เรือนภาณุมาศ
เนื้อหาภายในเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเพียงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะบิดเบือนประวัติศาสตร์แต่อย่างใดและไม่ได้มีเจตนาทำลายชื่อเสียงของศิลปินในภาพและขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยนะครับ🙏🏻
บางประวัติศาสตร์ที่อยู่ภายในเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นจริง ผู้คน ชื่อ สถานที่ ภายในเนื้อเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการไม่มีอยู่จริงแต่อย่างใดแต่หากมีจริงล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องบังเอิญทั้งสิ้น
⚠️โปรดใช้จักรยาน ( วิจารณญาณ ) ในการอ่าน‼️
⚠️ชี้แจ้งก่อนเริ่มเรื่อง ( โปรดอ่าน‼️ )⚠️
คำทุกคำภายในเนื้อหาของเรื่องนี้โปรดอ่านแบบตรงตัวเช่น
คำว่า ฉัน ให้อ่านเป็น ฉัน✔️
ไม่อ่านเป็น ชั้น✖️
คำว่า ไหม ให้อ่านเป็น ไหม✔️
ไม่อ่านเป็น มั้ย✖️
เป็นต้น
พุทธศักราช ๒๕๖๘
( พ.ศ. 2568 )
หลังรถยนต์ขับเข้ามาจอดบริเวณประตูรั้วหน้าบ้านหลังหนึ่งไม่นานก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งลงออกมาจากรถพร้อมกับกระเป๋าเดินทางและกระเป๋าสะพายหลังหนึ่งใบ
บุปผา
ผมโอนแล้วนะครับ ขอบคุณครับ
หลังคนขับรถพูดจบเขาก็ค่อยๆ ขับรถออกไป
:คุณดรัณภพแม่นก่อเจ้า
{ คุณดรัณภพใช่มั้ยคะ? }
:อั้นโตยป้ามาเลยเน้อเจ้า
{ งั้นตามป้ามาเลยนะคะ }
เมื่อหญิงวัยกลางคนพูดจบเธอก็เดินนำไป ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็รีบสาวเท้าเดินตามคนตรงหน้าของตนไปติดๆ
บุปผา
คุณป้าไม่ต้องพาผมทัวร์บ้านก็ได้นะครับ นี้ก็ดึกมากแล้วคุณป้ากลับไปพักผ่อนเถอะครับ
:เจ้า ได้เจ้าอั้นป้าไปก่อนเน้อเจ้า มีอะหยังโทรมาหาป้าได้ตลอดเลยเน้อ
{ ค่ะ ได้ค่ะงั้นป้าไปก่อนนะคะ มีอะไรโทรมาหาป้าได้ตลอดเลยนะ }
บุปผา
บ้านใหญ่ดีแฮะ เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่ก็เป็นของโบราณด้วย
บุปผา
ตัวบ้านข้างนอกก็สร้างเป็นสไตล์โคโลเนียล
*สไตล์โคโลเนียลจะเป็นสไตล์การสร้างบ้านเรือนในช่วงสมัยรัชกาลที่ 5-6
ตัวอย่างบ้านสไตล์โคโลเนียล
บุปผา
ก็ว่าทำไมคนแถวนี้ถึงเรียกบ้านนี้ว่า เรือนฝรั่ง
บุปผา
รีบไปนอนดีกว่านี้ก็ดึกมากแล้วด้วย
เมื่อคิดได้ดังนั้นชายหนุ่มก็รีบเดินขึ้นบันไดไปยันชั้น 2 ของตัวบ้านก่อนจะตรงไปที่ห้องนอน
บุปผา
ห้องนอนห้องนี้ดูใหญ่กว่าห้องอื่นๆ แฮะแถมมีเป็นห้องเดียวที่มีระเบียงด้วย
บุปผา
สงสัยจะเป็น Master bedroom
