นามของข้า ซูหยานเหม่ย chapter 8

ณ โรงเตี๊ยมนอกวังแห่งหนึ่ง

ซูหยานเหม่ย

ไม่คิดว่าองค์หญิงว่านจินคนนี้จะยอมมอบของล้ำค่าให้ผู้อื่นอย่างง่ายดาย

ซูหยานเหม่ย

หึ..ช่างเป็นสตรีที่รักมั่นปักใจเสียจริง

ซูหยานเหม่ย

เห้อ ว่านจินนะว่านจิน เจ้าหารู้ไม่ว่าสิ่งนี้หากเอาไปประมูลจะมีมูลค่ายิ่งกว่าเครื่องประดับบนตัวเจ้าเสียอีก

( นึกถึงคำพูดของสาวใช้ )

" องค์หญิง! นั่นคือปิ่นที่องค์ชายมอบให้ท่านนะเจ้าคะ!! "

ซูหยานเหม่ย

หึ ข้าชักอยากจะเห็นแล้วสิว่าใครคือองค์ชายผู้นั้น

ซูหยานเหม่ย

ไว้ข้าจะตามหาตัวเจ้า

ปานประตูถูกเปิดเข้ามา

ท่านผู้นั้นขอรับ

ซูหยานเหม่ย

(หันไปมอง)

ซูหยานเหม่ย

มีอันใด?

มีคนมาหาท่านขอรับ

ซูหยานเหม่ย

!!?

ซูหยานเหม่ย

(ขมวดคิ้ว)

ซูหยานเหม่ย

ให้เขาเข้ามา

ขอรับ

: องค์ชายท่านนี้ แม่นางเชิญท่านเข้าไปขอรับ : อืม

ซูหยานเหม่ย

(หันมอง)

ซูหยานเหม่ย

ฮวาซี

(เดินเข้ามา)

ฮวาซี

(ชะงัก)

ฮวาซี

จะ..เจ้ามองข้าทำไม

ซูหยานเหม่ย

หือ? ฮวาซี?

ซูหยานเหม่ย

ไฉนจึงเป็นเจ้า?

ซูหยานเหม่ย

มานั่งก่อนสิ

หยานเหม่ยเก็บงำสายตาหวาดระแวงแล้วกลับมามีท่าทีเป็นมิตรเหมือนเดิม

เขาที่กำลังเดินมานั่งตรงข้าม

ซูหยานเหม่ย

(รินชาให้)

ซูหยานเหม่ย

เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าอยู่ที่นี่

ฮวาซี

ข้ากินอาหารอยู่ข้างล่าง เห็นเจ้าเดินเข้ามาก็จำได้

ซูหยานเหม่ย

สายตาเจ้าเฉียบคมปานนั้นเชียวรึ

ฮวาซี

อย่าว่าแต่ข้าเลย

ฮวาซี

เจ้ารูปโฉมโดดเด่นเช่นนี้ ยามเดินเข้ามาไม่รู้สึกสายตาผู้คนบ้างเลยรึไง?

ฮวาซี

ข้าว่านะ ทางที่ดีเจ้าควรปกปิดใบหน้าเสียหน่อย

ซูหยานเหม่ย

(มอง)

ฮวาซี

อะ..อะไร

ซูหยานเหม่ย

เหตุใดพักนี้ถึงมีแต่คนบอกให้ข้าปกปิดใบหน้า

ซูหยานเหม่ย

เมื่อตอนเที่ยงวันก็เป็นองค์หญิงว่านจิน

ซูหยานเหม่ย

มายามนี้ ก็เป็นเจ้า

ซูหยานเหม่ย

หรือข้าควรจะปกปิดใบหน้าจริงๆ?

ฮวาซี

?องค์หญิงว่านจิน?

ฮวาซี

เจ้าได้พบนางแล้วหรือ?

ฮวาซี

นางรู้หรือไม่ว่าเจ้าเป็นคนช่วยข้า?

ซูหยานเหม่ย

อืม คิดว่านางคงไม่รู้

ซูหยานเหม่ย

เจ้าดูสิ

ซูหยานเหม่ย

หากนางรู้จะยอมมอบของล้ำค่าเช่นนี้แก่ข้าได้อย่างไร?

ฮวาซี

!!!?

ฮวาซี

ให้ข้าดูหน่อย!

ซูหยานเหม่ย

(ยื่น)

ฮวาซี

นี่..นี่มัน..

ฮวาซี

นางให้เจ้า?

ซูหยานเหม่ย

😏

ซูหยานเหม่ย

ข้าก็รู้สึกเหลือเชื่อเช่นกัน

ฮวาซี

องค์หญิงคนนี้ มีนิสัยเอาแต่ใจ อีกทั้งยังโง่เขลา

ฮวาซี

ไม่คิดว่าจะยอมมอบมงกุฎราชกุมารเผ่าวิหคให้ผู้อื่น

ซูหยานเหม่ย

????

ซูหยานเหม่ย

มงกุฎราชกุมาร!?

ฮวาซี

นี่คือสัญลักษณ์แห่งทายาทเผ่าวิหค

ฮวาซี

และมีเพียงมงกุฎราชกุมารเท่านั้นที่จะมีมัน

ฮวาซี

เกรงว่าคนที่มอบให้องค์หญิงว่านจินคงเป็นรัชทายาทเผ่าวิหค

ซูหยานเหม่ย

(มองดูปิ่นในมือ)

ซูหยานเหม่ย

[ ที่แท้เผ่าวิหคก็เข้าร่วมกับแคว้นเกร็นเงินมาตั้งแต่แรก ]

ซูหยานเหม่ย

[ หึ นับว่าเป็นข่าวดี ]

ซูหยานเหม่ย

เอาหละฮวาซี

ซูหยานเหม่ย

ข้าต้องกลับแล้ว

ซูหยานเหม่ย

ขอบคุณมากที่มาดื่มชาเป็นเพื่อนข้า

ฮวาซี

เจ้าพักอยู่ที่ไหน?

ซูหยานเหม่ย

พระราชวังหลวง

ฮวาซี

หาาา?!?!?!???

ฮวาซี

เจ้า...เจ้าถูกทหารพวกนั้นจับตัวไปหรือ?

ซูหยานเหม่ย

ไม่หรอก

ซูหยานเหม่ย

ท่านอ๋องแค่ต้องการประทานรางวัลให้ข้าเล็กน้อย

ซูหยานเหม่ย

เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องใส่ใจ พวกเขาจะไม่ทำอันตรายใดใดแก่เจ้าอีก

ซูหยานเหม่ย

สบายใจได้

ฮวาซี

ฮู่ววว~

ฮวาซี

โล่งใจ

ฮวาซี

ข้านึกว่าเจ้าจะถูกพวกเขารังแก

ฮวาซี

ลืมไปเลยว่านายท่านของข้าแข็งแกร่งขนาดไหน

ฮวาซี

😆

ซูหยานเหม่ย

เอาหล่ะ ข้าต้องไปแล้ว

ซูหยานเหม่ย

แล้วพบกันใหม่

ฮวาซี

ระวังตัวด้วยล่ะ!

ซูหยานเหม่ย

อืม!

ประตูเข้าเมือง

เสียงผิวปากเป็นจังหวะพิสดารดังขึ้น

อาคมเรียกเสี่ยวเฟย

ซูหยานเหม่ย

เสี่ยวเฟยจงปรากฏตัว

พึ่บ! พึ่บ! พึ่บ!

เสียงกระพือปีกของนกพิราบ ดังมาแต่น่านนภา และมุ่งหน้ามาหอคอยสูงที่หยานเหม่ยยืนอยู่

ซูหยานเหม่ย

เจ้า?

ซูหยานเหม่ย

นี่ไม่ใช่เสี่ยวเฟย

พึ่บ! พึ่บ! พึ่บ!

ซูหยานเหม่ย

เจ้ามาแล้ว...

ซูหยานเหม่ย

(ยื่นมือให้มันเกาะ)

ซูหยานเหม่ย

เจ้าจงเอาจดหมายนี้ไปส่งแก่วังซีอ๋อง

หยานเหม่ย ยัดกระดาษม้วนเล็กๆใส่อุ้งเล็บมัน

จากนั้นพิราบสีขาวก็โบยบินกลับไป

ณ พระราชวังซีอ๋อง

ซืออ๋องที่กำลังจัดการงานเอกสารบ้านเมืองอยู่ ก็ถูกรบกวนโดยองครักษ์ประจำพระองค์ที่เดินเข้ามา

ฮ่าวปิน

มีรายงานจากหน่วยเงาพะยะค่ะ

ฮ่าวปิน

พิราบส่งสารมาจากทิศบูรพาเกรงว่าเป็นข่าวจากแคว้นเกร็ดเงินพะยะค่ะ

ซืออ๋อง(ซือหาน)

[ หยานเหม่ย? ]

ซืออ๋อง(ซือหาน)

มาให้ข้า

ฮ่าวปิน

(ถวายสาร)

ซืออ๋อง(ซือหาน)

(รับมาอ่าน)

เนื้อหาภายในจดหมาย

" เผ่าวิหค เป็นศัตรู "

ซืออ๋อง(ซือหาน)

!!?

ซืออ๋อง(ซือหาน)

เฮ่าปิน

ซืออ๋อง(ซือหาน)

รวบรวมรายชื่อขุนนางที่มีสายเลือดเผ่าวิหคมาให้หมด

ฮ่าวปิน

กระหม่อมรับบัญชา!

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