เมียบาป ไม่ถูกรัก

ึ.

-สามสาวแห่งบ้านภัทรธีรกานต์-

เจ้าเอย ลูกสาวคนโต ผู้ที่เป็นความภาคภูมิใจของบ้าน เป็นเกียรติ ศักดิ์ศรีของวงตระกูล

เจ้าจอม ลูกสาวคนกลาง ผู้เป็นศูนย์รวมของการได้รับความรักจากคนรอบข้าง ยกเว้น"พ่อ"

เจ้าขา ลูกสาวคนเล็ก ที่อายุห่างจากพี่สาวคนโตถึง17ปี ผู้เป็นดั่งความสดใสของบ้าน

-บ้านภัทรธีรกานต์-

เจ้าขา

ขาต้องเหงาแย่เลยค่ะ

เจ้าจอม

หืม? เหงาหรอคะ

เจ้าขา

ก็พี่เอยไปทำงาน

เจ้าขา

พี่จอมก็ไปทำงานอีก

เจ้าเอย

แล้วอยู่บ้านไม่สบายหรอคะ

พี่คนโตว่าพรางลูบหัวน้องน้อยด้วยความเอ็นดู เธอและเจ้าขาอายุห่างกันถึง17ปี หากเป็นใครมาเห็นบอกว่าเป็นน้องคงไม่เชื่อเป็นแน่

เจ้าจอม

นั้นสิคะพี่ว่า

เจ้าจอม

อยู่บ้านน่าจะสบาย

เจ้าขา

สบายค่ะแต่น้องไม่มีเพื่อนเล่น

เจ้าเอย

ก็ตอนนี้ยังไม่เปิดโรงเรียนนี่คะ

เจ้าจอม

พี่เอยวันนี้มีประชุมเช้าไม่ใช่หรอคะ

เจ้าจอมถามพี่สาว เมื่อนึกขึ้นได้ว่าพี่สาวของตนนั้นมีประชุมเช้า แต่เจ้าตัวเหมือนจะลืมเสียนี่

เจ้าเอย

อ่ะ จริงด้วยสิพี่เกือบลืมเลย

เจ้าเอย

น้องๆก็รีบตามลงมาทานข้าวเช้านะคะ

เจ้าเอยว่าพรางรีบก้าวเท้าลงไปยังชั้นล่าง เจ้าจอมและเจ้าขาหัวมองหน้ากันก่อนจะส่ายหัวไปมา และรีบเดินตามพี่สาวคนโตไป

เจ้าขุน

วันนี้มีประชุมเช้าหรอคะ

เจ้าเอย

ค่ะคุณพ่อเอยเกือบลืมไปเลย

เจ้าเอยตอบ พรางหย่อนกายนั่งลงที่เก้าอี้ด้านขวามือของผู้เป็นพ่อ

เจ้าขา

คุณพ่อขา~

ลูกสาวตัวน้อยวิ่งลงมาจากบันไดตรงเข้าสวมกอดคุณพ่อที่กำลังนั่งทานอาหารอยู่

เจ้าขุนหัวเราะร่า พรางยกมือขึ้นลูบหัวลูกสาวอย่างเอ็นดู

เจ้าขุน

เจ้าเอยรีบกินข้าวสิลูกเดี๋ยวจะสายเอานะ

เจ้าขุน

เจ้าขามานั่งข้างพ่อมา

เจ้าขุนลากเก้าอี้มาไว้ข้างตัวก่อนจะตบลงเบาๆ

ข้าวหอม

....

ข้าวหอมที่พึ่งออกมาจากครัวยืนมองลูกสาวคนกลางของเธอด้วยสายตาแห่งความสงสารอย่างจับใจ

ทั้งที่ยืนอยู่ตรงนั้นแท้ๆ แต่ผู้เป็นพ่อกลับมองไม่เห็นลูกสาวคนนี้ซะได้

เจ้าขุน

ทำไมไม่ขึ้นมานั่งข้างพ่อล่ะคะ

เด็กน้อยมองหน้าพี่สาวคนรองด้วยกลัวเธอจะน้อยใจ แต่เจ้าจอมกลับส่งยิ้มหวานให้กับน้องสาวเช่นเคย

เจ้าเอย

เจ้าจอมน้องไม่กินข้าวหรอคะ

ข้าวหอม

นั้นสิจ๊ะลูกไม่กินข้าวก่อนไปทำงานล่ะ

เจ้าขุน

อยากกินก็ไม่นั่งลงล่ะ

เจ้าขุน

จะรอให้ใครเชิญไม่ทราบ

ทั้งผู้เป็นแม่ พี่สาวและน้องสาวต่างก็มองไปที่เจ้าจอมอย่างนึกสงสาร

เพราะเหตุผลอะไร เด็กคนนี้ถึงไม่ถูกรักดั่งที่สมควร

เจ้าจอมส่งยิ้มหวานให้กับทุกคน ก่อนจะก้มหน้าลง และเอ่ยพูดเสียงเบาราวกับไม่ต้องการให้ผู้เป็นพ่อได้ยิน

เจ้าจอม

น้องไปทำงานก่อนนะคะคุณแม่

เจ้าจอม

ไปนะคะพี่เจ้าเอย

ร่างบางเดินออกไปอย่างเงียบๆ เพียงก้าวขาพ้นประตูบ้านออกมา เสียงพูดคุยของพ่อก็ดังขึ้น ถามไถ่ความเป็นอยู่ของลูกๆทั้งสอง เธอเองก็อยากให้พ่อถามเธอแบบนี้บ้าง

แต่ก็คงไม่มีวันนั้น บางครั้งเธอก็แอบสงสัยเช่นกัน แท้จริงแล้วเธอคือลูกของพ่อแน่หรือ ทำไมเธอถึงไม่ได้รับความรักจากพ่อเหมือนคนอื่นๆล่ะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