ปะทะคารมเดือด
"ป้า..ป้าแม่บ้านคะ" ราเชลออกไปเรียกป้าแม่บ้านหลังจากชำระกายเสร็จ
"ค่ะๆ มีอะไรคะคุณหญิง" ป้าแม่บ้านรีบเดินขึ้นบันไดที่ยาวระหว่างชั้นหนึ่งกับชั้นสอง
"คือ...มียาคุมรึป่าวคะ"
ราเชลได้ถามออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆ ถึงจะเป็นยังไงเธอก็จะไม่ให้มีเด็กอยู่ในท้องเธอเด็ดขาด
ถ้าเด็กคนนึงเกิดมารู้ว่าพ่อนั้นขืนใจแม่จนท้อง คงเกลียดชีวิตตนเองน่าดู เหมือนกับราเชล
"...มีค่ะ แต่ป้าต้องขอคุณท่านก่อนนะคะ"
"...."
ราเชลได้ยินแบบนั้นจึงชะงัก แม้แต่ขอยากินก็ต้องขออนุญาติงั้นหรอ น่าขันสิ้นดี
"งั้นก็แล้วแต่ป้าเลยละกันค่ะ..."
ราเชลพูดจบ ร่างของคนวัยกลางคนก็เดินลงบันไดหรู และเดินไปกดโทรศัพท์บ้านต่อสายตรงกับหมาป่าเจ้าเล่ห์ทันที
"เอ่อ..คุณท่านคือคุณหญิงขอทานยาคุมค่ะ"
"หื้ม..ยาคุมหรอ"
คนร่างสูงที่รับโทรศัพท์ในห้องทำงาน ได้ยินก็ชะงักเล็กน้อย แต่ก็คิดแผนอะไรออก
ราเชลก็น้า คิดหรอว่าข้าจะปล่อยเจ้าไปง่ายๆ เจ้าต้องให้กำเนิดลูกๆหมาป่าของข้าสิ:)
"ใช่ค่ะ"
"อ่า...ให้ไปเลย"
"แต่ไม่ใช่ยาคุม...ให้ยาแก้ปวดไปแทน:)"
"ตะ..แต่คุณหญิง..อยากได้ยาคุมนะคะ"
คนร่างใหญ่ได้ยินก็ชักจะหงุดหงิดขึ้นมาแล้วสิ ป้าแม่บ้านที่คอยตามใจเค้ามาตั้งแต่เด็ก ถึงขั้นขัดคำสั่งเพราะราเชล
ราเชลเมียข้า เจ้านี่ชั่งร้ายกาจไม่เบาจริงๆ สงสัยคืนนี้ข้าคงต้องกลับไปลงโทษแล้วล่ะสิ หึหึ
"....ทำตามคำสั่งของข้า:)"
"ค่ะๆ"
หลังจากได้รับคำสั่ง ป้าแม่จึงรีบไปเตรียมยาแก้ปวดใส่ในถุงแทนที่ยาคุม
เห็นแบบนี้แต่เธอก็สงสารราเชลจับใจ แต่คนอย่างมาลิค ใครที่ไหนก็ขัดไม่ได้
ก็อก ก็อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นจากด้านนอก
"คุณหญิง..ป้าเอายามาให้แล้วค่ะ"
ราเชลได้ยินก็รีบเดินไปเปิดประตู หมาป่าเจ้าเล่ห์แท้จริงก็มีจิตสำนึกด้วยหรอ
"ค่ะ..แต่มันกินยังไงคะ"
ราเชลถามออกไป ราเชลถึงแม้จะสู้คนแต่สภาพแวดล้อมที่เธออุดอู้อยู่แต่ในที่เก๋า นั้นทำให้เธอไม่ได้รู้โลกภายนอกมากพอ เกิดมา19ปี ถึงแม้จะรู้จักยาคุมแต่ก็ไม่รู้วิธีกินให้ถูกต้อง
จากนั้นป้าก็ได้แนะนำวิธีการกินที่ถูกต้อง แต่สิ่งที่ราเชลไม่รู้เลยคือถึงจะถูกต้องยังไงมันก็ไม่ได้ผลอยู่ดี
พรึ่บ เสียงปิดประตูดังขึ้น
หลังป้าแม่บ้านพูดคุยกับราเชลเสร็จ ราเชลก็รีบเดินไปกินยาคุม
หลังทำอะไรเสร็จราเชลก็นั่งดูทีวีและคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ไอหมาป่าเจ้าเล่ห์นั้นจะกลับมาค่ำเธอต้องรีบเข้านอนก่อนที่มันจะทำอะไรเธอ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะได้เจ็บปวดอีกแน่
ยามค่ำ
ตอนนี้ราเชลขดตัวนอนอยู่บนเตียงด้วยความหนาว เธอตั้งใจที่จะหลับให้สนิทเพื่อที่จะไม่ได้เจอ ไอหมาบ้านั้นอีก
แต่ถึงอย่างไรความหนาวเหน็บและความกดดันทำให้เธอนอนไม่หลับ
กึก เสียงประตูดังขึ้น
อ่าไอเวรนั่นมาแล้วสินะ
ราเชลได้ยินจึงแกล้งหลับ เพื่อที่จะไม่ได้ปะทะคารมกับไอหมาป่าตัวนี้ที่ตอนนี้อยู่ในร่างของมาเฟียมากอำนาจ
"ฮ่าๆ..เมียข้าทันทีที่รู้ว่าข้ากลับดึกก็นอนหลับไปก่อนเลยสินะ....น่ารักจริง:)"
ราเชลที่แกล้งหลับได้ยินคำว่า'เมีย'ก็รู้สึกอยากจะอ้วกขึ้นมาจริงๆ
คนร่างใหญ่เห็นร่างเล็กของราเชลนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มหนาก็นึกเอ็นดู ตัวก็เล็ก หน้าตาก็จิ้มลิ้ม ผมสีเทายาวสวยนั้นอีก จะให้ข้าหลงเจ้าไปไหนกัน:)
แต่รู้รึไม่ ว่าข้ารู้ว่าเมียข้าแกล้งหลับมาตลอด
"หึๆ..ราเชลเจ้าไม่คิดจะปรนนิบัติ'ผัว'ของเจ้าบ้างหรือ"
"....."
