อุ่นไอในไร่รัก
ณ เชียงใหม่ (ไร่ธารคีรี)
“สวัสดีค่ะ ดิฉันมาสมัครงานตำแหน่งสัตวแพทย์ที่ทางไร่ประกาศรับสมัครไปนะคะ ดิฉันได้ส่งใบสมัครมาแล้วนะคะ ชื่อนางสาวเขมิกา ตันเจริญค่ะ” เขมิกากล่าว
“สวัสดีค่ะ คุณเขมิกา ตันเจริญ นะคะ ที่ทางเราโทรติดต่อไปให้มาสัมภาษณ์วันนี้ใช่ไหมคะ” พนักงานกล่าว พร้อมกับส่งยิ้มไปให้ด้วยท่าทีเป็นมิตร
“ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่าเริ่มสัมภาษณ์กันเลยไหมคะ” เขมิกาถามด้วยความตื่นเต้นเพราะเป็นงานแรกตั้งแต่เธอเรียนจบมา เธอสนใจทำงานที่ไร่นี้เพราะรุ่นพี่ที่จบไปแล้วแนะนำเธอมาว่าที่นี้ต้องการสัตวแพทย์ที่มีความทุ่มเทกับการทำงาน พร้อมกับเงินเดือนที่เหมาะสม
“คุณเขมิกานั่งรอสักครู่นะคะ พ่อเลี้ยงกับผู้ช่วยกำลังเข้ามาค่ะ พอดีมีปัญหาที่ไร่ค่ะ น่าจะเข้ามาประมาณ 10 โมง ถ้ายังงัยคุณเขมิกาไปนั่งรอที่คาเฟ่ข้างๆ สำนักงานก่อนได้นะคะ”
“ได้ค่ะ ถ้าอย่างงั้น ไม่ทราบขอไปดูรอบๆ ไร่ใกล้ๆ นี้หน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้พึ่ง 8 โมงเองอะคะ” เขมิกาหันมาถามพนักงาน
“อ้อได้ค่ะ รบกวนอย่าพึ่งไปไหนไกลนะคะ หากพ่อเลี้ยงมาก่อนเดี๋ยวจะโทรเรียกได้ค่ะ”
“ได้ค่ะ ถ้าอย่างงั้นถ้าพ่อเลี้ยงใกล้มาถึงโทรมาได้เลยนะคะ”
เขมิกาเดินออกไปจากสำนักงานมุ่งตรงไปที่คาเฟ่ด้วยท่าทียิ้มแย้มแจ่มใส ใบหน้าที่มักจะยิ้มอยู่ตลอดเวลาของเธอทำให้พนักงานรวมทั้งลูกค้าที่มาใช้บริการหันมองเธอเป็นตาเดียว ด้วยความที่เธอมีผิวที่ขาว ขนาดตัวที่สมส่วนกับความสูงเกือบ 170 ซม. ท่าทีที่ดูทะมัดทะแมง แต่ที่ทำให้ดึงดูดผู้คนก็น่าจะเป็นรอยยิ้มที่ดูสดใสอยู่ตลอดเวลานั้นเอง
“สวัสดีค่ะ อเมริกาโนแก้วนึงค่ะ” เขมิกาสั่งพนักงานในคาเฟ่ด้วยท่าทีเป็นมิตร ตอนนี้ร่างกายของเธอต้องการกาแฟเป็นอย่างมาก เพราะด้วยความตื่นเต้นเรื่องสัมภาษณ์งาน เมื่อคืนเธอจึงนอนไม่ค่อยหลับ
“ได้ค่ะ ไม่ทราบรับอะไรเพิ่มอีกไหมคะ”
“ไม่ค่ะ ขอไปนั่งรอด้านนอกนะคะ บรรยากาศในไร่ดีมากเลยค่ะ”
“ค่ะ เดี๋ยวจะให้พนักงานไปเสิร์ฟให้นะคะ” พนักงานกล่าวด้วยท่าทียิ้มแย้ม
โห บรรยากาศดีสุดๆ ไปเลย ถ้าเธอได้ทำงานที่นี้คงมีความสุขน่าดู ขอนั่งดูบรรยากาศดีดีก่อนแล้วกัน ในไร่ถ้าเธอได้ทำงานที่นี้จริงๆ คงได้ไปเดินดูจนหนำใจแน่ๆ เขมมิกาแอบคิดในใจ
“กาแฟได้แล้วค่ะ” พนักงานกล่าว
“ขอบคุณมากค่ะ” เธอนั่งดูบรรยากาศของร้านคาเฟ่ที่อยู่ท่ามกลางไร่ส้ม ฟาร์มเลี้ยงสัตว์ ทิวเขาและแม่น้ำที่อยู่ไกลออกไปด้วยความเพลิดเพลิน จนกระทั่งใกล้เวลาสัมภาษณ์งานที่ได้นัดเอาไว้เธอจึงเดินออกจากคาเฟ่ไป
“คุณเขมิกามาแล้วใช่ไหมคะ พ่อเลี้ยงกับผู้ช่วยมาถึงแล้วค่ะ ถ้าพร้อมแล้วเชิญเข้าไปห้องสัมภาษณ์ด้านในได้เลยค่ะ” พนังงานกล่าว
“ค่ะ” เขมิกาเดินเข้าไปด้านในด้วยความตื่นเต้น
“หายใจเข้าลึกๆ เขมิกา เธอทำได้อยู่แล้ว ไม่ต้องตื่นเต้น เธอเก่งอยู่แล้ว สู้ๆ นะเขมิกา” เธอให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเปิดประตูเข้าไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments