สนมตัวร้ายกับสัญญาการเกิดใหม่
เกิดใหม่อีกครั้ง
ฟู่หรง บ่าวคนสนิทของนางเอก
"อิงอิง!! อิงอิง!...เจ้ารีบไปบอกนายท่านเร็วว่าคุณหนูฟื้นแล้ว เร็วๆเข้ามั่วยืนอึ่งอยู่ได้"
อิงอิง องครักษ์ของนางเอก
"อ้อได้...ได้ข้าจะรีบไปเดี๋ยวนี้"
ฟู่หรง บ่าวคนสนิทของนางเอก
"โถ่...คุณหนูของบ่าว บ่าวนึกว่าจะไม่เจอคุณหนูแล้ว ฮื่ออ... "
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
"เจ้า...เจ้าเป็นใครกัน มา
กอดข้าร้องไห้เช่นนี้ ปล่อยข้าก่อนได้หรือไม่"
(นางเป็นใครกัน ข้าไม่เคยรู้จักนางมาก่อน อะ...ทำไมข้าปวดหัวเช่นนี้ นี้ข้ายังไม่ตายหรอกรึ หรือว่าข้าฝันไป)
ฟู่หรง บ่าวคนสนิทของนางเอก
"คุณหนู! คุณหนูเป็นอะไรเจ้าคะ หรือว่าปวดหัว ปวดหัวใช่มั้ยเจ้าคะ ข้าจะรีบไปตามหมอหลวงให้ ท่านถูกโยนลงน้ำไป เดิมทีท่านไม่หายใจทุกคนต่างคิดว่าท่านตายไปแล้ว พอท่านฟื้นมาเช่นนี้ช่างเป็นปฏิหารย์ที่สวรรค์ประธานลงมาให้แก่คุณหนูจริงๆ ข้าจะรีบไปตามหมอหลวงเดี๋ยวนี้เลยเจ้าค่ะ"
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
"ถูกจับโยนลงน้ำงั้นรึ หมายความว่าอะไรข้าถูกโยนลงน้ำ นี้มันอะไรกัน ข้าถูกวางยาพิษแล้วถูกแทงตายเหตุใดข้ายังมีชีวิตอยู่ โอ๊ย...!!! ข้าปวดหัวเหลือเกิน"
( แล้วภาพต่างๆก็ลอยเข้ามาในหัวข้า นางเป็นใครกัน เจ้าเองรึที่ถูก โยนลงน้ำ นางเป็นใครกัน แล้วข้ามาอยู่ที่นี้ได้อย่างไร )
แม่ทัพเซี่ย หรือเซี่ยจื้อจ้าน พ่อนางเอก
"ลูกพ่อ เจ้าฟื้นแล้ว เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง โถ่ลูกรักของพ่อ"
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
(เขาผู้นี้คือแม่ทัพเซี่ยที่เรื่องลืองั้นรึ เหตุใดเขาถึงบอกว่าข้าเป็นลูกของเขากัน )
"เอ่อ...ท่านแม่ทัพ ท่านมาอยู่ที่นี้ได้อย่างไร ที่นี้คือ...?"
แม่ทัพเซี่ย หรือเซี่ยจื้อจ้าน พ่อนางเอก
"ชิงเออร์ นี่...พ่อเองเจ้าจำพ่อไม่ได้รึ ฮึ...ข้าผิดเองที่ปล่อยให้เจ้าไปชอบคนพันธุ์นั้น ข้าจะให้มันชดใช้ให้แก่เจ้า ต่อให้เป็นศัตรูกับราชวงศ์ข้าก็ยอม!!"
