เมียบาป น้องสาวของคู่หมั้น

เขมทัต

แล้ว...ยังไงต่อ

เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้านิ่งเงียบไป เจ้าตัวจึงเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ

เจ้าจอม

คุณพ่อไม่ชอบฉันมาก

เจ้าจอม

เพราะเป็นเด็กที่เกิดมาแล้วทำให้แม่ต้องตาย

เจ้าจอม

ทำให้ลูกชายที่ท่านรักมากต้องมาเกลียดท่าน

เขมทัต

เพราะแบบนี้เองสินะ

เขมทัต

คนตายไปแล้วคงได้แต่ทำใจยอมรับ

เขมทัต

ไม่เห็นต้องโทษเด็กที่ไม่รู้เรื่องเลย

เจ้าจอม

เพราะคุณพ่อคิดว่าฉันคือตัวซวย

เจ้าจอม

อยู่ใกล้ใครคนนั้นก็จะพลอยซวยไปด้วยตลอด

เขมทัต

แต่ฉันไม่เห็นเป็นไรเลยหนิ

เขมทัต

ฉันยังอยู่ดีและสุขสบายดีด้วย

เขมทัต

ความซวยพวกนั้นน่ะไม่ใช่ความผิดของเธอหรอก

เขมทัตมองเห็นแววตาเปร่งประกายในดวงตาของเจ้าจอม

อย่างน้อยก็มีเค้าคนนึงที่ไม่ได้มองว่าความโชคร้ายพวกนั้นมาจากเธอ

เขมทัต

แล้วพี่ชายของเธอล่ะ

เจ้าจอม

พี่เจ้าทัพน่ะหรือคะ

เจ้าจอม

พี่ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศน่ะค่ะ

เจ้าเอย

น้องจอม...

เจ้าเอยเดินเข้ามา พรางมองไปที่เขมทัตสลับกับน้องสาวของตน

'สองคนนี้มาอยู่ด้วยกันได้ยังไง'

'รู้จักกันมาก่อนหรอ'

เจ้าจอม

พี่เอยมีอะไรรึป่าวคะ

เจ้าเอย

น้องเจ้าขาบอกพี่ว่าน้องเจ้าจอมก็มา

เจ้าเอย

พี่เลยมาหาน่ะ

เจ้าเอยยังคงมองไปที่เขมทัตด้วยสีหน้าประหลาดใจ เจ้าตัวได้แต่ยักไหล่และมองไปทางอื่น

เจ้าเอย

แล้วคุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ

เขมทัต

มาคุยธุระนิดหน่อยน่ะ

เจ้าจอม

งะ..งั้นน้องขอตัวก่อนนะคะพี่เอย

เจ้าเอย

จ๊ะ

เจ้าเอยส่งยิ้มหวานให้น้องสาว ก่อนรอยยิ้มนั้นจะหายไปเมื่อหันมาสบกับดวงตาของชายหนุ่ม

เจ้าเอย

คุณคิดยังไงกับน้องสาวของดิฉันกันแน่

เจ้าเอย

คุณคงไม่มองน้องเจ้าจอม

เจ้าเอย

เป็นเพียงน้องสาวของคู่หมั่นตัวเองสินะคะ

-บ้านภัทรธีรกานต์-

ข้าวหอม

หึ

ข้าวหอมหลุดยิ้มขำ เมื่อมองเห็นผู้เป็นสามีชะเง้อคอมองหาใครสักคนที่คิดว่าน่าจะนั่งกินข้าวอยู่ในห้องครัว

ข้าวหอม

มองหาใครหรอคะ

เจ้าขุน

อะ..เอ่อ

เจ้าขา

นั้นสิคะน้องเห็นคุณพ่อชะเง้อไปมานานแล้ว

เจ้าเอย

มองหาน้องเจ้าจอมหรอคะ

เจ้าขุนนั่งเงียบไม่ปริปากพูด ปล่อยให้ภรรยาและลูกๆได้พูดต่อไป

ข้าวหอม

หนูเจ้าจอมไม่ได้กลับบ้านหลายวันแล้วค่ะ

ได้ยินแบบนั้นเจ้าขุนถึงกับชะงัก ความเป็นพ่อคนคงยังพอหลงเหลืออยู่บ้าง เจ้าตัวจึงรู้สึกเป็นห่วงลูกสาวขึ้นมาน้อยๆ

ข้าวหอม

ไม่ต้องห่วงหนูจอมหรอกนะคะคุณเจ้าขุน

ข้าวหอม

เพราะหนูจอมอยู่วังรัตนวะพัฒน์น่ะค่ะ

เคร้ง!!

เพียงได้ยินชื่อ ช้อนซ้อมที่อยู่ในมือพลันหล่นลงกระทบกับจานทันที

เจ้าขุน

พ่อ...อิ่มแล้วลูกๆก็ตามสบายเลยนะ

เจ้าขุนว่าก่อนจะรีบสาวเท้าเดินขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านทันที ข้าวหอมมองตามแผ่นหลังของผู้เป็นสามีไปพรางส่ายหน้า

-อยากให้แวะอ่านหน่อยนะคะ-

ขอโทษนะคะที่มาช้า พอดีว่าแอดพึ่งเข้าร.รใหม่ มีการเรียนปรับพื้นฐาน และต้องปรับตัวอะไรมากมาย จึงไม่มีเวลามาแต่งนิยายให้กับทุกคนค่ะ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มจะลงตัวแล้ว แอดจึงอยากกลับมาแต่งต่อให้จบค่ะ ขอโทษอย่างไม่มีคำแก่ตัวใดๆค่ะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