เสียงข่าวจากวิทยุท้องถิ่นดังขึ้นในสำนักงานเล็ก ๆ ของอัยย์
“เมื่อคืนที่ผ่านมา… เด็กนักเรียนชายชั้นมัธยมปลายหายตัวไปหลังถูกท้าให้เข้าไปในโรงเรียนร้างย่านชานเมือง ตำรวจพบเพียงรอยเลือดยาวไปจนถึงห้องเรียนเก่า แต่ยังไม่พบร่างผู้สูญหาย…”
อัยย์ปิดวิทยุพลางถอนหายใจยาว
“อีกแล้ว…” เธอพึมพำ
ตะวันที่นั่งกินขนมอยู่ถึงกับทำขนมตก
“พี่ครับ! นี่มันคดีต่อเนื่องแน่ ๆ เลยใช่ไหม? ต้องใช่แน่ ๆ”
อัยย์มองตะวันด้วยสายตาเข้มขึ้น
“เราต้องไปดูที่โรงเรียนด้วยตาตัวเอง”
: โรงเรียนร้าง
โรงเรียนประถมเก่าแก่ถูกปิดตายมานานนับสิบปี ประตูเหล็กขึ้นสนิม เสียงลมพัดผ่านหน้าต่างแตก ๆ ดังหวิวเหมือนเสียงคราง
สารวัตรคมน์ยืนรออยู่แล้วพร้อมลูกน้องตำรวจสองสามคน
เขามองอัยย์ด้วยสายตาขุ่น ๆ
“อีกแล้วนะ คุณนี่ชอบมายุ่งทุกคดีจริง ๆ”
อัยย์ยกคิ้วเล็กน้อย
“ถ้าตำรวจทำงานเสร็จไว ฉันก็คงไม่ต้องมา”
คมน์หันหนี แต่ไม่ได้ไล่เธอออกไป — เพราะรู้ดีว่าหลายครั้งเธอก็ช่วยหาคำตอบที่ตำรวจมองข้าม
: รอยเลือด
ในห้องเรียนชั้นสอง มีกลิ่นอับคละเคล้ากับกลิ่นสนิมและเลือด
พื้นไม้มีรอยเลือดเป็นเส้นลากยาวไปจนถึง กระดานดำ
ตะวันเอามือปิดจมูก
“กลิ่นแรงมากเลยพี่…”
อัยย์คุกเข่าลงใกล้ ๆ รอยเลือด ใช้ไฟฉายส่องอย่างระมัดระวัง
เลือดไม่ได้กระจาย แต่ถูก “ลาก” ไปเป็นเส้น เหมือนกับมีใครบางคนจงใจให้เห็นเส้นทาง
เธอเดินตามรอยไปจนถึงกระดานดำ — บนกระดานมีข้อความที่ถูกเขียนด้วยชอล์กสีขาว
“เราเห็นเธอแล้ว”
: เสียงในเงามืด
จู่ ๆ ไฟฉายของตำรวจคนหนึ่งกะพริบและดับลง เสียงบางอย่างดังมาจากมุมห้องที่มืดสนิท
เสียงเหมือน “เด็กหัวเราะ” แผ่ว ๆ
ตะวันขยับไปใกล้อัยย์ทันที
“พี่ ได้ยินไหม…?”
อัยย์นิ่งเงียบ สายตาจับจ้องไปที่เงามืด ก่อนจะเดินไปใกล้กระดานดำอีกครั้ง
เธอก้มลงใต้โต๊ะครู — และก็เจอ สัญลักษณ์เดิม อีกครั้ง วงกลมกับเส้นตรงสามเส้น
ทันใดนั้น ลมแรงพัดหน้าต่างกระแทกเสียงดัง ปัง!
ข้อความบนกระดานที่เพิ่งเห็นเมื่อครู่ถูกลบหายไป เหลือเพียงรอยฝุ่นมัว ๆ ราวกับไม่เคยมีใครเขียน
: เงื่อนงำเชื่อมโยง
อัยย์หยิบสมุดจดขึ้นมาทันที
“สัญลักษณ์นี้ปรากฏสามครั้งแล้ว — ห้องพัก 302, กล่องไม้ และโรงเรียนร้าง… ใครบางคนกำลัง ‘เซ็นชื่อ’ ไว้ทุกคดี”
คมน์มองเธอด้วยสีหน้าจริงจังขึ้น
“คุณคิดว่านี่คือฆาตกรรายเดียวกัน?”
อัยย์เงยหน้าขึ้น
“ไม่ใช่แค่ฆาตกร… แต่คือใครบางคนที่อยากให้เราตามเกมของเขา”
ค่ำคืนนั้น อัยย์ยืนอยู่หน้าประตูโรงเรียนร้าง มองไฟตำรวจสว่างวาบสลับกับเงามืด
ในใจเธอรู้ว่า ทุกเหยื่อไม่ได้ถูกเลือกอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า
แต่คำถามคือ — ใครกำลังเลือกพวกเขา? และเพื่ออะไร?
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments