น้องหัวหอมโดนหอมหัว ตอนที่ 1 บทเริ่มต้น

หัวหอม

สวัสดีครับ ผมชื่อ'หัวหอม' นะครับเรียกหอมก็ได้ คนแถวบ้านผมก็เรียกกันแบบนั้นแต่ผมก็ว่ามันสั้นดีนะครับถึงชื่อผมจะยาวแค่ 2 พยางค์ก็เถอะ

หัวหอม

ตัวผมเองสูง174 น้ำหนัก 57 กก. มวลดัชนีร่างกายอยู่ที่ 18.8 เป็นหนุ่มน้อยสุขภาพดีเลยล่ะ ถึงจะความสูงจะต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานแต่ไม่เป็นไรครับก็ถือว่าสูงกว่าผู้หญิงทั่วไปแหละเนาะ

หัวหอม

ผมเพิ่งเข้ามหาลัยได้ 3 เดือนกว่า ผมเรียนเกษตรศาสตร์สาขาพืชผัก ผมมีเพื่อน 1 คนชื่อพิณ บอกไว้ก่อนว่าพิณเป็นผู้ชายนะครับ

หัวหอม

จัดได้ว่าน่ารักมากๆ เลยครับแถมสูง 178 แหนะ

หัวหอม

เพิ่งรู้จักกันตอนที่เข้ามาเนี่ยแหละพอดีเราลงเรียนวิชาเดียวกัน ทำงานคู่ด้วยกันเลยพาลสนิทกันไปด้วย

หัวหอม

ชีวิตในมหาลัยก็แฮปปี้ดีนะครับ ไปเรียนกลับห้อง ไปเที่ยวกับบ้าง เที่ยว ในที่นี้หมายถึงพวกคาเฟ่นะครับ ผมไม่ค่อยชอบเข้าผับเท่าไหร่มันทั้งเสียงดัง ทั้งดูวุ่นวาย ๆ ยังไงไม่รู้ผมเลยไม่ค่อยชอบเท่าไหร่

หัวหอม

จนเมื่อกระทั่ง 2 เดือนก่อน ไม่รู้ว่าเป็นวันซวยอะไรของผมนักหนา ตื่นสายไม่พอ ด้วยความรีบผมจึงวิ่งไปชนรุ่นพี่คนหนึ่งจนงานของพี่เขาหล่นเปื้อนหมด

หัวหอม

ผมก้มลงไปเก็บปรากฏว่าเป็นภาพวาดผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ท่ามกลางดวงจันทร์ที่ใหญ่มากๆ ผมจำได้คร่าวๆ เพราะพี่เขาแย่งภาพนั้นไปก่อน

หัวหอม

เพราะพี่เขาแย่งภาพนั้นไปก่อน แต่ถึงดูแค่นั้นผมก็รู้ได้แล้วว่าพี่เขาคงเรียนเกี่ยวกับสถาปัตย์

หัวหอม

พี่เขามองผมตาเขียวปั้ดเลย ด้วยร่างกายที่สูงใหญ่ทำให้เขาน่ากลัวมากๆ ดูแล้วอารมณ์เสียสุด ๆ

หัวหอม

แต่ดีที่เพื่อนในกลุ่มพี่คนนั้นบอกให้ผมรีบ ๆ ไปก่อนจะไม่รอดเพราะเหตุนั้นผมจึงยังเป็นไอ้หัวหอมอยู่จนถึงทุกวันนี้

หัวหอม

ผมมารู้ช่วงหลัง ๆ อีกทีว่าพี่เขาชื่อ ‘สิงค์’ คณะสถาปัตย์ปี 3 เป็นหนุ่มในอุดมคติของเหล่าสาว ๆ ทั้งคณะเดียวกันและต่างคณะเรียกได้ว่าฮอตสุด ๆ

หัวหอม

แต่แทบไม่มีใครกล้าเข้าใกล้พี่เขาก็แหงล่ะทำหน้าตากลัวตลอดเวลาแบบนั้นใครเขาจะกล้าเข้าใกล้กันล่ะ

หัวหอม

หลังจากนั้นมาพวกพี่เขาก็ตามผมไปทุกทีถ้าเรียกรังควานก็ดูเกินไปเพราะพวกพี่เขามักจะมานั่งเล่น พูดคุยด้วย บางครั้งก็ชวนกินข้าว

หัวหอม

จนผมเริ่มที่จะสนิทกับพวกพี่เขาแล้วล่ะครับ แต่กับพี่สิงค์นี่สิผมไม่ค่อยได้พูดคุยกับพี่เขาเท่าไหร่ ก็น่าจะรู้พี่เขาน่ากลัวจะตาย พูดออกมาทีไรขนผมนี่ลุกซู่ทุกที

...

ค่าย

ไอ้หอม! เหม่อไรว่ะ

‘ค่าย’ เจ้าของเสียงตะโกนเรียกร่างบางที่เหม่อลอยอยู่ ทำให้หอมหลุดออกจากภวังค์ในทันใด

หัวหอม

ห้ะ! ครับๆ ว่าไงนะครับ

หว่าน

ใจลอยไปถึงดวงจันทร์แล้วมั้ง

ค่าย

ดวงจันทร์เหี้ยไรว้า มึงเห็นนั้นไหม

หว่าน

เห็น

หว่าน

ก็พระอาทิตย์ไง

หว่าน

ถามเหี้ยไรเนี่ย

ค่าย

ลอยไปถึงพระอาทิตย์ ยูโนวว?

ค่ายทำหน้าตาเหนื่อยใจเมื่อเห็นเพื่อนเล่นมุกไม่ดูกลางวันกลางคืน ไม่ดูหลักความเป็นจริงเลยต้องเรียกมาปรับทัศนคติการเล่นมุกให้ใหม่

เพื่อจะได้ไม่แป๊กอีก...