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
(ชะ...ชิงเออร์ ข้าคือชิงเออร์หรือว่านางที่ข้าเห็นคือชิงเออร์ เกิดอะไรขึ้นกับข้ากัน ทำไมข้าถึงมาอยู่ในร่างของนาง) "ท่านช่วยเล่าให้ข้าฟังได้หรือไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น เหตุใดข้าถึงถูกโยนลงน้ำ"
เซี่ยลู่จื่อ พี่ชายนางเอก
"ชิงเออร์เจ้าฟื้นแล้ว มาให้พี่กอดเจ้าที"
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
"เอ่อ...ท่านพี่รึ ท่านช่วยปล่อยข้าก่อนได้หรือไม่"
( ก็รู้และนะว่าเป็นพี่น้องกอดกันมันปกติ แต่ตอนนี้ข้าไม่ใช้นางนี้สิ )
เซี่ยลู่จื่อ พี่ชายนางเอก
"อะ...เจ้าคงไม่สบายตัวอยู่ โทษทีๆ ข้าดีใจมากไปหน่อย"
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
"ท่านพ่อ...คือท่านช่วยเล่าให้ข้าฟังได้หรือไม่ ว่าเหตุใดข้าถึงถูกจับโยนลงน้ำ"
( ไม่ว่าข้าจะอยู่ในร่างนี้นานหรือเปล่า ยังไงข้าก็ต้องรู้ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าของร่างกันแน้)
แม่ทัพเซี่ย หรือเซี่ยจื้อจ้าน พ่อนางเอก
"เจ้าจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆเหรอ นี้มันเป็นความผิดของข้าสินะ "
เซี่ยลู่จื่อ พี่ชายนางเอก
"ท่านพ่ออย่าร้องไห้เลย เข้าเข้าไปพักผ่อนเถอะ ข้าจะคุยกับน้องรองเอง"
( ท่านอดหลับอดนอนมาทั้งคืน เพราะเสียใจที่คิดว่าชิงเออร์ตาย ตอนนี้นางฟื้นแล้ว ข้าห่วงว่าท่านจะป่วยไปกับนางด้วย )
แม่ทัพเซี่ย หรือเซี่ยจื้อจ้าน พ่อนางเอก
"ได้...ได้ ในเมื่อชิงเออร์ไม่เป็นอะไรแล้วข้าก็สบายใจ
ชิงเออร์ลูกหากเจ้าคุยกันเสร็จก็พักผ่อนซะนะ พ่อไปก่อน"
( ลูกข้า ต่อไปนี้ข้าจะไม่ให้ใครทำอะไรเจ้าได้อีก)
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
"ท่านพ่อ อย่าห่วงข้าเลย ท่านไปพักผ่อนเถิด ข้าคุยกับพี่ใหญ่สักครู่ เดี๋ยวข้าจะรีบพักผ่อน"
(ท่านดีกับข้าเหลือเกิน แม้แต่พ่อข้าแท้ๆยังไม่เคยดีกับข้าเช่นนี้ นี้สินะการได้รับความรักจากครอบครัว)
เซี่ยลู่จื่อ พี่ชายนางเอก
"เจ้า...เจ้า...ไม่เป็นอะไรแล้วนะ เจ้าอยากรู้อะไร ก็ถามข้ามาเถอะน้องพี่ จะจะบอกทุกอย่างที่ข้ารู้"
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
"เอ่อ...ท่านพี่ ข้าชื่ออะไร?
แล้วเหตุใดข้าถึงถูกโยนลงน้ำ?"
( ดูจากสีหน้าท่านพี่ ข้าคงไม่ใช้คนเลวร้ายหรือฆ่าใครตายหรอกใช้มั้ย)
เซี่ยลู่จื่อ พี่ชายนางเอก
"เจ้าชื่อเซี่ยลู่ชิง เป็นคุณหนูรองของตระกูลเซี่ย นิสัยเย่อหยิ่ง เอาแต่ใจ เก่งทั้งบู๊ทั้งบุ๋น ไม่ว่าจะด้านสติปัญญา ไม่ว่าจะดาบหรือแส้เจ้าก็ช่ำชอง ส่วนเรื่อง....เอ่อ..."
(ข้าจะบอกนางดีรึเปล่านะ เรื่องของท่านอ๋อง)
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
"แล้วเรื่อง...ที่ข้าถูกโยนลงน้ำละ ท่าน...ท่านบอกข้าเถอะ ข้ารับได้"
(หากท่านไม่บอกข้าตอนนี้ ข้าจะรับมือกับสิ่งที่จะเกิดได้อย่างไรกัน ถึงไม่รู้ว่าต้องอยู่นานแค่ไหน แต่ก็ต้องหาทางรับมือก่อนอยู่ดี)
เซี่ยลู่จื่อ พี่ชายนางเอก
"เรื่องที่เจ้าถูกโยนลงน้ำนั้น...นั้น เป็นเพราะท่านอ๋อง เค้าคิดว่าเจ้าทำร้ายสนมคนโปรดจึงได้จับเจ้าโยนลงน้ำ ทั้งที่รู้ว่าเจ้าว่ายน้ำไม่เป็นแต่กลับโยนเจ้าลงน้ำ แบบนี้จะไม่ให้ข้าและท่านพ่อโกรธได้อย่างไร "
เซี่ยลู่ชิง นางเอก
(แบบนี้นี้เอง ก็ไม่แปลกหรอกก็ไม่ทำร้ายคนรักของท่านอ๋อง แต่ด้วยนิสัยของลู่ชิงข้าก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่)
"ท่านพี่ข้าเป็นอะไรกับท่านอ๋องรึ ถึงได้มีสิทธิ์ไปหึงหวงออกหน้าออกตาเช่นนั้น"
Comments