Kabanata 5

Ang liwanag mula sa portal ay kumikislap na parang alon sa tubig, malamig sa mata ngunit mainit sa puso. Lumapit si Joanna, ang hawak niyang Panulat ng Panahon ay bahagyang nanginginig hudyat na oras na ng pamamaalam… at pagbabalik.

“Handa ka na ba?” tanong ng tinig ng Aklat na May Kaluluwa, ngayon ay naka-ukit na sa kanyang isipan, isang boses na hindi kailanman mawawala.

Humigop siya ng hangin, huling sulyap kina Ethan at Princess Lori, na ngayo’y may ngiting puno ng pasasalamat at paggalang.

“Handa na ako,” sagot niya, sabay lakad papasok sa liwanag.

Sa Mundo ng Tunay ni Joanna…

Nagising si Joanna sa kanyang higaan. Ang kanyang silid ay pareho pa rin mga librong nakatambak, bintanang may kurtinang kulay pastel, at ang orasan sa dingding na patuloy ang tik-tak. Inisip niya itong panaginip lamang.

Ngunit may isang bagay na ibang-iba na kanyang nararamdaman sa kanyang puso.

Pagtingin niya sa kanyang lamesa, naroon ang Aklat na May Kaluluwa hindi na mukhang ordinaryong notebook. Ang takip nito ay kumikislap na may gintong guhit, at sa tabi nito… ang Panulat ng Panahon.

Napangiti siya. “Hindi ito panaginip.”

Sa araw na iyon, sa eskwelahan, napansin ng kanyang mga kaklase ang kakaibang liwanag sa mga mata ni Joanna. Hindi na siya tahimik gaya ng dati. Kapag may binabasa silang kwento sa klase, siya ang unang nagtataas ng kamay.

“Miss, bakit po parang hindi nabigyan ng boses si Karen sa kwento? Pwede po ba nating balikan ang kanyang pananaw?”

Nagulat ang guro niya. Si Joanna, na dati’y tila nawawala sa mundo, ngayo’y nagsimulang bumuo ng sarili niyang mundo at inaanyayahan ang iba na makisama.

Ngunit isang gabi, habang isinusulat niya ang sariling kwento gamit ang Panulat ng Panahon, may kakaibang nangyari.

Habang sinusulat niya ang unang linya

 "Sa isang lungsod ng hangin, may batang babae na may kakayahang makipag-usap sa mga alon..."

Biglang lumiwanag ang tinta hindi lang basta liwanag, kundi isang uri ng bukas na pintuan.

At bago pa man siya makalayo, nahigop siya ng pahina ng sariling isinulat. Muling umikot ang paligid tila sumasayaw sa pagitan ng dimensyon.

Ang Susunod na Mundo ay Aerinthya

Pagbukas ng kanyang mga mata, naroon na siya sa gitna ng Aerinthya, isang lumulutang na lungsod sa himpapawid, kung saan ang mga tahanan ay may pakpak, at ang mga tao’y lumilipad gamit ang hangin sa kanilang dibdib.

Isang batang babae na may buhok na kulay ulap ang sumalubong sa kanya.

“Bakit ka bumaba mula sa langit ng mga manunulat?” tanong nito. “Hindi basta-basta nakakarating dito ang isang tulad mo.”

Napatingin si Joanna sa kanyang kamay, hawak pa rin niya ang Panulat ng Panahon, at sa kanyang bulsa… naroon pa rin ang Aklat na May Kaluluwa.

Napagtanto niya

Ito ang kanyang bagong paglalakbay.

Hindi na lang siya basta mambabasa. Isa na siyang Lakad-Diwa, isang nilalang na kayang pumasok sa mga kwento, upang muling buhayin ang mga mundong nalimutan, o hindi pa nasisimulan.

Ngunit ang Aerinthya ay may bantang paparating. Isang dambuhalang bagyo na may pakpak ng bakal ang Alon ng Katahimikan, na minsang sinulat ng isang batang nawalan ng boses, at ngayo’y naghahanap ng katawan upang wasakin ang imahinasyon ng mundo.

At tanging isang Tagapag-kwento ang maaaring harapin ito.

“Hindi ka na babalik sa dati mong buhay,” bulong ng hangin.

“Ito ang iyong kapalaran iligtas ang mga mundong isinulat, at ang mga mundo pang isisilang.”

Tumayo si Joanna, ang kanyang puso ay muling kinabahan, ngunit may sigla na hindi na mawawala. Dahil alam niyang… ang bawat mundo ay nangangailangan ng isang taong handang makinig at magsulat.

At siya iyon.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***