ข้าไม่ยอมเป็นเมียเจ้าหรอก! EP2. รักษา(?)

ความเดิมตอนที่เเล้ว

โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )

ลูกพวกเราได้เป็นอันดับหนึ่งเเล้วนะ เพราะฝีมือของพวกเรา

โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )

ใช่

โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )

เย้!

โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)

เย้~

สองคนพูดพร้อมกัน

โคลี่ซาน( นายเอก )

ผมไปที่ห้องนะคับ ท่านพ่อท่านเเม่ ซูเม่ย หรังหลิน // เดินไป

โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )

ลี่ซาน ลูกเป็นอะไรรึเปล่า? // มองลี่ซาน

โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )

ดูซึมๆนะ // มองลี่ซาน

โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )

พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ? // มองลี่ซาน

โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)

พี่เป็นไข้หรอคับ? // มองลี่ซาน

โคลี่ซาน( นายเอก )

ท่านพ่อท่านเเม่ ซูเม่ย หรังหลิน ข้าไม่เป็นอะไรหรอก เเค่ล้าเท่านั้นขอรับ // ยิ้มให้เเล้วเดินต่อ

โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )

ท่านพี่คะ // วิ่งไปกอดลี่ซาน

โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)

ท่านพี่ขอรับ // วิ่งไปกอดลี่ซาน

โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )

ลี่ซานลูก เจ้าอย่าฝืนร่างกายเจ้ามากนะ พักผ่อนให้พอนะ // เดินเข้ามาลูบหัวลี่ซาน

โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )

ถ้าไม่ใว้เดียวเเม่จะไปหายามาให้ ดีหรือไม่ // ลูบเเก้มลี่ซาน

ครอบครัวจิ้งจอกเป็นเผ่าที่รักครอบครัวของตนมาก มากถึงขั้นยอมตายให้กันได้เลย

โคลี่ซาน( นายเอก )

ข้าบอกเเล้ว ข้าไม่เป็นอะไรหรอก ข้าเเข็งเเรงจะตาย // กอดกลับ

โคลี่ซาน( นายเอก )

ข้าขอไปพักผ่อนก่อนนะขอรับ // ปล่อยกอด

โคจวินเฟิ่ง( พ่อ นายเอก )

// ปล่อยมือ

โึคซิ่วอิง( เเม่ นายเอก )

// ปล่อยมือ

โคซูเม่ย( น้องสาวนายเอก )

// ปล่อยกอด

โคหรังหลิน(น้องชายนายเอก)

// ปล่อยกอด

โคลี่ซาน( นายเอก )

// เดินไป

ณ ห้องของโคลี่ซาน

โคลี่ซาน( นายเอก )

// เดินไปที่เตียง

เตียงของโคลี่ซาน

โคลี่ซาน( นายเอก )

// ฟุบลงนอน

โคลี่ซาน( นายเอก )

เฮอ~ ข้าไม่อยากทำเลย // หลับตาลง

ฝั่งของหานอี้หวัง

หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )

// เข้าไปอยู่พวังของตน

พวังของหานอี้หวัง

หานอี้หวัง( ร่างอ่อนเเอ )

"เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ" // ท่องคาถา ซ้ำไปซ้ำมา "เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ" "เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ" "เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ" "เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ" "เปลี่ยนเปลงข้าให้กลายเป็นปีศาจ" "เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ" "เปลี่ยนเปลงข้า ให้กลายเป็นปีศาจ"

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

อ่า~ สำเร็จเเล้วสินะ

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

ท่านพี่ ข้าไปรับท่านได้เเล้วใช่ไหม? // ส่งกระเเซ่จิต

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

มารับได้เลย // ส่งกระเเซ่จิตกลับ

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

ท่านพี่ข้ามาเเล้ว // เปิดประตูวาร์มา

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

// ดิดนิ้ว

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

ท...ท่านพี่ นั้นท่านรึ?

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

อืม ใช่เดียวนี้จำพี่ชานไม่ได้เเล้ว จับฆ่าเลยดีไหมนะ?

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

ขอโทษคับท่านพี่ เเต่เข้ามาเร็วๆเถอะ ท่านพี่

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

อืม // เดินเข้าไป

ประตูบานนั้นก็ได้ปิดลง

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

ข้ากลับมาเเล้วท่านพ่อท่านเเม่ โยวซาน หลิงซือ นี่ซี เเละพวกท่านทั้งสอง // เดินออกมาพร้อมทักท้าย

หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)

นั้นใครกัน?

