นางเอกคนนี้คือเพื่อนของฉัน
ปฐมกาล - ๒ -
ซาริน่า
ขะ…ข้าขอโทษค่ะ ข้าจะไม่ทำอีกแล้ว
ซาริน่า
ได้โปรดอย่าประหารข้าเลยนะคะ
มาร์เฟียส
เท่ากับว่าเจ้ายอมรับสินะโซเนชก้า
ซาริน่าเงียบไม่ทูลสิ่งใดต่อองค์จักรพรรดิ เธอทำเพียงทอดมองพระพักตร์ของพระองค์ก่อนจะก้มลงมองเท้าของตัวเอง
มาร์เฟียส
ในเมื่อเจ้ายอมรับ
มาร์เฟียส
และเลดี้เลอร์เชียก็ขอให้ละเว้นการประหารชีวิตเจ้า
มาร์เฟียส
ข้าก็จักไม่ลงโทษอะไรแก่เจ้า
มาร์คอฟ
ได้โปรดลงโทษสตรีที่ต่ำช้าผู้นี้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ!!
มาร์คอฟ
ข้าคิดว่านางควรถูกลงโทษพ่ะย่ะค่ะ!!
ผู้คน
ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท
ผู้คน
สตรีที่ชั่วช้าเยี่ยงนางควรถูกลงโทษพ่ะย่ะค่ะ
มาร์คอฟ
ให้นางไปอยู่ที่หอคอยแห่งความมืดด้วยพ่ะย่ะค่ะ!!
มาร์คอฟ
แม้จักไม่ประหารชีวิต
มาร์คอฟ
ก็โปรดสั่งลงโทษนางด้วยการให้นางไปอยู่ที่หอคอยแห่งความมืดด้วยพ่ะย่ะค่ะท่านพ่อ
ซาริน่า
((หอคอยแห่งความมืด?))
ซาริน่า
((ที่นั่นคือหอคอยจองจำที่มีคนเล่าว่าน่ากลัวมาก ใครที่ถูกสั่งให้ไปอยู่ที่นั่นคือคนที่ถูกลงโทษสถานหนัก))
ซาริน่า
((และจะไม่ได้ออกมาอีก))
ซาริน่า
((จะต้องอยู่ที่นั่นจนตายไม่ใช่เหรอ?))
ซาริน่า
ท่านพ่อคะ พี่คะ!! ข้าไม่ไปนะเพคะ
ดยุกอันแบร์โต
ในฐานะพ่อของนาง
ดยุกอันแบร์โต
ข้าเห็นด้วยกับการลงโทษนี้
ซาริน่า
ทะ..ท่านพ่อ ข้าขอโทษนางแล้วไงคะ
ซาริน่า
ทำไมท่านพ่อถึงได้เห็นด้วยแบบนั้น?
ซาริน่า
ข้าเป็นลูกของท่านนะ
ซาริน่า
ลูกคนเล็กของท่าน ไหนว่าจะเลี้ยงดูข้าอย่างดีไง?
ดยุกอันแบร์โต
บุตรีที่เกิดในตระกูลดยุกที่ข้าหวังไว้
ดยุกอันแบร์โต
จะต้องมีท่วงทีสง่างาม
ดยุกอันแบร์โต
จิตใจอ่อนโยน ไม่คิดทำร้ายใคร
ดยุกอันแบร์โต
แต่เจ้ากลับเป็นดั่งที่ข้าหวังไม่ได้
ดยุกอันแบร์โต
จิตใจของเจ้านั้นโหดเหี้ยมเกินไป
ดยุกอันแบร์โต
คิดร้ายต่อผู้อื่นจนทำให้ตระกูลเสียชื่อเสียง
ดยุกอันแบร์โต
ดังนั้นจงยอมรับผลการกระทำกรรมของเจ้าและถูกจองจำไปซะ
ซาริน่า
ไม่เอานะคะ มาคอฟคะ ข้าไม่ไปที่นั่นนะ
มาร์คอฟ
คิดว่ามาอ้อนวอนเอาป่านนี้แล้วเจ้าจะรอดไปได้หรือไง?
ซาริน่า
ทำไมทุกคนถึงทำแบบนี้กับข้า
ซาริน่า
ทำไมทุกคนถึงเกลียดข้า?!
ซาริน่า
ทำไมทุกคนถึงรักนางกันหมด?!!
