ซีซั่น1 วิกฤติเยือกแข็ง ตอนที่3 ฝูงหมาป่า น้ำแข็ง และ อะนีซา เว็ตโตรวา (2/2)

ณ โรงเรียนเซย์เรียวคุ กาคุเอ็น เวลา 14:26

เวอร์แดนท์:"ว้าว พรุ่งนี้ เซะซึนะก็จะมาเรียนที่นี่แล้วสินะ ดีจังเลย

โซมะชิ:*ซื้อของจ่ายเงิน "อาฮะ น่าจะซื้อครบแล้วแฮะ ใช่ไหมครับ ผ.อ. โซไร

บุคคลปริศนา:"นั้นๆ น่าจะครบแล้วนะ ดีจังเลย เท่านี้ โรงเรียนของชั้น ก็มีนักเรียนเข้ามาเรียนเพิ่มอีก1คนแล้วสินะ ชั้น ในฐานนะ ผ.อ. ก็ดีใจอยู่เหมือนกันแหละ ที่มีนักเรียน เพิ่มมาอีกตั้ง1คน"

เวอร์แดนท์:"ใช่ไหมล่ะ ผ.แ.โซไร ซึนะจังน่ะ ก็เป็นเด็กน่ารัก มาเรียนที่นี่คงไม่สร้างปัญหาอะไรหรอก จริงไหมซึนะจัง?"

เซะซึนะ: *ทำหน้าหงุดหงิด "นี่ อย่าเรียกฉันว่าเด็กสิ ชั้นไม่เด็กแล้วนะ"

โซไร:"เอาน่าๆ ซึนะจังน่ะอยู่ปี1เอง คนอื่นเค้าอยู่ ปี2 ปี3 กันแล้วนะ อย่างโซมะคุงนี่ก็อยู่ปี4 แล้ว โตกว่าเพื่อนเลยนะ"

โซมะชิ:"ครับๆ"

เซะซึนะ:*ทำหน้าเซ็งๆ "แต่อายุน้อยที่สุด ก็ไม่ได้หมายความว่าหนูจะยังเป็นเด็กซักหน่อย"

ณ 18:09 ที่บ้านของโซมะชิ (คาเฟ่ยาสึรากิ)

โซมะชิ:"ข้าวผัดเมื่อว่านยังเหลืออยู่เลยใครจะกินบ้าง

เวอร์แดนท์:"ผมไม่กินของหรอกนะ-"

เบลช:*ทุบหัวเวอร์แดนท์

ปัก!

เวอร์แดนท์:"โอ้ย!!! มันเจ็บนะรุ่นพี่-"

เบลช:"เจ็บแล้วมันจะทำไม! นายนี่มันกินทั้งกินขว้างเป็นบ้า! แถมนายน่ะ! เหลือข้าวเยอะที่สุดด้วย ของเก่ายังไม่ทันหมด! ขะกินของใหม่แล้วเหรอ!?

เวอร์แดนท์:"โถ่~ รุ่นพี่เบลช ไม่-"

เบลช:"ไม่อะไร! ห้ะ! กินของเก่าให้หมดก่อนแล้วค่อยกินของใหม่! แค่นี้มันจะไปยากอะไรเล่า!!"

โซมะชิ:"นำข้าวผัดทั้งหมดมาวางบนโต๊ะ "ก็ตามนั้นแหละ" (พูดลอยๆ)

เซะซึนะ:"จะทานแล้วนะคะ"

ณ นอกเมือง

ศัตรูระดับกลาง(1):*โดนลงมาจากต้าไม้ และหยิมหน้าไม้ขึ้นมา "เราจะบุกโจมตีตอนไหนหรอครับ หัวหน้าหน่วยจู่โจม เว็ตโตรวา"

เว็ตโตรวา:"ซัก 19:00 น. เราจะเริ่มเข้าทัพใกล้ขึ้น แล้วดูว่าพวกมันออกมาหรือยัง" *เอาโม่งคลุมหัวออก "ถ้าออกมาแล้ว ก็โจมตีได้เลย" (พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา และแววตาที่เฉียบคม)

ณ เวลา 19:00 น.