คนร่างใหญ่เห็นราเชลเงียบไปจึงถอดชุดสูท ถอดเครื่องแต่งกายออกให้หมด เหลือแต่บ็อกเซอร์ที่ปกปิดเจ้าโลกขนาด62อยู่
คนร่างใหญ่รีบเดินเข้าไปสอดตัวในผ้าห่มหนา พร้อมทั้งใช้มือเดียวรวบเอวบางมาอยู่ชนกับแผงอกหนา และก้มไปกระซิบที่หูของราเชลว่า
"อย่าแกล้งทำเป็นหลับเลย ราเชล~"
"!!!"
ราเชลได้ยินก็ตกใจกับการโดนกระซิบใกล้หู เธอสะดุ้งโหยง แกล้งหลับต่อไม่ไหว
"..เจ้าเงียบซะเถอะ ข้าจะนอน"
"หึๆน่ารักจริงเลย..เมียข้า"
ได้ยินก็ขนลุกขนพองซะจริงไอคำนี้เนี่ยจะย้ำอะไรนักหนา
"ข้าไม่ใช่เมียเจ้า...หยุดยัดเยียดสถานะนี้ให้ข้าสักที"
"งั้นหรอ...เเต่เจ้าก็เสียพรหมจรรย์ให้ข้าคนแรกนะ:)"
ราเชลได้ยินก็โกรธไม่ไหว เค้าจะเอาอะไรกับเธออีก เอาแต่ตอกย้ำว่าเธอเสียครั้งแรกไปให้เค้าอยู่นั้นแหละ
ราเชลจึงแกะมือที่รัดเอวเธออย่างกับปลาหมึกนั้นออก
"เจ้าก็เอาแต่ตอกย้ำข้าอยู่นั้นแหละ!!!"
"โกรธแล้วหรอเมียข้า:)"
"ข้าไม่ใช่เมียเจ้าอย่ามายัดเยียดสถานะนี้ให้ข้านะ!"
ราเชลโกรธและหงุดหงิดอย่างมากกับความหน้ามึนของคนร่างใหญ่ เธอเหนื่อยมากที่จะต่อกรกับคนหน้าด้านแบบนี้แต่ความดื้อด้านของเธอมีนั้นมากกกว่า จึงพูดสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไป
''....ข้ารู้ว่าท่านน่ะขาดความอบอุ่นจากแม่ แต่ท่านก็ไม่ควรทำกับข้าเช่นนี้นะ!''
หลังจากพูดจบสิ่งที่ราเชลไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น ดวงตาของคนร่างใหญ่ที่เมื่อกี้เป็นสีฟ้าน้ำทะเลสวยแปลเปลี่ยนเป็นสีแดง ดั่งเลือด
ราเชลเห็นแบบนั้นก็ได้แต่ตกใจทำไรไม่ถูก
''เมียข้า...เจ้ารู้หรือไม่ว่า คนที่แล้วที่พูดแบบนี้กับข้า ตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนกันแล้ว;)''
''ทะ...ที่ไหน''
''หลุมฝังศพ;)''
FROM NANAMI
มาลุ้นกันค่าว่าอิผัวชั่วมันจะทำอะไรของราเชล เนื้อเรื่องเดินไวหน่อยนะคะ ขี้เกียจแต่งแต่ต่อจบแน่นวล .ขอพักจากncก่อนนะคะ ตอนนี้ยังฝึกแต่งอยู่แต่ก็มีฉากบ้างฉากที่เอามาแต่งให้คนอ่านฟินเล่นๆค่ะเช่นฉากเร้าอารมณ์ไรงี้ ไม่ตัดจบแบบละครไทยนะคะ ปล.อย่าคาดหวังกับนิยายฉันค่ะ พึ่งแต่งเรื่องแรกมีคำแนะนำหรือติชมอะไรคอมเม้นได้ จะเม้นด่าก็ได้ เห็นคนอ่านแล้วมีกำลังใจแต่งต่อจ้า
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments