ปีศาจน้อยแห่งนคร​ [V1]​ บทนำ(1)

. .

(คิดในใจ) //การกระทำ+ความรู้สึก [สื่อจิต] <อุปกรณ์สื่อสาร>

. . .

ร่างเล็กของเด็กชายวัย10ขวบนั่งกอดเข่าขดตัวอยู่ในมุมห้องมืดทั้งตัวเต็มไปด้วยรอยแผลทั้งเก่าและใหม่

ห้องมืดๆแคบๆของเขานั้นมีเพียงเตียงไม้เก่าผุพังกับเศษผ้าเน่าๆ ไม่มีหน้าต่างไม่มีแม้แต่แสงเล็ดลอดเข้ามา กลิ่นคาวเลือดที่แห้งกรังของเขาทั้งเก่าและใหม่ชวนให้คลื่นไส้แต่เขาหาได้สนใจ

'ตึงๆๆๆ! '

'ปัง!'

เสียงทุบหรือถีบประตูไม้ดังขึ้นพร้อมกับเสียงพังของมันตามมา

กลุ่มชายฉกรรจ์กรูเข้ามาก่อนจะเป็นร่างอ้อนท้วมของชายคนนึงเดินเข้าหาร่างเล็กสีซีด

ชายร่างท้วมเตะร่างเขาจนกระเด็นกระแทกกับเตียงไม้เก่าๆจนพัง

ไร้ซึ่งเสียงร้องไร้ซึ่งการต่อต้าน

(??)

//พยุงตัวเองลุกขึ้น

(??)

//มองนิ่งๆ

ในดวงตาสีแดงสดไร้ประกายของการมีชีวิตมองพวกเขา

พวกเขาที่เข้าสบตานั้นรู้สึกหวาดกลัว

แต่ความโกรธนั้นมีมากกว่า

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

มองอะไรวะไอ้เด็กประหลาด!

'ผลัก!'

เขาเตะร่างนั้นจนกระเด็นกระแทกกับผนังไม้แข็งๆ

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

//กำลังจะเข้าไปซ้ำ

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

2:เดี๋ยวหยุดก่อน!//รีบเข้าไปห้าม

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

3:เกิดมันตายขึ้นมาเราซวยแน่

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

2:นายท่านรออยู่นะ!

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

1:เออ! พวกเอ็งจับมัดไว้แล้วตามข้ามา!

กลุ่มคนที่เหลือก็ไม่รอช้า นำเชือกเส้นใหญ่มามัดร่างเล็กนั้นอย่างไม่ออมแรง แผลเก่าที่ยังไม่สมานตัวดีของเหลวดีแดงซึมออกมาและแผลใหม่เมื่อครู่เลือดเริ่มไหลนองจนย้อมเชือกสีฟางกลายเป็นสีแดง

พวกเขาจับร่างเด็กชายออกไปอย่างกับเขาเป็นสิ่งของ

ดวงตาสีแดงขยับเปิดขึ้นกระทบกับแสงภายนอก เพราะอยู่ๆตัวเขาที่อยู่ในห้องมืดๆมาตลอดได้ออกมาเจอแสงทำให้ปรับตัวไม่ได้

(??)

//หลับตาปี๋

(??)

(ได้ออกมาข้างนอกแลเวหรอ....)//ลืมตากวาดมองรอบๆ

(??)

(ก็คงพาข้าไปขังที่ใหม่นั่นแหละ..)//หลับตาลง

. . .

เขาลืมตาขึ้นมาอีกครั้งกวาดตามองไปรอบๆ

มันเป็นถ้ำหินรายล้อมด้วยป่าหนาทึบและมองไปอีกด้านเป็นหุบเหวสีดำมืดไม่รู้ว่าลึกเท่าไหร่

(??)

//ประหลาดใจ

(??)

//มองถ้ำหินตรงหน้า

(??)

(หรือว่าจะเอาข้ามาขังต่อในถ้ำ?)

(??)

//นั่งนิ่ง

เขามองเหล่าผู้คนที่กราบไหว้ถ้ำหินตรงหน้าที่มีทั้งหมูป่าที่ถูกย่างทั้งตัว ผลไม้ และสาเก กระถางธูปอันใหญ่ที่อยู่หน้าโรงศพหิน

(??)

???? //นั่งงงในวงกลมอักขระประหลาด

ดูเหมือนคนพวกนั้นจะกราบไหว้หรือพิธีกันเสร็จแล้วก็ได้หันมาสนใจเขา

(??)

(ถ้าเขาจำไม่ผิดตาแก่ที่เดินเข้ามาคงเป็นปู่ข้าสินะ... )

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

//นั่งลงตรงหน้า

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

//จับแขนซีดขึ้นมา

(??)

//เอียงคอมองคนที่จับแขนเขาขึ้น

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

//เฉือนมีดเข้าที่แขนไม่ออมแรง

หยาดโลหิตจากแขนเล็กซีดไหลนองเต็มพื้นและรามไปยังอักขระรอบตัวเขาอย่างรวดเร็ว

(??)

...???

(??)

//ยกมือกุมหัว

ตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง

//รีบถอยหนี

เขาถอยไปรวมกับพวกชาวบ้านมองมายังเด็กชาย

วงกลมอักขระรอบตัวร่างเล็กนั้นเปร่งแสงสีแดงและควันสีดำออกมาไม่พอ เสียงกรีดร้องโหยหวนแห่งความทรมานดังขึ้นอย่างเสียงกรีดร้องของภูตผีนับพัน

(??)

//ยกมือปิดหู

(??)

//ก้มตัวหมอบลงกับพื้น

กระแสลมรุนแรงจนหินถล่มและต้นไม้หักโค่น ชาวบ้านหลายร้อยคนรีบวิ่งแตกวงหนีลงเขากันจ้าละหวั่น

โรงศพหินบนแท่นหินนั้นเหมือนถูกกระแทกเปิดออกอย่างแรง มือสีดำมากมายยืดออกมาจับรัดร่างเล็กจนกลายเป็นรังไหมสีดำและ

ถูกกระชากกลับไปยังโรงศพ ฝาโรงศพหินที่ถูกกระแทกไปลอยกลับขึ้นมาปิดทับอย่างแน่นหนา

กระแสลมกรรโชกอย่างรุนแรงพลันหายไป ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติอย่างกับสิ่งที่เกิดเมื่อครู่นั้นคือภาพลวงตา

. . .

ฟุฟุ

บทนำมี4ตอนค่อนข้างมีการบรรยายเยอะหน่อย

ฟุฟุ

คิดซะว่ามีแผลเต็มตัวโดยไม่มีการรักษามาก่อนสักครั้ง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