บุปผา
ฮัลโหล มีไรอ๋อลิลี่เบ็ธ📞
ลิลี่เบ็ธ
เป็นไงบ้างอะ บ้านใหม่ที่ซื้อไว้ที่เชียงใหม่📞
บุปผา
ก็สวยดีนะ เหมือนจะเป็นบ้านสมัยรัชกาลที่ 5-6 อะ📞
บุปผา
เฟอร์นิเจอร์ข้างในก็ยังเป็นสไตล์ในยุคนั้นเลยอะ📞
ลิลี่เบ็ธ
แค่คิดพล็อตนิยายไม่ออกมึงถึงกับลงทุนซื้อบ้านใหม่เลยหรอวะ?📞
บุปผา
กูก็แค่ถูกใจอะ ไม่รู้สิบ้านหลังนี้มันดูมีเสน่ห์แบบบอกไม่ถูกอะ📞
ลิลี่เบ็ธ
แล้วมึงเจอเจ้าของบ้านรึยัง?📞
บุปผา
ยังเลย วันนี้เหมือนเจอแต่คุณป้าที่ดูแลบ้านหลังนี้อยู่📞
ลิลี่เบ็ธ
เอ่อจริงสิ กูส่งประวัติบ้านนี้ให้มึงด้วยเผื่อจะช่วยมึงคิดพล็อตออก📞
ลิลี่เบ็ธ
มึงพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวกูไปนอนละ📞
บุปผา
อือๆ good night เว้ย📞
ลิลี่เบ็ธ
อืม good night 📞
หลังจากบุปผาวางสายไปเขาก็รีบหยิบ laptop ของตนขึ้นมาเปิดดูข้อความที่เพื่อนของตนส่งมาให้
บุปผา
ประวัติเรือนภาณุมาศงั้นหรอ?
บุปผา
บ้านหลังนี้ชื่อเรือนภาณุมาศสินะ
เรือนภาณุมาศเป็นเรือนของเอกอัครราชทูตอังกฤษประจำสยามหรือประเทศไทยในปัจจุบันนามว่า มาร์ติโอ เฟอร์เรอร์ส บ้านหลังนี้ถูกสร้างขึ้นมาในปลายสมัยรัชกาลที่ 5 หลังจากนั้นไม่นานมิสเตอร์มาร์ติโอ เฟอร์เรอร์สได้พบรักกับคุณหญิงกนกจันทร์ เฟอร์เรอร์สหรือนามเดิมคือ นางชมออน ฟ้อนเมือง เป็นหญิงสาวชาวบ้านในจังหวัดเชียงใหม่เธอทำอาชีพเป็นช่างฟ้อนเล็บหลังจากแต่งงานเธอเปลี่ยนมาเป็นครูสอนฟ้อนเล็บแทน
ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันสองคนคือ บุตรชายคนโตนามว่า เจย์เดน รพี เฟอร์เรอร์ส ส่วนบุตรสาวคนเล็กนามว่า เบเธล ไพลิน เฟอร์เรอร์ส โดยบุตรชายคนโตได้แต่งงานกับคุณหนูปรียาวดี จิรชีพนิรันดร บุตรสาวเพียงคนเดียวของหลวงไพรพิบูลย์ จิรชีพนิรันดรกับ
คุณหญิงกรชวัล จิรชีพนิรันดร เชื่อกันว่าการแต่งงานของทั้งคู่นั้นเป็นการแต่งงานเพื่อการเมือง และมีเพียงแค่คุณหนูปรียาวดี จิรชีพนิรันดรที่เต็มใจแต่งงานในครั้งนี้หรือก็คือเธอแอบรักคุณชายเจย์เดน รพี เฟอร์เรอร์สเพียงข้างเดียว
บุปผา
มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย? นี้เราก็อ่านประวัติของบ้านหลังนี้มานานมากแล้วรีบนอนดีกว่า
พูดจบชายหนุ่มก็รีบเดินตรงไปที่เตียงนอนภายในห้องก่อนจะนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
เสียงดนตรีจากเปียโนบรรเลงขึ้นในกลางดึกทำให้ชายหนุ่มที่หลับใหลอย่างสนิทตกใจตื่นขึ้นมาจากห้วงแห่งนิทรา
บุปผา
มันดังขึ้นได้ยังไง..
ด้วยความสงสัยใคร่รู้ของชายหนุ่มจึงทำให้เขาตัดสินใจเดินออกจากห้องไปยันห้องที่มีเปียโนตั้งอยู่
เมื่อเปิดม่านกั้นห้องออกสิ่งที่ชายหนุ่มเห็นคือร่างของชายคนหนึ่งกำลังนั่งเล่นเปียโนบรรเลงเพลงที่คุ้นหูของเขาเป็นอย่างมากอยู่
บุปผา
ใครน่ะ.. คุณเข้ามาบ้านของผมได้ยังไง..
หลังสิ้นเสียงของบุปผาเสียงดนตรีจากเปียโนก็หยุดลงไปด้วยพร้อมกับหน้าของชายคนนั้นที่ค่อยๆ หันหน้ามาหาเขาแต่ด้วยความมืดมิดทำให้บุปผาไม่เห็นหน้าของชายหนุ่มตรงหน้า เมื่อชายตรงหน้าหันมามองเขาไม่นานคนตรงหน้าก็ดูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างออกมา
ร่างบางสะดุ้งตื่นสุดตัวออกมาจากเตียงก่อนจะพบว่าเหตุการณ์เมื่อกี้เป็นเพียงแค่ความฝันแต่ก่อนที่เขาจะสงสัยและงงงวยต่อนั้นจู่ๆ ก็มีเสียงกระจกแตกดังขึ้นมาจากชั้นล่าง
:มึงจะกลัวอะไรบ้านนี้ไม่มีคนอยู่ซักหน่อย ถ้าจะมีใครมาเห็นก็คงจะมีแต่ผีนั้นแหละ
:ชิบหาย!! ร...เรือนฝรั่งมีผีจริงหรอวะ!!
สองโจรชั่วเมื่อเห็นบุปผาวิ่งเข้ามาภายในห้องรับแขกที่พวกมันพึ่งจะพังหน้าต่างเข้ามาก็ต่างวิ่งหนีออกจากบ้านไปด้วยความที่คิดว่าบุปผาคือผีในบ้านหลังนี้
บุปผา
เดี๋ยวสิวะ!! มาขโมยของบ้านคนอื่นแล้วจะหนีไปง่ายๆ งี้เลยอ๋อ!!
:ม...มึงมีปืนก็ยิงมันไปสิวะ!!
:มึงไม่รู้รึไงลูกกระสุนกูไปเอาให้หมอผีปลุกเสกมาแล้วมึงยิงแสกกระบาลมันเลย!!
หลังเสียงปืนลั่นบุปผามองดูหน้าท้องของตัวเองที่ถูกกระสุนนั่นเข้ามาจังๆ ชายหนุ่มไม่ทันตั้งตัวเขาเดินถอยหลังเซไปเซมาก่อนจะสดุดกิ่งไม้แถวนั้นตกลงไปในบ่อน้ำบริเวณหน้าบ้าน
สองโจรชั่วเมื่อเห็นว่าพวกมันกำจัดผีไปได้แล้วก็ต่างพากันดีอกดีใจแต่ด้วยความกลัวว่าจะมีผีตนอื่นๆ โผล่มาอีกพวกมันจึงรีบวิ่งหนีไป
แสงแดดยามเช้าตกกระทบลงบนใบหน้าของชายหนุ่มพลางชายหนุ่มที่โดนแสงของทินกรสาดส่องลงบนหน้าก็ค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา
บุปผา
ที่นี้...ห้องนอนเรานี่ ใครช่วยเราไว้กัน..
:!!! คุณรพี!! คุณรพีเจ้า!! คุณคนนี้เปิ้นฟื้นละเจ้าคุณรพี!!
{ คุณรพี!! คุณรพีคะ!! คุณคนนี้เขาฟื้นแล้วค่ะคุณรพี }
เสียงทุ้มและนุ่มนวลของเจ้าของชื่อดังขึ้นก่อนจะเข้ามาในห้อง เมื่อบุปผาเห็นใบหน้าคมหล่อของหนุ่มลูกครึ่งตรงหน้าดูจากเค้าโครงแล้วเหมือนกับชายคนที่เขาฝันเห็นไม่มีผิด
บุปผา
คุณช่วยผมไว้หรอครับ?
รพี
แล้วพ่อเป็นใครชื่ออะไรมาจากที่ใดรือ
บุปผา
( คำพูดแปลกๆ หน้าตาแบบนี้.. นี่มันคุณชายเจย์เดน รพี เฟอร์เรอร์ส ไม่ใช่หรอ!! )
บุปผา
( เดี๋ยวนะพล็อตแบบนี้นี่มันนิยายแนวย้อนยุคพีเรียดไม่ใช่รึไง!! )
บุปผา
( อย่าบอกนะว่าเราย้อนเวลามาน่ะ!! )
รพี
พ่อยังคงตกใจอยู่สิท่า เช่นนั้นฉันไม่ถามซักไซ้ให้มากความ
บุปผา
อ...เอ่อ ผมชื่อบุปผาครับ
บุปผา
ผมจำได้ลางๆ ว่า มีโจรเข้ามาขโมยของในบ้านแล้วผมก็ถูกยิงพลัดตกลงบ่อน้ำ
บุปผา
ตื่นมาอีกทีก็มาอยู่ที่นี้แล้ว..
รพี
พ่อผารู้รึไม่ว่าฉันพบพ่อที่ใด
รพี
ฉันพบพ่ออยู่ที่บ่อน้ำหน้าเรือนของฉัน พ่อมาอยู่ที่นี้ได้อย่างไร
บุปผา
ผมจำทุกอย่างได้แค่นั้น
บุปผา
ผ...ผมขอถามอะไรคุณหน่อยได้มั้ยครับ?
บุปผา
ตอนนี้ปีอะไรหรอครับ..
บุปผา
เอ่อ...หมายถึงว่ายุคไหน พ.ศ. ไหน
บุปผา
ไม่สิ พุทธศักราชที่เท่าไหร่หรอครับ
บุปผา
( พ.ศ. 2459... สมัยรัชกาลที่ 6 นี้!! )
บุปผา
( ร...เราย้อนเวลามาจริงด้วย.. แถมมาอยู่ในช่วงยุคของเจ้าของบ้านรุ่นแรกอีก )
รพี
เช่นนั้นพ่อตามฉันมา ฉันจะพาพ่อไปเจอคุณพ่อคุณแม่ของฉันน่ะ
รพี
ฉันจะขอให้พวกท่านรับพ่อมาเป็นคนใช้ในเรือน
ว่าแล้วบุปผาก็รีบสาวเท้าเดินตามชายตรงหน้าไปยันห้องรับแขกภายในเรือน
Mr. มาร์ติโอ
รพีพ่อรู้ว่าลูกสงสารคนผู้นี้ แต่คนที่โผล่จากที่ใดก็ไม่รู้เช่นนี้จะเป็นคนเช่นไรก็ไม่มีใครทราบได้
รพี
แต่คุณพ่อขอรับ เขาไม่รู้ทางกลับบ้านของเขาด้วยซ้ำ คุณพ่อจะปล่อยให้เขาเร่ร่อนหรือขอรับ
คุณหญิงชมออน
ถึงเป็นเช่นนั้นแต่มันจะไม่เป็นการชักศึกเข้าบ้านหรือรพี?
คุณหญิงชมออน
เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเชื่อถือคนผู้นี้ได้
บุปผา
ผมไม่ใช่คนไม่ดีหรือคนเลวอะไรหรอกครับ
บุปผา
ผมก็แค่...คนที่จำอะไรไม่ได้ ผมไม่เป็นอันตรายเลยนะครับ ทุกคนเชื่อผมได้
บุปผา
ถ้าให้ผมทำงานที่นี้ผมทำได้หมดทุกอย่างเลยครับ ขอแค่ให้ที่ซุกหัวนอนกับผมแค่นั้นก็พอแล้วครับ
Mr. มาร์ติโอ
ทำได้ทุกอย่าง สรีระเช่นเอ็งจะทำอะไรได้นอกเสียจากงานในเรือน
บุปผา
งานในเรือนผมก็ทำได้ครับ!
