พระชายา(หลงยุค) เรือนอันแสนอบอุ่น

ในในช่วงเช้าของวันนี้ ทรงเป็นวันพระราชสมภพของพระชายา แทนที่จะจัดงานวันเกิดดั่งทุกปี แต่ปีนี้นางส่งของอนุญาติเพื่อออกไปนอกวัง พระชายากยองอึน ดังนั้นจึงมีคำสั่งอนุญาตจากพระมเหสีให้วันนี้ทรงเป็นกรณีพิเศษเพื่อออกจากวังไปเยี่ยมครอบครัวเดิมในครั้งแรกรอบ1ปีครึ่งกว่า แม้จะอยู่ในเกี้ยวหรูหราพร้อมนั่งกำนันติดตัวแต่นางกลับรู้สึกได้รับอิสระแบบแปลกๆ เมื่อย่างก้าวออกจากประตูวังเข้าสู่เส้นทางที่ทอดยาวไปสู่เรือนตระกูลอิม ทันทีที่ก้าวเข้าไปในเรือนใหญ่กลิ่นอายที่แต่ก่อนยังเคยอยู่ ยังคงเฉกเช่นเดิม ราวกับว่ามีแต่นางที่เปลี่ยนไป เสียงหัวเราะของน้องชายกลับทำให้หัวใจของกยองอึนอ่อนลงเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี

อิมยางซอง

พี่หญิง! พี่กลับมาแล้ว! (รีบวิ่งไปหาพระชายา)

อดีตพระชายา

ยิ้มอย่างอ่อนโยน

อิมยางซอง

ท่านแม่เตรียมสำรับไว้เต็มเลย ส่วนท่านพ่อ.....เออ(ประหม่า)

อดีตพระชายา

หื้ม...ท่านพ่อทำไหมหรอ(หุบยิ้ม)

อิมยางซอง

ถอนหายใจ

อดีตพระชายา

เอาเป็นว่า เราไปหาท่านแม่กันดีกว่า(เปลี่ยนอารมณ์ พร้อมส่งรอยยิ้มให้พี่สาว)

ตลอดทั้งวันนางได้คุยกับผู้เป็นแม่และน้องๆกินขนมแป้งข้าวเหนียวที่เคยโปรดนั่งมองต้นพลัมในสวนหลังบ้านที่เริ่มตีดอกกลับกลายเป็นวันสบายๆที่ทำให้นางแทบลืมความเย็นชาของวังหลวง

อิมยางซอง

พี่หญิง...คือ....(มองพี่หญิงด้วยความสงสาร )

อดีตพระชายา

ว่าไง อยากทำหน้าแบบนั้นสิ นานๆทีพี่หญิงจะได้กลับมาเล่นกับเจ้านะ 😊 (ผู้เป็นพี่ถามด้วยความเป็นห่วง และก็รู้คำตอบในใจแล้วว่าคงจะเป็นท่านพ่อเรียก)

อดีตพระชายา

เอาหล่ะ ถ้าเจ้าลำบากก็ไม่ต้องพูดแล้ว พี่รู้แล้วแหละ

อดีตพระชายา

กำลังจะเดินไปหาท่านพ่อ

อิมยางซอง

รีบคว้ามือพี่หญิง

อิมยางซอง

ข้าว่าพี่หญิงกลับวังไปตอนนี้ไม่ดีกว่าหรือ(ทำสีหน้ากังวล)

อดีตพระชายา

โถ่เด็กน้อยของพี่ พี่ไม่เป็นไรหรอก เจ้าน่ะจะต้องปกป้องพี่สาวของเจ้าให้ดีล่ะ เข้าใจที่พี่พูดไหม(กุมมือน้องชาย เพื่อปลอบใจน้องชายยังอบอุ่น แถมส่งยิ้มเป็นกำลังใจให้ทั้งที่รู้ว่าตัวเองจะต้องเจอกับอะไร)

