ของตายที่รัก คำขอ

07:09

พระพาย

ม๊า!!กลับมาแล้วหรอคะ

เด็กน้อยตะโกนเสียงดังพรางรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้เป็นแม่ด้วยความคิดถึง

ดารัน

คิดถึงม๊าไหมคะพี่พาย

พระพาย

คิดถึงที่สุดเลยค่ะม๊าไม่อยู่พี่พายเหงามากเลย

เด็กน้อยตีหน้าเศร้า ดารันยิ้มขำมือบางยกขึ้นลูบหัวลูกสาวเบาๆ

พระพาย

ตอนที่ม๊าไม่อยู่อาพลอยมานอนที่บ้านด้วยนะคะ

ดารันชะงักนิ่ง พยายามหักห้ามความสงสัยที่กำลังก่อตัวขึ้นมาในใจอยากจะถามให้หายค้องใจยิ่งนัก

ดารัน

หรอคะแล้ว..พี่พายชอบอาพลอยรึป่าวคะ

พระพาย

ชอบค่ะ!

พระพาย

พี่พายชอบอาพลอย

ดารันฝืนยิ้มน้อยๆให้กับลูกสาว ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นดารันก็ไม่อยากให้ลูกรับรู้ถึงความรู้สึกที่ไม่ดีของเธอ

เพชร

พี่พายทำอะไรอยู่คะลูก

เพชร

มากินข้าวได้แล้วนะเดี๋ยวจะสายเอานะคะ

คุณเพชรเอ่ยบอกกับลูกสาว แต่ทว่าสายตากลับจ้องมองไปที่แม่ของลูก

ดารันรีบก้มหน้าหลบสายตาคุณเพชรทันที เพราะเธอรู้ดีว่าคุณเพชรมักจะรู้ความคิดของเธอแม้เพียงมองตา

ดารัน

งั้น..รันไปเตรียมรองเท้าให้ลูกก่อนนะคะ

คุณเพชรพยักหน้า สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่แผ่นหลังบางแม้จะไกลตาออกไปมากแล้ว

เพชร

พี่พายพูดอะไรกับม๊าคะ

พระพาย

พี่บอกม๊าว่าอาพลอยมานอนค้างที่บ้านค่ะ

เพชร

แล้วก็อะไรอีกคะ

คุณเพชรถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เด็กน้อยเอ่ยตอบตามความเป็นจริงด้วยเพราะไม่เคยโกหก

พระพาย

ม๊าถามว่าพี่พายชอบอาพลอยไหมพี่เลยบอกว่าชอบ

เพชร

พี่พายชอบแบบไหนคะ

พระพาย

ก็..ชอบที่อาพลอยคอยมาเล่นกับพี่แค่นั้นเลย

คุณเพชรพยักหน้า พรางอมยิ้มเขาเป็นพ่อทำไมจะดูไม่ออกว่าลูกคิดยังไงกับคนที่ถูกพูดถึง

สำหรับพี่พายน่ะไม่มีใครดีกว่าหมาม๊าดารันของพี่พายแล้วล่ะ

เพชร

ถ้างั้นพี่พายต้องไปบอกม๊าใหม่นะคะเดี๋ยวม๊าเข้าใจผิด

เด็กน้อยพยักหน้า แม้ไม่เข้าใจว่าผู้เป็นแม่จะเข้าใจผิดอย่างไร

หลังจากส่งลูกไปโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว ดารันก็วุ่นอยู่กับการทำเค้กวันเกิด แม้จะเป็นเพียงก้อนเล็กๆแต่ทว่าเจ้าตัวก็ตั้งใจทำอย่างมาก

เพราะนี่คือเค้กวันเกิดของเธอเอง และเค้กก้อนนี้ก็จะเอาไว้ใช้ฉลองวันเกิดของเธอกับพี่พายแค่สองคนในคืนนี้

20:41

ดารันเหลือบมองนาฬิกาพรางหันไปมองที่ประตูทางเข้า

แปลกจริง ปกติคุณเพชรไม่เคยกลับบ้านดึกขนาดนี้โดยไม่บอกให้เธอทราบก่อน อีกทั้งวันนี้คุณเพชรก็อาสาไปรับพี่พายที่โรงเรียนด้วยตัวเองอีก

เคท

คุณรัน

เคท

คอยนายอยู่หรอคะ

ดารัน

ค่ะไม่รู้ทำไมวันนี้คุณเพชรถึงกลับบ้านค่ำจัง

ดารันว่าพรางชะเง้อมอง

เคท

คุณรันขึ้นไปพักก่อนก็ได้ค่ะเดี๋ยวทางนี้พี่จัดการเอง

ดารัน

ไม่เป็นไรค่ะพี่เคทนั่นแหละไปพักเถอะค่ะ

ดารันยิ้ม หัวหน้าแม่บ้านยิ้มตอบก่อนจะโค้งศีรษะให้เล็กน้อยและเดินจากไป

ดารันนั่งคอยคุณเพชรและพี่พายจนดึกดื่นเกือบข้ามคืน ร่างบางถอนหายใจออกมาเบาๆ

ก่อนจะเดินตรงไปที่ตู้เย็น มือบางเปิดประตูแล้วหยิบเค้กก้อนเล็กออกมาจากตู้

ดารันมองเค้กก้อนเล็กในมือนิ่งๆ ก่อนจะวางลงบนโต๊ะ จุดเทียนที่ปักรอไว้ก่อนแล้ว

ดารันยกมือขึ้นผสานกัน วางไว้ระดับหน้าอก เปลือกตาสวยปิดลงช้าๆในใจตั้งจิตอธิษฐานเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา

"รันขอให้คุณเพชรกับพี่พายมีความสุข ขอให้พ่อและแม่สุขภาพร่างกายแข็งแรง"

เป็นคำขอที่ดารันเอ่ยขอในวันเกิดทุกๆปี แม้จะรู้ดีว่าการที่คุณเพชรจะมีความสุขได้นั้นเธอคงต้องหายไปจากชีวิตของอีกคนซะก่อน

ยังไม่ทันที่ดารันจะได้เอ่ยคำอธิษฐานต่อ ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูดังขึ้นซะก่อน

พระพาย

ม๊า~ ยังไม่นอนหรอคะดึกมากแล้วนะ

ดารัน

ม๊านั่งรอพี่พายอยู่น่ะค่ะ

ดารัน

นี่ม๊าทำข้าวต้มของโปรดไว้ให้ด้วยนะ

พระพาย

อืม..พี่กินมาแล้วค่ะ

ดารัน

หือ พี่พายกินข้าวเย็นมาแล้วหรอคะลูก

พระพาย

ค่ะพอดีอาพลอยทำซูชิมาให้ชิมน่ะค่ะพี่เลยกินจนหมดเลย

เด็กน้อยยิ้มร่าด้วยความใสซื่อ ดารันหน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด แต่กระนั้นก็ยังคงสิ่งยิ้มหวานให้กับลูกสาว

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