เสียงฝนตกกระทบหน้าต่างห้องเรียนเก่า ๆ ดังเป็นจังหวะ…
กลิ่นฝนชื้น ๆ กับกลิ่นเหงื่ออ่อน ๆ ลอยคลุ้งในอากาศ
“...อย่าแม้แต่จะมองใครอีก เข้าใจมั้ย”
เสียงกระซิบต่ำข้างหูมันเหมือนฟ้าผ่าลงกลางอก...
นทีล็อกประตูห้องเรียนเก่าไว้แน่น หลังจากลากตัวผมเข้ามาทั้งที่ยังไม่ทันตั้งตัว
ผมเงยหน้ามองคนตรงหน้า
สายตาของเขา... เย็นชาเหมือนเดิม แต่แฝงไปด้วยไฟที่พร้อมจะแผดเผาผมทั้งตัว
เหมือนพวกสัตว์นักล่าที่เฝ้าจ้องเหยื่อที่ดิ้นไม่หลุด
“เดี๋ยว... นี่มันห้องเรีย—”
ฟึ่บ!
เนกไทของผมถูกกระตุกจนตัวเซไปด้านหน้า
มือหนาของเขากดผมติดกับโต๊ะ ไม่ให้ดิ้นหนี
“ห้องเรียนแล้วไง?”
เสียงเขากดต่ำ ติดหอบนิด ๆ เหมือนอารมณ์มันเดือดจัด
“ตรงนี้แหละ...”
มือเขาล้วงเข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตผมแบบไม่ขออนุญาต
“จะได้ไม่มีใครกล้าเอาตัวเข้าใกล้มึงอีก...”
ผมกัดฟันแน่น พยายามขืนตัวหนี แต่ก็รู้ดีว่า แรงของผมสู้เขาไม่ได้เลยสักนิด
มืออีกข้างของเขาจับข้อมือผมไพล่หลังไว้แน่น ก่อนที่ริมฝีปากเย็นเฉียบจะกดลงมาที่ต้นคอ
"นที... เดี๋ยว! มีคน...!"
เสียงของผมสั่นพร่า พยายามหาข้ออ้าง
แต่เขาไม่ฟังเลย
“จะมีใครกล้ามา? มึงมันของกู... เข้าใจมั้ย?”
เสื้อผ้าบางส่วนถูกเลิกขึ้น กลิ่นกายของเขาเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ...
สัมผัสของเขาทั้งร้อน ทั้งรุนแรง ทั้งจิต...เหมือนจะกลืนผมลงไปทั้งคน
ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อเขากดสะโพกเข้ามาแนบกับร่างผมจากด้านหลัง —
แรงกอดแน่นจนหายใจไม่ออก
"เจ็บ..." ผมพูดออกมาเสียงเบา
“ชู่ว... ทนหน่อย เดี๋ยวมึงก็ชิน...”
เสียงเขาแหบพร่า ก่อนจะกัดซอกคอผมเบา ๆ ทิ้งรอยไว้
เสียงหอบ เสียงฝน และเสียงโต๊ะลั่นเบา ๆ ประสานกันไปหมด...
ทุกสัมผัสของเขาคือการประกาศชัดว่า
“นี่คือของของกู”
...
___
เสียงจูบหนักแน่นบดเบียดริมฝีปากผมจนเจ็บ พี่นทีไม่สนใจว่าผมจะต่อต้าน มือของเขาลูบไล้ทุกส่วนบนร่างกายเหมือนกับจะจดจำทุกจุดที่เขาเป็นเจ้าของ
“นะ...นที...อย่าตรงนี้…” ผมพยายามผลักเขาออก แต่แรงผมไม่พอจะสู้แรงคนที่ผ่านสนามบาสมาทุกวัน
มือหนาเลื่อนเข้ามาใต้ชายเสื้อเชิ้ตที่ยังหลุดรุ่ย พร้อมปลดกระดุมตัวสุดท้ายออกจนหมด
“มึงเป็นของกู...ของกูคนเดียว ได้ยินไหม?” เขากระซิบชิดหู สัมผัสลมหายใจของเขาทำให้ผมขนลุก
นทีก้มลงขบเม้มที่ต้นคอผมแรงๆ เหมือนจะตั้งใจให้มีรอย
“อย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าใครจับจองตรงนี้ไปแล้ว”
ร่างของผมถูกผลักให้นอนราบลงบนโต๊ะเรียน เสื้อเชิ้ตเปิดออกหมด และกางเกงที่ถูกรูดลงมาอยู่ที่เข่า ทำให้ผมอยู่ในสภาพน่าอายสุดๆ
“กูเห็นเวลามึงยิ้มให้คนอื่นแล้วอยากควักตาแม่งทิ้ง...มึงเป็นของกู มึงต้องมีแค่กูคนเดียว” เสียงเขาสั่นอย่างกดอารมณ์
มือหนาเลื่อนไปกดสะโพกผมไว้ แล้วไล้ปลายนิ้วไปตามต้นขาด้านใน
“อึก...นที...” เสียงผมหลุดครางเบาๆ อย่างห้ามไม่อยู่ แม้ในใจจะปฏิเสธ แต่ร่างกายกลับตอบสนองไปหมดแล้ว
“เสียงแบบนี้...” นทีชะงัก แล้วยิ้มเย็น “…แปลว่ามึงก็ต้องการกูเหมือนกันใช่ไหม?”
ผมกัดปากแน่น ไม่ตอบ
แต่นทีไม่รอคำตอบ
เขาก้มลงดูดขบยอดอกเบาๆ สลับไปมาจนผมเผลอแอ่นอกขึ้นตามจังหวะ มือเขาอีกข้างถอดเสื้อของตัวเองออกด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะตามด้วยกางเกงของเขาเอง
ร่างสูงทาบทับลงมาจนร่างผมแนบกับโต๊ะเรียนจนแน่น แผ่นอกของเขาร้อนจัดและเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นตึง
“จำไว้นะ เวลามึงทำตัวอวดดี...กูจะลงโทษแบบนี้”
เสียงเขาต่ำจนแทบกระซิบ สองมือรวบข้อมือผมกดเหนือหัวแน่น ก่อนที่ร่างหนาจะเริ่มขยับเอวเข้าหาอย่างช้าๆ…
โต๊ะเรียนส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเบาๆ ไปพร้อมเสียงหอบหายใจของผมที่เริ่มถี่ขึ้น...
___
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments