จุดเริ่มต้นของมาเฟีย
NovelToon
จุดเริ่มต้นของมาเฟีย

จุดเริ่มต้นของมาเฟีย

Chapter 1

ไม่มีเจตนาทําให้คนในภาพเสียหาย! ขอขอบคุณฮับ
.
ณ บ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านที่อุดมสมบรูณ์ เเละมีเเต่ความสุข ไม่ได้รํ่ารวย เเต่พอมีกินมีใช้
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ลิตา!
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ลงมากินข้าวได้เเล้วลูก!
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
จะสายเเล้วน้า!
ค่า!//เสียงตอบรับ
ตึกๆๆ!!//เสียงลงบันได
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ค่อยๆ
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ไอ่เด็กคนนี้
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//วิ่งลงมา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//นั่งลงกินโจ๊ก
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่จ๋า
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
มีไร
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
พรุ่งนี้วันเกิดใครน้า//ทํามือคิด
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
หึ//ส่ายหน้า
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
วันเกิดไอ่เด็กไง
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
จะมีเค้กไหมน้า~
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
หึ ถามหาเค้กก่อนเลยนะ//จิ้มหัว
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
พรุ่งนี้ก็จะอายุ19เเล้วนะ
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
โตเเล้วนะลูก ทําตัวเป็นผู้ใหญ่หน่อย
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ทําไรอย่าซุ่มซ่าม
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
อย่าให้เเม่คอยเป็นห่วง
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ยังไม่ทันได้ถึงเลย
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่บ่นก่อนซะล่ะ
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
บ่นทุกวันฟังบ้างไหมล่ะห้ะ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
โห่~
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ไป
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
รีบกิน
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
จะสายเเล้ว
07.21
. .
ณ โรงเรียน
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
//นั่งรอ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
มาเเล้ววว
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
ไปเข้าเเถว
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
วันนี้เขารีบเข้าเเถว
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
อือ//รีบวิ่งไปก่อน
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
เอ่ารอกุด้วยไอลิ!
เที่ยง
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
พรุ่งนี้วันเกิดมึงนิ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ใช่
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
มีไรให้กูป่ะ//ยักคิ้ว
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
ไม่มีจ้า
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
มีลูกอม5บาท
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
โอ้ย ควx
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
หวังไรกับคนจนๆอย่างกู
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
กูก็ไม่ได้รวยไหม
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เห้อ
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
เอ่า เป็นไร เปลี่ยนอารมณ์ไวนะมึง
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ป่าว
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเค่กลัวพ่อจะกลับมา
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
พ่อ?
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
พ่อมึงออกจากบ้านไปเเล้วนิ?
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ก็ใช่ เเต่เวลาเเกเมาไม่มีเงิน
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ชอบบุกเข้ามาทําร้ายเเม่
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
ไมไม่เเจ้งความว่ะ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่สั่งไว้
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
เเม่มึงนี่นะ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
อืม
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
กูไม่อยากทําให้เขาเครียดอ่ะ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเล้วเเกก็ไม่ค่อยเเข็งเเรงด้วย...
ติ้งๆๆ
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
หมดเวลาพักเเล้วหรอว่ะ
นิลิน:เพื่อนนอ.
นิลิน:เพื่อนนอ.
ไปเภอะเพื่อน
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
อืม//ลุกไป
. .
ณ บ้านลลิตา
เงินกูล่ะ!!!//เสียงลั่นบ้าน
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//เดินกลับมา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่!!!?//วิ่งเข้าไป
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
พ่อ!หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดินไปห้ามพ่อ
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
อยากเสือก!//จะจับหัวนอ.
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
คุณหยุด!//ผลักออก
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
มึง!//ตบนิตา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่!//จับเเม่
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
เอาเงินมา!
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
พ่อ! หนูพึ้งให้ไปเมื่อ4วันที่เเล้วนะ!
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
มึงให้มา1700 มันจะไปพออะไรว่ะ!
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
พวกหนูก็ไม่มีเหมือนกับพ่อนั้นเเหละ!
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ถ้าพ่อยังไม่ออกไป
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
หนูจะโทรหาตำรวจ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ในข้อหาทําร้ายเเม่!
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ลิตา...//จับเเขน
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่ไม่ต้องปกป้องคนเเบบนี้หรอก!
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
เออ! กูออกก็ได้
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ไอ่ลูกอกตัญญู!
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
//เดินออกไป
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
...เห้อ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เดี๋ยวหนูไปทําเเผลที่ปากให้นะ...//จับหน้าเเม่
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
อือ
. .
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ทําไมเเม่ต้องยอมพ่อด้วย
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เขาทํากับเราเเบบนั้น
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ไปมีเมียน้อยอีก
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
หยุดพูดได้เเล้ว
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ไปนอนเถอะ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
...
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ค่ะ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//รีบลุกขึ้นไป
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
เห้อ...//จับหัว
. .
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
//นําตัวมา
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ปล่อยกู!//สะบัด
???:จะคืนตังค์เมื่อไร?
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ผะ...ผมจะรีบหามาคืนคับ
???:บอกกูตั้งเเต่เดือนที่เเล้ว?
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
...คือ
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ถ้าผมหาไม่ได้...
???:ก็ตาย
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
อะ..เอ่อๆๆ
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ขอเป็นอาทิตย์หน้า...
???:พรุ่งนี้
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
เเต่ว่า...
???:ถ้าหาไม่ได้ก็ตาย
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
งั้น...ผมขอส่งคนไปขัดดอกได้ไหมคับ...
???:...?
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ลูกสาวผม...
???:ชั่วดีนะมึง
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ได้ไหมคับ...
???:ได้ ลูกสาวมึงอายุ?
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ปีนี้น่าจะคร่าวๆ18-19เเล้วเเหละคับ