ศัตรูทุกคน พุ่งไปยังบ้าน(คาเฟ่)ของโซมะชิ ด้วยความเร็วสูง

ณ ร้านคาเฟ่ ยาสึรากิ

โซมะชิ/เบลช/เวอร์แดนท์/เซะซึนะ *ออกมายื่นรอช้างนอก

โซมะชิ:"คุณชินจิเข้าไปอยู่ในบ้านนะครับ ข้างนอกมันอันตราย แถมคืนนี้มันจะแข็งแกร่งกว่าเมื่อวานอีกด้วย"

ชินจิ:"เข้าใจแล้วล่ะ: *เดินเข้าไปในบ้าน(ร้านคาเฟ่ยาสึรากื)

เวอร์แดนท์:"รุ่นพี่โซมะ นี่ผมต้องรอพวกมันอีกนานแค่ไหนหรอครับ ผมรอจนเมื่อยแล้วเนี่ย"

เบลช:"นายก็มีความอดทนกว่านี้หน่อยสิฟ้ะ"

โซมะชิ:"ชั้นก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เราต้องรอจนกว่ามันจะมา"

เบลช:"แต่ไม่รู้นะว่ามันจะมาเมื้อไหร่เนี่ยนะ"

โซมะชิ:"..."

เวอร์แดนท์:*เดินไปมา "(ถอนหายใจ) "เฮ้ย ถ้าจะมาก็มาให้เร็วกว่านี้สิวะ ให้ตายสิ คนยิ่งมีความอดทนน้อยอยู่"

โซมะชิ:"เวอร์แดนท์ หมอบลง"

เวอร์แดนท์:"ทำไมหรอครับ?"

โซมะชิ:"ชั้นบอกให้หมอบลง"

เวอร์แดนท์:"อยู่ๆมาบอกให้หมอบลงแบบนี้ ผมงงนะครั-"

โซมะชิ:"เวรละไง" *พุ่งไปเตะบางอย่าง ก่อนที่จะถึงตัวเซอร์แดนท์

ตึบ!

(หอกน้ำแข็ง) *กระเด็นไปเสียบกับต้นไม้

ปัก!

เวอร์แดนท์:"หยึย! อะไรวะน่ะ! หอกน้ำแข็งเหรอ!?"

โซมะชิ:"ชั้นบอกนายแล้วใช่ไหม!? ว่าให้หมอบ!!"

เวอร์แดนท์:"กะ...ก็ผมจะไปรู้ไหมล่ะ...ว่ามันจะมีหอกน้ำแข็งพุ่งมา" (พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น)

โซมะชิ:"หมอบ!" *หมอบ

เวอร์แดนท์:"อึก!" *หมอบ

ศัตรูระดับสูง(2):*ใช้ขวานปาดใส่ทั้ง2คน แต่ไม่โดน

ฟืบ!

ศัตรูระดับกลาง(2): *ขาแตะพื้น แล้วกระโดดถอยหลัง ก่อนจะเงยหน้ามองทั้ง2คน "หลบได้ไงฟ้ะ!?"

โซมะชิ:*พุ่งไปเตะที่คอของศัตรู

ตึบ!

ศัตรูระดับกลาง(2):*กระเด็นไปทางขวาก่อนจะเลือดไหลออกทางปากเล็กน้อย "หึ ลูกเตะ...แรงดีหนิ" (เข่าคุกไปกับพื้นเพราะความเจ็บปวด)

เบลช/เซะซึนะ:*ตั้งท่าเตรียมต่อสูู้

โซมะชิ::"ทุกคน!! รีบหลบไปทางอื่น!! เร็วเข้า!!" *พุ่งไปทางอื่น

เบลช/เซะซึนะ:"เข้าใจแล้ว!!" *กระโดดหลบไปทางอื่น

เวอร์แดนท์:*วิ่งด้วยความเร็วสูงไปทางอื่น

ทันใดนั้น

ฟี้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!

ปีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ?

(มีฝนธนูน้ำแข็งจำนวนมาก พุ่งเข้ามาใส่พวกโซมะชิ แต่ไม่มีใครโดนซักลูก)

เวอร์แดนท์:"ฝนธนูงั้นหรอ!?"

โซมะชิ:"ก็ใช่น่ะสิ" *หันหน้าไปมอง เห็นกลุ่มศัตรูจำนวนมาก มาล้อมไว้รอบทิศ "เหมือนจะมาน้อยกว่าเมื่อวานแฮะ?"

เวอร์แดนท์:"อ้าว! งี้ก็ง่ายกว่าเมื่อวานอีกไม่ใช่เหรอครับ!"

เซะซึนะ:"ไม่หรอกค่ะ รุ่นพี่เวอร์แดนท์ การที่ศัตรูมาน้อย ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกมันจะอ่อนแอนะค่ะ"

เบลช:"ถูกต้องแล้วล่ะ เซะซึนะ ว่าแต่ เธอรู้ได้ไงเนี่ย เห็นเป็นคนซื่อๆ"

เซะซึนะ:"แหม่ ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ" (พูดด้วยใบหน้าที่แดง)

เบลช:"ชั้นหมายถึงซื่อบื่อน่ะ"

เซะซึนะ:*ทำหน้าเหวอ "เอ้ะ!?"

โซมะชิ:*มองศัตรูด้วยความระมัดระวัง

กลุ่มศัตรู:*หลีกทางให้ใครบางคน

โซมะชิ:*ตั้งท่าพร้อมต่อสู้

???:*เดินมา "รอบนี้ ทำไมมีตั้ง4คนล่ะคะ? เรียกพวกมาเพิ่มเหรอ?" (เธอพูดก่อนที่จะมองโซมะขอด้วยสายตาที่เฉียบคม)

"ดูเหมือนว่าคุณ....จะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่ก็หัวหน้า ของอีก3คน สินะค่ะ"

โซมะชิ:*พูดในใจ "หัวหน้า...เหรอ?"

???:" ดิชั้น อะนีซา เว็ตโตรวา จากกลุ่ม Front Ledyaných Prizrakov คะ ส่วนคุณคงจะเป็น..."

โซมะชิ:"โอกะ โซมะชิดน่ะ ทำไมหรอ?"

เวอร์แดนท์:*เดินมาหาโซมะขิ แล้วกระซิบ "แล้วรุ่นพี่จะแนะนำตัวกับมันทำไมล่ะครับ พวกมันเป็นศัตรูนะครับ"

โซมะชิ:*กระซิบ "ไม่รู้สิ เพราะความเคยชินละมั้ง"

เว็ตโตรวา:*หันหน้าไปหาพวกเดียวกันเอง "พวกคุณค่อยจัดการอีก3คนนะคะ" *หันหน้ากลับมา "ส่วนคุณโอกะ โซมะชิ" จับที่ด้ามดาบ "ชั้นจะเป็นคนจัดการเองคะ" *สบตากับโซมะชิ

ศัตรูระดับบกลาง(1):*เดินออกมา "ได้ยินแล้วหนิ เตรียมตัวซะ เข้าใจใช่ไหม?"

กลุ่มศัตรู:*เตรียมอาวุธ และตั้งท่าเตรียมโจมตี

เว็ตโตรวา:"คุณโซมะชิคะ"

โซมะชิ:"???"

เว็ตโตรวา:*ดึงดาบออกจากปลอก "พร้อมจะถูกบดละเอียดเป็นชิ้นๆหรือยังคะ?" (เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและน่าขนลุก)

โซมะชิ:"!?!?"