หานหลิงซือ(น้องพระเอก)

นั้นสิ

หานปู๋จื่อ(พ่อพระเอก)

เจ้าบื่อทั้งสอง ก็พี่ชายเจ้านั้นเเหละ

หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)

ลืมพี่ชายซะเเล้ว

หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)

ขอโทษค่า~

หานหลิงซือ(น้องพระเอก)

ขอโทษครับ ท่านพี่

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

ไม่เป็นไรหรอก

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

เเละขอบคุณพวกท่านทั้งสองที่ช่วยพวกข้าใว้ // มองไปทางสองชายหนุ่มปริศนา

กู๋ชูหวัง(หัวหน้ากวางพี่)

ไม่เป็นไรหรอกคับ ท่านหานอี้หวัง // มองไปทางอี้หวัง

กู๋ชูเนี่ย(หัวหน้ากวางน้อง)

นั้นน่ะสิ เเล้วพวกทรยศจะทำอย่างไร?

หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)

ข้าไม่คิดว่าเพื่อนของข้าจะทำร้ายข้าเช่นนี้ ฮึก // จะร่ำไห้(ร้องไห้)

หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)

ไม่เป็นไรหรอกนะ นี่ซี เจ้าอย่าได้ใส่ใจเลย // เดินไปกอดนี่ซี

หานปู๋จื่อ(พ่อพระเอก)

วันที่18 เรียกทุกเผ่ามาพบข้า พวกข้าจะหลบ พอเจ้าให้สัญญาณพวกข้าก็จะออกไปเปิดตัวคนร้าย คิดว่าดีรึไหม?

หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)

ดีคะ ท่านพี่ // กอดนี่ซี + มองไปที่หานปู๋จือ

หานนี่ซี(น้องสาวพระเอก)

ข้าก็อยากรู้เหตุผล ว่าเพื่อนข้า....ฮึก // จะร่ำไห้อีกครา

หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)

ไม่เป็นไรนะ นี่ซีลูกเเม่ // กอดนี่ซี + ลูบหัว

หานหลิงซือ(น้องพระเอก)

ข้าเห็นด้วย // พูดพร้อมกันกับหานโยวซาน

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

ข้าเห็นด้วย // พูดพร้อมกันกับหานหลิงซือ

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

เจ้าพูดตามข้ารึ!? // พูดพร้อมกัน

หานหลิงซือ(น้องพระเอก)

เจ้าพูดตามข้ารึ!? // พูดพร้อมกัน

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

ฮึย! // จะต่อย

หานหลิงซือ(น้องพระเอก)

ฮึย! // จะต่อย

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

เจ้าทั้งสองเลิกตีกันได้เเล้ว // เอามือสับไปที่หัวโยวซานเเละหลิงซือ

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

อ..โอ้ย! ท่านพี่ข้าเจ็บนะ! // พูดพร้อมกัน

หานหลิงซือ(น้องพระเอก)

โอ้ย! ท่านพี่ข้าเจ็บนะ! // พูดพร้อมกัน

หานหลิงซือ(น้องพระเอก)

เจ้า! // พูดพร้อมกัน

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

เจ้า! // พูดพร้อมกัน

หานโยวซาน(น้องชายพระเอก)

หน็อย! // วิ่งไล่หลิงซือ

หานหลิงซือ(น้องพระเอก)

ข้าไม่ทำเเล้ว เลิกตามข้าได้เเล้ว // วิ่งเเทนกลัวพี่ดุ

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

เฮอ~ // กุมขมับ

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

ข้าเห็นด้วยท่านพ่อท่านเเม่

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

ข้าอยากเห็นว่านางผู้นั้นคือใครกันเเน่? // พูดเบาๆ

หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)

นางผู้นั้น เจ้าว่าอะไรนะ?

หานปู๋จื่อ(พ่อพระเอก)

เจ้าชอบนางคนนั้นรึ?

หานอี้หวัง(พระเอก(ตร.)

ข้าเคยถูกนางผู้นั้นช่วยชีวิตหลายครา ที่ข้าไปเที่ยวเเล้วพัดหลงกับสาวรับใช้เเล้วทหาร ข้าเกือบจะตกอยู่ในอันตราย เพราะตอนนั้นข้าอ่อนเเอมาก เเล้วพี่นางผู้นั้นมาช่วยข้าทุกครา

หานเหม่ยหนิง(เเม่พระเอก)

อย่างงั้นสินะ

ตัดมาตอนเข้าเฝ้าราชามังกร