ตอนที่ 2

ณ ห้องสัมภาษณ์

“ก๊อก ก๊อก ขออนุญาตค่ะ” เธอเปิดประตู

ในห้องมีกรรมการนั่งอยู่ 2 คน คือเจ้าของไร่และผู้ช่วยของเขา เธอเข้าไปก็หันไปสบตากับเจ้าของไร่ทันที ใบหน้าเฉยชาดูเหมือนอารมณ์ค่อยดี กำลังพูดคุยกับผู้ช่วยด้วยท่าทีเคร่งเครียด แต่เมื่อทั้งสองคนหันหน้ามาเห็นเธอก็หยุดพูดคุยทันที ผู้ช่วยหันมายิ้มให้เธอ

“เชิญนั่งครับ ถ้าหายตื่นเต้นแล้วแนะนำตัวได้เลยครับ” ผู้ช่วยกล่าว

“สวัสดีค่ะ ดิฉันนางสาวเขมิกา ตันเจริญ ค่ะ เรียนจบจากคณะสัตวแพทย์ เกียรตินิยมอันดับหนึ่งค่ะ ดิฉันมีความตั้งใจที่จะทำงานด้วยความสามารถที่มี เป็นคนสู้งานค่ะ งานหนักแค่ไหนก็สู้ไหวค่ะ” เขมิกากล่าว

“แหม เป็นต้องจริงจังขนาดนั้นก็ได้ครับ เรามาคุยกันแบบสบายๆ เถอะครับ ถึงยังไงก็เป็นรุ่นน้องของเพื่อนพวกเราอยู่แล้วครับ เพื่อนพี่เค้าฝากให้ดูแลน้องดีๆ นะครับ พี่ชื่อชนินทร์นะครับ เรียกสั้นๆ ว่า พี่นินก็ได้ครับ ส่วนนี้เจ้าของไร่ คุณคิมหันต์ครับ ในไร่เค้าเรียกพ่อเลี้ยงครับ ส่วนน้อง ชื่อน้องเขมใช่ไหมครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ชนินทร์กล่าวด้วยท่าทางอารมณ์ดี

“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง สวัสดีค่ะพี่นิน อ่า พอดีพี่เก้าแนะนำให้เขมมาสมัครงานที่นี้ดูค่ะ แต่ไม่ได้บอกว่าพี่เป็นเพื่อนสนิทกันค่ะ” เขมิกาตอบกลับไป

“ถ้าแนะนำตัวกันเสร็จแล้วก็เริ่มสัมภาษณ์ได้แล้ว เดี๋ยวต้องไปทำธุระต่อกันอีก จะได้ไม่เสียเวลา” พ่อเลี้ยงพึ่งกล่าวครั้งแรกตั้งแต่เขมิกาเดินเข้ามาในห้องสัมภาษณ์

“ไม่ต้องเกร็งครับ คุยสบายๆ พ่อเลี้ยงเค้าเป็นคนจริงจังกับชีวิตนะครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถ้ายังไงเรามาเริ่มสัมภาษณ์งานกันเลยนะครับ”

เวลาผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง

“โอเคครับ ทางไร่ยินดีต้อนรับน้องเขมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในไร่นะครับ ถ้าน้องเขมพร้อมเริ่มงานเลยเดี๋ยวจะให้พนักงานนำทางไปดูที่พักพนักงานครับ วันนี้วันเสาร์ที่ไร่ค่อนข้างยุ่งนะ น้องเขมก็ย้ายเข้ามาพรุ่งนี้ได้เลย แล้วสามารถเริ่มงานวันจันทร์ได้เลยนะครับ” ชนินทร์กล่าว

“เขมพร้อมเริ่มงานได้เลยค่ะ เดี๋ยวจะย้ายของเข้ามาวันอาทิตย์นะคะ ขอบคุณพ่อเลี้ยงกับพี่นินมากๆ เลยค่ะ ที่รับเขมเข้าทำงาน เขมจะทำให้เต็มที่นะคะ”

“ยินดีต้อนรับสู่ไร่ธารคีรี หวังว่าเธอจะสู้งานอย่างที่พูดไปนะ ตั้งใจทำงานให้ดี อย่าให้รุ่นพี่ที่เค้าฝากฝังเธอมาเค้าผิดหวังละ” พ่อเลี้ยงกล่าว

“ขอบคุณพ่อเลี้ยงค่ะ เขมจะไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะ” เขมิกากล่าวไปด้วยความเกร็ง ตั้งแต่นั่งในห้องสัมภาษณ์พ่อเลี้ยงเอาแต่จ้องเธอ แทบจะถามเธอนับคำได้

“โอเคครับน้องเขม ไว้เจอกันวันจันทร์ครับ ยินดีต้อนรับสู่ไร่ธารคีรีนะครับ มีปัญหาอะไรคุยกับพี่ได้เลยนะ คิดซะว่าพี่เป็นพี่ชายเราก็ได้ ไม่ต้องเครียดตามพ่อเลี้ยงหรอก คนนี้เค้าจริงจังกับทุกเรื่องนะ” ชนินทร์กล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

“ขอบคุณมากค่ะ” เขมิกายกมือไว้ทั้งสองคนด้วยความมีมารยาท

คล้อยหลังเขมมิกาไป

“เป็นไงรุ่นน้องที่ไอเก้ามันฝากมา พอได้ไหมพ่อเลี้ยง” ชนินทร์เอ่ยถามพ่อเลี้ยงของไร่

“จากที่สัมภาษณ์ไปก็ดูพอใช้ได้นะ ท่าทางก็ดูทะมัดทะแมงเหมาะกับไร่เราอยู่ เดี๋ยวได้ทำงานสักเดือนคงรู้เองแหละว่าไหวไหม มึง ไอนิน เรื่องที่คุยค้างไว้ก็มาคุยต่อว่าจะจัดการยังไงได้บ้าง จะได้สรุปให้เสร็จในวันนี้เลย กูจะได้พักสักที ไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืนเนี่ย มาๆๆ คุยต่อ” พ่อเลี้ยงกล่าวด้วยท่าทีจริงจังอีกครั้ง

“ได้ครับพ่อเลี้ยง” ชนินทร์กล่าว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***