เว็ตโตรวา:*สยายปีกสีขาวที่เหมือนกับอีกาออกมา และพุ่งไหนซักที่นึง

โซมะชิ:*หันหน้ามองซ้ายขวา

เว็ตโตรวา:"ทางนี้คะ"

โซมะชิ:*หันไปตาตามเสียง

ฟืบ! ครึก!

(เลือดกระจายไปตามพื้น)

เบลช/เซะซึนะ:"โซมะชิ!!!"

เวอร์แดนท์:"รุ่นพี่โซมะ!!!"

ทันใดนั้น

ศัตรูระดับกลาง:*ใช้ชวานฟันเซอร์แดนท์ แต่

ฟืบ!

(ขวานเฉียวคอของเวอร์แดนท์)

เวอร์แดนท์:"แกนะแก" กระโดดหมุนตัวเตะ

ตึบ!

(โดยที่คอของศัตรู ก่อนที่เวอร์แดนท์ จะเตะต่อเนื่องอีก3-4 ครั้ง)

ตึบ! ตึบ! ตึบ! ตึบ!

ศัตรูระดับกลาง(2):*กระเด็นถอยหลังไปเล็กน้อย "หึ แรงได้แค่นี้เองเหรอ?"

เวอร์แดนท์:"งั้นรอบนี้ยืนอยู่นิ่งๆล่ะ"

ศัตรูระดับกลาง(2):"???"

เวอร์แดนท์:*เอาขาข้างขวาถอยหลังไปเล็กน้อย "กระสุน! ลูกเตะ! วายุ!" *พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง ก่อนจะเตะเข้าไปที่กลางหน้าอกของศัตรูคนนั้นอย่างแรง

ตึก!

ศัตรูระดับกลาง(2):*กระเด็นถอยหลังไปไกล ก่อนจะล้มลง "อืด!" ตึบ! (กระอักเลือดเล็กน้อย)

เซะซึนะ:"โซมะชิ!?"

โซมะชิ:*เอามือจับคอตัวเองที่โดนฟัน พลว่ามีเลือดออกค่อนข้างเยอะ ตามแผล(กระอักเลือด) "บะ...บ้าเอ้ย...โดนจนได้"

เบลช:"เวรละไง! เลือดออกเยอะมากเลย!" *วิ่งเข้าไปหา "นางนี่หนิ!!"

โซมะชิ:"อย่าเข้ามา!"

เบลช:"!?"

ทันใดนั้น

เบลช:*หลบบางอย่าง

ตึก!

(มีหอกน้ำแข็งลอยมาปักตรงพื้นข้างหน้าเบลช)

เบลช:"หึ" *หันไปทางด้านที่หอกน้ำแข็งลอยมา หมับ! ก่อนจะจับหมัดของใครบางคนไว้ใด้ทัน ก่อนที่จะมาโดนหน้าได้ "แกสินะ ที่เป็นคนปาหอกน้ำแข็งมาในตอนแรก?!" (มองด้วยสายตาที่กดดัน)

ศัตรูระดับกลาง(3):"หึ ใช่ ทำไมล่ะ จะเผาชั้นหรือไง?"

เบลช:*แสยะยิ้ม "ใกล้เคียง" *ชาร์จมืออีกข้าง "แม็กม่าปะทุ!" แล้วต่อยเข้าที่ท้องของศัตรูอย่างแรง

ตู่ม!

ศัตรูระดับกลาง:"อักส์!" *ลงไปนอนกับพื้น

เบลช:*ปล่อยมือ "ไอเจ้าพวกนี่ไม่เห็นจะเท่าไหร่เลยหนิ" *หันหน้าไปมองโซมะชิ "..."

