พระชายา(หลงยุค) ใต้เงาจันทร์เหนือสระบัว

เสียงระฆังยามค่ำดังแว่วไกล ลมเย็นของปลายฤดูใบไม้ผลิพัดผ่านวังหลวงอย่างเงียบงัน ใต้แสงจันทร์ที่ส่องกระทบสระบัวกลางสวนหลวง หากนับเวลา ก็ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว

อดีตพระชายา

ยืนอยู่ใกล้สระหลวง คิดอะไรบางอย่างอยู่อย่างเงียบๆ ลมหนาวในตอนกลางคืนก็ค่อยพัดพาไปมา

มีเงาสีดำเดินมาพร้อมกับหยุดอยู่ข้างหลังของพระชายา

อดีตพระชายา

ฮันซังกุน จับได้แล้วหรอว่าข้าออกมาจากพระตำหนัก(พูดพร้อมกับมองดูพระจันทร์ ไม่คิดแม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง)

ตัวประกอบ

ผลักพระชายาตกน้ำ

อดีตพระชายา

อ๊า

ในยามค่ำคืนที่มีแต่ความเงียบก็มีเสียงนกต่างๆร้องในกลางคืนเป็นยามปกติ แต่แล้วก็เกิดเสียง ขึ้นจากแผ่นนํ้า

"พลั่ก!!"

โชยอนอู(นร)

อยู่ข้างบนก่อนที่จะลงมาถึงสระหลวง รีบหันมาดูสระหลวง(ตกใจกลัว)

โชยอนอู(นร)

รับวิ่งหนีไป

ในยามเช้ามาถึง ในฤดูที่ควรจะเงียบสงบ กลับถูกทำลายด้วยเสียงฝีเท้าวิ่งพล่าน และเสียงเรียกชื่อ "พระชายา"ดังก้องทั่วทั้งตำหนัก แสงตะวันสีทองเพิ่งลอดกำแพงวังหลวง ข้าราชบริพารในชุดทางการต่างลนลาน บ้างถือโคม บ้างถือผ้าเช็ดหน้าพระชายาเพื่อใช้ตามกลิ่นหอมประจำตัว นางกำนัลประจำตำหนักถึงกับน้ำตาคลอ เบียดกันตรงระเบียงเสียงสั่นเครือ

ตัวประกอบ

เมื่อคืนพระชายาเสด็จ ไปเดินเล่นที่สระหลวงจริงๆเจ้าค่ะ!

ตัวประกอบ

ข้าน้อยจึงไม่ได้ตามเสด็จไปด้วย เพราะเห็นพระชายาบอกอยากไปเดินเล่นคนเดียวให้เฝ้าอยู่ข้างไหน

ตัวประกอบ

โง่เขลา! ทำไมไม่ตามไป! รู้หรือไม่ว่าถ้าเป็นอะไรขึ้นมา นี่คือราชวงศ์ ไม่ใช่ตำหนักชาวบ้าน!

หัวหน้าซังกุงทรงดุเหล่านางกำนันและซังกุงตำหนักพระชายา

อีกด้าน ทหารวังหลวงวิ่งตึงตัง ถือหอกสั้น คอยกันคนให้ออกห่างขอบสระ ตรวจหาคราบดินเปียกหรือร่องรอยการลื่นตก ข้าหลวงสูงวัยที่ดูแลสวนถูกเรียกมาตะโกนถามเสียงเข้ม

ตัวประกอบ

เมื่อคืนใครผ่านทางนี้! เห็นพระชายาหรือไม่!

ตัวประกอบ

ข้า...แค่ได้ยินเสียงน้ำดังแผ่วตอนค่ำ แต่ตอนนั้น...คิดว่าเป็นสัตว์...

คนฟังก็หน้าซีดตามคำพูด

ตัวประกอบ

เจ้าหล่ะ!!

ตัวประกอบ

ข้าน้อย..ข้า..ข้า

ตัวประกอบ

ข้าถามว่าเจ้าเห็นใครหรือไม่ !(ตะโกนทำด้วยเสียงเข้ม)

ตัวประกอบ

เห็นขอรับ......เห็นเหมือนจะเป็นคุณหนูคนนึงวิ่งบนทางเดินนี้ผ่านไปขอรับ(ก้มหน้าตอบด้วยความกลัว)

ข่าวเริ่มกระจายออกจากตำหนักพระชายา ข้าราชการตำหนักในที่เคร่งครัดที่สุดถึงกับหันมามองหน้ากันด้วยความตกใจ

ที่ตำหนักองค์รัชทายาท ข่าวลือดังลั่นจนถึงประตูตำหนักรัชทายาท ก่อนจะถูกข้ารับใช้คนสนิทกระซิบรายงานเสียงแผ่ว แต่ก็ฟังชัดทุกคำ

ตัวประกอบ

รัชทายาท...รัชทายาท...รัชทายาท(วิ่งแจ้นมาเลยแต่เสียงมาก่อนตัวด้วยซ้ำ)

แทยุน(พอ.)

มีอะไรขันโฮ ถึงได้เรียกหาข้าซํ้าไปซํ้ามา

ตัวประกอบ

เกิดเรื่องใหญ่แล้วพะยะค่ะ....พระชายา...พระชายาทรงหายตัวไป...หายังไงก็หาไม่พบพะย่ะค่ะ

องค์รัชทายาทชะงักการถือพู่กัน เขียนหนังสือค้างเป็นครึ่งตัวอักษร นัยน์ตาคมเรียบแต่มีแววแปลกวาบขึ้นมา ก่อนเสียงที่เอ่ยออกมาจะกดต่ำจนคนฟังเย็นวาบ

แทยุน(พอ.)

หมายความว่ายังไง...ที่ว่าหาไม่พบ

ตัวประกอบ

พะยะค่ะ...ไม่มีใครเห็นพระชายาตั้งแต่เมื่อคืน หม่อมฉันได้ยินว่ามีคนเห็นพระชายาเดินไปทางสระบัวหลวงเพียงลำพัง...

แทยุน(พอ.)

รีบไปเรียกหัวหน้านางกำนัล...ไปเรียกหัวหน้าทหารมา...

ลานกว้างหน้าตำหนัก

เหล่าข้าราชบริพารยืนตัวสั่นเรียงเป็นแถวถูกสอบถามอย่างเข้มงวด ทหารในเครื่องแต่งกายเต็มยศลงมาตรวจทีละตำหนัก เรียกชื่อหัวหน้าขันที หัวหน้านางกำนั

ในขณะที่ตำหนักทั้งวังปั่นป่วน องค์รัชทายาทก้าวลงบันไดหินอย่างสงบแต่แววตาดุดัน สายตาคมกริบกวาดมองข้าราชบริพารที่กำลังคุกเข่ากราบแน่น

แทยุน(พอ.)

ตรวจให้ทั่ว แม้แต่ทุกหย่อมหญ้า หากเจอเศษผ้าของพระชายา....ให้รีบมารายงานข้า

ทุกคนในวังต่างเร่งหากันจนตะวันจะลับขอบฟ้า มีคนวิ่งมารายงานที่ตำหนักรัชทายาท

ตัวประกอบ

องค์รัชทายาท...เจอพระชายาแล้วขอรับ.…(วิ่งมาด้วยความหอบ)

แทยุน(พอ.)

อยู่ไหน!

ตัวประกอบ

ตอนนี้อยู่ที่สระหลวงพะย่ะค่ะ

ทันใดที่สิ้นสุดเสียง รัชทายาทก็วิ่งไปหาอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน

แทยุน(พอ.)

ขอให้อย่าได้เป็นอย่างที่ข้าคิดเลย (คิดในใจ พร้อมกับวิ่งอย่างไม่หยุดหย่อน)

แทยุน(พอ.)

เสียงฝีเท้าเขาหยุดกึก ดวงตาคมปลาบมองภาพตรงหน้าเหมือนถูกตีจนตาแตกพร่า ราวกับทุกอย่างถูกสะกดให้หยุด เกิดความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในใจ

แทยุน(พอ.)

ถอยไป

แทยุน(พอ.)

ข้าสั่งให้ให้ทุกคนถอยออกไปให้หมด!!(เสียงตะโกนสั่งดังก้อง)

ตัวประกอบ

ไม่ได้พะยะค่ะ มีคำสั่งจะฝ่าบาทหากพบตัวพระชายาแล้ว ทำให้พระองค์เข้าใกล้พะย่ะค่ะ

ตัวประกอบ

ขวางองค์รัชทายาทไว้

แทยุน(พอ.)

เจ้าจะขัดคำสั่งข้าใช่หรือไม่! องครักษ์ซู!!

แทยุน(พอ.)

มองสนมอี

พระสนมอี(สนมรัชทายาท)

ถอยไปให้หมด!

พระสนมอี(สนมรัชทายาท)

คำสั่งจากพระมเหสี ให้ข้ามาบอกว่าให้องค์รัชทายาทสามารถเจอตัวพระชายาได้(มองไปที่องค์รัชทายาท)

พระสนมอี(สนมรัชทายาท)

หรือว่าเจ้าจะขัดคำสั่งพระมเหสี องครักษ์ซู!(มองนิ่ง)

ตัวประกอบ

ถอย

เขาทรุดลงข้างร่างเปียกชุ่ม มือใหญ่สั่นน้อยๆ ยื่นไปแตะข้อมือขาวซีด เย็น...เย็นจนแทบจะเป็นน้ำแข็ง ริมฝีปากพระชายาเม้มแน่น เส้นเลือดขึ้นตรงขมับ สีหน้าพระชายาซีดเซียว

แทยุน(พอ.)

กยองกึน(พูดด้วยเสียงที่แทบจะไม่มีแรง )

ไม่มีเสียงตอบ มีแต่คงามเงียบสงัด

แทยุน(พอ.)

กยองกึน(เรียกอีกครั้ง พร้อมกับรํ้าตาคลอเบ้า)

แทยุน(พอ.)

ลืมตาสิ....ข้าสั่งให้เจ้าลืมตาเดี๋ยวนี้!

มีเเต่ความเงียบที่ตอบกลับ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