บทที่5 ความรุนแรง

ความรุนแรง

"หลุมฝังศพ"

หลังคนร่างใหญ่พูดเสร็จราเชลก็รู้ได้ทันทีว่าตนจะไม่รอดแน่ ราเชลถูกคนร่างใหญ่ผลักลงที่เตียง ก่อนที่คนร่างใหญ่เริ่มที่จะขึ้นคร่อมเธอ

ราเชลรู้แน่ๆว่าเธอจะโดนพรากความบริสุทธิอีกครั้งเพราะครั้งนี้หมาป่าเจ้าเล่ห์เหลือแค่เพียงหมาป่าที่กำลังมีอารมโทสะอย่างแรง

คนร่างใหญ่ถอดเครื่องแต่งกายที่มีเพียงชิ้นเดียวบนตัวเค้านั้นคือ'บ็อกเซอร์'

ก่อนที่จะหันมารวบมือราเชลภายในมือข้างเดียวของเค้า ก่อนที่มืออีกข้างจะฉีกเสื้อผ้าราเชลออกเป็นชิ้นๆ

"ยะ..หยุด"

คนร่างใหญ่ไม่ฟังที่ราเชลพูดเลยสักนิด ในขณะนี้หมาป่าเจ้าเล่ห์กำลังหน้ามืดตามัวอยู่กับอารมณ์โทสะ ที่ระเบิดใส่ราเชล

"ฮือ..หยุด.."

ราเชลขอร้องอ้อนวอนยังไงคนร่างใหญ่ก็ไม่หยุดการกระทำต่ำช้าของตนเอง ฉึก เสียงของเสื้อชั้นในเพียงตัวเดียวที่ปกคลุมร่างกายเธออยู่นั้นได้ถูกฉีกออก

ร่างกายขาวเนียนแต่มีรอยจ้ำแดงๆจากการกระทำของคนร่างใหญ่เมื่อวาน ราเชลอยากรู้จริงๆว่าเธอไปทำอะไรให้หมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวนี้กันนะ เค้าถึงได้รุนแรงกับเธอขนาดนี้

สิ่งที่เกิดขึ้นกับราเชลหลังจากนี้คือการสอดใสที่ไม่ได้ผ่านการเล้าโลมใด ราเชลทนแล้วทนเล่าต่อการกระทำของคนร่างใหญ่ที่ไม่ฟังคำอ้อนวอนใดๆของเธอทั้งนั้น

การกระทำป่าเถื่อนเกิดขึ้นซ้ำๆตั้งแต่ค่ำยันดวงตะวันขึ้นขอบฟ้า ถึงแม้เธอจะสลบไปหลายรอบแต่ตื่นมาก็เจอแต่คนร่างใหญ่ที่กระทำรุนแรงใส่เธอไม่หยุด

หมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวนี้มันช่างไร้หัวใจจริงๆ

วันต่อมา

ตอนนี้ราเชลตอนนี้ได้ตื่นแล้ว แต่เธอยังอยากนอนพักอยู่ หากแต่ว่าเธอนั้นหิวข้าวเต็มทน แต่ก็ปวดตัวจนเดินไม่ไหว ราเชลได้หันหน้าเหลือบตามไปมองคนร่างใหญ่ที่กำลังกอดเธออยู่ ตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเปลือยกายกันอยู่

หมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวนี้ก็เอาแต่นอนกอดเธอไม่ให้ลุกไปไหน มันไม่ใช่เรื่องดีที่ราเชลต้องตื่นมาเจอคนที่ทำให้ร่างกายเธอแปดเปื้อน เกลียดขี้หน้าไอหมาบ้าตัวนี้ซะอยากฆ่าทิ้ง

ทำกับคนอื่นรุนแรงแบบนี้แต่ตนเองนอนหลับสบายใจเฉิ่มเนี่ยนะ ราเชลรังเกียจเต็มทนกับการกระทำของคนร่างใหญ่

ทางที่ดีทำแบบเดิมดีกว่า ที่หลังจากย้ำยีร่างกายเธอเสร็จ เค้าก็ต้องไม่สนใจใยดีแต่แบบนี้มันทำให้ราเชลที่เกลียดคนร่างใหญ่อยู่แล้วเป็นทุนเดิม ก็เกลียดขึ้นมาเพิ่ม

เหอะน่ารังเกียจสิ้นดี

"ตื่นแล้วรึ..เมียข้า"

จู่ๆก็มีเสียงจากคนร่างใหญ่ที่ราเชลคิดว่าหลับอยู่แท้จริงเค้าคนนี้ตื่นตั้งนานเเล้วแต่แกล้งหลับตากอดราเชลจากทางด้านหลัง

ราเชลรู้แบบนั้นจึงยกตัวขึ้นรีบเเกะมือปลาหมึกที่กอดร่างเธออยู่ให้ออกไป ความจริงราเชลไม่มีแรงมากพอที่จะแกะมือคนร่างใหญ่ได้

ราเชลถูกมือปลาหมึกดึงลงมานอนกอดอีกครั้ง

คนร่างใหญ่ได้ดึงราเชลมากอดชิดใกล้ๆ ก่อนที่จะดมหัวมนไปหนึ่งที

"อ่า....หอมชื่นใจซะจริง:)"

มันคือความจริงที่ว่ามาลิคคนร่างใหญ่นั้นชอบกลิ่นตัวของราเชลอย่างมาก กลิ่นของราเชลหอมกว่าดอกไม้นานาชนิดบนโลกนี้

"!!..หยุด"

และนี้คืออีกสิ่งที่ราเชลเกลียดอย่างมาก คนร่างใหญ่นั้นเลื่อนมือปลาหมึกที่ตอนแรกกอดอยู่ที่เอวตอนนี้มือทั้งสองข้างได้เลื่อนมาจับเนินอกนิ่มที่ขณะนี้เต็มไปด้วยรอยดูดและรอยกัดของหมาบ้า

มือใหญ่ไม่หยุดอยู่ที่จับเต้าอกนิ่มแต่รวมไปถึงขย้ำจนราเชลที่กำลังเจ็บหน้าอกจากรอยต่างๆ ส่งเสียงน่าอายออกมา

"อ๊ะ..หยุด..ข้าเจ็บ"

"หื้ม..เมียข้าเจ้าอยากรื้อฟื้นความหลังอีกรอบงั้นรึ ถึงได้ส่งเสียงน่ารักเช่นนั่นออกมาน่ะ หึๆ:)"

"..." ไม่มีคำพูดใดๆมีแต่สายตาเกียจชังจากราเชลที่มองเขม็งไปที่คนร่างใหญ่

ราเชลน่ะเกลียดคนหน้ามึนแบบนี้ที่สุด ทั้งๆที่ทำรุนแรงกับเธอซะขนาดนั้นแต่เค้ากลับไม่รู้สึกผิดอะไรเลยเนี่ยนะ แถมยังพูดจาน่าตบปากอีก

 ราเชลล่ะเกลียดจริงๆ

"ปล่อยข้า ข้าจะไปกินข้าว"

ราเชลหิวเต็มทนและขี้เกียจต่อปากต่อคำกับหมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวนี้ จึงรีบตัดบทและรีบลุกออกจากเตียง

แต่หารู้ไม่ว่า ช่วงล่างของตนเองนั้นพังแค่ไหน และทันทีที่ก้าวข้าออกจากเตียง

ตุ้บ

และใช่นั้นคือเสียงของราเชลที่ล้มจากเตียง จากการกระทำป่าเถื่อนของคนร่างใหญ่ที่นอนสบายใจเฉิ่มบนเตียง

มาลิคที่ได้ยินคนร่างเล็กล้มก็รีบลุกจากเตียงโดยที่กลางขามีเจ้าโลกที่ห้อยโต่งเต่งอยู่ มาลิคอุ้มราเชลมานั่งบนเตียง ก่อนจะนั่งซ้อนหลังพลางกระซิบข้างหูราเชล

"ข้าทำเจ้ารุนแรงเกินไปรึ ราเชลช่างน่าสงสารซะจริง"

"หากท่านสงสารข้าก็ฟังสิ่งที่ข้าพูดสิ"

การปะทะคารมเริ่มกันอีกครั้งโดยครั้งนี้น่าจะเป็นราวเชลมากกว่าที่มีอารมณ์โทสะ

"ราเชล..เมียข้า..เจ้าจงจำบทเรียนนี้ไว้..แล้วอย่าพูดกับข้าเช่นนั้นอีก:)"

มาลิคกล่าวเตือนราเชลให้ระวังคำพูดที่มันอาจจะทำให้เธอได้รับการกระทำป่าเถื่อนแบบนี้อีก

อ่า ไอหมาบ้าตัวนี้มันโทษแต่ข้าสินะ นิสัยช่างเอาแต่ใจดั่งที่ป้าแม่บ้านพูดกับข้าซะจริง

"ข้าไม่ขอจำ..และข้าก็รู้แล้วว่าเจ้ามันเห็นแก่ตัวแค่ไหน"

ราเชลที่ตอนนี้มีแต่อารมณ์โทสะได้แต่ด่าไอหมาป่าตัวปัญหาอยู่ในใจ

"หึๆ..ถึงข้าเห็นแก่ตัวแค่ไหน แต่ก็ลบความจริงไม่ได้ที่เจ้าเป็นเมียข้าและข้าเป็นผัวเจ้า:)"

"ท่านหยุดพูดแล้วออกไปสักที ข้าเบื่อคำนี้เต็มทนแล้ว!!!"

from nanami.

ทะเลาะกันนิดหน่อยค่ะสีสันชีวิตคู่ ปล.สังเกตอาการราเชลกันเยอะๆนะคะ น้องเริ่มมีอาการแปลปรวนขึ้นมาแล้ว ทุกตอนที่เราแต่งมันจะสั้นนิดหน่อยนะคะ แต่อร่อยมาก🤩🔥 ปล.ncกำลังฝึกแต่งอยู่แต่ถ้าเราพร้อมที่จะเปิดจริงๆ ขอย้ายไปแอพอื่นค่ะ

เนื้อหาเรทเกิ้น+แอพนี้เด็กน่าจะเยอะ ไปแล้วค้าบบ💎👀💎🔪นะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***