ซาริน่า
เพราะข้าอ้วนงั้นเหรอ?
ซาริน่า
เพราะข้าไม่ได้ผอมเช่นนางใช่มั้ย?!!
พวกเขาไม่ได้ตอบอะไรนาง ทุกคนทำเพียงจ้องมองนางอย่างเวทนาเท่านั้น
ซาริน่า
ไม่นะ! ท่านพ่อคะ ข้าจะเป็นสตรีที่สง่างาม
ซาริน่า
เป็นสตรีที่เหมาะสมกับตระกูลของท่าน
ซาริน่า
เพราะงั้นท่านพ่อคะ ท่านพี่ได้โปรดช่วยข้า!
เสียงอ้อนวอนของซาริน่าช่างไร้ค่า เมื่อนางถูกอัศวินลากออกไป และพวกเขากลับนิ่งเฉย มองนางถูกลากไปอย่างไม่ใยดี
ภาพจำสุดท้ายที่เธอเห็น มันคือท่าทีเย็นชาและชายตารังเกียจเธอ ราวกับเธอเป็นขยะที่ขวางชีวิตพวกเขา
นับจากวันนั้นเธอก็ถูกจองจำอยู่ยังหอคอยแห่งความมืด และไม่มีใครได้เห็นเธออีก
20 มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
นภา
ก็โอเคนะ เค้าอยู่โรงเรียนรัฐไม่ค่อยอะไรมาก
นภา
หนักก็พวกงานเอกสารนั่นแหละ
แสงดาว
เค้าอยู่โรงเรียนเอกชน ไม่ค่อยหนักเอกสารหรอก
แสงดาว
แต่มันก็ไม่ค่อยได้หยุดอะนะ
แสงดาว
แกปิดเทอม ส่วนเค้าเปิดซัมเมอร์
นภา
อือนั่นสิเนอะ ปีที่แล้วก็หยุดแค่ช่วงสงกรานต์นี่
แสงดาว
อ่า…ช่วงนี้มีคนมาจีบมั้งปะ
แสงดาว
ไม่งั้นคงไม่ได้มาเที่ยวกับแกอะ
นภา
ก็มีนะ เป็นครูที่โรงเรียนนั่นแหละ
นภา
แต่เค้าไม่ชอบอะ เลยปฏิเสธไปแล้ว
แสงดาว
นภาแกคิดจะมีแฟนมั้งปะ?
นภา
ไม่อะ แล้วดาวอะเห็นบ่นอยากมีแฟนมาตลอด
แสงดาว
เนื้อคู่เค้าตายจากชาติที่แล้วยังก็ไม่รู้
นภา
งั้นช่วงนี้นอกจากงานแล้วแกทำอะไร
แสงดาว
อ่า ติดเจลบอยอยู่อะ เดี๋ยวเสาร์นี้ก็ตอนจบละ
แสงดาว
แล้วก็อ่านนิยายด้วย
นภา
เค้าก็อยากอ่านมั้ง แนะนำหน่อยดิ
แสงดาว
แกต้องอ่านเรื่องนี้นะ
แสงดาว
นางร้ายพิชิตใจคุณพระเอก
แสงดาว
ตัวละครผู้ชายมีแต่หล่อๆ
แสงดาว
แนวเกิดใหม่ในต่างโลก
นภา
อ๋อ ช่วงนี้คนอ่านแนวนี้กันเยอะเนอะ
แสงดาว
ใข่ๆ เค้าก็ชอบอ่าน มันจินตนาการได้สุดดี
แสงดาว
นภาแกต้องเข้าวงการแนวต่างโลกแล้วจะหาทางออกไม่ได้
แสงดาว
มันสนุกมาก อ่านแล้วแบบอยากตายเลยอะ
นภา
เอาอีกละ โรคอยากตายกำเริบอีกแล้ว
แสงดาว
ก็มันจริงอะ ได้ตายแล้วก็ไปเกิดใหม่เป็นตัวละครในนิยาย
แสงดาว
ต่างโลกที่ใฝ่ฝัน ได้ใช้เวทมนต์ด้วย
นภา
ถ้าเวทมนต์ตอนนี้เราก็ใช้ได้นี่
นภา
เราเป็นลูกครึ่งแม่มดนะอย่าลืมสิ
แสงดาว
มันก็ใช่ แต่ว่าเวลาใช้ก็ต้องค่อยแอบใช้ไม่ใช่เหรอ
แสงดาว
ยุคนี้แม่มดมีจริงที่ไหน วิทยาศาสตร์ก้าวหน้าจนคนไม่เชื่อเรื่องแบบนี้แล้ว
