หญิงสาวปริศนาและโรงเรียนร้างแห่งความตาย...
ตอนที่1การย้ายบ้านกับพื้นที่ปริศนา
โชตะ
ว้าววันนี้อากาศดีจังเลยเนอะยูกิ
โชตะเอ่ยคำออกมาพร้อมกับบิดขี้เกียด ในขณะเดียวกัน ที่ยูกิสุนัขของเขานั้นวิ่งวน รอบตัวของโชตะ
คุณแม่
เอาล่ะแม่ว่าจะไปจัดของเข้าบ้าน อ๊ะ!วันนี้เรากินสุกี้,ชาบู กันดีไหมจ๊ะ ถือว่าเป็นการฉลองการย้ายบ้านยังไงล่ะ
คุณแม่พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
โชตะ
เย้ ได้ยินไหมยูกิ! พวกเราจะได้ฉลองกันล่ะ~ ฮ่าๆ
คุณแม่
บางทีลูกอาจจะเดินสำรวจที่แต่ละที่ดูบ้างนะจ๊ะ
คุณแม่
ดูสิ อากาศสดใสกลางทุ่งนาหมู่บ้านที่อยู่บนที่สูงแบบนี้ ลมเย็นสบายดีใช่ไหมจ๊ะ
คุณแม่พูดพร้อมกับยิ้มออกมา
โชตะได้เดินทางไปออกสำรวจหมู่บ้านกับยูกิ
โชตะ
โอ้โห ดูนี้สิยูกิ น้ำที่ทุ่งนานี้ใสเป็นประกายเลยล่ะ
โชตะ
อ้ากกกก!!! นายทำผมตกใจนะ
โชตะ
งั้นเราไปสำรวจที่อื่นบ้างดีกว่านะ
โชตะได้เดินไปเรื่อยๆกับยูกิ จนไปถึงสถานที่แห่งหนึ่ง...ที่มีแต่ต้นไม้ใบหญ้าไปตามทางที่มีแสงส่องไม่มืดมาก...
ป้าข้างบ้าน
นี่หนูคงจะเป็นคนที่ย้ายมาใหม่ใช่ไหม
โชตะพยักหน้าพร้อมกับตอบรับ
ป้าข้างบ้าน
งั้นหนูก็อย่าเข้าไปในนั้นเลยนะจ๊ะ ถ้าไม่อยากลองดี
โชตะ
ในนี้มันมีอะไรเหรอครับ?
ป้าข้างบ้าน
ก็ที่นี่น่ะ เคยมีศพมากมายเต็มไปหมดในโรงเรียนร้างนั้น แล้วเขายังเป็นเจ้าที่ไม่ก็ผีวิญญาณวนเวียนอยู่ในนั้น ถ้าหากใครไปลบหลู่ล่ะก็จะโดนฆ่าตายในวิธีต่างๆด้วยนะ
ป้าข้างบ้าน
เฮ้อ พูดแล้วก็ขนลุก
คุณป้าได้เดินจากไปในขณะที่โชตะมึนงงเล็กน้อย
โชตะได้หันไปทางที่ยูกิเห่า และได้พบกับแมวตัวหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงกลางทางในป่าต้องห้ามนั้น
ทันใดนั้นยูกิก็วิ่งเข้าไปในทางป่าต้องห้าม
แมวตัวนั้นได้วิ่งหนีเข้าไปในโรงเรียนร้างโดยมียูกิที่วิ่งไล่ตาม
โชตะตัดสินใจวิ่งตามสุนัขของเขา
ในโรงเรียนนั้นมีแต่เถาวัลย์และหนามหญ้าเต็มไปหมด
//เสียงฮำเพลง,เสียงลากอะไรบางอย่างคล้ายโลหะ//
โชตะเงียบและพยายามหาสูนัขของเขา
โชตะ
ชู่!!! เบาไปหน่อยสิครับ!
โชตะกระซิบพร้อมกับเอามือปิดปากยูกิ
หญิงสาวปริศนา
ไปอยู่ไหนกัน? นาบี...?
หญิงสาวปริศนาคนนั้นเหมือนจะเรียกแมวของเธออยู่
หญิงสาวคนนั้นอุ้มแมวของเธอ
ในขณะที่โชตะกำลังพยุงสุนัขของเขาอยู่เขาได้ไปเหยียบใบไม้แห้ง
หญิงสาวคนนั้นหันมาทางโชตะแล้วขว้างมีดเฉียดผมโชตะไป
โชตะหน้าซีด แล้วเงียบไปสักพัก...
เด็กชายปริศนาคนที่1
เฮ้~!!!!
จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งขว้างหินมากระทบกับหน้าต่าง
ทันใดนั้นหญิงสาวคนนั้นก็รีบวิ่งหนีเข้าไปในป่า
เด็กชายปริศนาคนที่1
เฮ้! มีใครอยู่ตรงนั้นด้วย!!!
เด็กชายปริศนาคนที่2
...คงจะเป็นพวกสัตว์ป่าล่ะมั้ง
เด็กชายปริศนาคนที่1
อ๊ากกก!!! เสียงอะไรน่ะนั้น
เด็กผู้ชายคนที่หนึ่งวิ่งไปซ้อนด้านหลังของคนที่สอง
เด็กชายปริศนาคนที่2
แล้วนายจะให้เป็นเสียงไดโนเสาร์เหรอไง มันก็ต้องเป็นเสียงสุนัขอยู่แล้วน่ะสิ...
เด็กชายปริศนาคนที่1
ก็ฉันกลัวหมานี้นา
เด็กชายปริศนาคนที่2
เฮ้อ~ ทั้งๆที่นายดึงตัวผมมาที่นี่ด้วยความงี่เง่าแท้ๆ
เด็กชายปริศนาคนที่1
งี่เง่างั้นเหรอ! ฉันเกลียดคำนั้น!
ในระหว่างที่พวกเขาสองคนนั้นเถียงกันอยู่ โชตะเลตัดสินใจยืนขึ้นและปล่อยสุนัขของเขา
เด็กชายปริศนาคนที่1
อ๊ะ! คนนี้นา
เด็กชายปริศนาคนที่1
นายมาทำอะไรที่นี่เหรอ
เด็กชายปริศนาคนที่1
โอ้โห! โครตเท่
เด็กชายปริศนาคนที่1
งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ!
เด็กชายปริศนาคนที่1
นายชื่ออะไรเหรอ
ไดอิจิ
นายไม่ต้องเลย ผมแนะนำตัวเองได้น่า ผมชื่อไดอิจิ นะ ฝากตัวด้วยล่ะ
ยู
โอ้โห! นี่ครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่นายแนะนำตัวด้วยตัวเองน่ะ
ไดอิจิ
หุบปากของนายไปเลยนะ!
ในระหว่างที่โชตะกำลังคุยกับเพื่อนใหม่อยู่สุนัขของเขาก็ได้มาดมด้านหลังของ ยู
ยู ได้จับตัวของโชตะมาบังเอาไว้
ยู
อ้ากกกก!!! มันจะกัดฉันแล้ว!!!!
ไดอิจิ
เล่นอะไรเนี่ยสุนัขตัวนี้ก็ออกจะน่าเอ็นดู
ไดอิจิได้ดึงตัวโชตะออกมาจากยู
ไดอิจิ
เจ้าสุนัขตัวนี้ชื่ออะไรเหรอครับ?
โชตะ
ออ มันชื่อว่า ยูกิ น่ะ
ยู
ฉันว่าฉันชอบแมวมากกว่านะ
ไดอิจิ
งั้นเราออกไปจากที่นี่กันเถอะ
พวกเขาได้เดินออกมาจากที่ตรงนั้น
โชตะ
ผมว่าผมกลับล่ะนะไว้เจอกันครับ
ยูและไดอิจิ โบกมือให้โชตะ
โชตะ
เฮ้อ~ ย้ายบ้านมาวันเเรกก็ว้าวุ่นเลย~
คุณแม่ของโชตะ ได้ยืนรอโชตะอยู่
คุณแม่
ว่าไงลูกไปสำรวจมากลับมาซะเย็นเชียว
คุณแม่
เอาล่ะไปอาบน้ำได้แล้ว อาหารแม่ทำเสร็จแล้วนะ
โชตะกับยูกิ ส่งเสียงพร้อมกัน ด้วยความดีใจ
โชตะได้พบยูกิอยู่หน้าห้องน้ำ
โชตะ
ขี้แกล้งจังนะครับฮ่าๆ
โชตะ
งั้นเดี๋ยวผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ
โชตะ
ยูกิไปนั่งรอผมก่อนก็ได้นะครับ
หลังจากที่โชตะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเเล้ว
คุณแม่ได้ยื่นถ้วยสุกี้ให้โชตะ
คุณแม่
อยากกินอะไรตักได้เต็มที่เลยนะจ๊ะมีทั้งชาบู,สุกี้ และยังมีของหวานด้วยนะจ๊ะ
โชตะ
โอ้โห! น่ากินทั้งนั้นเลย
คุณแม่
พรุ่งนี้ลูกต้องไปโรงเรียนอย่าลืมจัดตารางเรียนด้วยนะจ๊ะ
โชตะ
คร้าบ~ งั้นผมขึ้นข้างบนก่อนนะครับ
โชตะได้ขึ้นไปจัดตารางเรียนแล้ว ขึ้นไปนอนบนเตียงนุ่มๆ โดยที่มียูกินอนเฝ้าโชตะอยู่
Comments