นางเอกคนนี้คือเพื่อนของฉัน
ปฐมกาล - ๑ -
ภายในห้องโถง ณ พระราชวังโยกาลัน เต็มไปด้วยเหล่าชนชั้นสูงมากหน้าหลายตาที่กำลังดื่มด่ำและเฉลิมฉลองให้กับชัยชนะจากสงครามที่ยาวนานร่วมสี่เดือน
เสียงพูดคุยของผู้คนจำนวนมาก ดังประสานกันไปมาในห้องโถงใหญ่จนฟังแทบไม่รู้ความ หากแต่กลับมีสตรีนางหนึ่งที่ไม่เสวนากับใคร แต่นางกลับกำลังมองหาใครบางคน
อัศวิน
องค์จักรพรรดิ และองค์รัชทายาททรงเสด็จ!!
ผู้คน
ถวายบังคมแด่องค์จักรพรรดิ ผู้เป็นดั่งแสงสว่างให้แก่จักรวรรดิ และองค์รัชทายาทผู้เป็นดั่งลมหายใจแห่งจักรวรรดิ
มาร์เฟียส
ก่อนอื่นข้าต้องขอบคุณเหล่ากองกำลังอัศวินทุกหน่วยที่ตั้งใจสู้รบ จนจักรวรรดิของเราสามารถชนะศึกในครั้งนี้ได้
มาร์เฟียส
หากไม่ได้พวกเจ้าจักรวรรดิคงจักต้องสูญสิ้นไปเสียแล้ว
มาร์เฟียส
งานเฉลิมฉลองในครั้งนี้ ขอให้พวกเจ้าทุกคนจงเฉลิมฉลองกันอย่างมีความสุข
มาร์เฟียส
ไม่ต้องห่วงพิธีรีตองอะไรมากมาย
มาร์เฟียส
ขอให้พวกท่านสนุกสนานกันในค่ำคืนนี้เสีย
เมื่อองค์จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิทรงตรัสเสร็จสิ้น เหล่าชนชั้นสูงที่ถูกเชิญให้มาร่วมงานเลี้ยงยังค่ำคืนนี้ ก็กลับไปดื่มด่ำและสนทนากันเช่นเดิม
ซาริน่า
ข้าคิดถึงท่านที่สุดเลย
ซาริน่า
ท่านรู้ไหมว่าข้าเป็นห่วงท่านแค่ไหน
ซาริน่า
แค่คิดว่าท่านต้องเจ็บปวดหรือมีบาดแผลเพราะสงครามข้าก็ใจคอไม่ดีแล้ว
ซาริน่า
อย่าไปไหนจากข้าอีกเลยนะคะมาร์คอฟ
ผู้คน
ตายจริงดูนางสิเรียกองค์รัชทายาทด้วยชื่อเล่นอีกแล้ว
ผู้คน
ช่างเป็นสตรีที่ไม่รู้จักมารยาทเอาเสียเลย
ผู้คน
ท่านจะเอาอะไรกับนางที่เกิดและโตมาจากข้างถนน ไม่ต่างจากเด็กกำพร้าล่ะคะ
ผู้คน
นางน่ะน่าเวทนาและน่าสมเพชออกจะตายไป
ผู้คน
ต่างจากเลดี้เลอร์เชียเสียจริงๆ
ผู้คน
นั่นสินะคะ แม้นางจะถูกคำทำนายเลือกให้เป็นองค์จักรพรรดินีในอนาคต
ผู้คน
แต่ข้ากลับคิดว่าสตรีที่เหมาะกับองค์รัชทายาท
ผู้คน
ยังไงซะก็คือเลดี้เลอร์เชียไม่ใช่นาง
ผู้คน
ข้าเองก็คิดเช่นนั้นค่ะ
ผู้คน
เลดี้เลอร์เชียน่ะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ จิตใจของนางงดงามแลอ่อนโยน
ผู้คน
มิเหมือนนาง ช่างกระโตกกระตาก เอาแต่วิ่งตามองค์รัชทายาททั้งวัน
ผู้คน
ช่างไม่เหมาะแก่การเป็นจักรพรรดินีเอาเสียเลย ข้าสงสารองค์รัชทายาทเสียจริง ที่ต้องแต่งงานกับนาง
