ปรมาจารย์ผู้โดดเดี่ยว สัญญาข้าจะไม่ทิ้งเจ้าไป

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

เจ้าต้องการอะไร//มอง

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

พูดจาห่างเหินจังนะ

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ข้าเเค่อยากยืนข้อเสนอให้เจ้า

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ข้อเสนออะไร

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ก็เเค่อยากข้าได้ใบคะเเนนนั้น

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

หากเจ้าส่งให้ข้าเเต่โดยดี

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ข้าจะปล่อยเจ้าไป

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

เเต่ถ้าหากเจ้าไม่ให้ละก็

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ข้าก็ไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยของเจ้าได้//ยิ้ม

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

...

ซางอวี้(ลูกศิษย์ชงหมาง)

เจ้าถือว่าใชคดีนะที่ศิษย์พี่ข้าอุสาใจเย็นให้เจ้าเลือก

ซางอวี้(ลูกศิษย์ชงหมาง)

เร็วเข้าศิษย์พี่ข้าไม่มีเวลามานั่งรอเจ้า!

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ข้าไม่ให้!//กำใบคะเเนนเเน่น

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

พูดจาดีๆเจ้าคงไม่รู้เรื่องสินะ

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ไปจับมันไว้ซะ

หวังฉัง(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ขอรับ//เข้าไปจับ

ซางอวี้(ลูกศิษย์ชงหมาง)

//เข้าไปจับ

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ปล่อยข้านะ//ขัดขืน

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

เจ้าเป็นใครบังอาจมาขัดขืนข้า..อ๋อหรือเจ้าคิดว่ากำลังเป็นที่รักของท่านซุนถิงหลิงอยู่//ดึงผม

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

อย่าโอหังไปหน่อยเลยที่ท่านซุนถิงหลิงรับเจ้ามาเพราะสงสารเจ้าเท่านั้นไม่ได้รักเจ้าอย่างที่เจ้าคิดหรอก

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

หากเขาหมดความสงสารเจ้าเมื่อไหร่//เตะที่หน้าท้อง

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

อึก!!//จุกท้อง

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

เจ้าก็คงถูกทิ้งอย่างหน้าสมเพช//เเย่งใบคะเเนนที่มือมา

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ไปเถอะ//หัวเราะเย้ย

ซางอวี้(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ให้ตั้งเเต่เเรกก็สิ้นเรื่อง

ซางอวี้(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ช่วยไม่ได้เจ้าขัดขืนศิษย์พี่ข้าเอง//เตะเข้าที่หน้า

หวังฉัง(ลูกศิษย์ชงหมาง)

อ่อนเเอเเบบนี้เจ้าจะปกป้องใครได้//เดินออกไป

หวังฉัง(ลูกศิษย์ชงหมาง)

หน้าสมเพชชะมัด//หัวเราะเย้ย

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

อึก...//กุมหน้าท้อง

ณ.ข้างนอกป่า

เซียนปี้ซีเชิน(อาจารย์)

หมดเวลาการทดสอบเล้ว//ส่งสัญญาณ

เซียนปี้ซีเชิน(อาจารย์)

เจ้ามาทำอะไร//หันหลังไปมอง

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

พอดีข้าว่างเลยเเวะมาดูการทดสอบหน่อยน่ะ//ยิ้ม

ลูกศิษย์ต่างๆเริ่มเดินออกมาจากป่า

เซียนปี้ซีเชิน(อาจารย์)

ใครได้ครบ10ใบถือว่าผ่านการทดสอบข้าเเต่ถ้าหากใครไม่ได้อยู่รอพบข้า

ลูกศิษย์เเต่ละคนเดินออกไปพักด้วยสีหน้าที่เหน็บเหนื่อย

เเต่จะมีอยู่คนนึงที่อยู่จุดเดิม

เซียนปี้ซีเชิน(อาจารย์)

เชียนฉ่าวเจ้าไม่มีซักใบเลยรึ

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

...

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ขออภัยขอรับ

เซียนปี้ซีเชิน(อาจารย์)

ชิไร้ประโยชน์เสียจริง

เซียนปี้ซีเชิน(อาจารย์)

ไปตัดไม้มาให้ครบหากเจ้าทำไม่ได้วันพรุ่งนี้เจ้าไม่ต้องมาฝึกกับข้า//เดินออกไป

ซางอวี้(ลูกศิษย์ชงหมาง)

ศิษย์พี่ดูนั้นสิ//ซุบซิบ

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

หึสมน้ำหน้า//หัวเราะ

ถี่เถียน(ลูกศิษย์ชงหมาง)

กล้าขัดขืนข้าสมควรเเล้ว//ยิ้มเย้ย

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ขอรับ....//ก้มหน้า

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เป็นไงบ้างเชียนฉ่าว..ตรงหน้าเจ้า//เดิมเข้ามา

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ข้าไม่เป็นไรอย่าสนใจเลยขอรับ//เดินออกไป

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ข้าคงหน้าสมเพรชมากสินะ//คิด

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เดี๋ยวก่อน...

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เชียนฉ่าวบาดเเผลที่หน้าเจ้า.....//คิด

หลายวันต่อมา

ณ.ห้องทำงานของซุนถิงหลิง

ก๊อกๆ(เคาะประตู)

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

ข้าเข้าไปได้หรือไม่

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

อืมเข้ามาสิเจ้ามีอะไร

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

พอดีเด็กคนนี้อยากพบเจ้า//เดินเข้ามา

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

ข้าเลยพามา

หนางเว้ยอิง(ลูกศิษย์ปี้ซีเชิน)

คะราวะท่านซุนถิงหลิง//เดินออกมา

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

อืมไม่ต้องมากพิธี

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เจ้ามีอะไรจะบอกข้างั้นหรอ

หนางเว้ยอิง(ลูกศิษย์ปี้ซีเชิน)

เมื่อหลายวันก่อน

หนางเว้ยอิง(ลูกศิษย์ปี้ซีเชิน)

ท่านปี้ซีเชินได้พาข้าเเละศิษย์คนอื่นๆไปทดสอบที่ป่า

หนางเว้ยอิง(ลูกศิษย์ปี้ซีเชิน)

ข้าได้บังเอิญเห็นถี่เถียงเเละพรรคพวกรังเเกเชียนฉ่าว

หนางเว้ยอิง(ลูกศิษย์ปี้ซีเชิน)

ข้าไม่กล้าออกไปช่วยเพราะกลัวจะถูกทำร้ายอีกคน

หนางเว้ยอิง(ลูกศิษย์ปี้ซีเชิน)

ที่เชียนฉ่าวไม่มีใบคะเเนนเลยถูกทำโทษ

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

หลายวันมานี้ข้าไม่เจอเชียวฉ่าวมาฝึกเลยไม่เเน่อาจเพราะเหตุนี้

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

ข้าได้ยินว่าถูกปี้ซีเชินลงโทษจนล้มป่วยหนัก

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

ข้าต้องขออภัยเเทนลูกศิษย์ข้าด้วย

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

หากเว้ยอิงไม่มาบอกข้าก็คงไม่รู้

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

ว่าลูกศิษย์พวกนี้ทำอะไรศิษย์เจ้าไว้

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

ข้าได้ลงโทษพวกเขาไปเเล้ว

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

ตอนนี้เจ้าไปดูศิษย์เจ้าเถอะ

หนางเว้ยอิง(ลูกศิษย์ปี้ซีเชิน)

ขอลาท่านอาจารย์ทั้งสอง

เซียนชงหมาง(อาจารย์)

งั้นข้าขอตัวก่อน//เดินออกไป

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ที่เเท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เเผลที่ใบหน้าคงเกิดจากเชียนฉ่าวขัดขืนสินะ

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ต้องไปดูหน่อยเเล้ว

ณ.ห้องของเชียนฉ่าว

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ไข้ขึ้นสูงเกินไปเเล้วข้าเป็นอาจารย์ไม่ได้เรื่องเสียจริง

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

//หยิบผ้ามาเช็ดตัวให้เย็นลง

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

อึก..ท่านอาจารย์//ค่อยๆลืมตา

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เจ้าตื่นเเล้วข้าทำข้าวต้มมาให้เจ้า//ป้อนให้

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ค่อยๆกินเถอะ

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ข้าไปเอายามาเเล้วกินข้าวเสร็จเจ้ากินยาเถอะ

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เจ้าไหวหรือไม่

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ท่านอาจารย์ข้าถามได้หรือไม่...//ลุกขึ้น

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ได้เจ้าสงสัยอะไร

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ที่ท่านอาจารย์ทำดีกับข้าเพราะเเค่สงสารข้าหรอ

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ไม่ใช่ว่าท่านอาจารย์รักข้าหรอ

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ถ้าท่านอาจารย์หมดสงสารข้าท่านอาจารย์จะทิ้งข้าไปใช่ไม//ร้องไห้

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

....เอ่อเจ้าเข้าใจผิดเเล้ว

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ข้ารักเจ้าข้าไม่มีวันทิ้งเจ้าไป//ปลอบ

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ท่านอาจารย์พูดจริงหรอ

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

อืมสิ่งที่ข้าพูดย่อมเป็นความจริง

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

งั้นท่านอาจารย์สัญญานะว่าจะไม่ทิ้งข้าไป

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ข้าสัญญา

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

รีบทานข้าวต้มก่อนเถอะเดี๋ยวจะเย็นเสียก่อน

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เรื่องวันนั้นข้ารู้หมดเเล้วทำไมเจ้าไม่บอกข้าละ

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เเล้วเเผลตรงหน้าหายดีหรือยัง

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ข้ากลัวทำอาจารย์เดือนร้อนขอรับ...ส่วนเเผลตรงหน้าเริ่มหายดีเเล้วขอรับ//หงอย

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ครั้งหน้าหากมีอะไรเจ้าบอกข้าด้วยเถอะข้าเป็นห่วงเจ้ามากนะวันนี้เจ้านอนพักอยู่ที่นี้เถอะ

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

อย่าฝืนออกไปฝึกละ

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ร่างกายของเจ้ายังอ่อนเเอนัก

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ขอรับท่านอาจารย์

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ข้าไปก่อนน่ะเจ้าอย่าลืมกินยาละ

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

ดูเเลตัวเองด้วยละข้ายังมีงานต้องทำ//ลุกออกไป

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ขอรับ

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ท่านอาจารย์

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

หื้ม//หันมา

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ข้ารักท่านอาจารย์นะ//ยิ้ม

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

อืมข้าก็รักเจ้า//ยิ้ม

เซียนซุนถิงหลิง.นอ(อาจารย์)

เจ้านอนพักเถอะ//เดินออกไป

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

ข้าอยากให้มันเป็นเเบบนี้ตลอดไปจัง//คิด

เชียนฉ่าว(ตอนเด็ก)

อาจารย์ข้ารักท่านนะ//เผลอหลับ

...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