ปีศาจน้อยแห่งนคร​ [V1]​ บทนำ(4)

. . .

ภูเขาทางตอนเหนือของเมืองหลิ่งฉางห่างออกไปค่อนข้างมาก ที่เชิงเขานั้นมีหมู่บ้านไร้ผู้คน ผู้บ้านที่ค่อนข้างล้าสมัย บ้านแต่ละหลังทำจากไม้ทั้งสิ้น ลักษณะเหมือนกันจนแทบแยกไม่ออก

กลุ่มชายชุดสูทสีดำกว่า10คนนำโดยชายหนุ่มท่าทางสบายๆในเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนสีกรมท่า

เหมือนเขามาเดินเล่นมากกว่ามาสำรวจสถานโบราณโดยมีคนถือร่มอันใหญ่ที่บังแดดให้เขาจนมิด

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

สมกับเป็นเมืองร้างจริงๆ...

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

แต่ที่แปลกคือสัมผัสไม่ได้ถึงพลังหยินเลยสักนิด //ขมวดคิ้ว

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

เคี๊ยกฮ่าๆ!..เพราะว่าพลังหยินพวกนั้นมันไหลไปรวมกันบนเขานู่นไงล่ะ!

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//โผ่ออกมาแค่แขน

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//ชี้ไปยังภูเขาตรงหน้า

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

งั้นก็อย่าเสียเวลา...

กลุ่มของพวกเขาจึงเร่งฝีเท้าขึ้นไปยังยอดเขานั้นทันที

. .

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

บนนี้พลังหยินหนาแน่นมาก ขนาดยังไม่ถึงยอดเขานะเนี่ย....

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

ข้าว่า

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

นี่มันไม่ใช่เทพแล้วล่ะ...

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//ลอยวนรอบๆเชิ่งเหยียน

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

จะอะไรก็ช่าง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

ไปถึงก็ได้รู้แล้ว

เมื่อขึ้นมาถึงบนยอดนั้นมีกองหินถล่มจนปิดทับทางเข้าของถ้ำและวงเวทย์อักขระบนพื้นก็ยังมีให้เห็นอย่างชัดเจน

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

มีอะไรอยู่กันแน่ พลังหยินมันไหลไปรวมกันข้างในนั่น...

อากาศรอบๆมีอุณหภูมิต่ำจนแทบแช่แข็งพวกเขาได้ทั้งตัวอยู่แล้วทั้งที่ไม่มีลม

ยิ่งเข้าใกล้ปากถ้ำยิ่งสัมผัสความหนาวเย็นของพลังหยินมากขึ้นเท่านั้น

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//กวักนิ้ว

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//เข้าไปติดตั้งเครื่องมือ

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//กดระเบิดปากถ้ำ

หินที่ถูกปิดทับระเบิดออก ปรากฏทางเข้าถ้ำมืดๆ กระแสลมเย็นตีเข้าพวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเทา

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//เดินนำเข้าไป

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//ตาม

ทันทีที่เท้าเยียบย่ำเข้ามาในถ้ำไฟสีฟ้าจุดขึ้นทันทีตามรายทางที่พวกเขาเดินผ่าน

มองสำรวจระหว่างทางนั้นมีหัวกะโหลกทั้งมนุษย์และสัตว์มากมายมีลูกไฟสีฟ้าจุดขึ้นส่องแสงนำทางปานเชื้อเชิญแก่พวกเขา

ใช้เวลา20นาทีก็มาถึง

ห้องโถงหินขนาดใหญ่ (ลองคิดภาพดันเจี้ยนรังซ้อนรังใน solo leveling)

ห้องโถงนี้นับว่าใหญ่มาก มีน้ำแข็งเรืองแสงเกาะอยู่บนเพดานย้อยลงมาเป็นปลายแหลมมากมายเหมือนหินย้อย

มีรูปปั้นหินประหลาดๆมากมายกระจัดกระจายทั่วห้องโถงแต่ที่เด่นสง่าที่สุดก็คือโรงศพหินอันใหญ่ที่ดูเหมือนสามารถใส่มนุษย์กล้ามได้ตั้ง2คน

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//แยกกำสำรวจ

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//เดินไปหาโลงศพ

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//หยุดชะงัก

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

มีอะไร?

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

ข้ารู้สึกเหมือนจะถูกดูดไปเป็นอาหารให้อะไรสักอย่างในนั้นเลยอย่าไปใกล้นะ!

