ในเวลานั้นเอง
อินก้าวเข้ามาขวางระหว่างเพชรกับเงามืด
“ถ้าคิดจะทำร้ายเพชร นายต้องผ่านฉันไปก่อน”
เงามืดยิ้มเย็น
“เดี๋ยวเราจะได้รู้กันว่าใครแข็งแกร่งกว่ากัน”
⸻
การปะทะเงียบ ๆ เกิดขึ้น
อินใช้ความรวดเร็วและความเด็ดขาด
ขณะที่เพชรยืนดูด้วยความกังวลและหวังว่าจะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
หลังจากการปะทะไม่นาน
เงามืดถอยหนีไปพร้อมคำขู่
“ยังไม่จบนะ…”
⸻
หลังจากเหตุการณ์นั้น
เพชรและอินกลับบ้านด้วยความเหนื่อยล้า
อินจับมือเพชรแน่น
“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น…ฉันจะอยู่ข้างนายเสมอ”
เพชรมองหน้าอิน
“และฉันก็จะไม่ปล่อยมือจากนายเหมือนกัน”
⸻
คืนวันนั้น
เพชรนอนไม่หลับ
คิดถึงคำพูดของเงามืดและอดีตที่ยังไม่ถูกเปิดเผยเต็มที่
แต่สิ่งที่แน่ชัดที่สุดคือ…
ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร
เขาจะไม่ยอมสูญเสียอินไปแน่นอน
เช้าวันอังคาร
อินเดินเข้ามาในห้องเรียนด้วยสีหน้าจริงจัง ไม่เหมือนเดิม
เพชรที่เห็นก็รู้ทันทีว่ามีอะไรบางอย่างในใจอิน
“อิน…เกิดอะไรขึ้น?”
อินนั่งลงข้าง ๆ เพชร และถอนหายใจหนัก
“ฉันต้องเล่าเรื่องบางอย่างให้เพชรฟัง…เรื่องที่ฉันเก็บไว้ไม่ให้ใครรู้”
เพชรจ้องตาอินอย่างตั้งใจ
“บอกฉันได้เลยนะ”
⸻
อินเริ่มเล่าอย่างช้า ๆ
“ก่อนที่จะมาโรงเรียนนี้ ฉันเคยมีชีวิตอีกแบบหนึ่ง”
“ครอบครัวของฉัน…ไม่ธรรมดา”
“พ่อแม่ของฉันเกี่ยวข้องกับกลุ่มอิทธิพลที่มีอำนาจมาก”
เพชรฟังด้วยความตั้งใจ ไม่ขัดจังหวะ
“ฉันเองก็อยากหนีจากอดีตนั้น”
“เลยตัดสินใจย้ายโรงเรียน หวังจะเริ่มต้นใหม่”
⸻
“แต่…” อินนิ่งไป
“เรื่องเก่ามันไม่ยอมปล่อยฉันง่าย ๆ”
เขาเล่าถึงชายลึกลับที่ตามมา
“เขาคือคนจากอดีต…พวกเขาไม่อยากให้ฉันเปลี่ยน”
“และพยายามใช้วิธีขู่เข็ญให้ฉันเลิกคบกับเพชร”
เพชรกำมือแน่น
“ไม่ว่าอดีตจะเป็นยังไง ฉันจะไม่ปล่อยให้นายต้องเผชิญลำพัง”
⸻
อินมองหน้าคนที่นั่งข้าง ๆ
“เพชร…ฉันกลัวว่าจะทำให้นายเดือดร้อน”
“นายไม่เคยเดือดร้อน เพราะนายไม่เคยอยู่คนเดียว”
เพชรตอบเสียงหนักแน่น
⸻
กลางคืนที่บ้านอิน
ทั้งสองนั่งคุยกันอย่างจริงจัง
อินเปิดใจมากขึ้นถึงความเจ็บปวดในอดีต
และความหวาดกลัวที่เขาพยายามเก็บไว้ลึก ๆ
“ฉันเคยคิดว่าตัวเองไม่มีค่า”
“แต่ตอนนี้…เมื่อมีนายอยู่ตรงนี้ ฉันรู้สึกว่า…ฉันมีคนที่ไว้ใจได้”
เพชรถือมืออินแน่น
“นายมีฉันเสมอ”
⸻
แต่เรื่องราวไม่ได้ง่ายอย่างนั้น
ทันใดนั้น อินได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง
เสียงปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“เรารู้ทุกอย่าง…อย่าคิดหนีไปไหน”
อินวางสายด้วยมือสั่น
แต่คราวนี้เขาไม่หนีอีกแล้ว
⸻
วันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน
อินเดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมเพชร
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะเผชิญมันด้วยความจริงใจ”
“และอยากให้เพชรอยู่ข้าง ๆ ฉันตลอดไป”
เพชรยิ้มอย่างอบอุ่น
“ตลอดไปเลยนะ”
⸻
ทันใดนั้นประตูห้องเรียนเปิดออก
ชายลึกลับคนนั้นปรากฏตัว
สายตาเย็นชาและเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
“ถึงเวลาที่เราจะต้องพูดคุยกันจริง ๆ เสียที”
เสียงประตูห้องเรียนดังขึ้นอย่างแรง
ทุกสายตาหันไปมองทันทีที่ชายลึกลับก้าวเข้ามา
บรรยากาศในห้องเงียบสนิท
ชายคนนั้นเดินตรงไปหาอิน
สายตาของเขาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง
“อิน…” เสียงทุ้มต่ำแต่ชัดเจน
“นายคิดว่าการหนีมันจะช่วยอะไรได้?”
อินยืนขึ้นอย่างสงบนิ่ง
“ฉันไม่หนีอีกแล้ว”
“แต่ถ้าคิดจะทำร้ายใครอีก นายจะต้องเจอฉัน”
ชายลึกลับยิ้มเย็นเยียบ
“นายยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจโลกนี้”
⸻
เพชรลุกขึ้นอย่างมั่นใจ
“นายไม่ควรมาทำร้ายนายอิน”
“และถ้าจะมีปัญหา ก็ให้ผมจัดการเอง”
ชายลึกลับหันมามองเพชรด้วยสายตาประเมิน
“เด็กใหม่หน้าใสแบบนาย…อาจจะไม่ได้อ่อนโยนอย่างที่คิด”
⸻
เสียงกระซิบและเสียงพูดคุยดังขึ้นในห้องเรียน
นักเรียนหลายคนเริ่มสนใจและจับจ้องเหตุการณ์นี้
อินหันมองเพชร
“ขอบใจที่อยู่ข้างฉัน”
เพชรตอบด้วยรอยยิ้ม
“ตลอดไป”
⸻
ชายลึกลับยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ
“ฉันมาที่นี่เพื่อบอกความจริงกับนายอิน”
“อดีตที่นายพยายามหลบหนี…มันยังไม่จบ”
อินเงียบไป
น้ำตาคลอเบ้า
⸻
“พ่อแม่ของนาย…ไม่ได้จากไปเพราะอุบัติเหตุ”
“แต่เป็นเพราะถูกฆาตกรรมโดยศัตรูเก่า”
“และตอนนี้ศัตรูนั้น…กำลังตามล่าเราอีกครั้ง”
เพชรฟังแล้วหน้าเขียวซีด
“นายต้องการอะไรจากเรา?”
ชายลึกลับถอนหายใจ
“แค่ต้องการให้นายอินเตรียมตัวให้พร้อม”
“เพราะสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น…มันจะเปลี่ยนชีวิตของเราทั้งหมด”
⸻
เสียงโทรศัพท์ของอินดังขึ้น
เขาหยิบขึ้นมาดูแล้วหน้าซีดเผือด
“นี่คือเบอร์ที่พ่อแม่เคยติดต่อ”
“และตอนนี้…สายเรียกเข้ามาอีกครั้ง”
เพชรและชายลึกลับมองหน้าอินอย่างตื่นเต้นและกังวล
⸻
อินกดรับสาย
“ว่าไง…?”
เสียงปลายสายที่ดังขึ้นทำให้อินสะดุ้ง
“ถ้านายยังอยากมีชีวิตอยู่…อย่าพยายามหนีอีก”
สายถูกตัดไปทันที
⸻
เพชรจับมืออินแน่น
“เราไม่กลัว เราจะผ่านมันไปด้วยกัน”
อินพยักหน้า
“ขอบใจที่อยู่ข้างฉันเสมอ”
⸻
เสียงระฆังดังขึ้น
นักเรียนเริ่มกลับเข้าห้องเรียนตามปกติ
แต่ในใจของเพชรและอิน
พวกเขารู้ดีว่า…สงครามครั้งนี้เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น
หลังเหตุการณ์ในห้องเรียนจบลง
บรรยากาศก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ทั้งห้องซุบซิบถึงชายลึกลับที่ปรากฏตัว
รวมถึงสายตาหลายคู่ที่เริ่มจับจ้องมาทางอินมากขึ้นกว่าเคย
เพชรกับอินเลือกเดินออกจากห้องอย่างเงียบ ๆ
ตรงไปยังดาดฟ้าโรงเรียน ที่เงียบสงบและไม่มีใครรบกวน
⸻
เพชรนั่งลงช้า ๆ มองท้องฟ้า
“อิน…ทุกอย่างที่นายเล่ามา ฉันเชื่อหมดนะ”
“แต่ขอถามได้ไหม…ว่านายไว้ใจฉันแค่ไหน?”
อินชะงักเล็กน้อย
สายตาเลี่ยงไปยังเส้นขอบฟ้า
“ฉันอยากไว้ใจนายหมดใจ…แต่บางอย่าง…มันยาก”
เพชรเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดอย่างหนักแน่น
“ไม่ว่านายจะมีความลับอะไร ฉันก็จะอยู่ข้างนาย”
“แม้กระทั่งถ้านาย…เคยเป็นส่วนหนึ่งของพวกมันก็ตาม”
อินหันมาทันที
“นายรู้?”
เพชรพยักหน้า
“ฉันเห็นรอยสักบนต้นแขนนายวันก่อน…มันเหมือนสัญลักษณ์ของแก๊งที่ข่าวเคยลง”
อินหลบสายตา
“…ใช่ ฉันเคยอยู่ในนั้น”
“ตอนเด็ก ฉันถูกพ่อฝึกให้เป็นเหมือนเครื่องมือ”
“ฉันเคยทำเรื่องแย่ ๆ…หลายอย่าง”
⸻
เพชรจับมืออินแน่นขึ้น
“แต่นั่นคือนายในอดีต”
“นายในตอนนี้…คือคนที่ฉันชอบ คนที่ฉันเลือกจะอยู่ข้าง ๆ”
อินเงยหน้ามอง
ดวงตาสั่นไหว
“เพชร…ทำไมนายถึงดีกับฉันขนาดนี้?”
เพชรยิ้มจาง ๆ
“เพราะฉันเห็นแสงในตัวนาย แม้มันจะอยู่ในความมืดที่สุด”
⸻
ทันใดนั้น
เสียงโทรศัพท์ของเพชรก็ดังขึ้น
เบอร์ที่ไม่รู้จัก…อีกแล้ว
“ถ้านายยังอยากให้อินปลอดภัย…อย่าเข้าไปยุ่งเรื่องนี้อีก”
เสียงปลายสายพูดรวดเร็ว เย็นชา
เพชรขบฟันแน่น
“ใครกันแน่ที่ควรจะหยุด?”
เสียงปลายสายหัวเราะในลำคอ
“ฉลาดหน่อยสิ…เพชร”
“นายคิดว่าอินหนีเพราะกลัวศัตรูเหรอ?”
“เปล่าเลย…อินหนีเพราะเขา เคยเป็น ศัตรูต่างหาก”
สายถูกตัด
⸻
เพชรนิ่งไป
หัวใจเหมือนมีมือมาบีบแน่น
เขาหันมามองอิน
“อิน…ที่เขาพูด จริงไหม?”
