นามของข้า ซูหยานเหม่ย chapter 4

🫨🫨

ชิงอวิ๋น : ท่านเจ้าคะข้าดื่มไม่ไหวแล้ว

ซูหยานเหม่ย

ไม่เป็นกินนี่ด้วยสิ ของอร่อยมีตั้งมากเจ้าเอาแต่ลิ้มสุรา

ซูหยานเหม่ย

เช่นนั้นจะได้อรรถรสอันใดเล่า

ซูหยานเหม่ย

ฮวาซี คีบเนื้อให้แม่นาง ชิงอวิ๋นสิ

ฮวาซี

(คีบเนื้อใส่ปากชิงอวิ๋น)

ฮวาซี

แม่นางช่างงดงามเสียจริง🫨

ชิงอวิ๋น:ท่านหมายถึงข้าหรือเจ้าคะ

ฮวาซี

ทั้งสองเลยๆ😍🫨

: แหม~คุณขายท่านปากหวานกว่าเดิมเยอะเลยนะเจ้าคะ

ซูหยานเหม่ย

(ยิ้มเจ้าเล่ห์)

ซูหยานเหม่ย

[เมาได้ที่แล้วสินะ]

ซูหยานเหม่ย

เจ้ามีนามว่าอะไร

:ซินซินเจ้าค่ะ

ซูหยานเหม่ย

พาเขาไปพักสักหน่อย

: จ..จริงรึเจ้าคะ😳

ซูหยานเหม่ย

ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น

ซูหยานเหม่ย

เพียงแค่ปรนนิบัติเขาให้ผ่อนคลายเท่านั้น ส่วนอื่นห้ามแตะต้องเขาเด็ดขาด

ซูหยานเหม่ย

(มองอย่างจริงจัง)

: เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

: เชิญท่านชายมาทางนี้เจ้าค่ะ

ฮวาซี

อืออออ จะไปไหน🫨

: ไปห้องด้านในกันเจ้าค่ะ

ฮวาซี

(หน้าแดง)

ฮวาซี

เจ้าจะทำอันใดข้ารึ😳🫨

: ไม่มีอันใดเจ้าค่ะเพียงแค่ให้ท่านชายพักสักหน่อยมาสิเจ้าคะ ข้าจะพาท่านไป

ฮวาซี

อือออ (เดินเซออกไป)

ซูหยานเหม่ย

เจ้าไม่ต้องตามไป

ชิงอวิ๋น: ให้ข้าจะอยู่ปรนนิบัติท่านรึเจ้าคะ?

ซูหยานเหม่ย

อืม

ซูหยานเหม่ย

ช่วยข้าดื่มสุราอีกสี่ไหให้หมด

ชิงอวิ๋น : ข้า..หากข้าดื่มอีกเกรงว่าจะเผลอทำผิดพลาดอันใดต่อหน้าท่าน

ซูหยานเหม่ย

(ยิ้ม)

ซูหยานเหม่ย

ข้าไม่ได้ถือสา

ซูหยานเหม่ย

มาเถิด

ซูหยานเหม่ย

(รินเหล้าให้)

ซูหยานเหม่ย

เจ้าทำงานอยู่ที่นี่มานานแล้วรึ?

ชิงอวิ๋น: นานแล้วเจ้าค่ะตั้งแต่ข้าเริ่มโตท่านพ่อก็ส่งข้ามา

ซูหยานเหม่ย

แล้วเจ้าไม่ขัดข้องรึ?

ชิงอวิ๋น : ข้าทำได้เพียงเชื่อฟังเจ้าค่ะ พ่อคือครอบครัวคนเดียวของข้า

ชิงอวิ๋น : เขาเลี้ยงข้ามาข้าอยากตอบแทน

ซูหยานเหม่ย

เจ้าจะอยู่ที่นี่ไปตลอด?

ซูหยานเหม่ย

เจ้าคิดว่าหากข้าสามารถช่วยเจ้าได้...

ชิงอวิ๋น : แล้วแต่โชคชะตากำหนดเจ้าค่ะ

ชิงอวิ๋น : หากมีวาสนาข้าก็อยากให้เขาเมตตาข้าด้วยเช่นกัน

ซูหยานเหม่ย

....ใครกัน?

ชิงอวิ๋น : เขาคือบุคคลที่ยิ่งใหญ่มากเจ้าค่ะ

ชิงอวิ๋น : ถึงแม้ว่าจะยิ่งใหญ่เพียงนั้น แต่เขาก็ยังเมตตาต่อข้า

ชิงอวิ๋น : ชีวิตนี้ชิงอวิ๋นยินยอมรับใช้เขาเพียงผู้เดียว!

ซูหยานเหม่ย

เจ้ารักเขาหรือ

ชิงอวิ๋น : เจ้าค่ะแต่ชิงอวิ๋นไม่กล้าเทียบกับเขา เขาเป็นถึงราชาแห่งแคว้น ข้า...

ซูหยานเหม่ย

!!?

ซูหยานเหม่ย

ราชาแห่งแคว้น? เจ้าหมายถึงฮั่นอ๋องหรือ

ชิงอวิ๋น : ..........

ซูหยานเหม่ย

(ยิ้มอ่อน)

ซูหยานเหม่ย

เอาเถิด กินอะไรหน่อยเจ้ากังวลจนใบหน้าหม่นหมองแล้ว

ซูหยานเหม่ย

(รินเหล้าให้)

ชิงอวิ๋นกระดกเหล้าต่อกันติดๆ

ซูหยานเหม่ย

(ยิ้ม)

ซูหยานเหม่ย

แล้วอ๋องฮั่นผู้นั้นเหตุใดถึงมารู้จักกับเจ้าได้?