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//ลอยถอยห่างออกไปหลบหลังรุปปั้นหิน

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

งั้น...แหล่งรวมพลังหยินทั่วทั้งภูเขาลูกนี้ก็อยู่ในนั้นสินะ

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//เดินเข้ามาล้อมเตรียมพร้อมทุกอย่าง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//เดินขึ้นบันได3-4ขั้น

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//หยุดตรงหน้าโรงศพอันใหญ่

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//มองสัญลักษณ์ประหลาดบนฝาโรง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//เอื้อมมือไปแตะ

เปลวไฟสีแดงปะทุขึ้นจากตราประทับบนฝาโรง

ปรากฏเงาร่างในเปลวไฟสีแดงนั้นคือปีศาจเขาเดียวบนหน้าผากด้านขวาสีแดง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

!! //ถอยหลัง

ปีศาจในเปลวไฟเพียงมองเขาจึงค่อยสงบลง

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//กำลังจะเข้าไป

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//ยกมือห้าม

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//หยุด

หนึ่งมนุษย์หนึ่งปีศาจเพลิงมองกันนิ่งๆ

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//เหงื่อซึมเต็มแผ่นหลัง

ดวงตาสีดำนัยน์ตาสีแดงหรี่ลงนิดๆก่อนจะเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งทะนง

???

เพราะว่าเจ้าก็ไม่ต่างกับเขาเท่าไหร่

???

เพราะงั้นข้าอนุญาต

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

!!!

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(เป็นปีศาจของจริง! แถมยังพูดภาษามนุษย์ได้อีก...?)

เปลวไฟสีแดงถูกยิงออกจากปลายนิ้วเข้าไปในหน้าผากของเขา

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

อัก! //ล้มลงกับพื้น

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

! //รีบเข้าดูอาการ

???

หึ!

สิ้นเสียงปีศาจเพลิงหายไปพร้อมกับฝาโรงศพหินที่กระแทกเปิดออกอย่างแรง

พวกเขาตกใจเก้าถอยหลัง แต่เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรโผล่ออกมาอย่างที่คิดก็พร้อมใจกันเดินเข้าไปดู

เชิ่งเหยียนตกอยู่ในภวังค์

[เชิ่งเหยียน part]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[อยู่ๆก็มีไฟปะทุขึ้นมามันก็กลายเป็นรูปร่างปีศาจเขาเดียวสีแดง]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ฉันตกใจที่มันพูดได้มันไม่เหมือนเจ้าทาสผีของฉันแต่มันคือปีศาจแต่พูดภาษามนุษย์ได้เนี่ยนะ]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[เจ้านั่นยิงลูกไฟเข้ามาที่หน้าผากฉันตกใจถอยหลังจนตกบันไดแล้วทุกอย่างก็มืดไป]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ในความมืดมิดแต่น่าแปลกที่ฉันยังมองเห็นร่างกายตัวเอง ลูกไฟจุดขึ้นมาเป็นวงกลมตรงหน้าฉัน]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ในกลางวงกลมลูกไฟนั่นฉันมองเห็นเด็กคนนึง เด็กคนนั้นมีใบหน้าเหมือนฉัน3/10ส่วน]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ดูเหมือนจะเป็นสมัยโบราณนะ..]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ตั้งแต่เด็กนั่นคลอดออกมา ลืมตาครั้งแรกฉันจึงเห็นดวงตาสีแดงของเด็กคนนั้น สีแดงสดดั่งเลือดเต็มไปด้วยชีวิตชีวาและไร้เดียงสา]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[เด็กคนนั้นถูกเลี้ยงดูทิ้งๆขว้างๆ ถูกเหยียดหยามถูกทรมานสารพัด เด็กคนนั้นมีผมสีขาวปุยเมฆออกชมพูนิดๆ]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ฉันได้แต่มองดูเด็กคนนั้นถูกทรมานนับไม่ถ้วนในห้องมืดๆพอนานวันเข้าเขาก็ไม่ร้องออกมาสักนิดต่อให้ถูกทรมานยังไง]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[จากดวงตาสีแดงไร้เดียงสากลายเป็นสีแดงว่างเปล่าเหมือนไร้วิญญาณ]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ตั้งแต่เด็กน้อยแค่3เดือนจนกระทั่ง10ขวบ เด็กคนนั้นถูกพาตัวออกไป]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(ยอดเขาที่เราพึ่งเดินทางเข้ามาสำรวจนี่!)

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ตาแก่ที่หน้าเหมือนปู่ของฉัน9/10ส่วนเฉือนมีดเข้าแขนเด็กคนนั้นไม่ออมแรงเลย]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ฉันมองเห็น มองเห็นทุกอย่างจนกระทั่งเด็กน้อยถูกจับรัดเป็นรังไหมสีดำแล้วถูกดึงกระชากเข้าไปในโรงศพนั่น!]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

!!!

