ดั่งวันนั้นที่ผ่านมา(New Ex)
วันที่1
#เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาตามจินตนาการของนักเขียน
#ขออนุญาตเจ้าของภาพและบุคคลในภาพด้วยค่ะ
และก็นิยายของแอด1ตอนยาวมากนะคะ
อ่านให้จบตอนเลยนะไม่งั้นจะพลาดบางอย่าง
Phukan
ธีโอ....ไม่อ่านข้อความเราเลย
B_B
เหอะ ยุ่งถึงขนาดที่ไม่อ่านข้อความเพื่อนกู
B_B
แต่โพสต์สตอรี่ไปปาร์ตี้เนี่ยนะ
B_B
มึงไม่ต้องปลอบมันด้วยความคิดแบบนั้น
B_B
ให้มันได้คิดตามหลักความเป็นจริงเถอะ
B_B
มันคุยกับมึงเล่นๆนะพู่กัน
B_B
มึงน่าจะรู้ตัวไม่ใช่หรอ
B_B
ความสัมพันธ์พวกมึงจริงๆแม่ง...
B_B
ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันแต่แค่สถานะยังไม่มีเลย
B_B
แค่สถานะคนคุยมันยังไม่เป็นกับมึงเลยอะกัน
B_B
อย่าฝืนกับความสัมพันธ์แบบนี้เลย
Phukan
ธีโอบอกว่า....ไม่ต้องรีบ
B_B
2ปีกว่าแล้วนะกับความสัมพันธ์แบบนี้อะ
Kirei✨
กูเห็นด้วยกับบีบีนะ
Kirei✨
จะทนอยู่กับความสัมพันธ์แบบนี้ต่อไปหรอ
Kirei✨
กูไม่อยากเห็นมึงเป็นแบบนี้นะ
Kirei✨
ธีโอยุ่งขนาดไหนอะถึงไม่อ่านข้อความมึงซักนิดเลย
Kirei✨
มึงไปหาคนอื่นที่ดีกว่าธีโอไม่ดีกว่าหรอ
B_B
พอๆๆ ไม่ต้องไปนึกถึงมัน
B_B
แล้วมึงอย่ามาร้องไห้เพราะมันนะกัน
Kirei✨
บีบี แต่กูไม่ชอบผับ
B_B
ช่วงนี้จารย์แม่งสั่งโปรเจคเยอะชิบหา*
B_B
แล้วมึงยังจะเอาสมองมาปัดหัวกับไอธีโออีก
B_B
สมองมึงต้องการผ่อนคลาย
B_B
ทำเหมือนที่มันทำแบบไม่นึกถึงมึง
B_B
พวกมึงไม่ได้เป็นเหี้ยไรกัน
B_B
จะขออนุญาตมันทำงั้นทำงี้ทำไม
Kirei✨
ใช่ ทำตามที่มึงต้องการเลย
Kirei✨
มึงเจ็บกับมันมาเยอะแล้ว
Kirei✨
แต่ถึงอย่างงั้นกูก็ไม่ไปผับอยู่ดีนะบีบี
Phukan
เราจะเอาเก็บไปคิดแล้วกันนะ
Kirei✨
กูหวังว่ามึงจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองนะ
Kirei✨
ซื้อไปดื่มที่คอนโดไม่ดีกว่าหรอ
Kirei✨
หึ เรื่องเหล้ากูไม่ห้ามหรอก
Kirei✨
แต่กูว่าถ้าพู่กันมันเมาง่าย
Kirei✨
แล้วเดี๋ยวมันก็โดนฉุดหรอก
B_B
คิดเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะ
B_B
งั้นไปคอนโดมึงนี่แหละเร
Kirei✨
อ่าว ทำไม่ต้องเป็นคอนโดกู๊วววว
B_B
ห้องใหญ่ดีมีคาราโอเกะให้ร้องด้วย
B_B
งั้นแวะไปผับก่อนแป๊ปนึง
Kirei✨
ทำไมบีบีเข้าไปในผับนานจัง
Kirei✨
กูว่ามึงต่างหากที่จะหลง
Kirei✨
มึงซุ่มซ่ามจะตายไปกันจัง
...
มาเสิร์ฟให้โต๊ะพี่หน่อยสิ
Phukan
หนูไม่ใช่พนักงานค่ะ
Phukan
พนักงานอยู่ตรงนั้นไม่เห็นหรอคะ
ชายร่างใหญ่จับไปที่แขนเล็กของเธอแล้วลูบคลำขึ้นไปเรื่อยๆทำเอาสาวร่างเล็กขนลุกและรู้สึกขยะแขยง เธอหวังจะสะบัดแขนออกแต่กลับไม่เป็นผลเพราะชายคนนี้มีแรงมากกว่าเธอหลายเท่า
...
เงินก็ให้ยังไม่เอาอีก!!!
...
เงิน20,000ในคืนเดียวนี่ไม่เอารึไง
...
ในเมื่อมึงไม่ยอมกูก็จะบังคับมึงนี่แหละ
พู่กันใช้ขาข้างขวาถีบไปที่เป้าของชายร่างใหญ่อย่างเต็มแรง เมื่อชายคนนั้นล้มลงแล้วปล่อยแขนเธอ เธอก็ได้ใช้ขาซ้ายถีบไปที่ก้านคอชายคนนั้นแล้ววิ่งหนีไป
...
เห้ย! การ์ดตรงนั้นตามผู้หญิงคนนั้นไปสิวะ!
ร่างเล็กที่ไม่รู้ว่าควรวิ่งหนีไปทางไหนได้เหลือบไปเห็นห้องที่ที่พอจะเป็นที่หลบให้เธอได้ จึงได้รีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว
...
รู้ตัวมั้ยว่าคุณวิ่งมาโซนห้องV.I.P.
