ปีศาจน้อยแห่งนคร​ [V1]​ บทนำ(2)

ฟุฟุ

เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว

ฟุฟุ

เรื่องเก่าก็ดองไปยาวๆ

ฟุฟุ

เลิกอินนิยายแฟนฟิคอนิเมะแล้วตอนนี้มาอินนิยายสยองขวัญแทน

ฟุฟุ

เรื่องนี้เน้นที่ตัวเอกเด็กเลวและ..

ฟุฟุ

ปะป๋าที่ตามใจน้องเกือบทุกอย่าง

. . .

เสียงกรีดร้องโหยหวนที่ไม่ใช่มนุษย์นั้นดังก้องในทุกหนทุกแห่ง แต่ทุกอย่างรอบตัวนั้นมืดสนิท

(??)

(มืดจัง..แต่ข้าก็อยู่ในที่มืดแบบนี้ประจำนี่นะ..)

. .

(??)

(หนาว..)

. .

(??)

(เจ็บ..)

. .

(??)

(ไม่รู้สึกอะไรแล้ว... มันชาไปหมด)

. .

(??)

(ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วนะ)

. . .

(??)

(ข้าเป็นใคร?)

. .

(??)

(ไอ้เสียงร้องนี่น่ารำคาญจริง!)

'พรึบ'

???

อ๊าาาก!! เป็นไปไม่ได้!!?

(??)

(ไม่เคยได้ยินเสียงนี้มาก่อนเลย อ่า.. ไอ้เสียงโหยหวนน่ารำคาญนั่นหายไปแล้วแฮะ...)

(??)

(แต่มีเสียงน่ารำคาญใหม่มาแทน...)

???

ไม่.. ไม่! ไม่! ไม่!!! ก๊าาาซ!!!

(??)

(อยู่เงียบๆไม่เป็นรึไงวะ!)//ลืมตา

'พรึบ!'

ร่างเล็กลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่เขาเห็นในความมืดมิดนี้คือใบหน้าที่....น่าเกลียด

ใบหน้าสีเทา ดวงตาลึกโบ๋ ของเหลวสีแดงไหลนองออกมาอาบย้อมไปทั้งร่างสีเทาเหี่ยวย่นของมัน ในปากกว้างๆที่ฉีกไปถึงใบหูนั่นมีฟันหลายร้อยซี่แหลมคมจนเขาอดสงสัยไม่ได้ว่ามันยัดเข้าไปได้ยังไง ไม่แทงปากตัวเองบ้างหรอ

(??)

(ไอ้ลิ้นกลมๆยาวๆน่าเกลียดๆนี่ช่วยอย่ามาใกล้ข้าได้ไหม)

???

อ๊าาาก แกมันตัวอะไร!? ทำอะไรกับข้า!!?

(??)

หา?

???

เจ็บ! ได้โปรดดดด ปล่อยข้าไปเถอะ! ฮึก..

???

ข้าไม่รู้ข้าไม่ควรยุ่งกับเจ้าตั้งแต่แรก ฮือ..อย่าทำอะไรข้าเลย!!

(??)

(อะไรของมัน อยู่ดีๆก็มาร้องไห้ขอร้องข้าเนี่ยนะ?)

(??)

(แล้วไอ้สีแดงๆนี่น้ำตาแกหรอ.. อี๋..)

???

//พุ่งเข้ามาทรุดตัวตรงหน้าเขากำลังจะกอดขา

(??)

//ถอยห่าง+แสดงความรังเกียจชัดเจน

จู่ๆก็มีไฟสีแดงปรากฏขึ้นมาในความมืดมิดแบบนี้ย่อมเรียกความสนใจร่างเล็กได้ดี

จากลูกไฟสีแดงก็กลายเป็นร่างใหญ่โตมี2ขากับ2แขนเหมือนมนุษย์

มีเขา1เขาบนหน้าผากด้านขวา มีเขี้ยวยาวๆ2เล่มที่ปากและใบหูที่ยาวเป็นปลายแหลม ดวงตาส่วนที่ควรเป็นสีขาวกลับเป็นสีดำและนัยน์ตาสีแดง

มือใหญ่ที่มีกรงเล็กแหลมคมยื่นออกมาจับกุมร่างปีศาจเหี่ยวย่นสีเทาตรงหน้าเขาไป บีบจนมันกลายเป็นควันสีดำกระจายหายไปในทันที

ปีศาจสีแดงมองลงมายังร่างเล็กของเด็กชายนิ่งๆก่อนมันจะกลับกลายเป็นลูกไฟสีแดงและพุ่งเข้ามาที่หน้าผากเขา

(??)

!? //ตกใจ+ก้าวถอยหลัง

เปลวไฟสีแดงนั้นลูกใหญ่พอตัวมันค่อยๆพุ่งหายเข้ามาบนหน้าผากเขาจนหมด

(??)

//ยกมือลูบหน้าผาก

มีสัญลักษณ์เปลวไฟสีแดงไม่นานก็หายไป

(??)

จะอะไรก็ช่างเถอะ...อ่า อยากนอน..

คิดได้ไม่นานก็มีเตียงนอนโผล่ขึ้นมาจากความว่างเปล่าที่มืดมิดแห่งนี้

เด็กชายไม่คิดอะไรให้มากความได้ย้ายร่างเล็กสีขาวของตนขึ้นไปยังเตียงที่เหมือนแกะสลักมาจากแร่อะไรสักอย่างกับฝูกนอนนุ่มๆ

. . .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