พระชายา(หลงยุค) เกิดอะไรขึ้นกับฉัน

ยามเช้าในโลกที่ไม่คุ้นเคยมาเยือนพร้อมเสียงไก่ขันแผ่วๆ ลมเย็นยามรุ่งสางลอดผ่านหน้าต่างไม้บานเล็กที่ปิดไม่สนิท ผ้าม่านสีครีมจางปลิวไหวอย่างอ้อยอิ่ง นางเอกลืมตาช้าๆ หัวหนักหน่วงราวกับเพิ่งฟื้นจากไข้ เธอขยับตัวบนฟูกหนานุ่มแต่แปลกประหลาด มันไม่ใช่เตียงในคอนโดของเธอแต่เป็นฟูกวางบนพื้นไม้ขัดเงา

คิมแฮอิน(นอ.)

ปวดหัวจัง(กุมขมับแล้วค่อยๆลุกขึ้นนั่ง)

คิมแฮอิน(นอ.)

ทำไมมันเหมือนเรือนโบราณสมัยก่อนเลย (มองไปรอบๆ)

คิมแฮอิน(นอ.)

สมัยก่อน! เดี๋ยวชุดที่ฉันใส่ ฮันบก นี้มันเกิดอะไรขึ้น(ตกใจรีบวิ่งไปดูข้างนอก)

ทุกอย่างภายภายนอกห้องนอนถูกจัดอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

คิมแฮอิน(นอ.)

เดี๋ยว!....เมื่อคืนแสง....อย่าบอกนะว่าฉันอยู่ในนิยายเรื่องนั้น!! (รีบเอามือปิดปากตาโตเกิดความตกใจ)

เธอจำได้เพียงมีแสงที่สว่างจ้าที่หน้า โน๊ตบุ๊ค และเกิดแรงดึงดูดจู่ๆก็วูบไป

ตัวประกอบ

คุณหนู! คุณหนูฟื้นแล้ว

คิมแฮอิน(นอ.)

หันไปมองหญิงรับใช้คนนั้น

คิมแฮอิน(นอ.)

คุณหนูงั้นหรอ...นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันว่ะ!

ตัวประกอบ

วิ่งเข้ามาหาคุณหนูพร้อมกับน้ำล้างหน้า

คิมแฮอิน(นอ.)

เห็นเงาสะท้อน

คิมแฮอิน(นอ.)

นี่มันตัวละครไหนกันแน่ ว่ะ(กลืนน้ำลาย)

ตัวประกอบ

คุณหนู ทำไหมคุณหนูถึงดูแปลกไปเจ้าคะไม่สบายตรงไหนหรือ

คิมแฮอิน(นอ.)

ไม่มีๆ

คิมแฮอิน(นอ.)

รีบเดินเข้าห้องนอน

สาวใช้ทรงปรนนิบัติคุณหนูของตน จนกระทั่งแต่งตัวเสร็จ ส่วนตัวนางเอกมีแต่ความสงสัยเติมไปหมด

ตัวประกอบ

คุณหนูทรงรู้สึกยังเจ็บหัวหรือไม่เจ้าคะ

คิมแฮอิน(นอ.)

เจ็บหัวหรอ

ตัวประกอบ

ก็เมื่อเดือนที่แล้วคุณหนูล้มหัวฟาดพื้น และมักจะมีอาการปวดหัวในทุกๆเช้า......อีกอย่างเมื่อคืน เมื่อคืนคุณหนูทรงปวดหัวมากจนในท่านต้องเชิญหมอหลวงเมื่อไหร่ก็หลายคนแต่ก็ยังหาสาเหตุไม่ได้

คิมแฮอิน(นอ.)

ในนิยายไม่มีใครล้มหัวฟาดพื้นนี่ (คิดในใจ)

คิมแฮอิน(นอ.)

เมื่อกี้มีนิดหน่อย

คิมแฮอิน(นอ.)

แต่ไม่ต้องห่วงตอนนี้หายแล้ว

คิมแฮอิน(นอ.)

ว่าแต่เจ้าชื่ออะไร

ตัวประกอบ

คุณหนู! จำข้าน้อยไม่ได้หรือ อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนจึงทำให้คุณหนูความจำเสื่อม

คิมแฮอิน(นอ.)

หน้าเหวอกว่าเดิม ที่ตกใจกลัวคือนิยายของเพื่อนเหมือนจะถูกเธอเปลี่ยนซะแล้ว

ตัวประกอบ

ข้าน้อยชื่อ วอน เจ้าค่ะ

คิมแฮอิน(นอ.)