อินเงียบไปนาน
ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเบา
“ฉันเคย…เป็นคนที่ส่งข่าวให้แก๊งนั้น”
“เคยพาเป้าหมายเข้ากับดัก”
“เคยทำให้คนบริสุทธิ์เจ็บ…เพราะไม่รู้ดีกว่ามากพอ”
เพชรกลืนน้ำลายลงคอ
ใจสั่นไหวแต่พยายามนิ่ง
“แล้วตอนนี้ล่ะ? นายยังคิดจะหนีไหม?”
อินส่ายหน้า
“ไม่…ฉันมีเหตุผลที่จะอยู่แล้ว”
เพชรมองลึกเข้าไปในดวงตาของอิน
“เหตุผลนั่น…คือนายเอง หรือฉัน?”
อินตอบเบา ๆ แต่ชัดเจน
“ทั้งสองอย่าง”
⸻
ค่ำวันนั้น
อินกลับถึงบ้าน พบจดหมายแปลก ๆ วางอยู่หน้าประตู
ในนั้นมีภาพถ่ายเก่า…ภาพที่อินยืนยิ้มอยู่กับกลุ่มชายในชุดสูทดำ
พร้อมข้อความเขียนด้วยลายมือแปลกตา
“ถึงเวลารับผิดชอบสิ่งที่นายทำไว้”
อินกำจดหมายนั้นแน่น
หัวใจเต้นแรง
⸻
วันถัดมา
เพชรไม่ได้มาโรงเรียน
อินเดินหาแทบทั้งวัน…แต่ไม่มีวี่แวว
จนกระทั่งได้รับข้อความ
“นายบังคับให้เขาเข้ามาในโลกของนายเอง…ตอนนี้ก็รับผลที่ตามมาด้วย”
อินช็อก
หัวใจหล่นวูบ
เพชร…หายไปแล้ว
บรรยากาศในห้องนอนอินมืดมิด
เขานั่งนิ่งอยู่บนเตียง มือกำโทรศัพท์แน่น
อ่านข้อความนั้นซ้ำไปซ้ำมา
“นายบังคับให้เขาเข้ามาในโลกของนายเอง…ตอนนี้ก็รับผลที่ตามมาด้วย”
หัวใจของเขาเต้นแรงแทบทะลุอก
เพชร…หายตัวไป
และคนพาเขาไป ไม่ใช่ใครอื่น—เป็นพวกเดียวกับอดีตของอิน
⸻
อินลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
เขาเปิดตู้เก่าในห้อง ดึงกล่องไม้ใบหนึ่งออกมา
ภายในคือปืนสั้นที่เขาหวังว่าจะไม่ต้องแตะต้องมันอีก
ข้างใต้กล่องมีการ์ดโลหะบาง ๆ สลักชื่อแก๊ง “Orcus”
กลุ่มที่อินเคยเป็น “มือขวา” เมื่อหลายปีก่อน
⸻
“ขอโทษนะ เพชร…ถ้านี่คือวิธีเดียวที่จะพานายกลับมาได้ ฉันจะกลับไปเป็น ‘เขา’ อีกครั้ง”
⸻
กลางดึก อินขี่มอเตอร์ไซค์ไปยังโกดังร้างทางตะวันตกของเมือง
ที่นั่นคือฐานเก่าของ Orcus
เงามืดของอดีตยังคงลอยวนอยู่ทุกซอกมุม
ไฟสลัวสีส้มกระพริบจากเสาไฟที่ไม่มีคนซ่อมมานาน
“กลับมาแล้วเหรอ อินเฟอร์โน”
เสียงจากชายในเงามืดดังขึ้น
อินเดินเข้ามา ใบหน้าเรียบเฉย
“พวกนายจับเด็กคนนั้นไปทำไม”
“เด็ก?”
ชายในเงามืดยิ้มเหี้ยม
“หรือว่า ‘หัวใจ’ ของแกต่างหาก?”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments