นางเอกคนนี้คือเพื่อนของฉัน
ปฐมกาล - ๑ -
ภายในห้องโถง ณ พระราชวังโยกาลัน เต็มไปด้วยเหล่าชนชั้นสูงมากหน้าหลายตาที่กำลังดื่มด่ำและเฉลิมฉลองให้กับชัยชนะจากสงครามที่ยาวนานร่วมสี่เดือน
เสียงพูดคุยของผู้คนจำนวนมาก ดังประสานกันไปมาในห้องโถงใหญ่จนฟังแทบไม่รู้ความ หากแต่กลับมีสตรีนางหนึ่งที่ไม่เสวนากับใคร แต่นางกลับกำลังมองหาใครบางคน
อัศวิน
องค์จักรพรรดิ และองค์รัชทายาททรงเสด็จ!!
ผู้คน
ถวายบังคมแด่องค์จักรพรรดิ ผู้เป็นดั่งแสงสว่างให้แก่จักรวรรดิ และองค์รัชทายาทผู้เป็นดั่งลมหายใจแห่งจักรวรรดิ
มาร์เฟียส
ก่อนอื่นข้าต้องขอบคุณเหล่ากองกำลังอัศวินทุกหน่วยที่ตั้งใจสู้รบ จนจักรวรรดิของเราสามารถชนะศึกในครั้งนี้ได้
มาร์เฟียส
หากไม่ได้พวกเจ้าจักรวรรดิคงจักต้องสูญสิ้นไปเสียแล้ว
มาร์เฟียส
งานเฉลิมฉลองในครั้งนี้ ขอให้พวกเจ้าทุกคนจงเฉลิมฉลองกันอย่างมีความสุข
มาร์เฟียส
ไม่ต้องห่วงพิธีรีตองอะไรมากมาย
มาร์เฟียส
ขอให้พวกท่านสนุกสนานกันในค่ำคืนนี้เสีย
เมื่อองค์จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิทรงตรัสเสร็จสิ้น เหล่าชนชั้นสูงที่ถูกเชิญให้มาร่วมงานเลี้ยงยังค่ำคืนนี้ ก็กลับไปดื่มด่ำและสนทนากันเช่นเดิม
ซาริน่า
ข้าคิดถึงท่านที่สุดเลย
ซาริน่า
ท่านรู้ไหมว่าข้าเป็นห่วงท่านแค่ไหน
ซาริน่า
แค่คิดว่าท่านต้องเจ็บปวดหรือมีบาดแผลเพราะสงครามข้าก็ใจคอไม่ดีแล้ว
ซาริน่า
อย่าไปไหนจากข้าอีกเลยนะคะมาร์คอฟ
ผู้คน
ตายจริงดูนางสิเรียกองค์รัชทายาทด้วยชื่อเล่นอีกแล้ว
ผู้คน
ช่างเป็นสตรีที่ไม่รู้จักมารยาทเอาเสียเลย
ผู้คน
ท่านจะเอาอะไรกับนางที่เกิดและโตมาจากข้างถนน ไม่ต่างจากเด็กกำพร้าล่ะคะ
ผู้คน
นางน่ะน่าเวทนาและน่าสมเพชออกจะตายไป
ผู้คน
ต่างจากเลดี้เลอร์เชียเสียจริงๆ
ผู้คน
นั่นสินะคะ แม้นางจะถูกคำทำนายเลือกให้เป็นองค์จักรพรรดินีในอนาคต
ผู้คน
แต่ข้ากลับคิดว่าสตรีที่เหมาะกับองค์รัชทายาท
ผู้คน
ยังไงซะก็คือเลดี้เลอร์เชียไม่ใช่นาง
ผู้คน
ข้าเองก็คิดเช่นนั้นค่ะ
ผู้คน
เลดี้เลอร์เชียน่ะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ จิตใจของนางงดงามแลอ่อนโยน
ผู้คน
มิเหมือนนาง ช่างกระโตกกระตาก เอาแต่วิ่งตามองค์รัชทายาททั้งวัน
ผู้คน
ช่างไม่เหมาะแก่การเป็นจักรพรรดินีเอาเสียเลย ข้าสงสารองค์รัชทายาทเสียจริง ที่ต้องแต่งงานกับนาง
สายตานับร้อยคู่จับจ้องไปยังสตรีผมสีขาว ยาวสวย ดวงตาของเธอกลมโตชวนให้หลงใหล นัยน์ตาสีฟ้าเปล่งประกายงดงามราวกับอัญมณี
ผิวขาวอมชมพู ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน ชวนให้น่าสัมผัส
หากแต่กลับมีรูปร่างอ้วนท้วน น่าเกลียด ไม่ต่างอะไรกับหมูที่พร้อมจะถูดเชือดมาทำอาหารให้พวกเขาได้ทาน
เธอคือเลดี้ซาริน่า บุตรสาวเพียงคนเดียวของดยุกคาโรล จากตระกูลสเวตา ตระกูลอันยิ่งใหญ่และแข็งแกร่ง ผู้ปกครองแผ่นดินทางตอนเหนือของจักรวรรดิ
ถามว่าทำไมเหล่าชนชั้นสูงถึงได้กล้านินทาและมองบุตรสาวจากตระกูลดยุกอย่างเหยียดหยามได้ถึงเพียงนี้น่ะเหรอ
นั่นก็เพราะว่าเธอคือบุตรสาวที่ไม่ได้รับความสนใจจากคนในครอบครัวยังไงล่ะ
ด้วยรูปร่างและนิสัยที่ชอบตามติดองค์รัชทายาทราวกับเงาของเธอ ทำให้ตกเป็นขี้ปากคนอื่นไปทั่ว
แต่เธอก็หาได้สนไม่ เพราะเธอสนแค่คนที่เธอรักเพียงเท่านั้น คู่หมั้นเพียงคนเดียวของเธอ มาร์คอฟ ผู้เป็นองค์รัชทายาทคนนี้
ซาริน่า
มาร์คอฟคิดถึงข้าบ้างไหม?
ซาริน่า
ข้าคิดถึงมาร์คอฟทุกวันเลยนะ
มาร์คอฟ
ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาเรียกชื่อเล่นของข้า
มาร์คอฟ
ไม่ได้เจอกันนาน แต่นิสัยเจ้าไม่ดีขึ้นเลยนะเลดี้สเวตา
มาร์คอฟ ซิกฟริดส์ โยเนียเดีย
องค์รัทายาทเพียงหนึ่งเดียวแห่งจักรวรรดิโยกาลัน
ปัจจุบันมีพระชนมายุ 17 พรรษา
พระสุรเสียงของพระองค์ทรงแข็งกร้าว องค์รัชทายาททรงตรัสกลับหล่อนด้วยท่าทีเมินเฉย ดวงเนตรสีแดงปลายตาทอดพระเนตรมองสตรีตรงหน้าด้วยความรำคาญ
ผู้คนในงานต่างหัวเราะเยาะซาริน่าอย่างเปิดเผย ประหนึ่งเธอเป็นตัวตลกของพวกเขา
คิเนีย
ฮ่า ฮ่า องค์ชาย พระองค์มิทรงตรัสกับน้องของกระหม่อมเกินไปหรือพ่ะย่ะค่ะ
คิเนีย
แบบนี้น้องสาวของกระหม่อมที่รักพระองค์สุดหัวใจก็เจ็บปวดหมดสิพ่ะย่ะค่ะ
คิเนีย อะเลสซิโอ สเวตา
อายุ 16 ปี
บุตรชายคนที่สองแห่งตระกูลดยุกสเวตา ผู้มีฝีมือดาบเก่งกาจไม่ต่างไปจากพี่ชายและพ่อของตน รูปโฉมของเขานั่นงดงามและเป็นที่หมายปองของสตรีมากมาย
หากแต่ลักษณะนิสัยกลับน่ากลัว และโหดเหี้ยมจนไม่มีสตรีนางไหนกล้าเข้าใกล้ เขาขี้รำคาญ ทั้งยังโมโหร้าย ตรงไปตรงมา ถนัดการใช้กำลังเป็นอย่างมากและมักใช้กำลังก่อนใช้ความคิดอยู่บ่อยครั้ง
มาร์คอฟ
เช่นนั้นแล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า?
มาร์คอฟ
หากเจ้าไม่อยากให้น้องเจ้าเจ็บปวดก็สั่งสอนมารยาทให้นางเสียบ้างสิ
คิริลล์
กระหม่อมขอประทานอภัยที่น้องของกระหม่อมเสียมารยาทต่อพระองค์ด้วยพ่ะย่ะค่ะ
คิริลล์
หากแต่ผู้ที่เกิดภายในตระกูลดยุกทุกคนต่างได้รับการอบรมมารยาทกันทุกคนพ่ะย่ะค่ะ
คิริลล์ อะเลสซิอุส สเวตา
อายุ 16 ปี
บุตรชายคนที่สามจากตระกูลดยุกสเวตา ผู้เป็นฝาแฝดของคิเนีย เขาเองก็เก่งดาบและการต่อสู้ไม่แพ้กับคนอื่นๆในตระกูล หากแต่เขาถนัดการใช้ความคิดมากกว่ากำลัง
แม้จะเป็นฝาแฝดกับคิเนีย ทว่าพวกเขากลับต่างกันอย่างสิ้นเชิง คิริลล์มักจะใจเย็นในการลงมือทำอะไรบางอย่าง และจะใช้ความคิดอยู่สม่ำเสมอเพื่อความรอบครอบ
ด้วยความใจเย็น และสุภาพของเขา ทำให้เขาเป็นบุรุษในฝันของใครหลายคน
มาร์คอฟ
ตระกูลดยุกได้รับการอบรมทุกคนงั้นรึ?
พระสุรเสียงเข้มทรงเอ่ยทวนคำพูดของคิริลล์อีกครั้ง คำพูดที่เหมือนต้องการปกป้องน้องสาวของตนเอง แต่ทว่าความจริงแล้วมันคือการตอกย้ำว่าเธอไม่เคยถูกยอมรับในฐานะบุตรสาวของตระกูลต่างหาก
มาร์คอฟ
ถ้าเช่นนั้นทำไมน้องของเจ้าจึงมีมารยาทเช่นนี้กัน?
คิริลล์
นั่นเพราะนางคงจักไม่ได้จดจำชั่วโมงการเรียนมารยาทเสียเท่าไหร่น่ะพ่ะย่ะค่ะ
คิริลล์
นางเป็นพวกความจำสั้นน่ะพ่ะย่ะค่ะ
คิริลล์เอ่ยตอบกลับด้วยท่าทีสุภาพและน้ำเสียงที่อ่อนโยน พร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้มที่ดูไม่มีพิษมีภัย แต่คำพูดของเขากลับจงใจถากถางน้องสาวของตนต่อหน้าชนชั้นสูงมากมายอย่างชัดเจน
การ์เนีย
เอ่อ…หม่อมฉันมิแน่ใจนักว่าจักเสียมารยาทหรือเปล่า
การ์เนีย
หากแต่ถวายบังคมเพคะองค์รัชทายาท
การ์เนีย
และยินดีต้อนรับกลับจักรวรรดินะคะ ท่านชายทั้งสาม รวมถึงท่านดยุกด้วยเช่นกันนะคะ
การ์เนีย เลอร์เชีย มาร์การ์มอล
อายุ 16 ปี
บุตรสาวเพียงคนเดียวแห่งตระกูลเคานต์มาร์การ์มอล ตระกูลขุนนางที่ไม่ได้ร่ำรวยมากนัก
ทว่ากลับได้รับความสนใจขึ้น เพราะการ์เนีย บุตรสาวที่ถูกบาทหลวงทำนายว่าเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ คนที่สามของจักรวรรดิ หลังจากที่ไม่ได้มีมานานนับหลายสิบปี
อาร์ซี
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ
อาร์ซี อัลโกบาเนีย สเวตา
อายุ 17 ปี
บุตรชายคนโตแห่งตระกูลดยุกสเวตา ผู้ที่จะขึ้นเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป เขาเก่งทั้งการสู้รบและความเฉลียวฉลาดเช่นเดียวกับพ่อของเขา
ทั้งสีผม สีตา และใบหน้า เขาเหมือนกับพ่อไม่มีผิด รวมไปถึงนิสัยนิ่งเงียบ ไม่ชอบเสวนากับใครถ้าไม่จำเป็นอีกด้วย
การ์เนีย
ท่านชายอัลโกบาเรียสวัสดีค่ะ ระหว่างที่พวกท่านออกไปรบข้าเป็นห่วงพวกท่านมากจนนอนไม่หลับเลยค่ะ
การ์เนีย
ข้าสวดภาวนาต่อพระผู้เป็นเจ้าทุกวันขอให้พระเจ้าคุ้มครองพวกท่านและอัศวินทุกคนให้ปลอดภัย
การ์เนีย
ยิ่งได้เห็นทุกคนกลับมาอย่างปลอดภัยเช่นนี้
การ์เนีย
ข้ารู้สึกดีใจมากเลยล่ะค่ะ
ซาริน่า
ข้าเป็นคู่หมั้นของมาร์คอฟ เจ้าน่ะถอยไปไกลๆ
มาร์คอฟ
จำไว้นะถ้าไม่ใช่เพราะคำทำนาย ข้าก็ไม่มีทางหมั้นกับเจ้า
ซาริน่า
ไม่จริงหรอก เจ้ารักข้าเช่นกัน ข้ารู้
มาร์คอฟ
นี่เจ้าพูดจาเป็นกันเองกับข้ารึ?
สตรีร่างอ้วนท้วนแทรกตนเองเข้าไประหว่างการ์เนียและองค์รัชทายาทผู้เป็นคู่หมั้นของตน ด้วยรูปร่างที่ใหญ่ทำให้เธอเผลอดันเด็กสาวตัวเล็กจนเธอล้มลงไป
คิเนีย
นี่เจ้า! คิดจะทำอะไรของเจ้าเนี่ยฮะ?!!
คิริลล์
เจ้าทำนางล้มนะโซเนสก้า
ซาริน่า
ขะ..ข้าแค่อยากยืนใกล้ๆมาร์คอฟ
ซาริน่า
ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้นางล้มนะคะท่านพี่
อาร์ซี
เลดี้เจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ?
การ์เนีย
ข้าไม่เป็นไรค่ะ อย่าต่อว่าเลดี้โซเนชก้าเลยนะคะ ข้าเสียหลักล้มไปเองจริงๆค่ะ
ผู้คน
ดูสิขนาดโดนนางแกล้งเสียขนาดนั้น
ผู้คน
เลดี้เลอร์เชียยังปกป้องนาง ช่างจิตใจดีเสียจริงๆ
ผู้คน
นั่นน่ะสิ นี่ถ้าพวกเขารู้เรื่องที่เลดี้ซาริน่ากลั่นแกล้งเลดี้การ์เนียระหว่างที่พวกเขาไม่อยู่
ดยุกอันแบร์โต
กลั่นแกล้งงั้นเหรอ?
ซาริน่า
อย่าไปเชื่อคำพูดของคนพวกนั้นนะคะ
ซาริน่า
ข้าไม่เคยทำอะไรแบบนั้นค่ะ
อาร์ซี
เลดี้เลอร์เชียได้โปรดบอกข้าว่าเกิดอะไรขึ้น
ดวงตาสีเขียวสั่นคลอน เธอช้อนสายตาขึ้นจ้องมองสตรีตรงหน้าด้วยท่าทีหวาดกลัว ก่อนจะรีบหลุบตาหนีดวงตาสีฟ้าของสตรีผู้นี้ โดยไม่ยอมเอ่ยสิ่งใดออกมา
ผู้คน
เลดี้โซเนชก้าน่ะรังแกเลดี้เลอร์เชียระหว่างที่พวกท่านออกรบค่ะ
ผู้คน
ใช่ครับ! ระหว่างงานเลี้ยงน้ำชาที่คฤหาสน์ของเลดี้เลอร์เชีย
ผู้คน
เลดี้โซเนสก้าเดินทางไปร่วมงาน และก่อความวุ่นวายภายในงานครับ
ผู้คน
ใช่แล้วค่ะเลดี้โซเนชก้าเอ่ยว่าคฤหาสน์ของตระกูลเลดี้เลอร์เชียมีสภาพเก่า ทรุดโทรมรางกับบ้านผีสิง
ผู้คน
แถมยังจงใจทำชาร้อนหกใส่เลดี้เลอร์เชียด้วยค่ะ!!
ซาริน่า
ข้าไม่ได้ทำ!! อย่าเชื่อพวกเขานะคะ!
ดยุกอันแบร์โต
ข้าบอกแล้วใช่ไหมว่าระหว่างที่พวกข้าไม่อยู่
ดยุกอันแบร์โต
ห้ามทำอะไรให้ตระกูลเสียชื่อเสียง!!
ซาริน่า
ท่านพ่อคะท่านพี่คะข้าไม่ได้ทำจริงๆนะคะ
ซาริน่า
ข้าไม่ได้พูดแบบนั้น และเรื่องชาร้อน นางเป็นคนเทมันเองและนางก็โวยวายว่าข้าทำ
ซาริน่า
ข้าถูกใส่ร้ายค่ะ!! เชื่อข้านะคะ
ซาริน่า
ไม่! ข้าไม่ได้ทำก็คือไม่ได้ทำ!!! เชื่อข้าสิ ข้าเป็นครอบครับของท่านนะ
เพียะ!!
ฝ่ามือใหญ่ตบลงบนหน้าแก้มขาวอมชมพูของเธออย่างสุดแรง จนใบหน้าของเธอหันไปตามทิศทางที่เขาตบในทันที
ดยุกอันแบร์โต
อย่ามาเรียกข้าว่าพ่อ! ขอโทษนางเดี๋ยวนี้!
การ์เนีย
ทะ..ท่านดยุกอย่าถือโทษโกรธนางเลยนะคะ
การ์เนีย
ข้าไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว เพราะงั้นเมตตานางเถอะนะคะ
ดยุกอันแบร์โต
เพราะเจ้าชอบใจดีกับนางแบบนี้ไง
ดยุกอันแบร์โต
นางถึงได้เหยียบย้ำเจ้าน่ะ
การ์เนีย
ตะ..แต่ข้าไม่เป็นอะไรจริงๆนะคะ
สตรีผู้เลอโฉม เต็มเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน เธอพยายามอ้อนวอนต่อทุกคนให้เมตตาซาริน่าที่กำลังทำให้ทุกคนโกรธ
ซาริน่า
เมตตางั้นเหรอ?!! เจ้า!
เปลวเพลิงแห่งโทสะก่อตัวขึ้นภายในใจจวนเธอทนไม่ไหวอยากจะตบสตรีคนนี้ให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ ซาริน่าก้าวเท้าเข้าไปใกล้การ์เนีย เพื่อทำร้ายนาง
หากแต่ซาริน่าต้องชะงักลง เมื่อถูกดาบอันแหลมคมจ่อเข้าที่คอของตนเอง
ดวงตากลมโตทอดมองไปตามปลายดาบที่กำลังจี้คอของเธออยู่ นัยน์ตาสีฟ้าประสานกับดวงเนตรสีแดงสดของรัชทายาทอันเป็นที่รักของเธอ
มาร์คอฟ
ข้าบอกว่าอย่าเรียกชื่อเล่นของข้าไง ขอโทษนางซะ!
บรรยากาศตึงเครียดครอบคลุมไปทั่วงานเฉลิมฉลองอย่างรวดเร็ว เสียงนินทาและด่าทอของคนรอบข้างดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
บาทหลวงอัลมีเคียส
ขอประทานอภัยพ่ะน่ะค่ะ
บาทหลวงอัลมีเคียส
หากแต่กระหม่อมมีเรื่องที่ต้องทูลต่อฝ่าบาทน่ะเพลานี้พ่ะย่ะค่ะ
มาร์เฟียส
สถานการณ์ตอนนี้กำลังวุ่นวาย
มาร์เฟียส
เรื่องที่เจ้าต้องการบอกข้าด่วนมากเลยหรือ?
บาทหลวงอัลมีเคียส
พ่ะย่ะค่ะ และกระหม่อมคิดว่าทุกคนควรจะได้รู้พ่ะย่ะค่ะ
ผู้คน
คงไม่ใช่ว่าเกิดสงครามอีกแล้วหรอกนะ
สายตาแห่งความรังเกียจมากมายจดจ้องมายังนางแต่เพียงผู้เดียว
บาทหลวงอัลมีเคียส
เมื่อหลายวันก่อนมีโจรบุกเข้าไปยังห้องของเลดี้เลอร์เชียพ่ะย่ะค่ะ
บาทหลวงอัลมีเคียส
โจรนั่นพยายามจะสังหารเลดี้พ่ะย่ะค่ะ
บาทหลวงอัลมีเคียส
โชคดีที่เลดี้ตะโกนขอความช่วยเหลือ และมีอัศวินคุ้มกันผ่านมาจึงได้ยินและช่วยได้ทัน
บาทหลวงอัลมีเคียส
แม้โจรนั่นจะหนีไปได้ หากแต่หลังทราบเรื่อง กระหม่อมใช้เวลาตรวจสอบจนตามโจรคนนั้นเจอพ่ะย่ะค่ะ
บาทหลวงอัลมีเคียส
มันให้การสารภาพว่าถูกจ้างมา และคนที่จ้างก็คือ…
บาทหลวงอัลมีเคียส
เลดี้โซเนชก้าพ่ะย่ะค่ะ
ผู้คน
ให้ตายสิข้าไม่อยากจะเชื่อเลย
ผู้คน
รู้อยู่ว่านางไม่ชอบเลดี้เลอร์เชีย แต่ถึงกับจะฆ่าเยี่ยงนี้ไม่เกินไปหน่อยรึไง?
ผู้คน
ใช่แล้วเลดี้เลอร์เชียน่ะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ของจักรวรรดิเรานะ!
ผู้คน
เจ้ากล้าทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?!
ผู้คน
ใช่แล้ว เช่นนี้นางต้องถูกประหารนะพ่ะย่ะค่ะ!
ผู้คน
ข้าเห็นด้วย นางควรต้องโทษประหาร!
ซาริน่า
ไม่นะ…ทำไมถึงเป็นแบบนี้
ซาริน่า
ข้าไม่ได้ทำนะ!! เชื่อข้าสิ!
