ตอนที่​ 5 เอวา{จบบริบูรณ์}​

ตอนที่ 5 เอวา

“เจ้าเลิกกอดข้าซะทีเถอะโตโนวารี”เสียงบทของอลันดังขึ้น เขาถูกจับกดที่โขดหินนานเกือบสามชั่วโมงแถมหลังจากนั้นยังถูกเจ้าคนน้องซุกไซร้กอดคลอเคลียอย่างกะหมาติดเจ้าของ

“ข้าคิดถึงท่าน”โตโนวารีพูดพร้อมซุกใบหน้าที่คอของอลัน“เจ้าพูดคำนี้มาล้านรอบแล้วน้องข้า”อลันถอนหายใจ เจ้าคนน้องของเขาชักจะกอดเข้าแน่นเกินไปแล้ว 

“ตั้บแต่ท่านจากไป ข้าก็ไร้ซึ่งความสุข”โตโนวารีเอ่ย อลันเพียงเงียบฟัง ไม่ใช่แค่คนน้องที่ไร้ความสุขอลันเองก็เช่นกันตลอดที่จากกันไปมันทรมานราวกับโดนมีดนับล้านทิ่มแทงความรู้สึกของใจ “ต่อจากนี้ก็มีความสุขซะสิ..ข้าไม่ไปไหนแล้ว”อลันพูดพร้อมเงยหน้ามองคนเด็กที่กำลังกอดเขาอยู่ 

โตโนวารียิ้มก่อนจะมอบจูบแสนอ่อนโยนที่ปากงามของคนพี่ พรมจูบให้ทั่วใบหน้าไม่เว้นแม้แต่ใบหูสูดดมกลิ่นกายให้หายคนึงถึง มือแกร่งลามปามไปถึงส่วนล่างของคนพี่ “เดี๋ยวๆๆไอน้องเจ้าจะทำอะไร”อลันพูดขึ้นเมื่อคนน้องเอื้อมมือมาจับที่จ้อนน้อยของตน ก่อนจะสัมผัสถึงแท่งร้อนที่ตั้งชูทิ่มหลังเขา “ข้าอยากทำมันอีก”คนเด็กกล่าว

“เจ้าทำมันไปแล้วน้องข้ายังไม่พอรึไง!”อลันขึ้นเสียงเขาโดยไอเด็กนี้เอาจนเหยื่อยหอบแทบตาย มันยังไม่สมใจอยากรึไง ของขาดขนาดนั้นเลยหรอ

“ท่านจากข้าไปนานหลายปี ข้าก็ขอเอาให้สมใจหน่อยสิ”ดูมันพูด!! ดูมัน!! อลันมองค้อนสุดท้ายแล้วก็ไม่หลุดพ้นมันจนได้

ร่างของคนพี่ถูกวางลงบนพื้นทรายทะเล โตโนวารีพรมจูบที่น่องขาอ่อนของอลันจนคนพี่ร้องครางในลำคอ ใครก็รู้ว่าที่น่องใกล้ไอจ้อนมันเสียงแค่ไหนถ้าโดนจูบ แต่โตโนวารีไม่หยุดแค่นั้น เขาก้มตัวลงเชยชิมรูสีแดงสดที่บวมจากการโดนยํ่ายีในตอนแรก 

ลิ้นร้อนตวัดผนังนิ่มของคนพี่ส่วนมือขวาก็ชักท่อนเอ็นฟ้าที่ตั้งชูของอลัน “อ้ะ..อ้าส์..ดะ..เดี๋ยว.อื้มส์”มือของอลันหยุมลงที่เส้นผมของโตโนวารีแต่มันอ่อนแรงเกินกว่าจะผลักอีกฝ่ายออกไปได้ เมื่อรูรักชุ่มไปด้วยนํ้าลายเหนียว โตโนวารีก็ยอมปลดและหันไปจุ๊บที่ปลายท่อนเอ็นแทน ความเสียวซ่านทำให้อลันสะท้านไปทั้งตัว จุดอ่อนสำคัญไม่ใช่จุดกระสันแต่เป็นการโดนจุ๊บที่ปลายค*ยกับน่องขาต่างหาก

โตโนวารีขยับตัวขึ้นก่อนประทับจูบที่ยอดถันของคนใต้ร่าง ปากอ้ากว้างก่อนจะขบเม้มหัวนมของคนพี่ ส่วนท่อนล่างก็โดนนิ้วใหญ่ถูไปมากับรูรัก “อ้ะส์..อ้าส์..เจ้าแกล้ง..ข้า”อลันพูด โตโนวารียกยิ้มก่อนจะยัดสองนิ้วใหญ่เข้าสู่รูแดงฉ่ำ เสียงครางอ่อนดังจนยั่วอารมณ์ของคนน้องได้ดี

เจ๊ะ เจ๊ะ จ๊วบ เสียงแสนลามกดังขึ้นจากรูรักเมื่อนิ้วถูกดันเข้าออก อลันหน้าแดงเมื่อได้ยินเสียงน่าอายที่ดังมาจากตัวของเขาเอง ให้ตายเถอะมาเอวา

เมื่อรูรักถูเตรียมพร้อมก็ถึงเวลาที่ท่อนร้อนจะลงสนาม โตโนวารีแหกขาของคนพี่กว้างก่อนจะใช้ท่อนเอ็นถูไปกับร่องทุกส่วนเพื่อเรียกอารมณ์ของอีกฝ่าย จนคนพี่ร้องครางอย่างทรมาน

ไอเด็กนี้มันร้าย “เจ้าจะแกล้งข้าไปถึงเมื่อไหร่”อลันกัดฟันพูด โตโนวารียกยิ้มก่อนจะพรมจูบอีกครั้ง“ขอร้องข้าสิ”ไอเวร มายั่วอารมณ์ไม่พอยังมีหน้ามาให้อ้อนวอน

ถึงด่าในใจไปก็เท่านั้น ปากก็ทำอยู่ดี

“เย็*ข้า โตโนวารีข้าขอร้อง”คำพูดและสายตาออดอ้อนนั้นใครจะต้านได้แม้แต่โตโนวารีเองก็ตาม ท่อนเอ็นถูกดันเข้าสู่รูรักแดงสดในทันที

พึ่บ! ท่อนใหญ่ถูกป้อนเข้าสู่ร่างกายของอลัน เสีบงร้องครางหวีดสูงดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยการขยับเอวของโตโนวารี สวบ สวบ สวบ ท่อนเอ็นขูดไปตามผนังนุ่ม ความเสียวกระสันทำเอาอลันแอ่นอ้าขยับสะโพกรับค*ยนั้นเอง

มือหนาของโตโนวารีบีบเค้นที่เอวคอดของอีกฝ่าย “อยากได้ขนาดนั้นเลยหรอ”คนเด็กถามพร้อมรอยยิ้มเล่ห์“เลิกแกล้งแล้วทำจริงจังซะที”คนพี่สั่งสุดท้ายแล้วคนน้องก็จำยอม

สวบ สวบ สวบ ท่อนเอ็นถูกกรพแทกเข้าไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน โตโนวารีปล่อยนํ้าไปเกือบสามรอบได้แต่อลันนั้นแตกไปเกือบสิบครั้งแล้วด้วยซํ้า ทั้งคู่ไม่มีทีท่าจะหยุด สงสัยคงอีกนานกว่าจะเสร็จสมจริงๆ

“เจ้าเล่นข้าซะยับเลยนะไอน้อง”อลันพูด ตอนนี้เขาหมดสภาพอย่างไม่น่าเชื่อ ส่วนคนน้องที่ทำเขาก็นั่งอมยิ้ม “ไม่ต้องมายิ้ม ข้าต้องปวดเนื้อปวดตัวแต่เจ้ากลับสบายดี!”อลันบ่นพร้อมกับตีแขนของโตโนวารีไปหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้

“รอบหน้าข้าจะทำเบากว่านี้”คนเด็กพูด“จะไม่มีครั้งหน้า!!!”คนพี่พูด โตโนวารีขำก่อนเงยหน้ามองไปยังดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้า 

“ข้าดีใจที่ได้เจอท่านอีก..”โตโนวารีเอ่ย ส่วนอลันไม่ได้พูดอะไรเพียงซบที่ไหล่ของคนเด็ก “ขอบคุณเอวาที่พาท่านกลับมาหาข้า”โตโนวารีมองใบหน้าของคนพี่พน้อมยกยิ้มอ่อน

“พระแม่ทรงกำหนดทุกอย่าง”อลันพูดตอบก่อนจะมอบรอยจูบให้กับโตโนวารี ทั้งสองมอบจูบดื่มด่ำในยามสุริยนลับขอบนภา 

...“ข้ารักท่านพี่ข้า”...

...“ข้ารู้ และข้าก็รักเจ้า โตโนวารี”...

...{จบบริบูรณ์}...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***