สายตานับร้อยคู่จับจ้องไปยังสตรีผมสีขาว ยาวสวย ดวงตาของเธอกลมโตชวนให้หลงใหล นัยน์ตาสีฟ้าเปล่งประกายงดงามราวกับอัญมณี
ผิวขาวอมชมพู ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน ชวนให้น่าสัมผัส
หากแต่กลับมีรูปร่างอ้วนท้วน น่าเกลียด ไม่ต่างอะไรกับหมูที่พร้อมจะถูดเชือดมาทำอาหารให้พวกเขาได้ทาน
เธอคือเลดี้ซาริน่า บุตรสาวเพียงคนเดียวของดยุกคาโรล จากตระกูลสเวตา ตระกูลอันยิ่งใหญ่และแข็งแกร่ง ผู้ปกครองแผ่นดินทางตอนเหนือของจักรวรรดิ
ถามว่าทำไมเหล่าชนชั้นสูงถึงได้กล้านินทาและมองบุตรสาวจากตระกูลดยุกอย่างเหยียดหยามได้ถึงเพียงนี้น่ะเหรอ
นั่นก็เพราะว่าเธอคือบุตรสาวที่ไม่ได้รับความสนใจจากคนในครอบครัวยังไงล่ะ
ด้วยรูปร่างและนิสัยที่ชอบตามติดองค์รัชทายาทราวกับเงาของเธอ ทำให้ตกเป็นขี้ปากคนอื่นไปทั่ว
แต่เธอก็หาได้สนไม่ เพราะเธอสนแค่คนที่เธอรักเพียงเท่านั้น คู่หมั้นเพียงคนเดียวของเธอ มาร์คอฟ ผู้เป็นองค์รัชทายาทคนนี้
ซาริน่า
มาร์คอฟคิดถึงข้าบ้างไหม?
ซาริน่า
ข้าคิดถึงมาร์คอฟทุกวันเลยนะ
มาร์คอฟ
ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาเรียกชื่อเล่นของข้า
มาร์คอฟ
ไม่ได้เจอกันนาน แต่นิสัยเจ้าไม่ดีขึ้นเลยนะเลดี้สเวตา
มาร์คอฟ ซิกฟริดส์ โยเนียเดีย
องค์รัทายาทเพียงหนึ่งเดียวแห่งจักรวรรดิโยกาลัน
ปัจจุบันมีพระชนมายุ 17 พรรษา
พระสุรเสียงของพระองค์ทรงแข็งกร้าว องค์รัชทายาททรงตรัสกลับหล่อนด้วยท่าทีเมินเฉย ดวงเนตรสีแดงปลายตาทอดพระเนตรมองสตรีตรงหน้าด้วยความรำคาญ
ผู้คนในงานต่างหัวเราะเยาะซาริน่าอย่างเปิดเผย ประหนึ่งเธอเป็นตัวตลกของพวกเขา
คิเนีย
ฮ่า ฮ่า องค์ชาย พระองค์มิทรงตรัสกับน้องของกระหม่อมเกินไปหรือพ่ะย่ะค่ะ
คิเนีย
แบบนี้น้องสาวของกระหม่อมที่รักพระองค์สุดหัวใจก็เจ็บปวดหมดสิพ่ะย่ะค่ะ
คิเนีย อะเลสซิโอ สเวตา
อายุ 16 ปี
บุตรชายคนที่สองแห่งตระกูลดยุกสเวตา ผู้มีฝีมือดาบเก่งกาจไม่ต่างไปจากพี่ชายและพ่อของตน รูปโฉมของเขานั่นงดงามและเป็นที่หมายปองของสตรีมากมาย
หากแต่ลักษณะนิสัยกลับน่ากลัว และโหดเหี้ยมจนไม่มีสตรีนางไหนกล้าเข้าใกล้ เขาขี้รำคาญ ทั้งยังโมโหร้าย ตรงไปตรงมา ถนัดการใช้กำลังเป็นอย่างมากและมักใช้กำลังก่อนใช้ความคิดอยู่บ่อยครั้ง
มาร์คอฟ
เช่นนั้นแล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า?