ซาริน่าอ้อนวอนขอให้เหล่าชนชั้นสูงเชื่อในตัวนาง แต่ถึงเวลานี้คงไม่มีใครอยากจะเชื่อนางอีกแล้ว
สายตาแห่งความรังเกียจมากมายจดจ้องมายังนางแต่เพียงผู้เดียว
การ์เนีย
ไม่ค่ะๆ ตอนนี้ข้าปลอดภัยดี
การ์เนีย
เพราะงั้นอย่าประหารเลดี้โซเนชก้าเลยนะคะ
การ์เนีย
ทุกคนได้โปรดใจดีกับเลดี้โซเนชก้าด้วยเถอะนะคะ
ยิ่งได้เห็นทีท่าอ้อนวอนขอชีวิตของเธอจากนางผู้นี้ มรสุมแห่งโทสะยิ่งทวีขึ้นจากเดิมมากไปอีก ซาริน่าจ้องเขม็งไปยังสตรีตรงหน้าด้วยความโกรธแค้น
ซาริน่า
เจ้า! ข้าเกลียดเจ้า!! ไปตา-
เพียงเสี้ยววิก่อนที่ซาริน่าจะพุ่งไปใกล้การ์เนียอีกครั้ง เธอกลับได้ยินเสียงห้ามปรามของใครบางคนดังกึกก้องภายในหัวของเธอ
หญิงสาวแน่นิ่งไปด้วยความสับสนและตกใจ เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้ยินอยู่คือเสียงของใคร
ดวงตากลมโตกวาดสายตาจ้องมองไปรอบกาย เธอต้องการรู้ว่าคนรอบข้างได้ยินเสียงนี้แบบเธอหรือเปล่า
ผู้คนรอบกายยังคงตะโกนด่าทอเธอด้วยความโกรธเกลียดเหมือนเช่นเดิม มันทำให้เธอมั่นใจได้ทันทีว่าเธอได้ยินเสียงนี้เพียงคนเดียวเท่านั้น
จู่ๆซาริน่าก็รู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
เธอบอกไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ เธอรู้เพียงตอนนี้เธอกลัว หากแต่ไม่ได้กลัวเสียงที่ดังขึ้นภายในหัว ทว่าเธอกลัว กลัวที่จะถูกประหารชีวิต
ความรู้สึกเสียววาบที่คอ มาพร้อมกับความดวงใจที่สั่นระริก ราวกับกลัวว่าคอของเธอจะหลุดออกจากบ่า
ปฐมกาล - ๒ -
ซาริน่า
ขะ…ข้าขอโทษค่ะ ข้าจะไม่ทำอีกแล้ว
ซาริน่า
ได้โปรดอย่าประหารข้าเลยนะคะ
มาร์เฟียส
เท่ากับว่าเจ้ายอมรับสินะโซเนชก้า
ซาริน่าเงียบไม่ทูลสิ่งใดต่อองค์จักรพรรดิ เธอทำเพียงทอดมองพระพักตร์ของพระองค์ก่อนจะก้มลงมองเท้าของตัวเอง
มาร์เฟียส
ในเมื่อเจ้ายอมรับ
มาร์เฟียส
และเลดี้เลอร์เชียก็ขอให้ละเว้นการประหารชีวิตเจ้า
มาร์เฟียส
ข้าก็จักไม่ลงโทษอะไรแก่เจ้า
มาร์คอฟ
ได้โปรดลงโทษสตรีที่ต่ำช้าผู้นี้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ!!
มาร์คอฟ
ข้าคิดว่านางควรถูกลงโทษพ่ะย่ะค่ะ!!
ผู้คน
ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท
ผู้คน
สตรีที่ชั่วช้าเยี่ยงนางควรถูกลงโทษพ่ะย่ะค่ะ
มาร์คอฟ
ให้นางไปอยู่ที่หอคอยแห่งความมืดด้วยพ่ะย่ะค่ะ!!
มาร์คอฟ
แม้จักไม่ประหารชีวิต
มาร์คอฟ
ก็โปรดสั่งลงโทษนางด้วยการให้นางไปอยู่ที่หอคอยแห่งความมืดด้วยพ่ะย่ะค่ะท่านพ่อ
ซาริน่า
((หอคอยแห่งความมืด?))
ซาริน่า
((ที่นั่นคือหอคอยจองจำที่มีคนเล่าว่าน่ากลัวมาก ใครที่ถูกสั่งให้ไปอยู่ที่นั่นคือคนที่ถูกลงโทษสถานหนัก))
ซาริน่า
((และจะไม่ได้ออกมาอีก))
ซาริน่า
((จะต้องอยู่ที่นั่นจนตายไม่ใช่เหรอ?))
ซาริน่า
ท่านพ่อคะ พี่คะ!! ข้าไม่ไปนะเพคะ
ดยุกอันแบร์โต
ในฐานะพ่อของนาง
ดยุกอันแบร์โต
ข้าเห็นด้วยกับการลงโทษนี้
ซาริน่า
ทะ..ท่านพ่อ ข้าขอโทษนางแล้วไงคะ
ซาริน่า
ทำไมท่านพ่อถึงได้เห็นด้วยแบบนั้น?
ซาริน่า
ข้าเป็นลูกของท่านนะ
ซาริน่า
ลูกคนเล็กของท่าน ไหนว่าจะเลี้ยงดูข้าอย่างดีไง?
ดยุกอันแบร์โต
บุตรีที่เกิดในตระกูลดยุกที่ข้าหวังไว้
ดยุกอันแบร์โต
จะต้องมีท่วงทีสง่างาม
ดยุกอันแบร์โต
จิตใจอ่อนโยน ไม่คิดทำร้ายใคร
ดยุกอันแบร์โต
แต่เจ้ากลับเป็นดั่งที่ข้าหวังไม่ได้
ดยุกอันแบร์โต
จิตใจของเจ้านั้นโหดเหี้ยมเกินไป
ดยุกอันแบร์โต
คิดร้ายต่อผู้อื่นจนทำให้ตระกูลเสียชื่อเสียง
ดยุกอันแบร์โต
ดังนั้นจงยอมรับผลการกระทำกรรมของเจ้าและถูกจองจำไปซะ
ซาริน่า
ไม่เอานะคะ มาคอฟคะ ข้าไม่ไปที่นั่นนะ
มาร์คอฟ
คิดว่ามาอ้อนวอนเอาป่านนี้แล้วเจ้าจะรอดไปได้หรือไง?
ซาริน่า
ทำไมทุกคนถึงทำแบบนี้กับข้า
ซาริน่า
ทำไมทุกคนถึงเกลียดข้า?!
ซาริน่า
ทำไมทุกคนถึงรักนางกันหมด?!!
ซาริน่า
เพราะข้าอ้วนงั้นเหรอ?
ซาริน่า
เพราะข้าไม่ได้ผอมเช่นนางใช่มั้ย?!!
พวกเขาไม่ได้ตอบอะไรนาง ทุกคนทำเพียงจ้องมองนางอย่างเวทนาเท่านั้น
ซาริน่า
ไม่นะ! ท่านพ่อคะ ข้าจะเป็นสตรีที่สง่างาม
ซาริน่า
เป็นสตรีที่เหมาะสมกับตระกูลของท่าน
ซาริน่า
เพราะงั้นท่านพ่อคะ ท่านพี่ได้โปรดช่วยข้า!
เสียงอ้อนวอนของซาริน่าช่างไร้ค่า เมื่อนางถูกอัศวินลากออกไป และพวกเขากลับนิ่งเฉย มองนางถูกลากไปอย่างไม่ใยดี
ภาพจำสุดท้ายที่เธอเห็น มันคือท่าทีเย็นชาและชายตารังเกียจเธอ ราวกับเธอเป็นขยะที่ขวางชีวิตพวกเขา
นับจากวันนั้นเธอก็ถูกจองจำอยู่ยังหอคอยแห่งความมืด และไม่มีใครได้เห็นเธออีก
20 มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
นภา
ก็โอเคนะ เค้าอยู่โรงเรียนรัฐไม่ค่อยอะไรมาก
นภา
หนักก็พวกงานเอกสารนั่นแหละ
แสงดาว
เค้าอยู่โรงเรียนเอกชน ไม่ค่อยหนักเอกสารหรอก
แสงดาว
แต่มันก็ไม่ค่อยได้หยุดอะนะ
แสงดาว
แกปิดเทอม ส่วนเค้าเปิดซัมเมอร์
นภา
อือนั่นสิเนอะ ปีที่แล้วก็หยุดแค่ช่วงสงกรานต์นี่
แสงดาว
อ่า…ช่วงนี้มีคนมาจีบมั้งปะ
แสงดาว
ไม่งั้นคงไม่ได้มาเที่ยวกับแกอะ
นภา
ก็มีนะ เป็นครูที่โรงเรียนนั่นแหละ
นภา
แต่เค้าไม่ชอบอะ เลยปฏิเสธไปแล้ว
แสงดาว
นภาแกคิดจะมีแฟนมั้งปะ?
นภา
ไม่อะ แล้วดาวอะเห็นบ่นอยากมีแฟนมาตลอด
แสงดาว
เนื้อคู่เค้าตายจากชาติที่แล้วยังก็ไม่รู้
นภา
งั้นช่วงนี้นอกจากงานแล้วแกทำอะไร
แสงดาว
อ่า ติดเจลบอยอยู่อะ เดี๋ยวเสาร์นี้ก็ตอนจบละ
แสงดาว
แล้วก็อ่านนิยายด้วย
นภา
เค้าก็อยากอ่านมั้ง แนะนำหน่อยดิ
แสงดาว
แกต้องอ่านเรื่องนี้นะ
แสงดาว
นางร้ายพิชิตใจคุณพระเอก
แสงดาว
ตัวละครผู้ชายมีแต่หล่อๆ
แสงดาว
แนวเกิดใหม่ในต่างโลก
นภา
อ๋อ ช่วงนี้คนอ่านแนวนี้กันเยอะเนอะ
แสงดาว
ใข่ๆ เค้าก็ชอบอ่าน มันจินตนาการได้สุดดี
แสงดาว
นภาแกต้องเข้าวงการแนวต่างโลกแล้วจะหาทางออกไม่ได้
แสงดาว
มันสนุกมาก อ่านแล้วแบบอยากตายเลยอะ
นภา
เอาอีกละ โรคอยากตายกำเริบอีกแล้ว
แสงดาว
ก็มันจริงอะ ได้ตายแล้วก็ไปเกิดใหม่เป็นตัวละครในนิยาย
แสงดาว
ต่างโลกที่ใฝ่ฝัน ได้ใช้เวทมนต์ด้วย
นภา
ถ้าเวทมนต์ตอนนี้เราก็ใช้ได้นี่
นภา
เราเป็นลูกครึ่งแม่มดนะอย่าลืมสิ
แสงดาว
มันก็ใช่ แต่ว่าเวลาใช้ก็ต้องค่อยแอบใช้ไม่ใช่เหรอ
แสงดาว
ยุคนี้แม่มดมีจริงที่ไหน วิทยาศาสตร์ก้าวหน้าจนคนไม่เชื่อเรื่องแบบนี้แล้ว
แสงดาว
เพราะงั้นเขาถึงได้เบื่อเซิร์ฟนี้แล้วอยากไปเซิร์ฟอื่นแล้วไง
แสงดาว
ขอเป็นโลกแฟนตาซี ใช้เวทมนต์ได้ทุกครั้งที่ต้องการ
นภา
อืม แต่ถ้าพูดถึงถ้าได้ไปเกิดในนิยาย
นภา
ขอแค่เป็นตัวประกอบ แต่เกิดในครอบครัวที่รวยก็โอเคแล้วแหละเนอะ
แสงดาว
ใช่มั้ยล่ะๆ ชีวิตที่มีสาวใช้ค่อยปรนนิบัติ
แสงดาว
เงินมากมายที่หาได้ง่ายๆ
แสงดาว
ชีวิตสบายๆแบบนั้นอะจะหาจากไหนได้อีก
นภา
แกต้องออกงานสังคม เจอคนมากมายอยู่ตลอดนะ
นภา
คนเงียบๆ แล้วก็ไม่ขอบความวุ่นวายแบบแกจะทำได้เหรอ
แสงดาว
…เออว่ะ งั้นไม่ไปละ
แสงดาว
แค่คิดว่าต้องออกงานสังคมเจอคนเยอะๆ
นภา
ดาวเนี่ยกี่ปีๆก็ไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าเหมือนเดิมเลยนะ
นภา
แบบนี้ตอนคุยกับผู้ปกครองไม่แย่เลยเหรอ
แสงดาว
แย่ดิ กว่าจะคุยคล่องได้ขนาดนี้
นภา
งั้นเท่ากับว่าอยู่โลกนี้ต่อเนอะ เพราะงั้นอย่าพูดไรแบบนั้นอีกนะ
แสงดาว
จะไปตายจริงๆได้ยังไงล่ะ
ขวับ!
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มสองคู่จ้องมองไปยังรถยนต์คันใหญ่จากนอกร้าน ที่กำลังพุ่งเข้ามาทางพวกเธอทั้งสองคนด้วยความรวดเร็ว
ชื่อของพวกเธอถูกเอ่ยขึ้นมาในเวลาเดียวกัน เมื่อตั้งสติได้ร่างบางทั้งสองรีบลุกขึ้นจากโต๊ะของพวกเธอซึ่งอยู่ติดกับกระจกของร้าน และมันยังเป็นจุดที่รถคันนั้นกำลังพุ่งเข้ามา
โคร้ม! เพล้ง!!
เสียงกระจกแตกออกจากกันเพราะถูกรถชนเข้าด้วยความรุนแรง รถยนต์คันใหญ่พุ่งเข้ามาภายในคาเฟ่สร้างความเสียหายให้แก่ร้านเป็นอย่างมาก
ผู้คน
เรียกรถพยาบาลเร็วค่ะ!!
เรือนร่างเล็กทั้งสองถูกชนเข้าอย่างเต็มแรงก่อนจะกระเด็นไปในทิศทางเดียวกัน และนอนแน่นิ่งอยู่ภายในร้านคาเฟ่ ท่ามกลางผู้คนซึ่งกำลังแตกตื่น
ผู้คน
เรียกรถพยาบาลเร็วเข้า!!
นัยต์ตาสีดำทอดมองเพื่อนสนิทของตนเองที่เต็มไปด้วยเลือดมากมายอาบอยู่บนร่างกายของเธอ นภานอนแน่นิ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอมากนัก
เพื่อนสนิทที่ดูเหมือนตอนนี้จะแน่นิ่ง ไม่สามารถขยับร่างกายและลมหายใจได้อีกต่อไป
ดวงตากลมโตปิดลงทีละนิด ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือใบหน้าของเพื่อนรักเพียงเท่านั้น
รำพึงถึงความทรงจำ
ภายในหอคอยที่ปกคลุมไปด้วยความเงียบสงัด และความมืดที่มองไม่เห็นแม้แต่แสงตะวัน
มีหญิงสาวตัวเล็ก ผมยาวสีขาว นัยต์ตาสีฟ้าที่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายกับโลกใบนี้เต็มทน
เธอเพิ่งตื่นขึ้นจากความห้วงนิทราที่ฝันเหมือนเดิมมาหลายเดือนนับตั้งแต่ถูกส่งมาจองจำยังหอคอยแห่งนี้
ซาริน่า
ฝันถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว
ซาริน่า
ไม่คิดจะฝันเรื่องอื่นบ้างหรือไง
ถูกต้องแล้วสตรีผู้นี้ เธอคือ ซาริน่า บุตรสาวจากตระกูลดยุกที่ถูกทุกคนรังเกียจ
สภาพของเธอในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับขอทานข้างถนนเลยแม้แต่น้อย จากหญิงสาวอ้วนท้วน ในตอนนี้เธอกลับซูบผอมลงจนรูปลักษณ์เปลี่ยน
ร่างเล็กนั่งพิงกำแพงห้อง มองเพดานสูงเช่นเดียวกับที่ทำทุกวัน
ซาริน่า
ไม่ต้องให้ฝันเหมือนเดิมทุกวันก็ได้
ซาริน่า
ฉันไม่ลืมเรื่องนั้นหรอก
ซาริน่า
ตอนนี้ฉันจำมันได้หมดแล้ว
ซาริน่า
ชีวิตที่ผ่านมาทั้งหมดของฉัน
ซาริน่า
…นี่ชีวิตที่เท่าไหร่นะ
ซาริน่า
ใช่! นี่เป็นชีวิตที่สี่ของฉันแล้ว
ซาริน่า
ถามว่าทำไมถึงพูดแบบนี้น่ะเหรอ
ซาริน่า
ก็เพราะว่าฉันกลับชาติมาเกิดไงล่ะ
ซาริน่า
ชีวิตแรกเกิดที่ประเทศไทยปีหนึ่งเก้าเจ็ดห้า
ซาริน่า
มีชื่อว่าสร้อย ชีวิตในชาติแรกเหลวแหลกมาก
ซาริน่า
พ่อติดยา แม่ก็ทิ้งไป
ซาริน่า
โตมากับลุง เรียนจบด้วยการทำงานส่งตัวเองเรียน
ซาริน่า
พอจบมาก็ได้เงินเดือนแค่หมื่นเดียว
ซาริน่า
เรียนจบได้ไม่นานก็ดันตาย เพราะโดนลูกหลงจากพวกนักเลงตีกัน
ซาริน่า
ส่วนชีวิตที่สองเกิดที่ประเทศไทยอีกเหมือนกัน แต่เกิดในปีสองพัน มีชื่อว่าแสงดาว
ซาริน่า
ชาตินี้ทุกอย่างต่างออกไปจากชาติแรกอย่างลิบลับ เพราะชาตินี้ฉันเป็นแม่มด
ซาริน่า
ใช้เวทมนต์ได้ แม้จะต้องแอบใช้ เพราะเวทมนต์เป็นเรื่องในจินตนาการสำหรับยุคนี้
ซาริน่า
แต่ก็ถือว่าได้ใช้ล่ะนะ
ซาริน่า
ถึงแม้ว่าพ่อกับแม่จะตายไปตอนฉันอายุยี่สิบ
ซาริน่า
แต่ก็ถือว่าชีวิตที่สองมันมีความสุขและสะดวกสบายมากจริงๆ
ซาริน่า
หลังพ่อกับแม่ตายเราก็ทำงานอยู่ที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง
ซาริน่า
เงินเดือนสองหมื่น มีกินมีใช้
ซาริน่า
ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ
ซาริน่า
เสพติดหนัง ละคร นิยายและซีรี่ย์
ซาริน่า
บุพเพสันนิวาสที่ทำให้คนทั้งประเทศติดกันงอมแงม
ซาริน่า
จักรวาลมาร์เวลที่ต้องดูให้ครบทุกเรื่อง
ซาริน่า
อนิเมะอีกหลายเรื่องที่ชอบดู
ซาริน่า
ไหนจะเจลบอยที่เราตามดูทุกตอน
ซาริน่า
ยกเว้นตอนจบ เพราะถูกรถชนตายซะก่อน
ซาริน่า
หลังโดนชนตายชีวิตที่สองก็จบลงดื้อๆแบบนั้น เจลบอยก็อดดู
ซาริน่า
มาชีวิตที่สามอันนี้เหี้*ที่สุด
ซาริน่า
เพราะฉันไม่ได้เกิดในโลกเดิม
ซาริน่า
แต่ดันมาเกิดใหม่ในนิยายที่ตัวเองเคยอ่าน
ซาริน่า
เคยพูดเล่นกับนภาบ่อยๆว่าอยากตายแล้วไปเกิดใหม่ในนิยายต่างโลกบ้าง
ซาริน่า
แต่ใครจะไปคิดว่าจะได้มาจริงๆ
ซาริน่า
หลังจากพยายามนึกอยู่นานจนนึกได้ว่าชื่อของนิยายเรื่องนี้คือ
ซาริน่า
มันเป็นนิยายแนวแฟนตาซีโรแมนติกทั่วไป
ซาริน่า
ที่เราอ่านไปแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
ซาริน่า
แถมอ่านนานมากจนแทบจะจำเนื้อเรื่องไม่ได้ด้วยซ้ำ
ซาริน่า
ฉันชอบอ่านนิยายแนวนี้มาก อ่านเยอะซะจนจำไม่ได้ว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องไหน
ซาริน่า
บางครั้งก็อ่านแบบข้ามๆ
ซาริน่า
แถมเรื่องนี้ก็ไม่ได้เป็นเรื่องโปรดของฉันด้วย
ซาริน่า
กว่าจะนึกเนื้อหาของนิยายได้ ทำเอาหัวแทบระเบิด
ซาริน่า
อัลม่าคือนางเอกของนิยายเรื่องนี้
ซาริน่า
เธอเกิดจากแม่ที่เป็นสามัญชน
ซาริน่า
ส่วนพ่อเป็นมาร์ควิส ที่ชอบแม่ของเธอตั้งแต่แรกที่เห็น
ซาริน่า
แต่เพราะคนในตระกูลไม่ยอมรับสามัญชน
ซาริน่า
ตอนนั้นพ่อของเธอยังไม่ได้เป็นผู้นำของตระกูล เลยทำให้ปกป้องแม่ของเธอจากคนในตระกูลไม่เคยได้
ซาริน่า
แม่เลยตัดสินใจหนีไปทั้งที่มีเธออยู่ในท้อง
ซาริน่า
หลังคลอดแม่ก็เลี้ยงเธอมาคนเดียว จนแม่ตายเธอก็ได้พบกับพ่อ และเข้ามาอยู่ในตระกูลถาวร
ซาริน่า
แน่นอนคนในครอบครัวไม่ยอมรับในตัวเธอ แต่เพราะพ่อไม่อยากเสียเธอไปเหมือนที่เสียแม่ของเธอไป
ซาริน่า
อีกอย่างตอนนี้เขาก็เป็นผู้นำของตระกูลแล้ว เขาจึงเลือกจะปกป้องเธออย่างจริงจัง จนคนพวกนั้นดูแคลนเธอไม่ได้อีก
ซาริน่า
บวกกับนิสัยอ่อนหวานของเธอ ทำให้เธอซื้อใจคนพวกนั้นได้ในไม่ช้า
ซาริน่า
หลังจากนั้นเธอพบกับพระรองผู้เป็นองค์รัชทายาท
ซาริน่า
องค์รัชทายาทชอบเธอ เพราะเธอทำให้เขานอนหลับไปอย่างสบายใจ
ซาริน่า
เขาต้องคอยออกรบอยู่ตลอดทำให้เจอปัญหานอนแล้วฝันร้าย เห็นคนที่ตัวเองฆ่าระหว่างรบมาตลอด
ซาริน่า
ไม่ว่านักเวทที่ไหนก็ไม่สามารถทำให้เขาหลับอย่างสบายได้ มีก็แต่เวทมนต์ของอัลม่าเท่านั้น
ซาริน่า
มันเลยทำให้เขารักเธอ และอยากครอบครองเธอไว้แต่เพียงคนเดียว
ซาริน่า
แต่ว่าเธอกลับชอบและรักพระเอกที่มาจากตระกูลดยุก
ซาริน่า
พระเอกชื่อว่าวอลเตอร์ เกิดและโตมาในตระกูลดยุก ครอบครัวเขาอบอุ่น ทำให้เขาเป็นคนอ่อนโยนแต่ก็แข็งแกร่ง
ซาริน่า
ตระกูลของเขาปกครองแผ่นดินทางตอนกลางของจักรวรรดิ เป็นแคว้นเล็กๆที่อยู่ไม่ไกลกับเมืองหลวงมากนัก
ซาริน่า
มันก็คือแคว้นที่เธออาศัยอยู่นั่นแหละ
ซาริน่า
พระนางเจอกันแล้วชอบกันตั้งแต่ครั้งแรก พอพระรองรู้เขาก็ยอมไม่ได้ จากพระรองเลยกลายเป็นตัวร้ายยังไงล่ะ
ซาริน่า
เนื้อเรื่องก็ดำเนินต่อไปคล้ายกับนิยายเรื่องอื่นๆ
ซาริน่า
ฉันจำรายละเอียดช่วงกลางเรื่องได้ไม่มากเท่าไหร่ เพราะอ่านหลายเรื่องเกิน
ซาริน่า
ดีที่ยังจำตอนจบของเรื่องนี้ได้
ซาริน่า
พระนางได้รักกัน ในขณะที่พระรองถูกฆ่าตายด้วยน้ำมือของพระเอก
ซาริน่า
แล้วฉันที่เกิดใหม่ในนิยายเรื่องนี้อยู่ในสมการไหนน่ะเหรอ
ซาริน่า
บทของฉันไม่ได้มีอะไรมาก
ซาริน่า
แค่หญิงชั้นสูงที่หลงรักพระรอง ตามตื้อแต่โดนรำคาญ
ซาริน่า
เป็นแค่ตัวประกอบที่ตายตั้งแต่ต้นเรื่อง
ซาริน่า
และตายเพราะไปทำร้ายสตรีศักดิ์สิทธิ์ เลยถูกประหารชีวิต
ซาริน่า
แล้วชีวิตที่สามของฉันก็จบลงไปอย่างรวดเร็ว
ซาริน่า
มานึกดูแล้วทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก แต่เอาจริงๆตอนนั้นรู้สึกว่ากว่าจะตายมันนานมากเลย
ซาริน่า
มาถึงชีวิตที่สี่ของฉัน
ซาริน่า
ฉันได้เกิดใหม่อีกครั้งนั่นแหละ
ซาริน่า
แต่ไม่ได้ไปไหนไกลเลย เพราะฉันได้กลับมาเกิดในนิยายเรื่องเดิม! ที่ฉันเพิ่งต้องโทษประหารชีวิตไป!!!
ซาริน่า
ไม่สิเรียกว่าเกิดใหม่ไม่ได้ด้วยซ้ำ!
ซาริน่า
นี่น่ะเรียกว่าย้อนเวลากลับมาน่าจะถูกกว่า
ซาริน่า
ใช่แล้ว ชีวิตที่สามของฉันน่ะ
ซาริน่า
ก็คือซาริน่าคนนี้ ฉันมาสิงอยู่ในซาริน่าคนนี้อีกครั้ง เป็นตัวละครที่น่ารำคาญสำหรับทุกคน
ซาริน่า
ทุกคนเกลียดฉันเพราะฉันอ้วน!!
ซาริน่า
และฉันหรือซาริน่าคนนี้ก็ชอบพระรองตามตื้อพระรอง และพระรองคนนั้นก็คือองค์รัชทายาทมาร์คอฟไงล่ะ
ซาริน่า
ชาติที่แล้วฉันถูกต้องโทษประหารในงานเลี้ยงฉลองที่ชนะสงครามนั่นแหละ
ซาริน่า
แต่ที่ฉันสงสัยคือทำไมชาตินี้ฉันถึงไม่ต้องโทษประหารเหมือนเดิม
ซาริน่าครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ในงานเลี้ยงเฉลิมฉลองชัยชนะสงครามของจักรวรรดิในชาติที่แล้ว และเปรียบเทียบกับชาตินี้
ซาริน่า
จากเดิมที่ต้องโดนประหารชีวิต ฉันกลับถูกขังไว้ในหอคอยนี้แทน
ซาริน่า
มันเพราะว่าฉันขอโทษการ์เนียเหรอ?
ซาริน่า
เพราะเสียงที่ได้ยินตอนนั้น กับความรู้สึกกลัวที่พุ่งเข้ามาในใจ
ซาริน่า
มันทำให้ฉันขอโทษเธอ เลยไม่ทำให้โดนประหารแต่ถูกส่งมาหอคอยนี้แทนงั้นเหรอ?
ซาริน่า
ไม่เห็นจะเข้าใจเลย เสียงนั้นเสียงใครกัน?
ซาริน่า
แต่มันคุ้นมากจริงๆ
ซาริน่า
ก่อนหน้านี้เราจำอะไรเกี่ยวกับชาติก่อนๆของเราไม่ได้เลยสักนิด
ซาริน่า
มาจำได้ก็คือสี่เดือนหลังจากที่มาอยู่ในหอคอยนี้แล้ว
ซาริน่า
แล้วทำไมไม่จำให้ได้เร็วกว่านี้วะ!!
ซาริน่า
จะได้ไม่ต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับคนพวกนี้
ซาริน่า
อย่างที่บอกเดิมที่ฉันต้องถูกประหารแล้วตายตั้งแต่ต้นๆเรื่อง
ซาริน่า
หลังจากฉันตายเนื้อเรื่องจริงๆถึงจะดำเนินขึ้น
ซาริน่า
เพราะหลังจากฉันตายไปได้ประมาณหนึ่งปี ทุกสิ่งจะถูกเฉลยว่าฉันถูกการ์เนียและครอบครัวของเธอใส่ร้าย
ซาริน่า
บาทหลวงที่ทำนายว่าการ์เนียคือสตรีศักดิ์สิทธิ์จริงๆแล้วเขาโกหก เพราะร่วมมือกับครอบครัวของการ์เนียเท่านั้น
ซาริน่า
เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะครอบครัวเขาอยากให้ลูกสาวของตัวเองขึ้นเป็นจักรพรรดินีไงล่ะ เขาอยากให้การ์เนียแต่งงานกับมาร์คอฟ
ซาริน่า
สตรีศักดิ์สิทธิ์มีโอกาสได้แต่งงานกับองค์รัชทายาทมากที่สุด แต่จู่ๆฉันก็โผล่มา และถูกคำทำนายที่หอเวทเลือกให้เป็นคู่หมั้นของมาร์คอฟ
ซาริน่า
พวกเขาเลยต้องการกำจัดฉัน พวกเขาเลือกที่จะใส่ร้ายฉัน และทำให้ฉันถูกประหาร ในตอนแรกพวกเขาวางใจเรื่องฉันเพราะทุกคนคิดว่าฉันตายไปแล้ว นั่นก็เพราะ
ซาริน่า
เดิมทีฉันไม่ได้โตมาในตระกูลนี้ ตอนเกิดมีคำทำนายว่าฉันจะปลุกปีศาจที่หลับใหลให้ตื่นขึ้น ต้องโยนฉันลงแม่น้ำเพื่อทำให้ตาย และคำทำนายจะไม่เป็นจริง พวกเขาเลยโยนฉันลงแม่น้ำ
ซาริน่า
โชคดีที่ฉันรอดมาได้ รอดมาได้ไงฉันก็ไม่รู้ ในนิยายก็ไม่ได้บรรยายเอาไว้ด้วย เอาเป็นว่าหลังรอดตายฉันก็ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านเด็กกำพร้าที่น่ากลัว
ซาริน่า
ถูกจับไปค้าทาส ฉันพยายามหนีแต่ก็ถูกจับได้และโดนทำร้ายอยู่บ่อยครั้ง จนหนีมาครั้งสุดท้ายฉันมานอนข้างถนนและเจอกับท่านพ่อ ท่านพ่อพาฉันกลับบ้าน ออกปากจะเลี้ยงดูฉันอย่างดี
ซาริน่า
แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ใยดีฉัน
ซาริน่า
ไม่ใช่ฉันสิ เขาไม่ใยดีซาริน่าต่างหาก ถ้าถามว่าตัวละครไหนน่าสงสารที่สุดคงเป็นซาริน่านี่แหละ เพราะเป็นตัวประกอบที่มาแค่ต้นเรื่อง ตอนอ่านเลยไม่ได้สนใจอะไร
ซาริน่า
แต่พอมาอยู่ในร่างของเธอ ก็เข้าใจได้เลยล่ะ ความทุกข์ใจและความทรมานที่ต้องเจอน่ะ
ซาริน่า
หลังถูกเปิดโปงครอบครัวของการ์เนียและบาทหลวงก็ถูกประหารชีวิตในทันที
ซาริน่า
ในนิยายไม่ได้บรรยายไว้ว่าหลังจากรู้ความจริงแล้วทุกคนรู้สึกผิดบ้างมั้ย
ซาริน่า
แต่ถ้าให้ฉันเดาคงจะไม่ เพราะหลังจากฉันตายไปได้ไม่นาน ห้าเดือนให้หลังทุกคนจะได้เจอกับอัลม่า
ซาริน่า
อัลม่ามีบทบาทในชีวิตของทุกคนทันที พวกเขาไม่สนใจการ์เนียในฐานะสตรีศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป
ซาริน่า
แม้อัลม่าจะไม่ได้ถูกทำนายให้เป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์เหมือนการ์เนีย แต่พวกเขาก็ไม่สนใจ เพราะพวกเขาชอบอัลม่ากันหมด
ซาริน่า
ถ้าถามว่าทำไม ก็คงเป็นเพราะว่าอัลม่าเหมือนแม่ของฉันมากไงล่ะ
ซาริน่า
พ่อของฉันดยุกสเวตา คิดถึงท่านแม่มาตลอด แม่น่ะตายไปนานแล้ว ทั้งพ่อและพวกท่านพี่เลยคิดถึงแม่มากๆ
ซาริน่า
พอเจออัลม่าที่เหมือนแม่อย่างกับแกะพวกเขาเลยชอบอัลม่าทันที
ซาริน่า
ผมสีชมพูตรงยาว ผิวขาวสวย ต่างกันแค่สีตา แม่ฉันตาสีแดง ส่วนอัลม่าตาสีชมพู
ซาริน่า
แต่เอาจริงแดงกับชมพูมันก็ไม่ต่างกันมาก โดยร่วมพวกเขาก็เหมือนกันจนคิดว่าเป็นแม่กับลูกยังได้
ซาริน่า
หลังจากเจออัลม่าพวกเขาเอ็นดูและดูแลอัลม่ากันดีมาก เหมือนอัลม่าเป็นลูกจริงๆของพวกเขา
ซาริน่า
ส่วนมาร์คอฟในตอนแรกเขาไม่ได้สนใจเธอเท่าไหร่ แต่หลังจากที่รู้ว่าเธอทำให้เขาหลับได้อย่างสบาย เขาก็ต้องการเธอมากขึ้น
ซาริน่า
แล้วก็นั่นแหละ มาร์คอฟจะกลายเป็นไอ้โรคจิต ตัวร้ายที่ต้องการนางเอกมากๆ สุดท้ายเขาเลือกที่จะขังนางเอกไว้เป็นของตัวเอง จนพระเอกบุกมาและปะทะกัน
ซาริน่า
และเขาก็ตาย เรื่องจบที่พระนางรักกันตลอดไป
ซาริน่า
จริงๆนิยายเรื่องนี้มันเรทยี่สิบบวกด้วยอะ ฉากแบบนั้นค่อนข้างเยอะเลยแหละ ไม่นึกถึงจะดีกว่า
ซาริน่า
ตอนนี้ปัญหาคือ…ชีวิตฉันหลังจากนี้จะเป็นยังไง?
ซาริน่า
ได้มีชีวิตที่สี่ทั้งทีทำไมไม่ให้ฉันไปเกิดที่โลกเดิมฮะ?!
ซาริน่า
ฉันไม่อยากอยู่ในต่างโลกอีกแล้ว ได้โปรดเอาโลกเดิมของฉันคืนมา ฉันไม่อยากอยู่โลกนี้
ซาริน่า
โลกอะไรก็ไม่รู้เน็ตก็ไม่มี ทีวีก็ไม่มี
ซาริน่า
เพลงสมัยใหม่ก็ไม่มีให้ฟัง น้องบัสอะ น้องบัสกำลังมาแรงเลยนะ โฟร์อีฟอีก!! วงไอดอลของไทยตอนนี้ไปไกลถึงไหนแล้ว?
ซาริน่า
ฉันอยากฟังเพลงแบบนั้นอีกครั้ง เด้งตูดอะ ฮอตทูฮอต ฮอต โฟร์อีฟเนี่ย!!
ซาริน่า
ไหนจะตอนจบของเจลบอยอีก!!!
ซาริน่า
เลิกกั๊กกันหรือยัง?! ใครคู่ใครบอกที!!
ซาริน่า
นอกจากนี้ภาคจบของดาบพิฆาตอสูรและไฮคิวก็ยังไม่ได้ดู!
ซาริน่า
กรี๊ดดด! ขอเน็ต ขอทีวี ขออาหารไทย!!
ซาริน่า
ขอไอดอลไทย ซีรี่ย์ ละคร อนิเมะ ขอหนัง!
คนตัวเล็กโวยวายเอ็ดตะโร ราวกับหญิงเสียสติ มือทั้งสองขยุ้มหัวตัวเองไว้แน่น คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันจวนแทบจะเป็นปม
ซาริน่า
และก็จริงอยู่ที่เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องโปรดของฉัน
ซาริน่า
แต่มันก็เป็นเรื่องที่ฉันชอบตัวร้ายมากที่สุด
ซาริน่า
ใช่! แม้ฉันจะไม่ใช่ซาริน่า แต่ตอนที่ฉันอ่านนิยายฉันก็ชอบมาร์คอฟมากที่สุดด้วย
ซาริน่า
เขาน่ะหล่อมาก ผมสีดำ กับตาสีแดงเข้ากันสุดๆไปเลย
ซาริน่า
นิยายเรื่องนี้เป็นเรทยี่สิบบวก เพราะงั้นมันเลยมีฉากที่ตัวละครทำเรื่องแบบนั้นกันอยู่บ่อยครั้ง
ซาริน่า
แม้มาร์คอฟจะไม่มีฉากแบบนั้นกับนางเอกเลย เพราะนางเอกไม่ยอม
ซาริน่า
แต่ก็มีฉากที่มาร์คอฟชอบชู่วู่วให้ตัวเองอยู่บ่อยๆ
ซาริน่า
แถมยังชูวู่วบ่อยเกือบทุกวัน วันละหลายรอบด้วย แม้แต่ตอนทำงานก็ยังทำ
ซาริน่า
ถึงตอนจบเขาจะต้องตายก็เถอะ เมนฉันน่าสงสารจัง
ซาริน่า
ไม่สิ..สงสารตัวเองก่อนดีกว่า
ซาริน่า
มึงจะเอายังไงกับชีวิต ต้องติดอยู่ในนี้ไปตลอดเหรอ?
ซาริน่า
อีเหี้*! ใครก็ได้ช่วยด้วย!
เสียงประตูที่ถูกเปิดออก ทำคนตัวเล็กหันไปมองด้วยความสงสัย หอคอยที่ไม่มีใครเปิดเข้ามานอกจากเวลาที่นำอาหารมาให้
ทำไมตอนนี้ที่ไม่ใช่เวลาอาหาร ถึงเปิดออกกันล่ะ?
อัศวิน
สวัสดีครับเลดี้โซเนชก้า
ซาริน่า
((โอโห้ เกือบลืมชื่อกลางตัวเองไปละ ไม่มีคนเรียกนานจัด))
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
