พระรองโปรดอย่าต่อยนายเอก 8

ทั้ง2ยิ่งกลายเป็นจุดสนใจมากขึ้น

จะว่าด้วยรูปลักษณ์หน้าตา บรรยากาศรอบตัวหรืออะไรก็ตาม

ทั้ง2ดูราวกับคู่รักและเหมาะสมกันมาก นี่คือสิ่งที่ผู้คนภายนอกเห็น ซึ่งฟรานซิสก็คิดแบบเดียวกัน

[ฟรานซิส เคลย์]

//มอง

[ฟรานซิส เคลย์]

[เห็นเพื่อนตัวขาวเอาแต่โปรยยิ้มไปทั่วแล้วรู้สึกขัดใจแปลกๆแหะ...]

[ฟรานซิส เคลย์]

[อยากครอบครอง]

[มาร์ติน ลูเซียโน]

...

[มาร์ติน ลูเซียโน]

ฟรานซิส

[ฟรานซิส เคลย์]

ห้ะ?

[มาร์ติน ลูเซียโน]

กินอะไรหรือยัง

[ฟรานซิส เคลย์]

[เขาหันไปดูนาฬิกาเรือนหรูของตัวเอง]

[ฟรานซิส เคลย์]

อืม นิดหน่อย

[ฟรานซิส เคลย์]

ใกล้เที่ยงแล้ว

[ฟรานซิส เคลย์]

เราไปทานข้าวกัน

[มาร์ติน ลูเซียโน]

โอเค

[ฟรานซิส เคลย์]

ว่าแต่นายจะซื้ออะไรไหม?

[มาร์ติน ลูเซียโน]

อืม ฉันมาเดินเล่นนะ

[มาร์ติน ลูเซียโน]

มีอะไรน่าสนใจก็ซื้อ

[มาร์ติน ลูเซียโน]

จริงสิ

[มาร์ติน ลูเซียโน]

ฉันว่าจะไปร้านทำผมสักหน่อย

[มาร์ติน ลูเซียโน]

นายช่วยรอหน่อยได้ไหม?

[ฟรานซิส เคลย์]

ร้านทำผม? //เลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ

[มาร์ติน ลูเซียโน]

อืม! //หันมายิ้มให้

[ฟรานซิส เคลย์]

...

[ฟรานซิส เคลย์]

อ อ่า ไม่มีปัญหา

[มาร์ติน ลูเซียโน]

//ยิ้มหวาน

[มาร์ติน ลูเซียโน]

//เดินจูงแขนอีกคนไปยังร้านทำผม

ชั้น3เป็นโซนสำหรับร้านเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ร้านเสริมสวย เครื่องประดับและอื่นๆ

เมื่อเข้ามาในร้าน

พนักงานตาดีก็รีบเข้ามาต้อนรับพวกเขาทันที

[มาร์ติน ลูเซียโน]

นายอยากทำผมด้วยไหม?

[ฟรานซิส เคลย์]

ไม่

[ฟรานซิส เคลย์]

ฉันจะนั่งรอตรงนี้

[มาร์ติน ลูเซียโน]

โอเค

[มาร์ติน ลูเซียโน]

พี่ครับ ผมมาทำสปา

[มาร์ติน ลูเซียโน]

แค่สปาอย่างเดียว

ได้ค่ะ //ยิ้มยินดี

ผมของเขายาวตรงและสวยอยู่แล้ว

จึงใช้เวลาไม่มาก

และชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าคมเข้มบรรยากาศเย็นชามานั่งเฉยๆในร้านนี่ก็ออกจะแปลกไปสักหน่อย และเป็นจุดสนใจได้ไม่ยาก

[ฟรานซิส เคลย์]

[เขารู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยที่กลายเป็นจุดสนใจในสถานที่ที่เขาไม่เคยคิดจะเข้ามาเลยแบบนี้]

[ฟรานซิส เคลย์]

[แต่หายากที่เพื่อนตัวขาวจะชวนเขาเดินเที่ยวด้วยกันในวันว่างๆอันหายากแบบนี้ด้วยแล้ว..]

[ฟรานซิส เคลย์]

//ยกยิ้ม

[ฟรานซิส เคลย์]

[จะผ่อนปรนให้ก็ได้]

[ฟรานซิส เคลย์]

[ใครอยากจะมองก็มองไป ไม่สนใจหรอก]

[มาร์ติน ลูเซียโน]

เสร็จแล้ว

[ฟรานซิส เคลย์]

//เงยหน้ามอง

[ฟรานซิส เคลย์]

[เขารู้สึกราวกับกำลังจะตาบอด เพื่อนตัวขาวแม้ปกติจะสวยอยู่แล้วแต่ในเวลานี้อีกคนยิ่งดูน่าดึงดูดและเสน่ห์อันเหลือล้น]

[ฟรานซิส เคลย์]

(สวย)

[ฟรานซิส เคลย์]

[เพราะเพื่อนคนสวยเขาถึงได้หึงหวงเป็นธรรมดาหรือเปล่านะ]

[มาร์ติน ลูเซียโน]

//โปกมือตรงหน้าอีกคน

[ฟรานซิส เคลย์]

//ได้สติ

เส้นผมสีฟ้าครามถูกปล่อยยาวสยายไปทั่วแผ่นหลังและถูกดัดลอนนิดๆตรงปลาย ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็สวย

[ฟรานซิส เคลย์]

อ่า อืม

[ฟรานซิส เคลย์]

เสร็จแล้ว?

[มาร์ติน ลูเซียโน]

อือ!

[มาร์ติน ลูเซียโน]

เที่ยงแล้ว

[มาร์ติน ลูเซียโน]

ไปกันเลยไหม?

[ฟรานซิส เคลย์]

ได้

[ฟรานซิส เคลย์]

ไปทานข้าวกัน

ทั้ง2เดินออกมาจากร้านเสริมสวย

[ฟรานซิส เคลย์]

[ผู้คนให้ความสนใจกับเพื่อนตัวขาวเขาเป็นพิเศษ แล้วเขารู้สึกไม่ดีเท่าไหร่]

[ฟรานซิส เคลย์]

[รู้ตัวอีกที ตัวเขาก็ขยับไปเดินชิดกันและคว้ามือบางของอีกคนมากอบกุมเอาไว้]

[มาร์ติน ลูเซียโน]

...

[มาร์ติน ลูเซียโน]

(อ๊ากกกก)

[มาร์ติน ลูเซียโน]

(อะไรของหมอนี่ครับเนี่ย!)

[มาร์ติน ลูเซียโน]

(อยู่ๆมาจับมือทำไม!)

[มาร์ติน ลูเซียโน]

(แล้วฉันจะเขินทำไมเนี่ย! ฉันควรเกลียดและขยะแขยงเขาสิ)

[มาร์ติน ลูเซียโน]

(เอ้ะแต่พอคิดดูดีๆแล้ว เขาในถานะพระเอกในนิยายก็ไม่ได้มีความผิดอะไร ถ้าตัดไอ้ความคิดที่เคยคิดอกุศลกับฉันไป เขาไม่เคยทำผิดอะไรต่อฉันเลยแม้จะไม่ใช่คนดี เเต่เขาดูแลฉันปฎิบัติต่อฉันดีเสมอในชีวิตที่แล้ว)

[มาร์ติน ลูเซียโน]

//เหลือบมอง

[มาร์ติน ลูเซียโน]

[เมื่อเห็นว่าอีกคนก็มองเขาอยู่ก็รีบหันหนีทันที]

[มาร์ติน ลูเซียโน]

[เขาปั้นหน้านิ่งเฉย แต่หน้าเขายังร้อนๆอยู่เลย รู้เลยว่าต้องแดงมากแน่ๆ]

[มาร์ติน ลูเซียโน]

(ทำไมตอนกอดแขนเขาฉันไม่ยักจะรู้สึกอะไรเลย แต่พอเขาจับมือฉันเฉยๆ มันกลับ....)

[มาร์ติน ลูเซียโน]

(ฮือ..เลิกมองฉันสักทีเถอะ)

[ฟรานซิส เคลย์]

(พอโดนสกินชิปคืนกลับเขินสะงั้น)