สายเปย์

วันต่อมา

วันนี้ก็หนาวเหมือนเดิมเลย หนาวมากกว่าเมื่อวานซะอีกไม่ชอบฤดูหนาวเลย ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเลยอยากนอนอยู่เฉยๆแบบนี้

"เธอยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย!"

"คุณมาจากไหนอีกเนี่ย!!"

"ก็อยากมามีปัญหาอะไรห้ะ"

"เหอะ.."

หมดอารมณ์เลยฉันรู้สึกอยากออกไปทำงานแล้วละ เขามองหน้าฉันแล้วก็หายไปอีกครั้ง แล้วเขาจะมาทำไมถ้าจะบอกแค่นี้ เทวดานี่แปลกจริงๆ

ตัดภาพมาที่ซุนโอกง

ไม่อยากจะเชื่อฉันมองยัยนั่นสวยหรอเนี่ย ขนาดนอนอยู่เนี่ยนะสภาพเพิ่งตื่น สมองฉันเป็นบ้าอะไรไปหมดแล้วเนี่ย หรือเพราะตื่นเช้าไป???

"โถ่เอ้ยย!!"

"เห้ยๆอย่ามาแหกปากในบ้านของฉันนะ"

"อะไรกระทิงแก่"

"เอ้าไอเด็กเวรนี่..ว่าแต่ไปหาซัมจังมาสินะ"

"อ่าใช่ยัยนั่นเพิ่งตื่นน่ะ"

"ไม่แปลกที่ตื่นสายเพราะมันเป็นวันหยุดนิเนอะ"

ฉันก็ลืมไปเลยว่ามันเป็นวันหยุดโถ่ ไอซุน โอกงโง่อีกแล้ว ไปปลุกยัยนั่นแลบนั้นจะโกรธไม่นะ เดี๋ยวๆฉันจะแคร์ทำไมละ จะโกรธไม่โกรธก็ช่างมันสิวะ!

ตัดภาพมาที่ซัมจัง

ทำอะไรดีล่ะวันนี้ ปวดเนื้อปวดตัวไปหมดไม่อยากไปไหนเลยว่าแต่ของในตู้เย็นหมดนี่ ต้องออกไปซื้อตุนไว้อีกแล้วสินะ หมดไวชะมัด

ข้างนอก

ทำไมมันหนาวอย่างนี้เนี่ย แข็งจะตายอยู่แล้ว

"ธ..เธอจะไปไหนน่ะ"

"เอ๊ะ.."

ฉันหันไปมองตามเสียงเรียกปรากฏว่าเป็นท่านเทวดานี่เองเขาตัวสั่นมากๆเลยสงสัยน่าจะหนาวมากเลยสินะตลกดีจัง เทพหนาวจนตัวสั่น

"ม..มองอะไรของเธอ!"

"คุณหนาวหรอ สั่นไม่หยุดเลย"

"ก็ต้องหนาวสิวะ! ฉันเกิดจากภูเขาไฟนะเกิดมาจากความร้อน มาเจออากาศเย็นก็ต้องหนาวอยู่แล้ว!!"

"แล้วคุณจะออกมาตามฉันทำไมละ"

"ค..ใครตามเธอย..อย่าหลงตัวเองให้มากนะ"

ที่แท้ก็เป็นเทพปากไม่ตรงกับใจนี่เอง ซึนชะมัดดูแล้วน่าจะหนาวมากเลยแหะ เอาผ้าพันคอของเราให้เขาดีมั้ยนะ สงสารเทพซะงั้นเรา สุดท้ายฉันก็ถอดผ้าพันคอฉันให้กับท่านเทวดาจนได้

"ทำอะไรของเธอ ให้ฉันทำไม"

"เห็นคุณหนาวนิค่ะ ฉันไปก่อนนะ"

"ด..เดี๋ยวสิ!"

"มีอะไรอีกค่ะ?"

"อย่าลืมเรียกฉันด้วยนะถ้าเกิดอันตรายขึ้นมา"

"ค่ะ ฉันจะเรียกคุณ"

"เธอรู้ชื่อฉันรึยังไงถึงพูดแบบนั้นน่ะ!"

"รู้สิค่ะ รู้ดีเลยละ"

หลังจากที่ยัยนั่นพูดจบเธอก็เดินหันหลังให้ฉัน ทิ้งให้ฉันสงสัยอยู่อย่างนั้นว่า เธอรู้ชื่อฉันได้ยังไง แล้วเอาผ้าพันคอให้ฉันทำไมแต่มันก็..อุ่นดีแหะแถมหอมด้วย

ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

ซื้ออะไรดีละของตั้งเยอะแยะอยากกินไปหมดเลยเห้อ

ซื้อแค่ของจำเป็นก็ได้ หนาวชะมัดไม่น่าให้ผ้าพันคอไปเลยถ้ารู้ว่าจะหนาวขนาดนี้ พรึบ!

"เอ๊ะ!"

"เอาผ้าพันคอเธอคืนไปเถอะ ดูเหมือนเธอจะหนาวมากกว่าฉันซะอีกนะ"

"คุณมากกว่ามั้ง มาเพราะแค่นี้หรอ"

"เห็นเธอรีบๆฉันคิดว่าเธอจะไปไหนที่ไหนได้มาซื้อของไปตุนที่บ้านนี่เอง"

"ก็ของในบ้านฉันหมดแล้ว ต้องซื้อสิ"

"มาเดี๋ยวช่วยเลือก ฉันจ่ายตังเอง"

"ไม่ต้องค่ะ ฉันจ่ายเองได้"

"ฉันจะจ่ายเองมีปัญหารึไงยัยมนุษย์!"

"ชิ..ฉันจะทำให้คุณเงินหมดกระเป๋าเลย!!"

อวดดีชะมัดปากบอกจะทำให้ฉันเงินหมดกระเป๋าแต่ดันมายืนเลือกของที่จำเป็น เกรงใจกับเขาก็เป็นหรอเนี่ย

"เกรงใจรึไง..รีบๆเลือกดิ"

"มันเลือกยากน่ะอันนี้ก็อร่อยอันนี้ก็อร่อย"

"เอาไปท้้งสองเลย!"

เขาคว้าขนมในมือของฉันไปแล้วเอาจากชั้นวางมีอีกหลายถุง ฉันไปไม่เป็นเลยแหะ สายเปย์นี่หน่าฮ่าๆๆ

"ยิ้มบ้าอะไรของเธอ"

"ป่าวค่ะ งั้นซื้อของทุกอย่างในนี้เลยได้มั้ยค่ะ"

"ได้ดิ ไปบอกผู้จัดการ้านก่อ-"

"ฉันล้อเล่นค่ะๆๆ!"

"เธอน่ะควรกินให้เยอะนะ ตัวเล็กขนาดนี้"

"เห้อ ซื้อแค่นี้ละค่ะไปคิดเงินกัน"

คุณเทวดานี่รวยจริงๆเลยนะเอาเงินมาจากไหนบนสวรรค์มันมีงานให้เทวดาทำหรอ เดี๋ยวๆๆคิดไรเป็นเด็กเลยเรา แต่อย่างน้อยวันนี้ก็ไม่ต้องเสียเงินละนะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***