???: พากูไปหาลูกสาวมึง
???:พรุ่งนี้
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ได้คับๆๆขอบคุณที่ไว้ชีวิตผมๆ
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ออกไป!
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
//ลุกขึ้นออกไป
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
เชื่อมันได้หรอคับ...
???:ไปหาข้อมูลลูกมันสิ
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
คับ//เดินออกไป
???:...
. .
07:19
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//ลงมา
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
มากินข้าวมา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
จ่ะ//นั่งลง
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ตอนเย็นอยากกินไรไหม
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เค้ก
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
อันนั้นน่ะเเม่เตรียมไว้อยู่เเล้ว
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ไม่มีค่ะ
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
อ่า
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
งั้นก็รีบกินรีบไปเรียนนะ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
....
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
(ยังโกรธอยู่สินะ)
. .
ตัดภาพมาที่ตอนเย็นเลยล่ะกัน
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//เดินกลับบ้านมา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
(เราจะโกรธทําไมกันล่ะ?)
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//เดินเข้ามา
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
เเฮปปี้เบิรด์เดย์ทูยูววว~//ถือเค้กมา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//อมยิ้ม
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
//ร้องจนจบเพลง
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
อธิฐานสิ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//กุมมือ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
(ขอให้หนูกับเเม่อยู่ด้วยกันตลอดไป มีความสุขในทุกๆวัน)
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//เป่า
ตึ้ก!//เสียงเปิดประตู
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
!?//สะดุ้ง
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
//หันมอง
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
//เดินเข้ามา
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ว่าไงจ้ะ ลูกสาวสุดที่รัก
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
พ่อ...
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
มาได้ยังไง
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
วันเกิดลูกทั้งที
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
พ่อก็ต้องมาให้ของขวัญสิ//ยิ้ม
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
//เดินเข้ามา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
!!!
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ใคร!? คุณพาใครมา!!!
พวกบอดี้การ์ดของมาเฟีย ได้ล้อมรอบบ้าน
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
//เดินมาหาลลิตา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
จะทําอะไร!//ถอย
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
//จับตัวลลิตามาอยู่ข้างหลัง
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
อย่าเข้ามา!
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
นี้มันอะไรกันคุณ!!!
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ก็กูจะส่งลูกมึงไปในที่ที่ดีๆไง
ทุกคนได้หยุดนิ่ง เมื่อมีชายร่างสูง สูทดําเดินเข้ามา เป็นสัญญาณบอกว่าควรนิ่ง
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
...//มอง
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
//เดินเข้ามา
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
//ชักปืนออกมา
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่!!!//ดึงเเม่มา
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ไปกับกู
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
...คุณเป็นใคร!!!
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
พ่อมึงติดหนี้กูไง?
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
เขาเอามึงมาขัดดอกไง
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
เเค่นี้ดูไม่ออกรึไง?
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ไม่ได้นะ!!!
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ไอ่ชั่ว!!!//เดินไปผลักพล
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
เห้ยไรมึงว่ะ!//ผลักอีกคนล้ม
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่!//ไปพยุง
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ผมไปได้เเล้วใช่ไหมคับ
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
อืม
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
ขอบคุณคับ//ไหว้
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
//หันหลัง
ปั้ง!!!//เสียงปืนลั่น
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
อร้าย!//ตกใจ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//สะดุ้ง
พล:พ่อนอ.
พล:พ่อนอ.
//ล้มลง
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
....คุณ!
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
พ่อ...
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
//หันมองผู้ยิง
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
//มองด้วยสายตาเรียบนิ่ง
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ไอ่ฆาตกร!!!//เดินไปผลักไหล่ร่างหนา
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
//จะชักปืน
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
//ส่งสายตา
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
//วางมือ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ไอ่เลว!!!//ทุบอก
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
คุณฆ่าคนอื่นด้วยหน้าตาเฉยได้ยังไง!!!
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
ก็กูเป็นมาเฟีย
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
....
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ฉันจะเเจ้งตํารวจ
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
//จับข้อมือร่างบาง
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
โอ้ย!!?//เซ
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
ตําราวจจะทําไรกูได้?//ดึงข้อมืออีกคน
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ปล่อย!!!
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
ทีนี้ก็ไปกับกู
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ไม่!!!//จะสะบัดออก
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
จะพาลูกสาวฉันไปไหน//จะเดินไปหา
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
//ชักปืน
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
...//สะดุ้ง
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ปล่อยลูกสาวฉันเถอะ..//นั่งลงพนมมือ
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
เเม่!...อย่าทําเเบบนั้น
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
ผมคงปล่อยไม่ได้...
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
เเต่ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ทําไรลูกสาวคุณ
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ฮึก...
ลลิตา:นอ.
ลลิตา:นอ.
ปล่อย!!!//จะสะบัด
ธารา:พอ.
ธารา:พอ.
//ดึงไปตาม
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ไม่ต้องห่วงนะคับ
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ลูกสาวคุณน้าจะสบาย
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
....
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ฟิสิกส์:การด์พอ.
ผมจะส่งเงินมาให้คุณน้าทุกเดือน
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ไม่ต้อง
มานิตา:เเม่นอ.
มานิตา:เเม่นอ.
ขอเเค่อย่าทําไรลูกสาวฉันก็พอ//มองร่างที่นอนตายอยู่
. .
จบ
รอติดตามตอนต่อไป
เเอด
เเอด
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคับ
เเอด
เเอด
จะพยายามอัพเดต🥺🙏

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
novel PDF download

บทต่อไป

Chapter 2
เลือกตอน
บทที่แล้ว
บทต่อไป
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 6

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
NovelToon NovelToon