แสงดาว
เพราะงั้นเขาถึงได้เบื่อเซิร์ฟนี้แล้วอยากไปเซิร์ฟอื่นแล้วไง
แสงดาว
ขอเป็นโลกแฟนตาซี ใช้เวทมนต์ได้ทุกครั้งที่ต้องการ
นภา
อืม แต่ถ้าพูดถึงถ้าได้ไปเกิดในนิยาย
นภา
ขอแค่เป็นตัวประกอบ แต่เกิดในครอบครัวที่รวยก็โอเคแล้วแหละเนอะ
แสงดาว
ใช่มั้ยล่ะๆ ชีวิตที่มีสาวใช้ค่อยปรนนิบัติ
แสงดาว
เงินมากมายที่หาได้ง่ายๆ
แสงดาว
ชีวิตสบายๆแบบนั้นอะจะหาจากไหนได้อีก
นภา
แกต้องออกงานสังคม เจอคนมากมายอยู่ตลอดนะ
นภา
คนเงียบๆ แล้วก็ไม่ขอบความวุ่นวายแบบแกจะทำได้เหรอ
แสงดาว
…เออว่ะ งั้นไม่ไปละ
แสงดาว
แค่คิดว่าต้องออกงานสังคมเจอคนเยอะๆ
นภา
ดาวเนี่ยกี่ปีๆก็ไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าเหมือนเดิมเลยนะ
นภา
แบบนี้ตอนคุยกับผู้ปกครองไม่แย่เลยเหรอ
แสงดาว
แย่ดิ กว่าจะคุยคล่องได้ขนาดนี้
นภา
งั้นเท่ากับว่าอยู่โลกนี้ต่อเนอะ เพราะงั้นอย่าพูดไรแบบนั้นอีกนะ
แสงดาว
จะไปตายจริงๆได้ยังไงล่ะ
ขวับ!
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มสองคู่จ้องมองไปยังรถยนต์คันใหญ่จากนอกร้าน ที่กำลังพุ่งเข้ามาทางพวกเธอทั้งสองคนด้วยความรวดเร็ว
ชื่อของพวกเธอถูกเอ่ยขึ้นมาในเวลาเดียวกัน เมื่อตั้งสติได้ร่างบางทั้งสองรีบลุกขึ้นจากโต๊ะของพวกเธอซึ่งอยู่ติดกับกระจกของร้าน และมันยังเป็นจุดที่รถคันนั้นกำลังพุ่งเข้ามา
โคร้ม! เพล้ง!!
เสียงกระจกแตกออกจากกันเพราะถูกรถชนเข้าด้วยความรุนแรง รถยนต์คันใหญ่พุ่งเข้ามาภายในคาเฟ่สร้างความเสียหายให้แก่ร้านเป็นอย่างมาก
ผู้คน
เรียกรถพยาบาลเร็วค่ะ!!
เรือนร่างเล็กทั้งสองถูกชนเข้าอย่างเต็มแรงก่อนจะกระเด็นไปในทิศทางเดียวกัน และนอนแน่นิ่งอยู่ภายในร้านคาเฟ่ ท่ามกลางผู้คนซึ่งกำลังแตกตื่น
ผู้คน
เรียกรถพยาบาลเร็วเข้า!!
นัยต์ตาสีดำทอดมองเพื่อนสนิทของตนเองที่เต็มไปด้วยเลือดมากมายอาบอยู่บนร่างกายของเธอ นภานอนแน่นิ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอมากนัก
เพื่อนสนิทที่ดูเหมือนตอนนี้จะแน่นิ่ง ไม่สามารถขยับร่างกายและลมหายใจได้อีกต่อไป
ดวงตากลมโตปิดลงทีละนิด ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือใบหน้าของเพื่อนรักเพียงเท่านั้น
Comments
Stefhany Anhai Rivera Maco
แค่เห็นชื่อแอดก็ต้องอ่านแล้ว ไม่รอช้านะ 😁
2025-03-30
0