มาร์คอฟ
หากเจ้าไม่อยากให้น้องเจ้าเจ็บปวดก็สั่งสอนมารยาทให้นางเสียบ้างสิ
คิริลล์
กระหม่อมขอประทานอภัยที่น้องของกระหม่อมเสียมารยาทต่อพระองค์ด้วยพ่ะย่ะค่ะ
คิริลล์
หากแต่ผู้ที่เกิดภายในตระกูลดยุกทุกคนต่างได้รับการอบรมมารยาทกันทุกคนพ่ะย่ะค่ะ
คิริลล์ อะเลสซิอุส สเวตา
อายุ 16 ปี
บุตรชายคนที่สามจากตระกูลดยุกสเวตา ผู้เป็นฝาแฝดของคิเนีย เขาเองก็เก่งดาบและการต่อสู้ไม่แพ้กับคนอื่นๆในตระกูล หากแต่เขาถนัดการใช้ความคิดมากกว่ากำลัง
แม้จะเป็นฝาแฝดกับคิเนีย ทว่าพวกเขากลับต่างกันอย่างสิ้นเชิง คิริลล์มักจะใจเย็นในการลงมือทำอะไรบางอย่าง และจะใช้ความคิดอยู่สม่ำเสมอเพื่อความรอบครอบ
ด้วยความใจเย็น และสุภาพของเขา ทำให้เขาเป็นบุรุษในฝันของใครหลายคน
มาร์คอฟ
ตระกูลดยุกได้รับการอบรมทุกคนงั้นรึ?
พระสุรเสียงเข้มทรงเอ่ยทวนคำพูดของคิริลล์อีกครั้ง คำพูดที่เหมือนต้องการปกป้องน้องสาวของตนเอง แต่ทว่าความจริงแล้วมันคือการตอกย้ำว่าเธอไม่เคยถูกยอมรับในฐานะบุตรสาวของตระกูลต่างหาก
มาร์คอฟ
ถ้าเช่นนั้นทำไมน้องของเจ้าจึงมีมารยาทเช่นนี้กัน?
คิริลล์
นั่นเพราะนางคงจักไม่ได้จดจำชั่วโมงการเรียนมารยาทเสียเท่าไหร่น่ะพ่ะย่ะค่ะ
คิริลล์
นางเป็นพวกความจำสั้นน่ะพ่ะย่ะค่ะ
คิริลล์เอ่ยตอบกลับด้วยท่าทีสุภาพและน้ำเสียงที่อ่อนโยน พร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้มที่ดูไม่มีพิษมีภัย แต่คำพูดของเขากลับจงใจถากถางน้องสาวของตนต่อหน้าชนชั้นสูงมากมายอย่างชัดเจน
การ์เนีย
เอ่อ…หม่อมฉันมิแน่ใจนักว่าจักเสียมารยาทหรือเปล่า
การ์เนีย
หากแต่ถวายบังคมเพคะองค์รัชทายาท
การ์เนีย
และยินดีต้อนรับกลับจักรวรรดินะคะ ท่านชายทั้งสาม รวมถึงท่านดยุกด้วยเช่นกันนะคะ
การ์เนีย เลอร์เชีย มาร์การ์มอล
อายุ 16 ปี
บุตรสาวเพียงคนเดียวแห่งตระกูลเคานต์มาร์การ์มอล ตระกูลขุนนางที่ไม่ได้ร่ำรวยมากนัก
ทว่ากลับได้รับความสนใจขึ้น เพราะการ์เนีย บุตรสาวที่ถูกบาทหลวงทำนายว่าเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ คนที่สามของจักรวรรดิ หลังจากที่ไม่ได้มีมานานนับหลายสิบปี
อาร์ซี
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ
อาร์ซี อัลโกบาเนีย สเวตา
อายุ 17 ปี
บุตรชายคนโตแห่งตระกูลดยุกสเวตา ผู้ที่จะขึ้นเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป เขาเก่งทั้งการสู้รบและความเฉลียวฉลาดเช่นเดียวกับพ่อของเขา
ทั้งสีผม สีตา และใบหน้า เขาเหมือนกับพ่อไม่มีผิด รวมไปถึงนิสัยนิ่งเงียบ ไม่ชอบเสวนากับใครถ้าไม่จำเป็นอีกด้วย
การ์เนีย
ท่านชายอัลโกบาเรียสวัสดีค่ะ ระหว่างที่พวกท่านออกไปรบข้าเป็นห่วงพวกท่านมากจนนอนไม่หลับเลยค่ะ
การ์เนีย
ข้าสวดภาวนาต่อพระผู้เป็นเจ้าทุกวันขอให้พระเจ้าคุ้มครองพวกท่านและอัศวินทุกคนให้ปลอดภัย
การ์เนีย
ยิ่งได้เห็นทุกคนกลับมาอย่างปลอดภัยเช่นนี้
การ์เนีย
ข้ารู้สึกดีใจมากเลยล่ะค่ะ
ซาริน่า
ข้าเป็นคู่หมั้นของมาร์คอฟ เจ้าน่ะถอยไปไกลๆ
มาร์คอฟ
จำไว้นะถ้าไม่ใช่เพราะคำทำนาย ข้าก็ไม่มีทางหมั้นกับเจ้า
ซาริน่า
ไม่จริงหรอก เจ้ารักข้าเช่นกัน ข้ารู้
มาร์คอฟ
นี่เจ้าพูดจาเป็นกันเองกับข้ารึ?
สตรีร่างอ้วนท้วนแทรกตนเองเข้าไประหว่างการ์เนียและองค์รัชทายาทผู้เป็นคู่หมั้นของตน ด้วยรูปร่างที่ใหญ่ทำให้เธอเผลอดันเด็กสาวตัวเล็กจนเธอล้มลงไป
คิเนีย
นี่เจ้า! คิดจะทำอะไรของเจ้าเนี่ยฮะ?!!
คิริลล์
เจ้าทำนางล้มนะโซเนสก้า
ซาริน่า
ขะ..ข้าแค่อยากยืนใกล้ๆมาร์คอฟ
ซาริน่า
ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้นางล้มนะคะท่านพี่
อาร์ซี
เลดี้เจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ?
การ์เนีย
ข้าไม่เป็นไรค่ะ อย่าต่อว่าเลดี้โซเนชก้าเลยนะคะ ข้าเสียหลักล้มไปเองจริงๆค่ะ
ผู้คน
ดูสิขนาดโดนนางแกล้งเสียขนาดนั้น
ผู้คน
เลดี้เลอร์เชียยังปกป้องนาง ช่างจิตใจดีเสียจริงๆ
ผู้คน
นั่นน่ะสิ นี่ถ้าพวกเขารู้เรื่องที่เลดี้ซาริน่ากลั่นแกล้งเลดี้การ์เนียระหว่างที่พวกเขาไม่อยู่
ดยุกอันแบร์โต
กลั่นแกล้งงั้นเหรอ?
ซาริน่า
อย่าไปเชื่อคำพูดของคนพวกนั้นนะคะ
ซาริน่า
ข้าไม่เคยทำอะไรแบบนั้นค่ะ
อาร์ซี
เลดี้เลอร์เชียได้โปรดบอกข้าว่าเกิดอะไรขึ้น
ดวงตาสีเขียวสั่นคลอน เธอช้อนสายตาขึ้นจ้องมองสตรีตรงหน้าด้วยท่าทีหวาดกลัว ก่อนจะรีบหลุบตาหนีดวงตาสีฟ้าของสตรีผู้นี้ โดยไม่ยอมเอ่ยสิ่งใดออกมา
ผู้คน
เลดี้โซเนชก้าน่ะรังแกเลดี้เลอร์เชียระหว่างที่พวกท่านออกรบค่ะ
ผู้คน
ใช่ครับ! ระหว่างงานเลี้ยงน้ำชาที่คฤหาสน์ของเลดี้เลอร์เชีย
ผู้คน
เลดี้โซเนสก้าเดินทางไปร่วมงาน และก่อความวุ่นวายภายในงานครับ
ผู้คน
ใช่แล้วค่ะเลดี้โซเนชก้าเอ่ยว่าคฤหาสน์ของตระกูลเลดี้เลอร์เชียมีสภาพเก่า ทรุดโทรมรางกับบ้านผีสิง
ผู้คน
แถมยังจงใจทำชาร้อนหกใส่เลดี้เลอร์เชียด้วยค่ะ!!
ซาริน่า
ข้าไม่ได้ทำ!! อย่าเชื่อพวกเขานะคะ!
ดยุกอันแบร์โต
ข้าบอกแล้วใช่ไหมว่าระหว่างที่พวกข้าไม่อยู่
ดยุกอันแบร์โต
ห้ามทำอะไรให้ตระกูลเสียชื่อเสียง!!
ซาริน่า
ท่านพ่อคะท่านพี่คะข้าไม่ได้ทำจริงๆนะคะ
ซาริน่า
ข้าไม่ได้พูดแบบนั้น และเรื่องชาร้อน นางเป็นคนเทมันเองและนางก็โวยวายว่าข้าทำ
ซาริน่า
ข้าถูกใส่ร้ายค่ะ!! เชื่อข้านะคะ
ซาริน่า
ไม่! ข้าไม่ได้ทำก็คือไม่ได้ทำ!!! เชื่อข้าสิ ข้าเป็นครอบครับของท่านนะ
เพียะ!!
ฝ่ามือใหญ่ตบลงบนหน้าแก้มขาวอมชมพูของเธออย่างสุดแรง จนใบหน้าของเธอหันไปตามทิศทางที่เขาตบในทันที
ดยุกอันแบร์โต
อย่ามาเรียกข้าว่าพ่อ! ขอโทษนางเดี๋ยวนี้!
การ์เนีย
ทะ..ท่านดยุกอย่าถือโทษโกรธนางเลยนะคะ
การ์เนีย
ข้าไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว เพราะงั้นเมตตานางเถอะนะคะ
ดยุกอันแบร์โต
เพราะเจ้าชอบใจดีกับนางแบบนี้ไง
ดยุกอันแบร์โต
นางถึงได้เหยียบย้ำเจ้าน่ะ
การ์เนีย
ตะ..แต่ข้าไม่เป็นอะไรจริงๆนะคะ
สตรีผู้เลอโฉม เต็มเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน เธอพยายามอ้อนวอนต่อทุกคนให้เมตตาซาริน่าที่กำลังทำให้ทุกคนโกรธ
ซาริน่า
เมตตางั้นเหรอ?!! เจ้า!
เปลวเพลิงแห่งโทสะก่อตัวขึ้นภายในใจจวนเธอทนไม่ไหวอยากจะตบสตรีคนนี้ให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ ซาริน่าก้าวเท้าเข้าไปใกล้การ์เนีย เพื่อทำร้ายนาง
หากแต่ซาริน่าต้องชะงักลง เมื่อถูกดาบอันแหลมคมจ่อเข้าที่คอของตนเอง
ดวงตากลมโตทอดมองไปตามปลายดาบที่กำลังจี้คอของเธออยู่ นัยน์ตาสีฟ้าประสานกับดวงเนตรสีแดงสดของรัชทายาทอันเป็นที่รักของเธอ
มาร์คอฟ
ข้าบอกว่าอย่าเรียกชื่อเล่นของข้าไง ขอโทษนางซะ!
บรรยากาศตึงเครียดครอบคลุมไปทั่วงานเฉลิมฉลองอย่างรวดเร็ว เสียงนินทาและด่าทอของคนรอบข้างดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
บาทหลวงอัลมีเคียส
ขอประทานอภัยพ่ะน่ะค่ะ
บาทหลวงอัลมีเคียส
หากแต่กระหม่อมมีเรื่องที่ต้องทูลต่อฝ่าบาทน่ะเพลานี้พ่ะย่ะค่ะ
มาร์เฟียส
สถานการณ์ตอนนี้กำลังวุ่นวาย
มาร์เฟียส
เรื่องที่เจ้าต้องการบอกข้าด่วนมากเลยหรือ?