ชิงอวิ๋น : เขาเป็นแขกอย่างลับๆของหอสุราวิลัยเจ้าค่ะ

ชิงอวิ๋น : ทุกแรม1ค่ำ เขามักจะมาหาข้า😳

ใบหน้าชิงอวิ๋นแดงระเรื่อ ด้วยความเขินอาย

ซูหยานเหม่ย

เหตุใดต้องเป็นแรม1ค่ำเจ้ารู้หรือไม่?

ชิงอวิ๋น : ข้าไม่กล้าถามเขาเจ้าค่ะ แต่ว่า ข้ารู้เพียงอยากทำให้เขามีความสุข

ชิงอวิ๋น : เขาคือคนผู้เดียวที่ข้าอยากรักแต่ไม่กล้ารัก

ซูหยานเหม่ย

(ยิ้ม)

ซูหยานเหม่ย

หากวันหนึ่งเขาใจอ่อนยอมรับเจ้าเป็นสนมเจ้าก็จะยินยอมหรือ?

ชิงอวิ๋น : แม้แค่เพียงสนม ชิงอวิ๋นก็ดีใจแล้วเจ้าค่ะ แต่คงไม่มีวันนั้น...

ซูหยานเหม่ย

ชิงอวิ๋น : หลังจากปรนนิบัติเขาเขาก็ไม่เหลียวแลข้าอีกเลย

ชิงอวิ๋น : ตื่นมาข้าไม่เคยได้พบเขา ได้พบกันอีกคราก็คือวันแรมหนึ่งค่ำเท่านั้น

ชิงอวิ๋น : ฮึก!เขาไม่ได้มีใจให้ข้าเลยเจ้าค่ะ😭

ซูหยานเหม่ย

เจ้าเมาแล้วพอก่อนเถิด

ซูหยานเหม่ย

[ความจริงก็เมาตั้งนานแล้วล่ะ]

ชิงอวิ๋น : ไม่เจ้าค่ะ ชิงอวิ๋นจะดื่มให้หมด ท่านบอกเองมิใช่รึเจ้าคะ

ซูหยานเหม่ย

(ยิ้ม)

ซูหยานเหม่ย

เช่นนั้นก็ตามใจเจ้าเถิด

ชิงอวิ๋นยกไหสุรามาดื่มรวดเดียว

ไม่เหลือเค้าโครงของหญิงงามแห่งหอสุราวิลัยเลยแม้แต่น้อย

ซูหยานเหม่ย

ได้ยินว่าท่านอ๋องทรงพระปรีชา

ซูหยานเหม่ย

เจ้าอยู่แคว้นเกร็ดเงินมานานเพียงนี้ รู้หรือไม่ว่ากองทัพของแคว้นเกร็ดเงินแข็งแกร่งเพียงใด

ชิงอวิ๋น : เอ๋?คนของเเคว้นเกร็ดเงินไม่มีใครล่วงรู้เจ้าค่ะ แต่ข้ามักเห็นแผ่นป้ายที่เขานำติดตัว

ชิงอวิ๋น : เป็นป้ายสัญลักษณ์งูเจ็ดหัวเจ้าค่ะ นั่นน่าจะเป็นป้ายของกองทัพ

ซูหยานเหม่ย

[หรือว่าจะเป็นอสรพิษเจ็ดเศียรในตำนาน?]

ชิงอวิ๋น : ป้ายตราสัญลักษณ์นั้นทั้งน่าหวาดกลัวน่าเกรงขาม กองทัพต้องไม่ธรรมอยู่แล้วเจ้าค่ะ☺️

ซูหยานเหม่ย

(ยิ้ม)

ณ ตำหนักหลวง

เฉินชวน

(เข้ามาในห้อง)

เฉินชวน

นายท่านทั้งสองคนหนีไปแล้วพะยะค่ะ

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

หนีไปได้?

เฉินชวน

กระหม่อมไร้ความสามารถ!

เฉินชวน

(คุกเข่า)

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

.....

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

รายงานมาให้ละเอียด

เฉินชวน

ชายผู้นั้นนามว่าฮวาซี

เฉินชวน

แม่นางที่ช่วยเขาคือคนที่ช่วยกระหม่อมไว้ที่ท่าเรือ

เฉินชวน

นางเป็นผู้ฝึกพลังวิญญาณที่เชี่ยวชาญพิษ อีกทั้ง...

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

(มอง)

เฉินชวน

อีกทั้งนางยังเป็นผู้เชี่ยวชาญศาสตราวุธพะยะค่ะ!

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

มีวรยุทธหรือไม่?

เฉินชวน

กระหม่อมไม่เห็นนางใช้กระบวนท่า ทว่าความสามารถเช่นนี้..

เฉินชวน

เกรงว่าคงเป็นผู้ฝึกวรยุทธด้วยพะยะค่ะ

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

...ดี

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

ในที่สุด สวรรค์ก็ส่งของขวัญชิ้นใหญ่มาให้แคว้นเกร็ดเงินของข้าแล้ว

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

สั่งปิดเมือง ข้าจะตามล่าของขวัญชิ้นนี้ด้วยตนเอง

เฉินชวน

ไม่ทราบว่า...

อ๋องฮั่น (ฮั่นตง)

เพียงคืนเดียวเท่านั้น

เฉินชวน

!!!

เฉินชวน

กระหม่อมทราบแล้วพะยะค่ะ ท่านอ๋องทรงพระปรีชา!

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