ของตายที่รัก ไม่เคย

จากวันนั้นจนถึงวันนี้เวลาก็เลยผ่านมาจนจะเข้าสามเดือนแล้ว

ร่างบอบบางเริ่มมีน้ำมีนวลขึ้น อีกทั้งการแต่งการก็เปลี่ยนไปจากที่เคยสวมใส่เสื้อผ้าที่สะดวกต่อการทำงาน

ตอนนี้กลับเลือกใส่เสื้อตัวใหญ่ๆที่มองแล้วดูเทอะทะมากกว่าสะดวกสบาย

ดารัน

น้ำใบเตยค่ะคุณบุษ

ดารันคุกเข่าลงบนพรมนุ่ม พรางจัดเรียงแก้วน้ำใบเตยในถาดลงบนโต๊ะ

บุษ

ขอบคุณนะคะพี่รัน

บุศรา

ไม่เห็นต้องขอบคุณเลยยัยบุษนั่นมันหน้าที่คนใช้อยู่แล้ว

คุณหญิงบุศราเหลือบมอง ดารันก้มหน้าหงุดก่อนจะรีบเดินออกไปทันที

ผกามาศ

หนูบุษเดือนหน้าก็จะแต่งงานแล้วใช่ไหมจ๊ะ

บุษ

ใช่ค่ะคุณป้า

บุศรา

นี่ถ้าตาเพชรไม่ไปคว้ายัยข้างถนนนั่นมาเมื่อหลายปีก่อน

บุศรา

ป่านนี้พงศ์พนัสคงได้จัดงานแต่งงานที่ใหญ่โตไปแล้วล่ะค่ะ

คุณท่านผู้หญิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ มุมปากคลี่ยิ้มเล็กน้อยทว่ามือสองข้างกำเข้าหากันแน่นด้วยความโกรธ

กล้าดียังไงถึงได้มาดูถูกลูกสะใภ้ของเธอกันน่ะ?

บุศรา

ตายจริงน้องลืมว่ามีธุระขอตัวก่อนนะคะคุณพี่

คุณหญิงบุศรายกมือไหว้ผู้เป็นพี่ชายและพี่สะใภ้ก่อนจะเดินจากไปด้วยความเร่งรีบ

คุณท่านผู้หญิงถอนหายใจเสียงดัง พรางเหลือบมองผู้เป็นสามีที่นั่งอยู่ข้างๆ

คุณท่านผู้ชายเบือนหน้าหนีราวกับรู้ว่าจะถูกจ้องมองด้วยสายตาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อก็ไม่ปาน

ผกามาศ

น้องสาวคุณน่ะ

ผกามาศ

ลืมมารยาทไว้ในท้องแม่หรอคะไม่มีความเป็นผู้ดีเอาซะเลย

คุณท่านผู้ชายได้แต่นั่งนิ่งไม่กล้าเอ่ยโต้ตอบอะไร

เป็นที่รู้กันดีว่าคุณท่านผู้หญิงนั้นท่านเป็นผู้ดีเก่า สืบเชื้อสายมาจากในวัง

และค่อนข้างเคร่งเรื่องกิริยามารยาทเป็นพิเศษจนเป็นที่ขนานนามว่า"คุณท้าวนางใน"

ด้วยเพราะมีลักษณะนิสัยที่คล้ายคลึงกับคนในวังและพื้นฐานครอบครัวที่มีเชื้อเจ้า

บุษ

ขอโทษแทนคุณแม่ด้วยนะคะคุณลุงคุณป้า

คุณบุษยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง หญิงสาวหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด

เบญจภัทร์

ลุงไม่ถือสาหรอกหนูบุษเราอย่าเป็นเหมือนเขาก็พอ

ผกามาศ

แล้วไหนมีอะไรจะให้ป้าช่วยหรอหนูบุษ

คุณบุษขยับเข้าไปนั่งใกล้คุณท่านผู้หญิงพรางวางหนังสือเล่มบางเล่มนึงลงบนตัก

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคุณท่านผู้หญิงเปรียบดั่งแม่แท้ๆก็ไม่ปาน

ด้วยเพราะคุณหญิงบุศรานั้นแม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ แต่แท้ที่จริงไม่เคยทำหน้าที่แม่เลยสักครั้ง

มีเพียงผู้เป็นป้าสะใภ้ที่คอยทำหน้าที่แทนแม่แท้ๆ

บุษ

อยากปรึกษาคุณป้าเรื่องงานแต่งหน่อยน่ะค่ะ

ดารัน

คุณบุษรับขนมอะไรเพิ่มไหมคะ

ดารันเอ่ยถามเสียงเบาพรางส่งยิ้มหวานอย่างเป็นมิตรให้

บุษ

ขอบคุณนะคะพี่รันแต่บุษไม่เอาอะไรเพิ่มแล้วล่ะค่ะ

ดารัน

มีอะไรรึป่าวคะคุณบุษพี่เห็นนั่งเครียดมาสักพักแล้ว

ดารันตัดสินใจเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ด้วยเพราะเห็นคุณบุษนั่งทำหน้าเครียดมาสักพักใหญ่ๆแล้ว

บุษ

พี่รันช่วยบุษเลือกชุดแต่งงานหน่อยได้ไหมคะ

บุษ

จริงๆคุณป้าก็แนะนำมาให้แล้วแต่บุษยังไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่

ดารันนั่งลงข้างๆคุณบุษ พรางหยิบกระดาษแผ่นบางที่คุณบุษวางทิ้งไว้ขึ้นมาดู

ดารัน

พี่ว่าคุณบุษน่าจะเหมาะกับชุดนี้นะคะ

ดารัน

มองแล้วดูเข้ากับคุณบุษมากๆเลยล่ะค่ะ

คุณบุษมองตามที่ดารันชี้ ดวงตาหวานเบิกกว้างด้วยความดีใจ

บุษ

เฮ้ยย ทำไมก่อนหน้านี้บุษไม่เห็นชุดนี้คะเนี่ย

บุษ

ขอบคุณนะคะพี่รันที่ช่วยบุษเลือกชุดแต่งงาน

คุณบุษโผเข้ากอดดารันด้วยความดีใจ ร่างบางก็กอดตอบด้วยท่าทีเก้ๆกังๆเช่นกัน

ดารัน

ยังไงคุณบุษ

ดารัน

ลองเอาให้คุณท่านผู้หญิงดูอีกรอบก่อนก็ได้นะคะ

ดารัน

พี่ไม่รู้ว่ามันจะพอใช้ได้รึป่าวน่ะค่ะ

บุษ

ุทำไมล่ะคะพี่รัน

ดารัน

พี่..ไม่เคยแต่งงานน่ะค่ะเลยไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย

รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณบุษเลือนหายไปอย่างเห็นได้ชัด ในสายตาของคุณบุษไม่มีผู้หญิงคนไหนน่าสงสารเท่าพี่รันอีกแล้ว

ดารันชะงักนิ่ง นึกคิดว่าตนพูดอะไรผิดไปรึป่าวนะคุณบุษถึงได้มีท่าทีเปลี่ยนไปแบบนั้น

เพชร

ทำอะไรกันน่ะ

เสียงเข้มที่คุ้นเคยพาให้ดารันและคุณบุษหลุดออกจากภวังค์

ดารัน

เอ่อ...คือ--

บุษ

บุษให้พี่รันช่วยเลือกชุดแต่งงานให้น่ะค่ะ

คุณบุษพูดแทรกขึ้นเพราะดารันมัวแต่พูดติดๆขัดๆจนเธอกลัวว่าพี่ชายจะคิดเป็นอย่างอื่นซะก่อน

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