บที่1

บทที่ 1 : สายฝนกลางคืน

ฝนตกโปรยปรายหนักเป็นจังหวะบนหลังคาเมืองเล็ก ๆ ที่เงียบสงัด ถนนเปียกชื้นสะท้อนแสงไฟสลัวจากโคมไฟริมทาง ทุกย่างก้าวของผู้คนที่รีบร้อนกลับทิ้งเพียงเสียงรองเท้ากระทบแผ่นหินเปียกเป็นจังหวะเดียวกับหยดฝน

ขวัญ นายอำเภอหนุ่มร่างสูงโปร่ง กำลังเดินกลับจากการตรวจงานในเขตชานเมือง มือถือในกระเป๋าสูทสั่นแจ้งเตือนข้อความเข้ามาอีกครั้ง เขาหยุดก้าวเท้าและหยิบขึ้นดู เป็นข้อความจากกลุ่มข่าวออนไลน์ของจังหวัดเกี่ยวกับคดีขโมยทรัพย์สินประหลาดที่กำลังเป็นกระแสในโซเชียล

> “นายอำเภอขวัญครับ! มีเหตุการณ์ประหลาดอีกแล้วที่ซอยท่าฝน…คนเห็นเงาปริศนาปรากฏในกล้องวงจรปิด!”

ขวัญยกยิ้มบาง ๆ อดไม่ได้ที่จะคิดในใจ “ฝนตกกลางคืน และเรื่องประหลาดแบบนี้อีกแล้วสินะ…” เขาหยิบร่มจากรถแล้วเปิดกางขึ้น แม้จะเป็นงานที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่หัวใจเขากลับเต้นแรงขึ้นอย่างบอกไม่ถูก

ขณะเดินผ่านถนนเปียกชื้น ใต้แสงไฟสลัว ขวัญเหลือบตามองไปฝั่งตรงข้าม และทันใดนั้น…

สายตาของเขากับชายหนุ่มในชุดสูทสีเข้มสบกัน ชายคนนั้นยืนสงบ ราวกับไม่หวั่นแม้ฝนที่โปรยปรายลงมาจะเย็นเฉียบ สายตาคมลึกจับจ้องขวัญเพียงเสี้ยววินาที แต่กลับสร้างแรงสะเทือนบางอย่างในอกของเขา

ขวัญยืนนิ่ง ไม่อาจละสายตาได้ ราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุนรอบตัว

ชายหนุ่มยกมือปรับปกเสื้อสูทช้า ๆ ก่อนจะก้าวเดินผ่านฝนไปโดยไม่หันหลัง ขวัญมองตามจนร่างนั้นเลือนหายไปในความมืด

หลังเหตุการณ์นั้น ขวัญกลับมาที่บ้านพักนายอำเภอ กำลังนั่งจิบกาแฟร้อน ๆ บนระเบียง มองฝนที่ยังคงโปรยปรายไม่หยุด มือถือสั่นอีกครั้ง คราวนี้เป็นข้อความจากเพื่อนร่วมงาน

> “นายอำเภอครับ! มีโพสต์ในโซเชียลเกี่ยวกับคดีเมื่อคืน คนแชร์ว่ามีเงาลึกลับในกล้องวงจรปิด…”

ขวัญถอนหายใจลึก และคิดในใจว่า “ไม่ใช่แค่ฝนที่เปียกชื้นคืนนี้…ราวกับความลึกลับกำลังไล่ตามเราอยู่”

กลางดึก ขวัญนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่ส่งมาจากจุดเกิดเหตุ

ภาพควันฝนและไฟสลัวทำให้เงาที่อยู่ในซอยเลือนลาง แต่…มีบางสิ่งในภาพเคลื่อนไหวเหมือนใครบางคนกำลังยืนจ้องมาที่กล้อง

ขวัญขมวดคิ้ว น้ำเสียงในหัวตนเองเริ่มสั่น “เหมือน…สายตานั้น…เหมือนคนที่ข้าเจอตอนฝนตกกลางคืน”

เขาก้มหน้าลงพิมพ์ข้อความสั้น ๆ ลงในกลุ่มไลน์ทีมงาน “ต้องไปตรวจสอบด้วยตัวเอง…คืนนี้”

ฝนยังคงโปรยปรายหนักขึ้น

ขวัญหยิบเสื้อกันฝนออกมาสวม มือยึดร่มไว้แน่นก่อนจะออกจากบ้าน

ขณะเดินผ่านถนนที่เปียกชื้น เสียงฝีเท้าเขากับเสียงฝนรวมกันเป็นจังหวะเดียว

หัวใจเต้นแรง ไม่ใช่เพราะกลัวฝน…แต่เพราะความสงสัยและแรงดึงดูดที่เกิดขึ้นจากสายตาคู่นั้น

ในระหว่างทาง ขวัญสังเกตเห็นมือถือสั่นอีกครั้ง คราวนี้เป็นการแจ้งเตือนจากโซเชียลมีเดีย

โพสต์หนึ่งแชร์คลิปจากกล้องวงจรปิดพร้อมข้อความ:

> “เงาปริศนาปรากฏอีกแล้ว…เหมือนใครบางคนกำลังมองเราอยู่”

ขวัญเงยหน้าขึ้นไปยังท้องฟ้า มองฝนที่โปรยปรายและแสงไฟริมถนน

“ทุกสิ่งที่เห็น…เหมือนโชคชะตากำลังพาเราไปพบกันอีกครั้ง”

ทันใดนั้น…ชายหนุ่มชุดสูทคนนั้นปรากฏตัวอีกครั้ง เพียงแค่เสี้ยววินาที

สายตาทั้งสองสบกันเหมือนครั้งแรก แต่คราวนี้…ขวัญรู้สึกแรงดึงดูดและความลึกลับทวีคูณ

ขวัญรีบเดินตามร่างนั้น แต่เมื่อก้าวเข้าไปใกล้…ชายหนุ่มกลับหายไป

ฝนโปรยปรายลงบนใบหน้าขวัญ น้ำตาไหลพร่าเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้นปนสงสัย

เขารู้แล้ว…คืนนี้ไม่ใช่แค่ฝนที่เปียกชื้น แต่เป็นสายตา…สายตาที่จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***