หญิงสาวปริศนาและโรงเรียนร้างแห่งความตาย...
ตอนที่6ฉันเป็นห่วงนาย...
ณ ตอนเช้าที่บ้านของคิโยชิ
โชตะที่ตื่นมาแต่ไม่พบคิโยชิเลยเรียกหาคิโยชิ
แต่จู่ๆโชตะก็ได้ชนเอากับอะไรบางอย่าง
คิโยชิ
อ๊ะ! เป็นอะไรไหมครับ!?
คิโยชิรีบเข้ามาประครองโชตะที่ล้มอยู่
คิโยชิได้ตอบไปพร้อมกับเอามือของเขามาถูเบาๆที่จมูกของโชตะ
โชตะ
ผมไม่เป็นไรหรอก ขอบคุณนะ
คิโยชิ
ผมเตรียมอาหารเสร็จแล้วนะครับ
เมื่อโชตะได้ไปทำธุระส่วนตัวเสร็จ
โชตะได้เดินมาที่โต๊ะแล้วได้เห็นข้าวผัดวางอยู่บนโต๊ะ
โชตะ
ว้าว~ ข้าวผัดน่ากินจัง
โชตะได้ตักข้าวผัดเข้าปาก และมันอร่อยสุดๆ
คิโยชิ
ผมใส่เนยลงไปน่ะครับ
โชตะ
งั้นพวกเราไปเยี่ยม"พวกยูกิ"กันนะ
เมื่อทั้งสองคนได้เดินไปถึงที่โรงพยาบาล
ยูกิได้วิ่งมาตะกายโชตะด้วยความคิดถึง
โชตะ
โอ๋~ ยูกิคิดถึงผมมากเลยสินะ
โชตะพูดออกมาด้วยความเอ็นดู
คิโยชิ
ไดอิจิกับยู เขาอยู่ไหนเหรอครับ?
โชตะ
นั้นสินะน่าจะออกจากโรงพยาบาลแล้วล่ะมั้ง
โชตะ
แต่วันนี้ยูกิก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วเนอะ~
ยู
เฮ้...เมื่อคืนนายหายไปไหนมา? พวกฉันตามหาที่บ้านนายแล้วก็ไม่มี
โชตะ
อ๋อ ผมไปนอนค้างที่บ้านคิโยชิน่ะ
ยู
พวกฉันก็นึกว่านายหายไปไหน พวกฉันเป็นห่วงนายนะ
โชตะ
ต้องขอโทษที่ทำให้เดือดร้อนนะ
ยูกิหันมามองที่ยูแล้วเห่าใส่เหมือนไม่พอใจที่ยูดูโชตะ
ยูที่สีหน้าดูตกใจเล็กน้อย จนกระทั่งยูกิได้เดินมาไล่ตามดมขาของยู
ยู พูดพร้อมเดินหนีให้ไว้ที่สุด
ส่วนเจ้ายูกิก็ยังคงเดินไล่ดมขาของยู
ยู
เฮ้ย! อย่าเข้ามานะไปตรงนู้นไป๊!!!
ยูได้วิ่งหนีไปแอบหลังโชตะ
ยู
อ้ากกก!! มันทำอย่างนี้ทำไม!!!!
โชตะ
ฮ่าๆ สงสัยมันจะไม่ค่อยพอใจที่ยูดุผมล่ะมั้ง~
ไดอิจิ
เลิกโวยวายสักที มันเสียงดังนะรู้ไหม
โชตะ
เหมือนมันจะบอกว่ารีบขอโทษซะ ไม่งั้นยูกิเขาจะกัดน่ะ ฮ่าๆ
ยู
เอ้!! งั้นก็...ขอโทษนะที่ดุ...
ยู
อ้ากกกกกก!!! โผล่มาตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย!!!!!
โชตะ
ค...คือว่า...ผม...จ...เจ็บนะ
ไดอิจิ
เฮ้ยเขาก็บอกอยู่ว่าเจ็บไง
ไดอิจิเดินเข้ามาแล้วงัดมือของยูออก
คิโยชิ
โชตะไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?!
โชตะ
ผมไม่เป็นไรหรอกแค่เจ็บนิดๆเอง
ไดอิจิ
เฮ้ยๆเลิกสติแตกได้เเล้ว
ยู
...ฉันขอโทษนะโชตะเจ็บมากไหม
โชตะ
ในเมื่อพวกนายออกจากโรงพยาบาลได้แล้วเรามาหาอะไรเล่นกันดีกว่านะ
เมื่อทุกคนเดินออกจากโรงพยาบาลก็ได้คุยกันว่าจะไปเล่นที่ไหนดี
ณ ทุ่งหญ้าแห้งหน้าผาหนึ่งที่อยู่ในป่าที่สวยงาม
โชตะ
ผมว่าที่นี่มันน่าจะมีอะไรเล่นอยู่บ้างนะ
โชตะ
เรามาเล่นซ่อนแอบกัน แต่ถ้าใครหาเจอจะต้องแปะคนนั้นให้ได้
โชตะ
งั้นเราต้องเลือกคนที่จะเป็นก่อน...
ยู
ไม่มีทางขืนเจ้าหมานี่เป็นมีหวังฉันไม่รอดแน่ๆ
ไดอิจิ
เฮ้ หลับตาด้วยนะเฮ้ยเพราะเวลานายเล่นเกมนี้ทีไรนายโกงทุกทีเลย~
ณ ที่ซ้อนในป่าที่ไม่รกมาก
โชตะ
เออ~จะซ้อนที่ไหนดีน่า~
โชตะ
ยูกิก็แยกทางกันแล้วด้วยสิ
โชตะ
ไดอิจิเองเหรอเนี่ยตกใจหมดเลย~
เมื่อยูมองดูดีๆมันคือหางของยูกิที่ซ้อนในทุ่งหญ้าที่ไม่มิดเอาซะเลย
เมื่อยูเห็นอย่างนั้นก็ถึงกับหน้าซีดในทันที
ยู
(ทำเป็นไม่เห็นดีกว่าเรา)
ยู
เอ้~พวกนั้นไปซ่อนที่ไหนกันนะเนี่ย~
เมื่อยูเดินไปเรื่อยๆก็ได้พบกับคิโยชิที่กำลังก้าวออกมาจากพุ่มไม้
คิโยชิ
ย...อย่านะครับ~!!!!
ยูได้รีบวิ่งมา เมื่อคิโยชิได้เห็นอย่างนั้นจึงรีบวิ่งสุดกำลังแต่หารู้ไหมว่า...ยู ในเวลาวิ่งน่ะ...มันน่ากลัวสำหรับคิโยชิมาก!!!
คิโยชิ
ย...อย่าเข้ามานะครับ!!!
Comments
31_PUTU WIDIARTA
ดีใจที่มีนิยายที่น่าอ่านมากขนาดนี้ค่ะ ขอบคุณแอด 🤗👏
2023-12-09
0