Mr. มาร์ติโอ
แล้วข้าจะรับบุรุษมาทำงานในเรือนทำไม?
รพี
แต่งานนอกเรือนคนก็เยอะมากพอแล้วไม่ใช่หรือขอรับคุณพ่อ
รพี
ให้เขามาแบ่งเบาภาระของสตรีในเรือนคงไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่ขอรับ
คุณหญิงชมออน
เช่นนั้นดิฉันก็ไม่ขัดนะคะคุณพี่
คุณหญิงชมออน
ดูท่าทางของเขาแล้วแลดูไม่น่ามีพิษมีภัยอะไร
Mr. มาร์ติโอ
เช่นนั้นเอ็งก็เข้ามาทำงานในเรือนเสีย แล้วเอ็งชื่ออะไร
Mr. มาร์ติโอ
บุปผา.. ข้าเรียกเอ็งผาก็แล้วกัน
Mr. มาร์ติโอ
ส่วนที่หลับนอนของเอ็งคงจะอยู่ที่เรือนนอกของพวกคนใช้ไม่ได้เพราะคนมันเต็มแล้ว
Mr. มาร์ติโอ
เอ็งก็มานอนห้องว่างในเรือนเอาก็แล้วกัน
Mr. มาร์ติโอ
จากนี้ก็ทำตัวให้สมกับที่ได้หลับนอนในเรือนนี้เสีย
บุปผา
ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ ครับ!
Mr. มาร์ติโอ
คำพูดคำจาประหลาดเสียจริง
คุณหญิงชมออน
เช่นนั้นฉันจะให้แม่บัวบานพาเธอไปที่ห้องของเธอนะบุปผา
บัวบาน
ที่นี้คือห้องของเอ็ง เอ็งนี้โชคดีเสียจริงโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ แต่ดันได้นอนภายในเรือน
บัวบาน
ส่วนตอนเจอเอ็ง เอ็งยังได้นอนพักฟื้นในห้องของคุณรพีอีก
บัวบาน
บุญวาสนาเอ็งคงจะเยอะไม่น้อยเลยสิ
บัวบาน
ส่วนงานของเอ็งก็ไม่มีอะไรมาก
บัวบาน
งานปัดกวาดเช็ดถูเอ็งคงทำเป็นใช่หรือไม่
บัวบาน
เช่นนั้นเอ็งก็ไปเปลี่ยนเสื้อเปลี่ยนผ้าแล้วก็ไปทำความสะอาดห้องที่เอ็งนอนไปเมื่อตอนเช้า
บุปผา
แล้วเราจะต้องอยู่ที่นี้น่ะหรอ?
บุปผา
เราตายแล้วมาเกิดใหม่ที่นี้หรอ?
บุปผา
เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ละเนี่ย..
บุปผา
ช่างเถอะ.. เอาชีวิตรอดในวันนี้ไปให้ได้ก่อนแล้วค่อยคิดดีกว่า
เมื่อคิดได้ดังนั้นบุปผาก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเอง ก่อนจะหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดที่คนใช้คนเมื่อกี้ทิ้งไว้ให้พร้อมกับเดินไปทำความสะอาดห้องของคุณรพี
รพี
หือ? พ่อมาทำความสะอาดห้องฉันรือ?
บุปผา
อ้อใช่ครับ คุณรพีมีอะไรรึป่าวครับ?
รพี
แล้วพ่อรู้หรือไม่ว่าตอนนี้พ่ออยู่ที่ใด
บุปผา
เอ่อ...บ้านของคุณรพีใช่มั้ยครับ?
รพี
ใช่ ที่นี้คือเรือนภาณุมาศบ้านของคุณพ่อของฉัน
รพี
และตอนนี้เราอยู่กันที่เชียงใหม่
บุปผา
ขอบคุณที่บอกผมนะครับ..
บุปผา
แล้วก็ขอบคุณที่ทำให้ผมมีที่ซุกหัวนอนด้วย..
รพี
ไม่เป็นไรเรื่องเล็กน้อย
ปิ่นงาม
อยู่นี้นี่เอง พ่อผาๆ
ปิ่นงาม
ฉันวานให้พ่อเอาขนมอบกับชาฝรั่งพวกนี้ไปให้คุณรพีที่ห้องทำงานได้หรือไม่?