...
ดูเหมือนว่าคุณวิ่งหนีใครมาอยู่นะ
...
เงยหน้าขึ้นแล้วตอบคำถามผมสิครับ
ร่างเล็กสั่นเล็กน้อยเพราะน้ำเสียงที่เย็นยะเยือกจากชายผู้อยู่ตรงหน้า
แต่สุดท้ายก็เงยหน้าขึ้นมามองชายตรงหน้า
เมื่อภู่กันเห็นการ์ดที่พึ่งวิ่งไล่ตามเธอ จึงได้รีบหลบข้างหลังของชายร่างใหญ่
เขาแปลกใจกับการกระทำของพู่กันเล็กน้อยแต่ก็พอเข้าใจได้แล้วว่าเธอคงจะหลบพวกการ์ดมา
...
พอจะเห็นผู้หญิงตัวเล็กใส่เสื้อแขนยาวสีขาว
...
และใส่กางเกงยีนส์ขายาวบ้างมั้ยครับ?
Phukan
(ขอร้อง อย่าบอกการ์ดเลยนะ)
...
ใช่ผู้หญิงคนนี้รึเปล่าครับ
ชายหนุ่มดันตัวพู่กันออกมาจากหลังเค้า
...
ใช่ครับๆ ผู้หญิงคนนี้แหละครับ
การ์ดเดินเข้ามาใกล้เพื่อพาตัวพู่กันออกไป
...
ผู้หญิงคนนี้ทำอะไรผิดถึงจะพาตัวออกไป
...
ผู้หญิงคนนี้ก่อกวนลูกค้าโซนนั้นครับ
...
แล้วคุณได้ถามผู้หญิงคนนี้หรือยังครับ
...
ว่าเค้าได้ทำจริงๆรึเปล่า
...
เอ่อ...คุณได้ก่อกวนลูกค้าโซนนั้นจริงมั้ยครับ
Phukan
ผู้ชายคนนั้นเค้าลวนลามชั้นค่ะ
Phukan
ชั้นก็เลยถีบผู้ชายคนนั้น
...
คุณคิดว่าใครคือฝ่ายที่ผิดล่ะครับ
...
งั้นก็ต้องไล่ลูกค้าคนนั้นออกไปสินะครับ
พวกการ์ดได้วิ่งออกไปจนหมดแล้ว พู่กันได้ถอนหายใจขึ้นมาด้วยความโล่งอก เธอรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณผู้ชายคนนี้มาก
-พู่กัน-
คงเป็นเพราะเขาเป็นลูกค้าv.i.p. การ์ดพวกนั้นเลยยอมฟังที่ผู้ชายคนนี้พูดสินะ
Phukan
ถ้าไม่มีคุณ การ์ดพวกนั้นคงไม่ฟังที่ชั้นอธิบาย
Phukan
ขอบคุณคุณอีกครั้งนะคะ
Phukan
ชั้นจะเลี้ยงข้าวคุณเป็นการตอบแทนนะคะ
พู่กันยกมือไหว้ก้มหัวอย่างนอบน้อมด้วยความรู้สึกขอบคุณ แล้ววิ่งออกไป
B_B
มึงวิ่งไปตามหากูที่ไหนเนี่ย
B_B
สภาพมึงถึงได้เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อขนาดนี้
บีบีและคิเรเข้ามาดูพู่กันที่วิ่งหายใจมาอย่างหิบเหนื่อยด้วยความเป็นห่วง
พู่กันเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบที่เธอโดนลูกค้าภายในผับลวนลามไปจนถึงเรื่องที่มีคนช่วยเธอ
Kirei✨
กูบอกแล้วว่าให้กูไปด้วย
B_B
กูว่าดีแล้วล่ะที่มันไม่เอามึงไปด้วย
Phukan
คิเรมันเป็นลูกเจ้าของค่ายคาราเต้
Kirei✨
( ⁰͡ Ĺ̯ ⁰͡ )
B_B
อย่ามองกูด้วยสายตาแบบนั้น
B_B
ทำไมมึงไม่เอาคิเรไปด้วย
B_B
แล้วคนที่ช่วยมึงคือใครวะ
Kirei✨
งั้นช่างเรื่องคนที่ช่วยมึงก่อน
Kirei✨
ขอกูดูแขนมึงหน่อยสิ
Kirei✨
ก็กันบอกว่าผู้ชายชั่วคนนั้นบีบแขนกันด้วยหนิ
Kirei✨
โห ไอผู้ชายคนนั้นอยู่ไหน
Phukan
ว่าแต่...รอยช้ำขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
Kirei✨
กูอยากต่อยผู้ชายคนนั้นจริงๆ
Phukan
Screw it
(ช่างมันเถอะ)
Phukan
เราไม่อยากนึกถึงเท่าไหร่
B_B
แค่ประคบน้ำแข็งแค่นี้มึงไม่ต้องขอบคุณกูหรอก
B_B
ถ้าจะขอบคุณก็เปลี่ยนเป็นให้ลอกงานของจารย์เพ็ญดีกว่านะ
B_B
แค่บอกเป็นแนวทางไม่ได้ลอกทั้งหมด
B_B
เดี๋ยวกูลงไปซื้อเบียร์กับเหล้าเอง
Kirei✨
ฝากซื้อยาแก้แฮงค์ด้วย
B_B
เค แล้วมึงล่ะกันอยากฝากซื้อไรมั้ย
Kirei✨
โอ้วให้มันได้งี้สิกัน
Kirei✨
นานๆที กูจะเห็นมึงฝากซื้อแอลกอฮอล์นะเนี่ย
(◍•ᴗ•◍)
ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ
(◍•ᴗ•◍)
✧◝(⁰▿⁰)◜✧
Comments