โซมะชิ:*สร้างเปลวไฟสีฟ้า

เว็ตโตรวา:"คุณโซมะชินี่ แข็งแกร่งจริงๆเลยนะค่ะ ถ้าเป็นคนอื่น คงเข้าลึกกว่านี้ไปแล้ว"

โซมะชิ:(คิดในใจ) "อะไรของยัยนั่นฟ้ะ?",

เว็ตโตรวา:"ดูท่า...คงจะเจ็บแผลน่าดูนะค่ะ" *จับด้ามดาบ "ดูท่า...คงจะทรมาน่าดูนะคะ" เริ่มสยายปีกสีขาวเผือก ที่เหมือนกับปีอีกาอีกครั้ง "เดี๋ยวชั้นจะทำให้คุณหายทรมานเองนะคะะ" *พุ่งหายเข้าไปซักที่นึงอีกครั้ง

เบลช:"ยัยนั้น เอาอีกแล้ว..."

โซมะชิ:*มองไปรอบไป "หึ?" กระโดดหลบ

ฟืบ! ฉรึก!

(ฟันโดยแขน)

โซมะชิ:*กระเด็นถอยหลัง

เว็ตโตรวา:"ยังอุตส่าห์หลบได้อีกนะคะ"

เซะซึนะ:"เอาไงดีคะ รุ่นพี่เซอร์แดนท์ รุ่นพี่เบลช แบบนี้ รุ่นพี่โซมะคงจะเจ็บตัวกว่านี้แน่!"

โซมะชิ:*สร้างไฟสีฟ้าที่คอและแขนที่ถูกฟัน "ชั้นขอบอกไว้ก่อนนะ ว่าชั้นไม่ค่อยอยากจะทำร้ายผู้หญิงซักเท่าไหร่...แต่...ถ้าไม่มีทางเลือก ชั้นก็ต้องทำล่ะนะ"

เว็ตโตรวา:"อย่างงั้นเหรอคะ"

โซมะชิ:*สร้างสายฟ้าสีน้ำเงินไว้ที่มือ "ลองเข้ามาอีกรอบนึงสิ"

เว็ตโตรวา:"ถึงขั้นต้องท้ากันเลยหรอคะ *เริ่มสยายปีกอีกรอบ

โซมะชิ:*ตั้งท่า เตรียมรับมือ

เว็ตโตรวา:*พุ่งมาด้วยความเร็วสูง

โซมะชิ:(ติดในใจ) "ทีนี้แหละ"

เว็ตโตรวา:*โผล่มาจากทางด้านขวาของโซมะชิ "ทางนี้คะ-" *ฟันดาบอย่างรวดเร็ว

โซมะชิ:*หมุนตัวเตะดาบ

เป้ง!

(ดาบของเว็ตโตรวาได้กระเด็นไปปักกับพื้น)

ตึก!

เว็ตโตรวา:"!?" *กระโดดถอยหลังไป

โซมะชิ:"ภึงชั้นจะไม่ค่อยอยากทำผู้หญิง แต่ก๋าขอโทษด้วยละกัน" *พุ่งหายไปในอากาศ

เว็ตโตรวา:*มองไปรอบๆ

โซมะชิ:*กระโดดลงมาอยู่เบื้องหน้าของเว็ตโตรวา

เว็ตโตรวา:"เมื่อกี้นี้... คุณได้ทำอะไรกับฉันเหรอคะ?"

โซมะชิ:"เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ"

เว็ตโตรวา:*ก้าวเท้าไปข้างหน้า1ก้าว "อึก! เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายฉัน" (เธอเริ่มหลับตา กัดฟัน แล้วเข้าซุก จากความเจ็บปวดบางอย่าง)

โซมะชิ:"ถ้าจะอธิบายง่ายๆก็คือ ฉันได้ปล่อยละอองสายฟ้าวิญญาณใส่เธอน่ะ มันจะค่อยๆช็อตเธอจากภายใน ทีละนิด"

เว็ตโตรวา:"ทำอย่างนั้น ได้ด้วยเหรอคะ?... อึก!" *ลงไปนอนกับพื้น

ศัตรูระดับกลาง(1):"หัวหน้าเซ็ตโตร! นี่แกทำอะไรกับหัวหน้า! ห้ะ!" *พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง ก่อนจะหมุนตัวเตะเสยปลายคางโซมะชิ

โซมะชิ:*เอาหน้าหลบได้

ศัตรูระดับกลาง(1):*ง้างหน้าไม้ แล้วยิงใส่โซมะชิ

โซมะชิ:*จับลูกธนูไว้ได้ทัน แต่มือที่จับนั้นกลับค่อยเป็นน้ำแข็ง "นี่มันบ้าอะไรเนี่ย!?"

ศัตรูระดับกลาง(1):"ทีนี้แหละ หัวหน้าเซ็ตโตร จัดการมันเลย!"

เว็ตโตรวา:*ลุกขึ้นมายืน ก่อนจะจับด้ามดาบ "อึด!... อึย! ขะ...ขอโทษด้วยคะ... ดิชั้น...ทำไม่ได้..."

ศัตรูระดับกลาง(1):"ทำไมล่ะหัวหน้าเว็ตโตร!?"

เว็ตโตรวา:"ดิฉัน...ขยับ...ร่างกาย...ไม่ได้..." *เข่าซุก "ดิฉัน...ทำอะไร...ไปมากกว่านี้... ไม่ได้แล้วคะ..."

ศัตรูระดับกลาง(1):*วิ่งมาดูด้วยความเป็นห่วง "หัวหน้าเว็ตโตร!?" หันหน้าแล้วง้างหน้าไม้ใส่โซมะชิ "แกนะแก!"

ทันใดนั้น

ตุบ!

(มีร่างของศัตรูคนนึง กระเดึมาอยู่ตรงหน้าของศัตรูระดะบกลางคนนั้น)

ศัตรู(7):"ละ...ลูกพี่ครับ...ไอ3คนนั่น มันเล่นเราซะเละเลยครับ"

ศัตรูระดับกลาง(1):*หันไปดูข้างหลัง เห็น เบลช เวอร์แดนท์ และเซะซึนะ ยืนอยู่ในกองของพวกศัตรูที่เหลือ

เวอร์แดนท์:"ให้ตายสิ นี่พวกเราก็มีฝีมืออยู่เหมือนกันนะเนี่ย ใช่ไหม รุ่นำี่เบลช ซึนะจัง"

เซะซึนะ:"นั้นสินะ"(พูดพร้อมกับส่ายหางไปมา)

เบลช:"เอาเถอะ นี่เพิ่งจะวันที่2สินะ พวกนี้ยังไม่มีฝีมือเท่าไหร่หรอก"

ศัตรูระดับกลาง(1):*ยืนมองด้วยความอึ้ง "นี่พวกแก... ...ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน"

เว็ตโตรวา:*ลุกขึ้นมา "เอาล่ะ พวกคุณน่ะ ใครที่ยังมีแรงไหวอยู่ ช่วยแบกเพื่อนคนอื่นๆไปด้วยนะตะ"

ศัตรูระดับกลาง(1):"แต่ว่าหัวหน้าเว็ตโตร ผมยังสู้ไหวอยู่นะครับ-"

เว็ตโจรวา:"เราจะปล่อยให้ทัพของเรา บาดเจ็บไปมากกว่านี้ไม่ได้ โดยเฉพาะพวกคุณทั้ง3คน"

ศัตรูระดับกลาง(2/3):"ผมด้วยเหรอครับ!?"

ศัตรูระดับกลาง(1):"อะ...เอิ่ม...คือ"

เว็ตโตรวา:*หน้ามืดกำลังจะล้มลง

ศัตรูระดับกลาง(1):"หัวหน้าเว็ตโตร!" *วิ่งไปพยุงเว็ตโตรวาเอาไว้ "เป็นอะไรมากไหมครับ เดี๋ยวผมจะพยุงคุณเองนะครับ หัวหน้าเซ็ตโตร"

เว็ตโตรวา:"ขอบคุณนะคะ ต่อให้ดิฉันจะยังไม่รู้ชื่อคุณก็เถอะ"

ศัตรูระดับกลาง(1):"เรากลับกันเถอะครับ ผมจะพยุงคุณเอง" *หันไปหาพวกที่เหลือ "พวกแกก็เร็วๆเข้าน่า ไอพวกไม่ได้เรื่อง!"

ศัตรูระดับกลาง(2):"นายยังไหวหรือป่าว ให้ฉันพยุงนายไหม"

ศัตรูระดับกลาง(3):"นายไปพยุงคนอื่นเถอะ ชั้นยังไหวอยูู่"

ศัตรูระดับกลาง(2):"โอเค" *เดินไปแบกพวกที่เหลือ

เว็ตโตรวา:"ใครแบกเพื่อนครบแล้ว เตรียมกลับกันได้เลยนะคะ การบุกของวันนี้ จะมีเพียงเท่านี้คะ ทุกคนเข้าใจใช่ไหมคะ?"

กลุ่มศัตรู:"เข้าใจครับ!"

เว็ตโตรวา:"ถ้าเข้าใจแล้ว ก็กลับกันเถอะนะคะทุกคน" *หันหน้าไปหาโซมะชิ "ถ้ามีโอกาส ไว้พบกันใหม่นะคะ คุณโซมะชิ"

โซมะชิ:"...โอเค..."

ศัตรูระดับกลาง(1):"ไปกันเถอะครับหัวหน้าเว็ตโตร"

เวลาผ่านไปซักพัก จนศัตรูกลับหมด

ณ ใน ร้านคาเฟ่ ยาสึรากิ

ชินจิ:*ทำแผลให้โซมะชิ "ให้ตายสิ แผลลึกอยู่นะเนี่ย"

เวอร์แดนท์:"นั่นสิครับ ศัตรูที่บุกมารอบนี้ ค่อนข้างแข็งแกร่งเลยนะครับ หึ! แต่ก็ไม่คณามือผมหรอก!" (พูดเชิงขิง)

เซะซึนะ:"ดูท่า วันถัดไปไป เราจะต้องไม่ประมาณแล้วนะคะ"

เบลช:"ถูกต้องแล้วล่ะ เซะซึนะ ต่อให้ศัตรูจะแข็งแกร่งหรืออ่อนแอแค่ไหน เราก็ไม่ควรประมาณเด็ดขาด โดยเฉพาะนาย โซมะชิ ดีนะที่แผลไม่ลึกมาก ไม่งั้นนายคงคอขาดไปแล้ว"

โซมะชิ:"เอาเถอะ เข้าแค่ประมาณ3เซนเอง"

ณ ในป่าลึก

ศัตรูระดับกลาง(1/2/3):"กลับมาแล้วครับ"

เว็ตโตรวา:"กลับมา แล้วคะ"

โมรอช:"กลับมาเร็วกว่าที่คิดไว้อีกแฮะ"

เว็ตโตรวา:"คะ" *เดินมานั่งกอดเข่าใต้ต้นไม้

โมรอช:"เกิดอะไรขึ้นบ้างเหรอ หัวหน้าหน่วยจู่โจมระดับกลาง เว็ตโตรวา"

เว็ตโตรวา:"ดิฉัน ถูกโจมตีด้วยวิธีการบางอย่าง ทำให้ทำอะไรไม่ได้คะ" *กอดเข่าแน่นกว่าเดิม "ทั้งที่แรกเหมือนจะจัดการได้แล้วแท้ๆ" *เริ่มน้ำตาซึม

โมรอช:*เดินมาหา "ไม่เป็นไรหรอกน่า แต่นี้เอง" *เอามือลูบหัวเว็ตโตรวา

เว็ตโตรวา:"นะ...นี่...คุณโมรอช

.." *หน้าเริ่มแดง

โมรอช:"ขนาดก่อนหน้านี้ เธอยังทำให้ชั้นภูมิใจได้เลย แต่ผิดพลาดรอบเดียว ไม่เป็นไรหรอกนะ เข้าใจไหม เว็ตโตรวา"