ชายหนุ่มพูดพลางยื่นมือไปรับถาดใส่ขนมอบและชาฝรั่งจากคนตรงหน้ามาก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องทำงานของรพี
เมื่อบุปผาได้ยินเสียงของหญิงสาวที่คุ้นเคยเขาจึงรีบหันไปหาที่มาของเสียงก็พบกับหญิงสาวหน้าตาละม้ายคล้ายคนยุโรปที่คุ้นเคยหรือก็คือลิลี่เบ็ธนั้นเอง
บุปผา
ลิลี่เบ็ธหรอ!! มาอยู่ที่นี้ได้ยังไงน่ะ!
วีโอเล็ต
ลิลี่เบ็ธรึ? ฉันชื่อวีโอเล็ตต่างหาก
รพี
วีโอเล็ตหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับคนที่พ่อรู้จักรือ?
บุปผา
ค...ครับ คงจะเป็นแบบนั้น
วีโอเล็ต
ไม่เป็นไร ฉันรู้ว่าเธอคงไม่ได้ตั้งใจ
วีโอเล็ต
ฉันคงหน้าตาละม้ายคล้ายนางคนนั้นจริงๆ
วีโอเล็ต
ว่าแต่สิ่งนี้ที่เธอเอามามันคืออะไรอย่างนั้นรึ?
บุปผา
อ...อ้อ สิ่งนี้น่าจะเป็นโสมนัสครับ เป็นขนมอบแบบไทย
วีโอเล็ต
หน้าตาน่าทานเสียจริง
บุปผา
( วีโอเล็ตคือใครกันนะ.. ในประวัติไม่เห็นจะมีบอกหรือจะเป็นคนที่คุณรพีรักจริงๆ )
บุปผา
( แต่เพราะเรื่องทางการเมืองเลยทำให้เขาต้องแต่งกับคุณหนูปรียาวดีสินะ )
" พี่รพีอยู่มั้ยคะ? ไพลินเข้าไปได้ไหมคะ "
หลังเสียงเปิดประตูดังขึ้นหญิงสาวลูกครึ่งหน้าตางดงามก็เดินเข้ามาภายในห้อง
บุปผา
( น้องสาวของคุณรพีสินะ คุณไพลิน )
ไพลิน
ไพลินมารบกวนพี่รพีกับวีโอเล็ตหรือเปล่าค่ะ?
รพี
ไม่เลย ไพลินมานั่งทานขนมอบกับดื่มชาด้วยกันก่อนสิ
บุปผา
เอ่อ.. ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
รพี
พ่อก็มานั่งทานด้วยกันสิ
บุปผา
ไม่ดีกว่าครับ ผมว่ามันไม่น่าเหมาะสม..
ไพลิน
ไม่เป็นไรหรอก พี่รพีเป็นคนอนุญาตแล้วเธอไม่ต้องกลัวหรอก
บุปผา
ถ้าอย่างนั้นผมขออนุญาตนะครับ..
รพี
เป็นเช่นไรอร่อยหรือไม่
บุปผา
อร่อย.. อร่อยมากเลยครับ!
บุปผา
ผมไม่เคยทานโสมนัสที่อร่อยขนาดนี้มาก่อน!
รพี
เช่นนั้นพ่อก็ทานเยอะๆ เลย
รพี
จะว่าไป...พ่อผาตัวหอมราวกลับกลิ่นของพิกุลเลย..
รพี
ใช่ กลิ่นหอมเย็นสบายกลิ่นของดอกพิกุลน่ะฉันไม่มีทางจำผิดแน่
รพี
ราวกลับพ่ออาบน้ำดอกพิกุลเสียตั้งแต่ยังเด็ก
วีโอเล็ต
อาบน้ำดอกพิกุลตั้งแต่เด็กเทียวรือ?
ไพลิน
หากเป็นเช่นนั้นจริงกลิ่นของพ่อผาคงหอมกว่านี้หลายเท่าทีเดียว
Comments