บาทหลวงอัลมีเคียส
พ่ะย่ะค่ะ และกระหม่อมคิดว่าทุกคนควรจะได้รู้พ่ะย่ะค่ะ
ผู้คน
คงไม่ใช่ว่าเกิดสงครามอีกแล้วหรอกนะ
สายตาแห่งความรังเกียจมากมายจดจ้องมายังนางแต่เพียงผู้เดียว
บาทหลวงอัลมีเคียส
เมื่อหลายวันก่อนมีโจรบุกเข้าไปยังห้องของเลดี้เลอร์เชียพ่ะย่ะค่ะ
บาทหลวงอัลมีเคียส
โจรนั่นพยายามจะสังหารเลดี้พ่ะย่ะค่ะ
บาทหลวงอัลมีเคียส
โชคดีที่เลดี้ตะโกนขอความช่วยเหลือ และมีอัศวินคุ้มกันผ่านมาจึงได้ยินและช่วยได้ทัน
บาทหลวงอัลมีเคียส
แม้โจรนั่นจะหนีไปได้ หากแต่หลังทราบเรื่อง กระหม่อมใช้เวลาตรวจสอบจนตามโจรคนนั้นเจอพ่ะย่ะค่ะ
บาทหลวงอัลมีเคียส
มันให้การสารภาพว่าถูกจ้างมา และคนที่จ้างก็คือ…
บาทหลวงอัลมีเคียส
เลดี้โซเนชก้าพ่ะย่ะค่ะ
ผู้คน
ให้ตายสิข้าไม่อยากจะเชื่อเลย
ผู้คน
รู้อยู่ว่านางไม่ชอบเลดี้เลอร์เชีย แต่ถึงกับจะฆ่าเยี่ยงนี้ไม่เกินไปหน่อยรึไง?
ผู้คน
ใช่แล้วเลดี้เลอร์เชียน่ะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ของจักรวรรดิเรานะ!
ผู้คน
เจ้ากล้าทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?!
ผู้คน
ใช่แล้ว เช่นนี้นางต้องถูกประหารนะพ่ะย่ะค่ะ!
ผู้คน
ข้าเห็นด้วย นางควรต้องโทษประหาร!
ซาริน่า
ไม่นะ…ทำไมถึงเป็นแบบนี้
ซาริน่า
ข้าไม่ได้ทำนะ!! เชื่อข้าสิ!
ซาริน่าอ้อนวอนขอให้เหล่าชนชั้นสูงเชื่อในตัวนาง แต่ถึงเวลานี้คงไม่มีใครอยากจะเชื่อนางอีกแล้ว
สายตาแห่งความรังเกียจมากมายจดจ้องมายังนางแต่เพียงผู้เดียว
การ์เนีย
ไม่ค่ะๆ ตอนนี้ข้าปลอดภัยดี
การ์เนีย
เพราะงั้นอย่าประหารเลดี้โซเนชก้าเลยนะคะ
การ์เนีย
ทุกคนได้โปรดใจดีกับเลดี้โซเนชก้าด้วยเถอะนะคะ
ยิ่งได้เห็นทีท่าอ้อนวอนขอชีวิตของเธอจากนางผู้นี้ มรสุมแห่งโทสะยิ่งทวีขึ้นจากเดิมมากไปอีก ซาริน่าจ้องเขม็งไปยังสตรีตรงหน้าด้วยความโกรธแค้น
ซาริน่า
เจ้า! ข้าเกลียดเจ้า!! ไปตา-
เพียงเสี้ยววิก่อนที่ซาริน่าจะพุ่งไปใกล้การ์เนียอีกครั้ง เธอกลับได้ยินเสียงห้ามปรามของใครบางคนดังกึกก้องภายในหัวของเธอ
หญิงสาวแน่นิ่งไปด้วยความสับสนและตกใจ เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้ยินอยู่คือเสียงของใคร
ดวงตากลมโตกวาดสายตาจ้องมองไปรอบกาย เธอต้องการรู้ว่าคนรอบข้างได้ยินเสียงนี้แบบเธอหรือเปล่า
ผู้คนรอบกายยังคงตะโกนด่าทอเธอด้วยความโกรธเกลียดเหมือนเช่นเดิม มันทำให้เธอมั่นใจได้ทันทีว่าเธอได้ยินเสียงนี้เพียงคนเดียวเท่านั้น
จู่ๆซาริน่าก็รู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
เธอบอกไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ เธอรู้เพียงตอนนี้เธอกลัว หากแต่ไม่ได้กลัวเสียงที่ดังขึ้นภายในหัว ทว่าเธอกลัว กลัวที่จะถูกประหารชีวิต
ความรู้สึกเสียววาบที่คอ มาพร้อมกับความดวงใจที่สั่นระริก ราวกับกลัวว่าคอของเธอจะหลุดออกจากบ่า
Comments