วอน

ตัวประกอบ

เจ้าค่ะ

คิมแฮอิน(นอ.)

แล้ว....(ชี้ไปที่ตัวเอง)

ตัวประกอบ

แม้แต่ชื่อของคุณหนูเองคุณหนูก็จำไม่ได้แล้วหรือเจ้าคะ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ต้องแจ้งนายท่านนะเจ้าคะ(สีหน้ากังวล)

คิมแฮอิน(นอ.)

ได้ๆ(ตอบกลับแบบงงๆ)

ตัวประกอบ

คุณหนูชื่อ คิมแฮอินเจ้าค่ะ

คิมแฮอิน(นอ.)

คิมแฮอิน โอ้ว

คิมแฮอิน(นอ.)

นี่มันชื่อนางเอกนี่(ตกใจ)

ตัวประกอบ

คะใครเป็นนางเอกนะเจ้าคะ

คิมแฮอิน(นอ.)

ได้สติ

คิมแฮอิน(นอ.)

เปล่าไม่มีอะไร จะไปแจ้งนายท่านเอ้ยไม่ใช่ท่านพ่อท่านแม่ไม่ใช่หรอไปสิ

ตัวประกอบ

เจ้าค่ะ(รีบเดินออกจากห้อง)

คิมแฮอิน(นอ.)

จียูข้าขอโทษนะ เนื้อเรื่องเปลี่ยนแล้ว

คิมแฮอิน(นอ.)

แล้วตอนนี้ถึงตอนไหนแล้วเนี่ย ต้องเป็นก่อนเข้าวังแน่ๆ

คิมแฮอิน(นอ.)

สีหน้าครุ่นคิดตกใจ

หลังจากที่ร่างของคิมแฮอินฟื้นก็เหมือนได้ทำความรู้จักใหม่กับครอบครัวที่ไม่เคยคุ้นเคย แต่ที่เธอรู้แน่ๆคือครอบครัวนี้ค่อนข้างมีอำนาจ ในราชสำนัก แต่เธอไม่ค่อยรู้ในเรื่องต่อจากนี้จนถึงจนจบ ว่าจะไปในทิศทางแนวไหนเพราะเธออ่านถึงแค่ตรงนี้ ทำให้นางเอกค่อนข้างที่จะลำบากใจ

ตำหนักพระอัยยิกา

เสียงกรรไกรตัดกิ่งดังเป็นจังหวะ พระอัยยิกาก้มทอดพระเนตรต้นไม้ตรงหน้า พระโอษฐ์ยกขึ้นเพียงน้อย แววตาแฝงความสำราญและอำนาจ

พระอัยยิกา

ใต้เท้าโช ถึงเวลาที่จะต้องเลือกกิ่งไม้ใหม่ที่เข้ากับต้นไม้แล้วสิ กิ่งที่ไม่ดีคงต้องตัดทิ้ง(พูดขนาดพลังตัดกิ่งไม้ไม่หยุด)

ใต้เท้าโช

เป็นดังนั้นพะยะค่ะ

พระอัยยิกา

ข้ารอรอตั้งนาน พยายามหาทุกวิถีทางเพื่อที่จะแทนที่ แต่ดันโชคดีเหลือเกินกระโดดน้ำตายเองแทน(น้ำเสียงเยือกเย็น)

พระอัยยิกา

หึ ในวันนั้นยังบอกจะพยายามมีพระโอรส ดูสิคนที่ไม่เหมาะสมกับตำแหน่งทำยังไงสักวันก็ไม่เห็นใจ(วางกรรไกรที่ตัดกิ่ง)

ใต้เท้าโช

กระหม่อมก็ว่าอย่างนั้นพะยะค่ะ

ใต้เท้าโช

รัชทายาทไม่มีพระชายาแล้ว ราชสำนักเริ่มพูดกันถึงการคัดเลือกพระชายาองค์ใหม่... หากทรงเมตตาลูกสาวของกระหม่อม นางมีชาติตระกูลและคุณงามความดีไม่เป็นรองผู้ใด

พระอัยยิกา

เรื่องนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว

พระอัยยิกา

ถ้าอย่างนั้นอีกประเดี๋ยว เจ้ากลับบ้านไปก็ให้ไปบอกข่าวดีให้กับหลานข้าด้วยล่ะ

ใต้เท้าโช

กระหม่อมทราบแล้วพะยะค่ะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