ภาพทุกอย่างถูกตัดไปพร้อมเปลวไฟนั่นก็ดับไป

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

[ฉันตื่นขึ้นมาเห็นลูกน้องยืนล้อมมองมาที่ฉันกับไอ้ทาสผีนั่น]

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(นึกว่ามันหนีหางจุกไปแล้วสะอีก)

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

หือ? //สำผัสขอบตา

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(นี่ฉันร้องไห้หรอ? )

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

ฉันคิดว่าชีวิตวัยเด็กฉันมันโครตบัดซบแล้วนะแต่เด็กคนนั้นยิ่งกว่าฉันสะอีก ไหนจะตาแก่ที่หน้าเหมือนปู่ที่ขับไล่ฉันนั่นอีก.....//พึมพัมเสียงเบา

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//มองลูกน้องบางคนที่ไปออหน้าโรงศพ

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

พวกมันทำอะไรกัน?

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

เอ่อ...//อ้ำอึ้ง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

??? //ลุกเดินขึ้นไปดู

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//แหวกทางให้

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//ลอยไปเกาะขอบโรง

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//ก้มหน้ามอง

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

!!!

ถึงไม่มีดวงตาก็รู้ได้ไม่ยากว่ามันตกตะลึงมาก

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//มองลงไปในโรง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

!! //เบิกตากว้าง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//ขยี้ตามองอีกครั้ง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//นึกย้อนดู

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//เริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(คำพูดที่ปีศาจนั่นพูดออกมานั่นก็...เพราะเราเหมือนกัน? ถูกตระกูลรังเกียจเหยียดหยาม)

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(งั้นถ้าเป็นคนอื่นจะถูกมันฆ่าทันทีหรือเปล่า?..)

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(ถ้างั้นเมื่อกี้ก็คือความทรงจำเด็กคนนี้หรือเปล่า?)

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(ผ่านมุมมองของบุคคลที่3?)

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//มอง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(ขนาดตัวเหมือนเด็ก5ขวบ)

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(ดูเหมือนจะร่างกายจะหดลงกลายเป็นเด็กยิ่งกว่าเดิมเพราะถูกผนึกแบบนี้หรือเปล่า?)

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

(เพราะหลับนานเกินไปและอ่อนแอลง?)

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

ข้าว่าแล้วว่าต้องไม่ใช่ผนึกเทพ..

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//จ้องมองเด็กในโรงศพ

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//หรี่ตามองอย่างเย็นชา

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//ไม่รู้สึกตัว(ไม่แกล้งไม่รู้?)

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

..แต่เป็นผนึกปีศาจ!..

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

แต่ข้าไม่เคยเห็นปีศาจที่น่าทะนุถนอมขนาดนี้มาก่อนเลย!

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//บิดไปบิดมาอย่างกับสาวน้อยตกหลุมรัก

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

....

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//ถีบ

ผลัก!

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

แว๊ก!?

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//กระเด็นไปกระแทกพื้น

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//กระดูกหลุดกลิ้งไปคนละทาง

[ชื่อ:???]-ผีนักรบกระดูก-

//ครวญครางอย่างเจ็บปวด

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//เมิน

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

เอาผ่าสะอาดๆมาให้ฉัน

มือหนาเอื้อมไปประคองร่างเล็กสีขาวซีดที่เปลือยเปล่าของเด็กชายขึ้นจากโรงศพอันใหญ่

เขาพึ่งสังเกตว่าผมของเด็กน้อยนั้นยาวมาก ยาวกว่าตัวเขาสะอีก!

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

//ส่งผ้าขนหนูให้

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//รับมาห่อร่างเด็กน้อย

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//ปาดเหงื่อจากหน้าผาก

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//มองผลงานตัวเองอย่างชื่นชม

ผลงานดักแด้(?)สีขาว

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

....

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//ประคองดักแด้(?)สีขาวขึ้นมาแนบอก

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

//หันมอง

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

เด็กคนนี้เป็นปีศาจก็จริงแต่ก็ไม่ต่างอะไรกับฉันนักหรอก

[(เย่)เชิ่งเหยียน] -ปะป๋า-

ฉันจะเลี้ยงเด็กคนนี้เพราะงั้น ต่อไปนี้เขาคือนายน้อยของพวกแก

บอดี้การ์ด+พ่อบ้าน

ครับบอส!

. . .

ฟุฟุ

ตั้ง5255ตัวอักษรแน่ะ

ฟุฟุ

ว่าจะเพิ่มบทนำสัก5ตอนแต่คิดไปคิดมา

ฟุฟุ

ไม่ดีกว่า

ฟุฟุ

ปะป๋าเจอน้องปีศาจน้อยแล้ว!

ฟุฟุ

อ่า

ฟุฟุ

ลืม

ฟุฟุ

ดวงตาสีดำนัยน์ตาสีแดง

ฟุฟุ

คือแบบนี้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