แม่

พระชายาเพคะ ติวหม่อมฉันจะเข้าไปคุยกับท่านพ่อให้เอง พระองค์เสด็จกลับวังไปเถิดเพคะ

อดีตพระชายา

ท่านแม่ เรียกชื่อข้าก็พอแล้วนี่มันนอกวังข้าบอกกี่ครั้งแล้ว

แม่

แต่ถึงอย่างไรเจ้าก็ยังเป็นพระชายาของแผ่นดินนี้ ถ้าจะเรียกชื่อเจ้าตรงๆได้เยี่ยงไรเล่า

อดีตพระชายา

เอาล่ะถ้าจะไปหาท่านพ่อเอง (พอนางพูดจบก็เดินไปหาท่านพ่อ)

ห้องหนังสือของเรือน

พ่อ

พระชายามาแล้วหรือ

อดีตพระชายา

เจ้าค่ะ

พ่อ

การเข้าหอจะถูกเลื่อนเข้ามาอีกในอีก 5 วัน

พ่อ

เขาหวังว่าครั้งนี้เจ้าจะไม่ทำให้ตระกูลเราต้องเสื่อมเสีย!

อดีตพระชายา

ข้าทราบดีเจ้าค่ะ(เสียงเบาลง พร้อมกับความกดดัน)

พ่อ

ข้าไม่บอกเจ้าก็น่าจะรู้ ว่าเรื่องกันมีพระโอรสนั้นมันสำคัญถึงเพียงใด มันไม่ใช่แค่เพื่อนฐานะของเจ้าแต่เพื่อตระกูลของเราที่จะมั่นคง

อดีตพระชายา

ถ้าหากครั้งนี้.....รัชทายาทส่งหนีออกจากวังอีกหล่ะเจ้าคะ

พ่อ

ไม่หรอ ครั้งนี้จะต้องสำเร็จ(ขณะที่ตัดแต่งต้นไม้อยู่ๆก็หยุด มองหน้านิ่งไปที่ลูกสาวตัวเองที่ไม่ได้เรื่อง)

อดีตพระชายา

ก้มหน้า

พ่อ

มีความมั่นใจหน่อยสิ อย่าทำเป็นอ่อนแอ

พ่อ

ลูกสาวแท้ๆข้าอาจไม่มีอีกคนแต่ก็ใช่ว่าลูกสาวบุญธรรมข้าจะมีไม่ได้เสียหน่อย (เสียงนิ่งและเข้าไปแต่ไหล่พระชายาเบาๆ)

อดีตพระชายา

เดินออกมาจากห้อง

อดีตพระชายา

กังวลเล็กน้อย

เมื่อถึงเวลาใกล้ฟ้าคํ่า ก็ได้ค่ะอำลาครอบครัว ใบหน้าของพระชายาเต็มไปด้วยความกังวลยังเห็นได้ชัด

อดีตพระชายา

มองไปที่เรือนหลักอย่างใจหายและกังวล

อิมยางซอง

พี่หญิง ล่วงหน้าข้าจะไปเยี่ยมท่านที่พระตำหนักนะพะยะค่ะ

อดีตพระชายา

อืม(พยักหน้าแบบประหม่า)

แม่

ลูกแม่ เจ้ากลับเข้าไปในวัง จงอย่าลืมหน้าที่ของตัวเองแต่สิ่งที่แม่อยากให้เจ้าคือเจ้าต้องมีความสุขนะ

อดีตพระชายา

เจ้าค่ะ(มือสั่นเล็กน้อย มองไปที่เรือนหลัก)

พ่อ

ไปได้แล้วป่านนี้รัชทายาทคงจะรอเจ้าอยู่

อดีตพระชายา

ข้าไปก่อนนะท่านแม่

แม่

อืมๆ (พยักหน้าพร้อมกับน้ำตาคลอ)

อดีตพระชายา

เข้าไปนั่งในเกี้ยว

พ่อ

ยกเกี่ยวขึ้น

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