ค่าย

ตอนนี้กลางวันต้องลอยไปถึง…

ค่ายเอ่ยพลางทำหน้าจริงจังหวังให้กล่าวต่อท้ายคำที่เข้าตัวเอ่ยออกไป

หว่าน

พระอาทิตย์..

ค่าย

เออ ต้องแบบนี้!

คิณ

มึงก็เล่นไปเรื่อยเนอะ

ค่าย

ขอโทษครับ

หว่าน

ขอโทษครับ

หัวหอม

555

เพื่อนทั้งสองกล่าวขอโทษออกมาพร้อมกันด้วยไม่ได้มอบหมาย

พร้อมทั้งหอมหัวเราะออกมา ตลกกับการกระทำตัวราวกับสำนึกผิดของพี่ค่ายและพี่หว่านที่เพิ่งโดนพี่คิณดุไป

ค่าย

ว่าแต่มึงเถอะ ดูเหม่อๆ อย่าบอกนะว่ามึงอกหักอ่ะ

หัวหอม

ป่าวครับ แค่เครียดเรื่องเรียนนิดหน่อยน่ะครับ

ค่าย

แล้วไป ก็ว่าอยู่มึงจะมีก่อนกูได้ไง

ค่าย

เนอะ ไอ้หว่าน

ค่ายกล่าวหาเพื่อนที่นั่งซดไอ้ติมถ้วยอยู่

หว่าน

ไม่อ่ะ กูไม่โสดเหมือนมึง

ค่าย

ฉึก! ไอ้เพื่อนสารเลวมึงกล้ามากนักที่หักหลังกู

ชายหนุ่มทำท่าราวกับเด็กที่กำลังเลียนแบบท่าโดนมีดแทงที่อก

ค่าย

กูกับมึงเราขาดกัน กัน กัน กัน...

หว่าน

มึงดูหน้ากูดิ กูแคร์มึงไหม ไอ้เหี้ยนิ!

หว่านกล่าวด้วยพลางทำท่าทางตักไอติมเข้าปากแล้วทำหน้าสบายใจใส่

ค่าย

งอน!

ค่ายเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าบูดบึ้งก่อนสะบัดหน้าหันหลังที่ให้หว่านที่นั่งอยู่ตรงข้าม

หอมนั่งมองรุ่นพี่ที่พยายามง้อกันอยู่ด้วยไอติมหนึ่งถ้วยก็พาลอมยิ้มกับความน่ารักของพวกพี่ๆ ไปด้วย

ทุกครั้งที่พี่ค่ายงอนพี่หว่านจะลุกไปซื้อไอติมรสกะทิมาง้อเสมอและด้วยไอติมรสกะทิก็จะสำแดงฤทธิ์ให้ค่ายหายงอนทุกครั้ง

และทุกครั้งที่เขางอนเขาไม่ได้ต้องการอะไรนอกจากไอติมที่ไม่ต้องควักเงินตัวเองซื้อว่าง่ายๆ คือไอติมฟรีจากเพื่อนรักนักหลงกลไงล่ะ

เมื่อได้กินไอติมสมใจอยากแล้ว ค่ายจึงหันหน้ามาหาน้อง ๆ เพื่อบอกกล่าวอะไรบางอย่าง

ค่าย

กูจะบอกมึงนะ ถ้ามึงจะคบใครมึงต้องพามาให้พวกกูตรวจก่อนพวกมึงก็เหมือนกันเข้าใจไหม

พิณ

โถ่ ๆ มาทำตัวซะเชี่ยวชาญ ได้ยินว่าเพิ่งอกหักมานี้ครับ

ค่าย

อ้าว! ไอ้หนู พี่ผ่านโลกมาเยอะกว่ามึงนะครับ ประสบการณ์กูโชคโชนเว้ยน้อง!

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเถียงขาดใจหนุ่มปากจัดอย่างเขามีหรือจะยอม

พิณ

ประสบการณ์โชคโชนเหี้ยไรไอ้พี่ค่ายเกิดก่อนกู 2 ปีเองทำเป็นพูด ถ้าไม่ติดว่าพ่อแม่กูเจอกันช้านะกูก็อายุเท่ามึงละว่ะพี่!

ค่าย

งั้นมึงลุกมาไฟท์กับกูเลยมา สูงเท่าหน้าแข้งกูเนี่ยทำเป็นเก่งกูเตะก้นหักให้แน่มึง!

พิณ

มาดิว่ะ เห็นกูกลัวมึงหรือไงพี่!

ว่าแล้วทั้งสองลุกขึ้นพร้อมปะทะอย่างไว

เป็นสถานการณ์ที่พบเห็นอยู่เป็นประจำที่รุ่นพี่ปี3 สถาปัตย์จะปะทะฝีปากกับน้องเล็กคณะเกษตรศาสตร์ เป็นเรื่องที่ดูไปดูมาคนเหมือนในกลุ่มจะชินกับมันไปซะแล้ว

สิงค์

แม่ง! เงียบๆ ดิ

เสียงแสนเย็นชาของชายหนุ่มที่กำลังนอนฟุบลงกับโต๊ะหินอ่อนดังขึ้นแม้เป็นเสียงที่เบาเรียบแต่ฟังแล้วช่างน่าขนลุก จึงทำให้สถานการณ์การทะเลาะเบาะแว้งระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้องนั้นหยุดลง

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

นักเขียนเองจ้า

เปิดตัวตอนแรกกับแก๊งไอติมถ้วยสมาชิกในกลุ่มทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องปากแซ่บไม่แพ้กัน

นักเขียนเองจ้า

อย่าลืมมาต่อตอนที่2 กันด้วยน้า

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