัยด้วย ข้ามิรู้ว่า ที่นี้มีคนอยู่ ข..ขออภัยนะขอรับ!// กลัว
ซานลี่เหม่ย( ร่างเเปลงตอนเด็ก )
ไม่เป็นไรหรอก ท่านหานอี้หวัง ท่านไม่ตรงมากพิธีมากหรอกเพคะ ฝ่าบาท // ก้มหัวให้
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
ม...ไม่ต้องมากพิธีขนาดนั้นก็ได้นะ เรียกข้าว่าอี้หวังก็ได้ ข้ามิว่าเจ้าหรอก // พยุงให้เงยขึ้นมา
ซานลี่เหม่ย( ร่างเเปลงตอนเด็ก )
เพคะ ท่านอี้หวัง นั้นไงมากันเเล้ว......// มองไปที่ข้างหลังของหานี้หวัง
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
อะไรรึ? เอ๋!? พวกท่าน// มองไป
？？？
นายน้องเพคะ ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ นายน้อย // วิ่งมา
？？？
นายน้อย! ข้าหานายน้อยจนเจอ ขอบคุณพระเจ้า // วิ่งมา
เหวินซู(สาวรับใช้พระเอก)
นายน้อยเพคะ! หมอมฉันขออภัยที่ ไปช่วยนายน้อยไม่ทันนะเพคะ // เข้าไปกอด
หานอี้หวัง( ตอนเด็ก )
ไม่เป็นไรขอรับ มีคนช่วยข้าใว้ นางคน-( ห...หายไปเเล้ว ) // ชี้ไปทางซานลี่เหม่ยเเต่ก็ไม่พบใคร
โซน่า ( เเอด )
ขอตัดจบเเต่เพียงเท่านี้นะคะ บายค่ะ
Comments